Aricogan 15 mg tabletki

1 tabl. zawiera 15 mg arypiprazolu. Tabletki zawierają laktozę.

Aripiprazole

Lek przeciwpsychotyczny. Arypiprazol wykazuje skojarzone działanie częściowo agonistyczne w stosunku do receptora dopaminowego D₂ i serotoninowego 5-HT_1a oraz antagonistyczne w stosunku do receptora serotoninowego 5-HT_2a. W warunkach in vitro wykazuje silne powinowactwo do receptorów dopaminowych D₂ i D₃, serotoninowych 5-HT_1a i 5-HT_2a oraz umiarkowane powinowactwo do receptorów dopaminowych D₄, serotoninowych 5-HT_2c i 5-HT₇, a także adrenergicznych α-₁ i histaminowych H₁. Arypiprazol wykazuje także umiarkowane powinowactwo do miejsc wychwytu zwrotnego serotoniny, nie wykazuje natomiast istotnego powinowactwa do receptorów muskarynowych. Lek dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając C_max w ciągu 3-5 h. Biodostępność wynosi 87%. Spożywanie posiłków o dużej zawartości tłuszczu nie wpływa na farmakokinetykę arypiprazolu. W stężeniach terapeutycznych arypiprazol i dehydroarypiprazol (aktywny metabolit) wiążą się w ponad 99% z białkami surowicy, głównie z albuminami. Arypiprazol jest w znacznym stopniu metabolizowany w wątrobie, przy udziale enzymów CYP3A4 i CYP2D6. W stanie stacjonarnym aktywny metabolit - dehydroarypiprazol, stanowi ok. 40% AUC arypiprazolu we krwi. Arypiprazol jest wydalany głównie w postaci metabolitów z moczem - 27% i kałem - 60%. T_0,5 wynosi ok. 75 h u pacjentów o podwyższonej aktywności CYP2D6 i ok. 146 h u pacjentów o obniżonej aktywności CYP2D6.

Leczenie schizofrenii u dorosłych i młodzieży w wieku ≥15 lat. Leczenie epizodów maniakalnych o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego, w przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego typu I oraz w zapobieganiu nowym epizodom maniakalnym u dorosłych, u których występują głównie epizody maniakalne i którzy odpowiadają na leczenie arypiprazolem. Leczenie epizodów maniakalnych o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego, w przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego typu I u młodzieży w wieku ≥13 lat, w leczeniu trwającym do 12 tyg.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą.

Brak odpowiednio kontrolowanych badań dotyczących działania arypiprazolu u kobiet w ciąży. Odnotowano występowanie wad wrodzonych, jednak nie można było ustalić ich związku przyczynowego z arypiprazolem. Na podstawie wyników badań przeprowadzonych na zwierzętach nie można wykluczyć potencjalnego toksycznego wpływu leku na płód. Należy poradzić pacjentkom, aby poinformowały lekarza, jeśli w trakcie leczenia arypiprazolem zajdą w ciążę lub planują zajście w ciążę.  Ze względu na niewystarczające dane dotyczące bezpieczeństwa u ludzi oraz budzące wątpliwości wyniki badań na zwierzętach, ten produkt nie może być stosowany w okresie ciąży, chyba że spodziewane korzyści wyraźnie przewyższają ryzyko dla płodu. Noworodki narażone na działanie leków przeciwpsychotycznych (w tym arypiprazol) w czasie III trymestru ciąży są w grupie ryzyka, w której mogą wystąpić działania niepożądane, w tym zaburzenia pozapiramidowe i (lub) objawy z odstawienia, które po porodzie mogą różnić się ciężkością przebiegu oraz czasem trwania. Obserwowano pobudzenie, wzmożone napięcie, obniżone napięcie, drżenie, senność, zespół zaburzeń oddechowych lub zaburzenia związane ze ssaniem. W związku z powyższym noworodki powinny być uważnie monitorowane. Arypiprazol przenika do mleka kobiecego. Należy poradzić pacjentce, aby w trakcie stosowania arypiprazolu nie karmiła piersią. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać leczenie arypiprazolem, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści płynące z leczenia dla kobiety. Płodność. Arypiprazol nie zaburzał płodności na podstawie danych z badań toksycznego wpływu na reprodukcję.

Doustnie. Dorośli. Schizofrenia: zalecana dawka początkowa wynosi 10 lub 15 mg raz na dobę, dawka podtrzymująca 15 mg raz na dobę. Lek jest skuteczny w dawkach 10-30 mg/dobę. Większa skuteczność dawek >15 mg/dobę nie została potwierdzona, pomimo że u poszczególnych pacjentów większa dawka może być korzystna. Maksymalna dawka dobowa wynosi 30 mg. Epizody maniakalne w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu I: zalecana dawka początkowa wynosi 15 mg raz na dobę w monoterapii lub leczeniu skojarzonym. U niektórych pacjentów może być korzystne zastosowanie większej dawki. Maksymalna dawka dobowa wynosi 30 mg. Zapobieganie nawrotom epizodów maniakalnych w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu I: w celu zapobiegania nawrotom epizodów maniakalnych u pacjentów, którzy stosują arypiprazol w monoterapii lub w terapii skojarzonej, należy kontynuować leczenie stosując ustaloną dawkę. Dostosowanie dawki dobowej, w tym jej zmniejszenie, należy rozważyć na podstawie stanu klinicznego. Dzieci i młodzież. Schizofrenia (u młodzieży w wieku ≥15 lat): zalecana dawka wynosi 10 mg raz na dobę. Leczenie powinno być rozpoczęte od dawki 2 mg (stosując roztwór) przez 2 dni, stopniowo zwiększanej do 5 mg przez kolejne 2 dni, aż do osiągnięcia zalecanej dawki dobowej wynoszącej 10 mg. W przypadkach gdzie zwiększenie dawki jest właściwe, kolejne zwiększone dawki należy podawać, zwiększając jednorazowo o 5 mg, nie przekraczając maksymalnej dawki dobowej 30 mg. Lek jest skuteczny w dawkach 10-30 mg/dobę. Nie wykazano większej skuteczności dawek dobowych większych niż 10 mg, chociaż indywidualni pacjenci mogą odnieść korzyść z zastosowania większych dawek. Preparat nie jest zalecany u pacjentów ze schizofrenią <15 lat, z powodu braku wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności. Epizody maniakalne w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu I u młodzieży w wieku ≥13 lat: zalecana dawka wynosi 10 mg raz na dobę. Leczenie powinno być rozpoczęte od dawki 2 mg (stosując roztwór) przez 2 dni, stopniowo zwiększanej do 5 mg przez kolejne 2 dni, aż do osiągnięcia zalecanej dawki dobowej wynoszącej 10 mg. Czas trwania leczenia powinien być możliwie najkrótszy konieczny do uzyskania kontroli objawów i nie może być dłuższy niż 12 tyg. Nie wykazano większej skuteczności po zastosowaniu dawek dobowych większych niż 10 mg, a dawka dobowa wynosząca 30 mg jest związana ze znacząco większą częstością występowania istotnych działań niepożądanych, włączając zdarzenia związane z objawami pozapiramidowymi, senność, zmęczenie oraz zwiększenie masy ciała. Z tego powodu dawki większe niż 10 mg na dobę należy stosować tylko w wyjątkowych przypadkach oraz z zachowaniem ścisłej kontroli klinicznej. Młodsi pacjenci są narażeni na zwiększone ryzyko doświadczenia zdarzeń niepożądanych związanych z arypiprazolem, z tego powodu lek nie jest zalecany do stosowania u pacjentów <13 lat. Drażliwość związana z zaburzeniami autystycznymi: nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności preparatu u dzieci i młodzieży w <18 lat. Tiki związane z zespołem Tourette`a: nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności preparatu u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów z niewydolnością nerek oraz u pacjentów z lekką lub z umiarkowaną niewydolnością wątroby; u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby należy ostrożnie ustalać dawkowanie, a dawkę dobową 30 mg należy stosować ze szczególną ostrożnością. U pacjentów w podeszłym wieku należy rozważyć zastosowanie mniejszej dawki początkowej, jeśli pozwalają na to okoliczności kliniczne. Dawkę arypiprazolu należy zmniejszyć w przypadku równoczesnego podawania preparatów silnie hamujących CYP3A4 lub CYP2D6; po ich odstawieniu należy ponownie zwiększyć dawkę arypiprazolu. Dawkę arypiprazolu należy zwiększyć w przypadku równoczesnego podawania leków silnie indukujących CYP3A4; po ich odstawieniu, dawkę arypiprazolu należy ponownie zmniejszyć do zalecanej. Nie ma konieczności modyfikacji dawek w zależności od płci oraz u palaczy. Sposób podania. Lek należy podawać raz na dobę o stałej porze, niezależnie od posiłków.

Podczas leczenia przeciwpsychotycznego kliniczna poprawa stanu pacjenta może nastąpić w ciągu kilku dni do kilku tygodni. Przez cały ten czas pacjent powinien pozostawać pod ścisłą obserwacją. Pacjentów poddawanych leczeniu przeciwpsychotycznemu należy monitorować pod kątem zachowań samobójczych. U młodszych pacjentów (poniżej 18. rż) ryzyko samobójstwa utrzymuje się po pierwszych 4 tyg. leczenia. Arypiprazol należy stosować ostrożnie u pacjentów z chorobą sercowo-naczyniową (zawał serca lub choroba niedokrwienna w wywiadzie, niewydolność serca lub zaburzenia przewodzenia), chorobą naczyń mózgu, w stanach predysponujących do niedociśnienia (odwodnienie, zmniejszenie objętości krwi krążącej i leczenie lekami przeciwnadciśnieniowymi) lub nadciśnienia tętniczego, w tym postępującego lub złośliwego. Ze względu na ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (VTE) przed rozpoczęciem oraz w czasie leczenia preparatem należy zidentyfikować wszystkie możliwe czynniki ryzyka VTE i wdrożyć odpowiednie środki zapobiegawcze. Lek należy ostrożnie stosować u pacjentów z wydłużeniem odstępu QT w wywiadzie rodzinnym. W przypadku wystąpienia objawów przedmiotowych lub podmiotowych późnych dyskinez należy rozważyć zmniejszenie dawki lub odstawienie leku. Objawy takie mogą czasowo nasilić się lub nawet wystąpić dopiero po odstawieniu leku. W pediatrycznych badaniach klinicznych z zastosowaniem arypiprazolu obserwowano akatyzję oraz parkinsonizm. W przypadku wystąpienia objawów przedmiotowych i podmiotowych innych zaburzeń pozapiramidowych, należy rozważyć zmniejszenie dawki oraz wprowadzenie ścisłej kontroli klinicznej. W przypadku wystąpienia objawów przedmiotowych i podmiotowych złośliwego zespołu neuroleptycznego (NMS) bądź niewyjaśnionego pochodzenia wysokiej gorączki, bez innych objawów NMS, należy przerwać leczenie wszystkimi lekami przeciwpsychotycznymi, w tym także arypiprazolem. Arypiprazol należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów, u których w przeszłości występowały napady drgawek lub u których występują choroby wiążące się ze skłonnością do takich napadów. U pacjentów w podeszłym wieku z psychozą związaną z chorobą Alzheimera, leczonych z zastosowaniem arypiprazolu, występowało zwiększone ryzyko zgonu w porównaniu z grupą otrzymującą placebo (częstość zgonów u pacjentów leczonych arypiprazolem - 3,5%, w grupie placebo - do 1,7%); większość zgonów wydawała się być związana albo z chorobami układu krążenia (np. niewydolność serca, nagłe zgony) albo z chorobami infekcyjnymi (np. zapalenie płuc). U pacjentów w podeszłym wieku odnotowano występowanie działań niepożądanych dotyczących krążenia mózgowego (np. udar, przejściowe napady niedokrwienia) w tym o przebiegu zakończonym zgonem. Preparat nie jest wskazany w leczeniu psychoz związanych z demencją. Pacjenci leczeni jakimikolwiek lekami przeciwpsychotycznymi, włącznie z arypiprazolem, powinni być obserwowani czy nie występują u nich objawy podmiotowe i przedmiotowe związane z hiperglikemią (takie jak nadmierne pragnienie, wielomocz, nadmierny apetyt i osłabienie); pacjenci z cukrzycą lub czynnikami ryzyka wystąpienia cukrzycy powinni być regularnie monitorowani co do pogorszenia kontroli glikemii. U młodzieży z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym należy kontrolować przyrost masy ciała w trakcie leczenia - jeśli przyrost masy ciała jest znaczący klinicznie należy rozważyć zmniejszenie dawki. Zaburzenia kurczliwości mięśniówki przełyku i aspiracja są związane z leczeniem przeciwpsychotycznym, w tym arypiprazolem - lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z ryzykiem wystąpienia zachłystowego zapalenia płuc. Ze względu na ryzyko wystąpienia patologicznego uzależnienia od hazardu i innych zaburzeń kontroli impulsów (np. zwiększenie popędów seksualnych, kompulsywna potrzeba wydawania pieniędzy, obżarstwo lub kompulsywne objadanie się oraz inne impulsywne i kompulsywne zachowania), ważne jest, aby lekarze przepisujący lek pytali pacjentów lub opiekunów w szczególności o pojawienie się nowego lub zwiększonego zaburzenia kontroli impulsów podczas leczenia arypiprazolem; należy rozważyć zmianę dawki lub odstawienie leku, jeśli u pacjenta wystąpią takie popędy podczas przyjmowania arypiprazolu. Pomimo wysokiej częstości współistnienia zaburzenia afektywnego dwubiegunowego typu I oraz zespołu ADHD, dane dotyczące bezpieczeństwa jednoczesnego stosowania preparatu oraz stymulantów są bardzo ograniczone - należy zachować wyjątkową ostrożność w razie podawania tych leków jednocześnie. Arypiprazol może powodować senność, niedociśnienie ortostatyczne oraz niestabilność czuciową i motoryczną, co może prowadzić do upadków. Należy zachować ostrożność podczas stosowania u pacjentów z grupy ryzyka i rozważyć zmniejszenie dawki (np. u pacjentów w podeszłym wieku lub osłabionych. Preparat zawiera laktozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadką, wrodzoną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zaburzeniami wchłaniania glukozy-galaktozy.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Częste działania niepożądane (mogą dotyczyć 1 na 10 pacjentów):
- cukrzyca,
- problemy ze snem,
- uczucie lęku,
- niepokój, lub niemożność zachowania spokoju, trudności w usiedzeniu spokojnie,
- akatyzja (odczucie wewnętrznego niepokoju i przymus wykonywania ciągłych ruchów), 
- niekontrolowane drżenie, szarpnięcia lub ruchy wijące
- drżenie,
- ból głowy,
- zmęczenie,
- senność,
- zawroty głowy,
- drżenie i niewyraźne widzenie,
- zmniejszenie liczby wypróżnień lub trudności w wypróżnianiu,
- niestrawność,
- mdłości,
- zwiększenie wydzielania śliny,
- wymioty,
- uczucie zmęczenia.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą dotyczyć 1 na 100 pacjentów):
- zmniejszenie lub zwiększenie stężeń prolaktyny we krwi,,
- zbyt duży poziom cukru we krwi,
- depresja,
- zmienione lub zwiększone zainteresowania seksualne,
- niekontrolowane ruchy ust, języka i kończyn (późna dyskineza),
- zaburzenia mięśni powodujące ruchy skręcające (dystonia),
- zespół „niespokojnych nóg”,
- podwójne widzenie, nadwrażliwość oczu na światło,
- szybkie bicie serca,
- spadek ciśnienia krwi podczas wstawania, co może powodować zawroty głowy lub omdlenia,
- czkawka.

Następujące działania niepożądane były zgłaszane po wprowadzeniu do obrotu arypiprazolu w postaci
doustnej jednak częstość ich występowania nie jest znana (nie może zostać określona na podstawie
dostępnych danych):
- niski poziom białych krwinek,
- niski poziom płytek krwi,
- reakcje alergiczne (np. obrzęk ust, języka, twarzy i gardła, świąd, pokrzywka),
- wystąpienie lub pogorszenie cukrzycy, kwasica ketonowa (obecność związków ketonowych we krwi
  i moczu), śpiączka,
- wysokie stężenie cukru we krwi,
- niewystarczające stężenie sodu we krwi,
- utrata apetytu (anoreksja),
- utrata masy ciała,
- przyrost masy ciała,
- myśli o samobójstwie, próby samobójcze lub samobójstwo,
- uczucie agresji,
- pobudzenie,
- nerwowość,
- połączenie gorączki, sztywności mięśni, przyspieszonego oddechu, pocenia się, ograniczenia
  świadomości oraz nagłych zmian w ciśnieniu krwi i rytmie serca, omdlenia (złośliwy zespół
  neuroleptyczny)
- drgawki,
- zespół serotoninowy (reakcja, która może powodować uczucia wielkiej radości, ospałości,
  niezgrabność ruchów, niepokój ruchowy, uczucie upojenia alkoholowego, gorączkę, pocenie się lub
  sztywność mięśni),
- zaburzenia mowy,
- ustawienie gałek ocznych w jednej pozycji,
- nagły niewyjaśniony zgon, 
- zagrażające życiu nieregularne bicie serca,
- atak serca,
- spowolnione bicie serca,
- zakrzepy w żyłach, szczególnie w nogach (objawy obejmują obrzęk, ból i zaczerwienienie nóg),
  które mogą przemieszczać się przez naczynia krwionośne do płuc, powodując ból w klatce
  piersiowej i trudności w oddychaniu (jeśli pacjent zauważy u siebie którykolwiek z tych objawów,
  należy bezzwłocznie poszukać porady lekarza),
- wysokie ciśnienie krwi,
- omdlenia,
- przypadkowe zachłyśnięcie się pożywieniem z ryzykiem wystąpienia zapalenia płuc,
- skurcz mięśni wokół głośni,
- zapalenie trzustki,
- trudności w połykaniu,
- biegunka,
- uczucie dyskomfortu w brzuchu,
- uczucie dyskomfortu w żołądku,
- niewydolność wątroby,
- zapalenie wątroby,
- zażółcenie skóry i białek oczu,
- nieprawidłowe wyniki testów wątrobowych,
- wysypka skórna,
- nadwrażliwość skóry na światło,
- łysienie,
- nadmierne pocenie się,
- ciężkie reakcje alergiczne, takie jak wysypka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi
  (zespół DRESS). Początkowo zespół DRESS przypomina objawy grypopodobne z wysypką na
  twarzy, a następnie pojawia się wysypka na innych częściach ciała, wysoka gorączka, powiększone
  węzły chłonne, podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych (widoczne w badaniach krwi) i
  podwyższone stężenie określonego rodzaju białych krwinek (eozynofilia),
- rozpad mięśni, który może prowadzić do zaburzeń nerek,
- ból mięśni,
- sztywność,
- mimowolne oddawanie moczu (nietrzymanie moczu),
- trudności w oddawaniu moczu,
- objaw odstawienny u noworodków w przypadku narażenia na lek w okresie ciąży,
- przedłużająca się i/lub bolesna erekcja,
- trudności w regulacji podstawowej temperatury ciała lub przegrzanie,
- ból w klatce piersiowej,
- obrzęk rąk, kostek lub stóp,
- w badaniach krwi: zwiększające się lub wahające stężenie cukru, zwiększone stężenie
  glikozylowanej hemoglobiny,
- Niezdolność do oparcia się impulsowi, popędowi lub pokusie podjęcia aktywności, która może
  zaszkodzić pacjentowi lub innym, obejmująca zachowania takie jak:
  - silny impuls do uprawiania hazardu pomimo poważnych konsekwencji osobistych lub
    rodzinnych,
  - zmienione lub zwiększone zainteresowania i zachowania seksualne o istotnym znaczeniu dla
    pacjenta lub innych osób, np. zwiększony popęd seksualny,
  - niekontrolowane nadmierne zakupy,
  - niepohamowany apetyt (jedzenie dużej ilości pożywienia w krótkim czasie) lub jedzenie
    kompulsywne (jedzenie więcej pokarmu niż zazwyczaj i więcej niż potrzeba do zaspokojenia
    głodu),
  - popęd do włóczęgi i podróżowania.
  W razie wystąpienia któregokolwiek z wymienionych zachowań należy powiadomić lekarza, aby
  omówić możliwe sposoby złagodzenia objawów lub radzenia sobie z nimi.

U pacjentów w podeszłym wieku z demencją przyjmujących arypiprazol opisano więcej przypadków
śmiertelnych. Dodatkowo istnieją doniesienia o występowaniu udaru lub „mikro” udaru.

Dodatkowe działania niepożądane u dzieci i młodzieży
U młodzieży w wieku 13 lat i starszej występowały działania niepożądane o podobnej częstości i rodzaju jak
u dorosłych, z wyjątkiem senności, niekontrolowanych drgań lub nagłych ruchów, niepokoju ruchowego
i zmęczenia, występujących bardzo często (częściej niż u 1 pacjenta na 10) oraz bólu w górnej części
brzucha, suchości w jamie ustnej, zwiększonego bicia serca, przyrostu masy ciała, zwiększenia apetytu,
drżenia mięśni, niekontrolowanych ruchów kończyn oraz zawrotów głowy, szczególnie podczas wstawania
z pozycji leżącej lub siedzącej, występujących często (częściej niż u 1 pacjenta na 100).

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w
ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181 C
02-222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301
fax: + 48 22 49 21 309
e-mail: [email protected]
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Ze względu na antagonistyczne działanie na receptor adrenergiczny a₁, arypiprazol może nasilać działanie niektórych leków przeciwnadciśnieniowych. Ze względu na pierwotne działanie arypiprazolu na OUN, należy zachować ostrożność, jeśli arypiprazol jest przyjmowany razem z lekami działającymi na OUN wywołującymi zbliżone działania niepożądane (takie jak sedacja) lub alkoholem. Ostrożnie stosować z lekami, które powodują wydłużenie odstępu QT lub zaburzenia elektrolitowe. Antagonista receptora H₂ - famotydyna zmniejsza szybkość wchłaniania arypiprazolu, jednak działanie to nie ma znaczenia klinicznego. Arypiprazol jest metabolizowany na wiele sposobów, w tym przez enzymy CYP2D6 i CYP3A4. Nie jest jednak metabolizowany przez enzymy z grupy CYP1A, a więc nie jest konieczne stosowanie specjalnych dawek u palaczy tytoniu. Silny inhibitor CYP2D6 - chinidyna - zwiększa AUC arypiprazolu o 107%, podczas gdy C_max nie zmienia się. AUC i C_max dehydroarypiprazolu, aktywnego metabolitu, były zmniejszone o 32% i 47%. W przypadku jednoczesnego podawania chinidyny i arypiprazolu, należy zmniejszyć dawkę arypiprazolu o ok. połowę w stosunku do przepisanej dawki. Inne silne inhibitory CYP2D6, takie jak fluoksetyna i paroksetyna, mogą powodować podobne skutki i w takich sytuacjach należy podobnie zredukować dawkę leku. Silny inhibitor CYP3A4 (ketokonazol) zwiększa AUC i C_max arypiprazolu odpowiednio o 63% i 37%, zaś AUC i C_max dehydroarypiprazolu odpowiednio o 77% i 43%. W grupie osób o obniżonej aktywności CYP2D6, równoczesne stosowanie silnych inhibitorów CYP3A4 może powodować zwiększenie stężenia arypiprazolu w osoczu, w porównaniu do osób o podwyższonej aktywności CYP2D6. W przypadku jednoczesnego stosowania ketokonazolu albo innych silnych inhibitorów CYP3A4 z arypiprazolem, zakładane korzyści powinny przeważyć potencjalne ryzyko dla pacjenta. W przypadku jednoczesnego stosowania ketokonazolu z arypiprazolem, przepisaną dawkę arypiprazolu należy zmniejszyć o ok. połowę. Inne leki silnie hamujące aktywność CYP3A4, takie jak itrakonazol oraz inhibitory proteazy HIV, mogą powodować podobne skutki jak ketokonazol i w takich przypadkach należy podobnie zredukować dawkowanie. Po odstawieniu inhibitora CYP2D6 lub 3A4, dawkę arypiprazolu należy zwiększyć do tej, jaką stosowano przed rozpoczęciem terapii skojarzonej. W czasie równoczesnego stosowania słabych inhibitorów CYP3A4 (np. diltiazemu lub escitalopramu) lub CYP2D6 z arypiprazolem, można spodziewać się niewielkiego zwiększenia stężenia arypiprazolu. Po jednoczesnym podaniu karbamazepiny, silnego induktora CYP3A4, średnia geometryczna C_max i AUC arypiprazolu zmniejszyły się odpowiednio o 68% i 73%, w stosunku do wartości tych parametrów podczas stosowania arypiprazolu (30 mg) w monoterapii. Podobnie, w przypadku dehydroarypiprazolu średnia geometryczna C_max i AUC po jednoczesnym podaniu karbamazepiny zmniejszają się odpowiednio o 69% i 71%, w stosunku do ich wartości podczas leczenia samym arypiprazolem. Zatem dawkę arypiprazolu należy podwoić, gdy jednocześnie podaje się go z karbamazepiną. Można się spodziewać, że inne silne induktory CYP3A4 (takie jak ryfampicyna, ryfabutyna, fenytoina, fenobarbital, prymidon, efawirenz, newirapina i ziele dziurawca) mogą działać podobnie i dlatego należy podobnie zwiększyć dawkę. Po zakończeniu podawania silnego induktora CYP3A4, należy zmniejszyć dawkę arypiprazolu do zalecanej. Skojarzone stosowanie walproinianów lub soli litu z arypiprazolem nie powodowało żadnych istotnych klinicznie zmian stężenia arypiprazolu. Obserwowano przypadki zespołu serotoninowego u pacjentów przyjmujących arypiprazol, a możliwe objawy przedmiotowe oraz podmiotowe dla tego stanu mogą wystąpić szczególnie w przypadku jednoczesnego stosowania innych leków serotoninergicznych, takich jak SSRI/SNRI lub leków, o których wiadomo, że zwiększają stężenia arypiprazolu. W czasie badań klinicznych, dawki arypiprazolu 10-30 mg/dobę nie wywierały istotnego wpływu na metabolizm substratów CYP2D6 (współczynnik dekstrometorfan/3-metoksymorfinan), 2C9 (warfaryna), 2C19 (omeprazol) i 3A4 (dekstrometorfan). Ponadto w warunkach in vitro, arypiprazol i dehydroarypiprazol nie zmieniały metabolizmu zachodzącego z udziałem CYP1A2. Istnieje zatem małe prawdopodobieństwo wystąpienia istotnych klinicznie interakcji między lekami metabolizowanymi przez te enzymy. Kiedy arypiprazol był podawany z walproinianem, litem lub lamotryginą nie stwierdzono klinicznie istotnej zmiany w stężeniach walproinianu, litu lub lamotryginy. Obserwowano przypadki zespołu serotoninowego u pacjentów przyjmujących arypiprazol, a możliwe objawy przedmiotowe oraz podmiotowe dla tego stanu mogą wystąpić szczególnie w razie jednoczesnego stosowania innych leków serotoninergicznych, takich jak selektywne inhibitory wychwytu serotoniny/selektywne inhibitory wychwytu serotoniny i noradrenaliny SSRI/SNRI lub leków, o których wiadomo, że zwiększają stężenia arypiprazolu.

G.L. Pharma Poland Sp. z o.o.
ul. Sienna 75
00-833 Warszawa
22-636-53-02
[email protected]
www.gl-pharma.com/pl