Olfen MAX 20 mg/g żel

Diclofenac sodium

bez recepty

Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić w wybranej aptece.
1

Opis

1. Co to jest Olfen Max i w jakim celu się go stosuje

Olfen Max zawiera substancję czynną diklofenak, która należy do grupy leków zwanych
niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ). Lek jest przeznaczony do wcierania w skórę.

Olfen Max jest stosowany w celu łagodzenia bólu, tłumienia stanu zapalnego i zmniejszania obrzęku
w bolesnych stanach mięśni i stawów.

Olfen Max jest wskazany do stosowania u osób dorosłych i młodzieży w wieku 14 lat i starszych.

Dorośli i młodzież w wieku od 14 lat
Lek Olfen Max jest stosowany krótkotrwale, w miejscowym leczeniu objawowego ostrego bólu,
zapalenia i obrzęku w przypadku urazów tkanek miękkich, takich jak pourazowe zapalenie ścięgien,
więzadeł, mięśni i stawów spowodowanych skręceniem, zwichnięciem lub stłuczeniami (np. kontuzje
sportowe).

Dorośli
Olfen Max jest przeznaczony do miejscowego objawowego leczenia bólu i stanów zapalnych, w
przebiegu:
- urazu tkanek miękkich, stanów pourazowych, urazu ścięgien, więzadeł, mięśni i stawów,
  powstałych w wyniku np. skręcenia, zwichnięcia i stłuczenia (urazy związane z treningami
  sportowymi);
- bólu pleców (w wyniku urazu sportowego).
Po konsultacji z lekarzem w przypadku:
- miejscowych postaci reumatyzmu tkanek miękkich np. łokieć tenisisty, zapalenie kaletki maziowej
  i okołostawowe zapalenie tkanek (periartropatie);
- miejscowych postaci reumatyzmu zwyrodnianego, m.in. choroba zwyrodnieniowa stawów
  obwodowych i kolan.

Skład

1 gram żelu zawiera 23,2 mg diklofenaku dietyloamoniowego, co odpowiada 20 mg diklofenaku sodowego. Preparat zawiera glikol propylenowy (E 1520), butylohydroksytoluen (E 321) oraz substancję zapachową (0,15 mg/g alkoholu benzylowego, cytral, cytronelol, kumarynę, eugenol, farnezol, geraniol, d-limonen i linalol).

Działanie

Niesteroidowy lek przeciwzapalny o silnym działaniu. Działanie terapeutyczne diklofenaku polega głównie na hamowaniu syntezy prostaglandyn przez cycloooksygenazę 2 (COX-2). Skuteczność działania diklofenaku polegającą na hamowaniu syntezy prostaglandyn, potwierdzono u zwierząt w typowych doświadczalnych modelach zapalenia. U ludzi diklofenak zmniejsza uwarunkowane procesem zapalnym bóle, obrzęki oraz poprawia sprawność ruchową pacjenta i skraca czas powrotu do stanu prawidłowego funkcjonowania. Poza tym diklofenak hamuje odwracalnie agregację płytek krwi indukowaną przez adenozynodwufosforan (ADP) i kolagen. Działanie przeciwbólowe produktu leczniczego może trwać do 12 h po podaniu pojedynczej dawki. Ilość wchłanianego przez skórę diklofenaku zależy od czasu kontaktu ze skórą, od rozmiarów leczonego miejsca, jak również od całkowitej użytej miejscowo dawki oraz od stopnia nawilżenia skóry. 99,7% diklofenaku wiąże się z białkami osocza, głównie z albuminami (99,4%). Ze względu na swoje właściwości (takie jak krótki okres półtrwania w osoczu, niska wartość pKa, mała objętość dystrybucji i silne wiązanie z białkami) diklofenak wykazuje powinowactwo do tkanek objętych stanem zapalnym. Diklofenak jest preferencyjnie dystrybuowany i pozostaje w głębi tkanek objętych stanem zapalnym, takich jak stawy, gdzie osiąga stężenie do 20 razy wyższe niż w osoczu krwi. Całkowity ogólnoustrojowy klirens nerkowy diklofenaku z osocza wynosi 263 ± 56 ml/min. Okres półtrwania w fazie eliminacji w osoczu wynosi od 1 do 2 h. Cztery metabolity, włączając dwa metabolity biologicznie czynne, mają także krótki osoczowy okres półtrwania wynoszący od 1 do 3 h. Jeden metabolit, 3`- hydroksy- 4`-metoksy-diklofenak, ma dłuższy okres półtrwania, jest to jednak metabolit praktycznie nieaktywny biologicznie. Diklofenak i jego metabolity ulegają wydalaniu głównie w moczu.

Wskazania

Lek jest wskazany do stosowania u osób dorosłych i młodzieży w wieku 14 lat i starszych. Dorośli i młodzież w wieku od 14 lat: krótkotrwałe, miejscowe objawowe łagodzenie ostrego bólu, stanu zapalnego i obrzęku w przypadku urazów tkanek miękkich, takich jak: pourazowe zapalenie ścięgien, więzadeł, mięśni i stawów powstałych np. wskutek skręcenia, zwichnięcia lub stłuczenia (kontuzje sportowe). Dorośli: miejscowe, objawowe leczenie bólu i stanów zapalnych w przypadku: urazów tkanek miękkich, takich jak pourazowe zapalenie ścięgien, więzadeł, mięśni i stawów spowodowanych np. skręceniem, zwichnięciem lub stłuczeniami (kontuzje sportowe); bólu pleców (kontuzje sportowe); miejscowych postaci reumatyzmu tkanek miękkich, np. zapalenie pochewek ścięgnistych (łokieć tenisisty), zapalenie kaletek maziowych i okołostawowe zapalenia tkanek (periartropatie); miejscowych postaci reumatyzmu zwyrodnieniowego, np. choroba zwyrodnieniowa stawów obwodowych i kolan.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Pacjenci, u których w wywiadzie wystąpiły reakcje nadwrażliwości, takie jak astma, skurcz oskrzeli, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, ostre zapalenie błony śluzowej nosa po zastosowaniu kwasu acetylosalicylowego lub niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Otwarte rany, stany zapalne lub infekcje skórne, a także na skórę z egzemą i błonę śluzową. Ostatni trymestr ciąży.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli nie jest to wyraźnie konieczne, nie należy stosować diklofenaku podczas I i II trymestru ciąży. W przypadku stosowania diklofenaku przez kobiety planujące ciążę oraz w czasie I i II trymestru ciąży, należy stosować dawkę możliwie najmniejszą, a czas trwania terapii możliwie najkrótszy. Stosowanie diklofenaku jest przeciwwskazane podczas III trymestru ciąży. Podczas III trymestru ciąży stosowanie wszystkich inhibitorów syntezy prostaglandyn może powodować ekspozycję płodu na: działanie toksyczne na układ krążenia i oddechowy (w tym przedwczesne zamknięcie przewodu tętniczego i nadciśnienie płucne); zaburzenia czynności nerek, które mogą postępować skutkując niewydolnością nerek z małowodziem; matki i noworodka pod koniec ciąży na: możliwe wydłużenie czasu trwania krwawienia oraz działanie antyagregacyjne, które mogą wystąpić nawet podczas stosowania bardzo małych dawek; zahamowanie skurczów macicy skutkujące opóźnionym lub przedłużonym porodem. Diklofenak przenika do mleka kobiet karmiących piersią w niewielkich ilościach. Jednakże, w przypadku stosowania leku w dawkach terapeutycznych nie przewiduje się wpływu na karmione dziecko. Ze względu na brak kontrolowanych badań dotyczących kobiet karmiących piersią, lek należy stosować w czasie laktacji jedynie na zalecenie lekarza. W takich przypadkach, preparatu nie należy stosować na piersi kobiet karmiących piersią ani też na duże powierzchnie skóry lub długotrwale.

Dawkowanie

Zewnętrznie, na skórę. Dorośli i młodzież w wieku od 14 lat: stosować 2 razy na dobę (optymalnie rano i wieczorem). Należy delikatnie wcierać żel w bolące miejsce. W zależności od powierzchni leczonego miejsca, wymagana jest ilość od 2 g do 4 g żelu (co odpowiada od 46,4 mg do 92,8 mg diklofenaku dietyloamoniowego, co z kolei odpowiada od 40 mg do 80 mg diklofenaku sodowego), czyli w ilość odpowiadającej wielkości od owocu wiśni do orzecha włoskiego. Jest to ilość wystarczająca do posmarowania powierzchni ciała od około 400 cm2 do 800 cm2. Długość leczenia zależy od wskazania i odpowiedzi pacjenta na leczenie. Urazy tkanek i ból pleców. Dorośli pacjenci: nie należy stosować żelu dłużej niż przez 2 tygodnie bez zalecenia lekarza (w przypadku poprawy). Pacjent powinien skontaktować się z lekarzem jeśli po 7 dniach stosowania żelu nie nastąpi poprawa lub nasili się stan chorobowy. Młodzież w wieku od 14 do 18 lat: pacjent lub jego opiekun powinien skonsultować się z lekarzem jeśli w celu złagodzenia bólu lub w przypadku nasilenia objawów, zachodzi konieczność stosowania preparatu dłużej niż przez 7 dni. Bolesna choroba zwyrodnieniowa stawów i miejscowe postacie reumatyzmu tkanek miękkich (dorośli) lekarz określi długość leczenia. Maksymalna dawka dobowa wynosi 8 g żelu, co odpowiada 185,6 mg soli dietyloamoniowej diklofenaku (odpowiada 160 mg diklofenaku sodowego). Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku nie jest wymagane specjalne dostosowanie dawki, jednak ze względu na potencjalny profil działań niepożądanych pacjentów w podeszłym wieku należy uważnie monitorować. Nie ma konieczności zmniejszenia dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Brak wystarczających danych na temat skuteczności i bezpieczeństwa stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 14 lat. Sposób podania. Cienką warstwę żelu nakładać na wymagającą leczenia powierzchnię ciała i delikatnie wmasować w skórę. Następnie należy umyć ręce (chyba że to one są miejscem leczonym). Przed nałożeniem bandaża należy odczekać kilka minut, aż żel wyschnie na skórze.

Środki ostrożności

Nie można wykluczyć możliwości wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych w przypadku stosowania miejscowego diklofenaku na dużych powierzchniach skóry lub długotrwale. Preparat należy stosować tylko na nienaruszoną, nieuszkodzoną, niezmienioną chorobowo powierzchnię skóry. Należy unikać kontaktu żelu z oczami i błonami śluzowymi jamy ustnej. Nie wolno stosować doustnie. Diklofenak przeznaczony do stosowania miejscowego może być stosowany jednocześnie z nieokluzyjnymi bandażami, ale nie należy stosować go z nieprzepuszczającymi powietrza opatrunkami okluzyjnymi. W przypadku nasilenia objawów lub braku poprawy w ciągu 7 dni stosowania, należy skonsultować się z lekarzem. Pacjenci chorujący na astmę, katar sienny, obrzęk błony śluzowej nosa (polipy nosa), przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, przewlekłe zakażenia dróg oddechowych (szczególnie związane z objawami typowymi dla kataru siennego) oraz pacjenci z nadwrażliwością na leki przeciwbólowe i przeciwreumatyczne są częściej narażeni na ryzyko napadów astmy (tak zwana nietolerancja leków przeciwbólowych/astma analgetyczna), obrzęku miejscowego skóry lub błony śluzowej (tzw. obrzęk Quinckego) lub pokrzywki w porównaniu z innymi pacjentami leczonymi preparatem. U pacjentów tych, lek może być stosowany tylko z zachowaniem określonych środków ostrożności (przygotowanie na możliwość wystąpienia nagłych reakcji) i pod bezpośrednim nadzorem medycznym. To samo dotyczy pacjentów z uczuleniami na inne substancje np. objawiające się reakcjami skórnymi, świądem czy pokrzywką. W przypadku wystąpienia wysypki na skórze, leczenie należy przerwać. W trakcie leczenia wystąpić może nadwrażliwość na światło objawiająca się występowaniem reakcji skórnych po wyeksponowaniu na światło słoneczne. Należy zastosować środki zapobiegające dotykaniu skóry przez dzieci, na którą nałożony został żel. Preparat zawiera butylohydroksytoluen, który może powodować miejscowe reakcje skórne (kontaktowe zapalenie skóry) lub podrażnienie oczu i błon śluzowych. Lek zawiera kompozycję zapachową, w skład której wchodzi alkohol benzylowy (0,15 mg/g), cytral, cytronelol, kumaryna, eugenol, farnezol, geraniol, d-limonen i linalol – substancje te mogą wywoływać reakcje alergiczne. Ponadto, alkohol benzylowy może powodować łagodne, miejscowe podrażnienia.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak wszystkie leki, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one
wystąpią.

Niektóre działania niepożądane występujące rzadko lub bardzo rzadko mogą być ciężkie.
W przypadku wystąpienia któregokolwiek z niżej wymienionych objawów, które mogą być objawami
uczulenia, należy natychmiast zaprzestać stosowania leku Olfen Max i niezwłocznie skontaktować się
z lekarzem lub farmaceutą.
• Wysypka skórna z pęcherzykami; pokrzywka (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1 000 osób).
• Świszczący, spłycony oddech lub uczucie ucisku w klatce piersiowej (astma) (mogą wystąpić u
  u nie więcej niż 1 na 10 000 osób).
• Obrzęk twarzy, ust, języka lub gardła (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 osób).

Inne możliwe działania niepożądane:

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób):
Wysypka skórna, świąd, zaczerwienienie, egzema, zapalenie skóry, w tym zapalenie kontaktowe
skóry.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób):
Łuszczenie się skóry, odwodnienie skóry, obrzęk.

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 osób)
Wysypka grudkowata, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, reakcje nadwrażliwości (w tym pokrzywka),
nadwrażliwość na światło z wystąpieniem reakcji skórnych po ekspozycji na światło słoneczne.

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
Uczucie pieczenia w miejscu zastosowania, suchość skóry.

W przypadku stosowania leku Olfen Max na dużej powierzchni skóry lub długotrwale, nie można
wykluczyć możliwości wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych (np. niepożądanych
działań ze strony układu pokarmowego, wątroby czy nerek, ogólnoustrojowych reakcji
nadwrażliwości), które mogą wystąpić po ogólnoustrojowym stosowaniu leków zawierających
diklofenak.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Interakcje

Dostępność ogólnoustrojowa diklofenaku po podaniu na skórę jest bardzo niewielka, dlatego prawdopodobieństwo wystąpienia interakcji z innymi lekami jest małe w przypadku stosowania zgodnie z zaleceniami.

Podmiot odpowiedzialny

Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z.o.o.
ul. Osmańska 12
02-823 Warszawa

Popularne

Colostrum – naturalne remedium na odporność

Colostrum – naturalne remedium na odporność

Colostrum, czyli siara, to pierwsze mleko tworzone przez gruczoły sutkowe ssaków, po porodzie dziecka. Odgrywa ono bardzo ważną rolę w procesie dojrzewania przewodu pokarmowego, przygotowania do trawienia pokarmu oraz nabywania odporności przez nowo narodzone dziecko. Bywa określane metaforycznie jako „płynne złoto”, nie tylko ze względu na żółty kolor, ale także za swoją niepowtarzalną kompozycję. Zawiera bowiem ponad 270 substancji unikatowych substancji mających istotny wpływ na zdrowie i rozwój dziecka. W medycynie stosujemy Colostrum pochodzące z mleka krowiego. Dlaczego warto sięgać po Colostrum? Tego dowiesz się po przeczytaniu poniższego artykułu.