Nifuroksazyd Polfarmex 220 mg/5 ml zaw. doustna

Nifuroxazide

tylko na receptę
Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest lek Nifuroksazyd Polfarmex i w jakim celu się go stosuje

Nifuroksazyd Polfarmex jest pochodną 5-nitrofuranu i lekiem przeciwbakteryjnym. Wykazuje
miejscowe działanie w świetle jelita w stosunku do niektórych gatunków bakterii.
Nifuroksazyd Polfarmex nie niszczy niechorobotwórczych bakterii występujących prawidłowo
w przewodzie pokarmowym. Nie powoduje powstania szczepów bakterii opornych na jego działanie.
Po podaniu doustnym produkt jest częściowo wchłaniany (10-20%) z przewodu pokarmowego i jest w
znacznym stopniu metabolizowany, przy czym główne cząsteczki krążące we krwi są metabolitami.

Nifuroksazyd Polfarmex stosuje się w celu leczenia następujących chorób i dolegliwości:
- ostre i przewlekłe biegunki pochodzenia bakteryjnego;
- inne schorzenia przebiegające z biegunką, np. ostre zatrucia pokarmowe.

Skład

5 ml zawiesiny zawiera 220 mg nifuroksazydu. Preparat zawiera sacharozę, parahydroksybenzoesan metylu oraz glikol propylenowy.

Działanie

Nifuroksazyd jest pochodną 5-nitrofuranu. Wykazuje miejscowe działanie przeciwbakteryjne w świetle jelita w stosunku do niektórych gatunków bakterii Gram-dodatnich z rodzaju Staphylococcus i niektórych gatunków bakterii Gram-ujemnych z rodziny Enterobacteriaceae z rodzajów: Yersinia, Escherichia, Citrobacter, Enterobacter, Klebsiella, Salmonella. Nie wykazuje działania przeciwbakteryjnego wobec bakterii z gatunków: Proteus vulgaris, Proteus mirabilis oraz Pseudomonas aeruginosa. Nifuroksazyd nie niszczy saprofitycznej flory bakteryjnej przewodu pokarmowego. Nie powoduje powstania szczepów opornych. Prawdopodobnie wpływa hamująco na aktywność dehydrogenaz i syntezę białek w komórkach bakteryjnych. Skuteczność nifuroksazydu nie zależy od pH w świetle jelita. Po podaniu doustnym nifuroksazyd jest częściowo wchłaniany (10-20%) z przewodu pokarmowego i jest w znacznym stopniu metabolizowany, przy czym główne cząsteczki krążące we krwi są metabolitami. Duże stężenie nifuroksazydu występuje w świetle jelit, co warunkuje działanie przeciwbakteryjne. Jest szybko wydalany z kałem.

Wskazania

Ostre i przewlekłe biegunki pochodzenia bakteryjnego. Inne schorzenia przebiegające z biegunką, np. ostre zatrucia pokarmowe.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na nifuroksazyd i pochodne nitrofuranu lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nifuroksazydu nie wolno stosować u wcześniaków i noworodków przed ukończeniem pierwszego miesiąca życia.

Ciąża i karmienie piersią

Preparat nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży. Nie należy go stosować u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznej antykoncepcji. Nifuroksazyd wykazuje możliwy potencjał mutagenny. Nie wiadomo, czy nifuroksazyd lub jego metabolity przenikają do mleka ludzkiego. Ze względu na słabą biodostępność leku (wchłanianie z przewodu pokarmowego wynosi około 10-20% dawki), stężenie w mleku może być małe. Nie można jednak wykluczyć wpływu na mikrobiom przewodu pokarmowego u niemowląt karmionych piersią. Ze względu na brak doświadczenia z praktyki klinicznej nie zaleca się stosowania preparatu w okresie karmienia piersią.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli i dzieci od 7 rż.: 220 mg (5 ml zawiesiny, czyli 1 łyżeczka miarowa) -4 razy na dobę, co 6 h. Dzieci 7 mż. - 6 rż.: 220 mg (5 ml zawiesiny, czyli 1 łyżeczka miarowa) -3 razy na dobę, co 8 h. Dzieci 2-6 mż.: 110 mg –220 mg (2,5 –5 ml zawiesiny, czyli 1/2 -1 łyżeczka miarowa) -2 razy na dobę, co 12 h. Preparat zaleca się przyjmować przez okres 7 dni. Sposób podania. Przed zastosowaniem preparatu należy kilkakrotnie wstrząsnąć butelką do uzyskania jednolitej zawiesiny. Po odmierzeniu przepisanej dawki zawiesinę należy połknąć; można popić wodą. Podczas leczenia ostrych biegunek nifuroksazydem, konieczne jest stałe uzupełniające nawadnianie doustne lub dożylne, w zależności od stanu ogólnego pacjenta.

Środki ostrożności

Nifuroksazydu nie powinno się stosować dłużej niż 7 dni. Nie ma wskazań do przedłużonej terapii. W przypadku utrzymywania się biegunki po 3 dniach leczenia niezbędna jest pogłębiona diagnostyka mająca na celu ustalenie przyczyny objawów i rozważenie rozpoczęcia antybiotykoterapii. W przypadku ciężkich inwazyjnych biegunek należy podać antybiotyk działający ogólnoustrojowo, ponieważ po podaniu doustnym nifuroksazyd jest częściowo wchłaniany(10-20%) z przewodu pokarmowego i jest w znacznym stopniu metabolizowany, przy czym główne cząsteczki krążące we krwi są metabolitami. W przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości (duszność, obrzęk twarzy, warg, języka, wysypka, świąd) lek należy natychmiast odstawić. Należy nawadniać się dużą ilością płynów, słodkich lub słonych, w celu uzupełnienia utraconych płynów spowodowanych biegunką (średnie zapotrzebowanie na wodę u osoby dorosłej wynosi 2 l). Należy kontynuować spożywanie posiłków przez cały okres trwania biegunki: z wyłączeniem niektórych produktów spożywczych, w szczególności surowych warzyw, owoców, zielonych warzyw, pikantnych potraw, jak również mrożonej żywności i zimnych napojów, preferuje się spożywanie mięsa grillowanego oraz ryżu. W przypadku ciężkiej i długotrwałej biegunki, ciężkich wymiotów lub niechęci do jedzenia, należy rozważyć nawadnianie drogą dożylną. Podczas leczenia nifuroksazydem nie należy pić alkoholu. Ze względu na obecność sacharozy, pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować leku. Ze względu na zawartość parahydroksybenzoesanu metylu, lek może powodować reakcje alergiczne (możliwe reakcje typu późnego). Lek zawiera <1 mmol (23 mg) sodu w 1 ml zawiesiny tzn. uznaje się go za „wolny od sodu”. Preparat zawiera 1,727 mg glikolu propylenowego w 1 ml zawiesiny oraz D-limonen (składnik aromatu).

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia reakcji uczuleniowych:
− reakcje alergiczne np. reakcje skórne; wysypka, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy
  (objawiające się spuchnięciem twarzy, warg, języka, dusznością);
− wstrząs anafilaktyczny (objawiający się splątaniem, bladością skóry, przyspieszonym
  oddechem, osłabieniem i omdleniem).

Ponadto mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

rzadko (rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów):
− wysypka;
− krosty na skórze.

nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
− granulocytopenia (zmniejszenia liczby pewnego rodzaju krwinek białych - granulocytów);
− świerzbiączka guzkowa w przebiegu alergii kontaktowej na nifuroksazyd;
− bóle brzucha;
− nudności;
− nasilenie biegunki.

W przypadku wystąpienia niewielkiego nasilenia bólu brzucha, nudności i biegunki nie ma
konieczności zastosowania specjalnego leczenia ani przerwania stosowania nifuroksazydu. Jeśli
nasilenie dolegliwości jest duże lek należy odstawić. W takim przypadku w przyszłości należy unikać
przyjmowania pochodnych nitrofuranu.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: (22) 49 21 301
Faks: (22) 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Interakcje

Picie alkoholu podczas leczenia nifuroksazydem może spowodować reakcje disulfiramopodobne. W trakcie leczenia nifuroksazydem nie należy przyjmować równocześnie innych leków doustnych ze względu na silne właściwości adsorpcyjne nifuroksazydu.

Podmiot odpowiedzialny

Polfarmex S.A.
ul. Józefów 9
99-300 Kutno
24-357-44-44
[email protected]
www.polfarmex.pl

Zamienniki

2 zamienniki

Dodaj do koszyka

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu
Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Trawienie i wątroba

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Zaburzenia lipidowe są głównym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Mimo szeroko dostępnej edukacji zdrowotnej oraz różnorodności terapii obniżających poziom lipidów, skuteczność wykrywania i leczenia dyslipidemii w Polsce pozostaje niewystarczająca. Czy istnieją naturalne sposoby na walkę z dyslipidemią? W naszym artykule przyjrzymy się trzem roślinnym ekstraktom i ich oddziaływaniu na gospodarkę lipidową. Pierwszym z nich jest ekstrakt z bergamoty, drugim – monakolina K, pozyskiwana z czerwonego fermentowanego ryżu, a trzecim – wyciąg polikosanolowy, będący mieszaniną alkoholi alifatycznych pozyskiwanych z trzciny cukrowej. Zachęcamy do zapoznania się z naszym artykułem, aby dowiedzieć się, czy warto sięgać po te naturalne rozwiązania.

Czytaj dalej
Christina_368x307_Comodex.jpg