Poliorix roztwór do wstrzykiwań

Poliomyelitis vaccine

tylko na receptę
Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest szczepionka POLIORIX i w jakim celu się ją stosuje

POLIORIX jest szczepionką stosowaną od 6. tygodnia życia w celu zapobiegania poliomyelitis (polio,
zapalenie rogów przednich rdzenia kręgowego, choroba Heinego-Medina). Szczepionka powoduje
powstawanie w organizmie własnej odporności (przeciwciał) przeciwko poliowirusom.

Poliomyelitis (Polio): Poliomyelitis, czasami po prostu nazywane polio, jest zakażeniem
  wirusowym, które charakteryzuje się wieloma objawami. Często stanowi łagodnie przebiegającą
  chorobę, ale u niektórych osób może powodować trwałe uszkodzenia, a nawet zgon. W najcięższej
  postaci tej choroby dochodzi do paraliżu mięśni (mięśnie nie mogą spełniać swoich funkcji), może
  to być paraliż mięśni oddechowych lub mięśni zapewniających możliwość poruszania się o
  własnych siłach. Kończyny dotknięte tym schorzeniem mogą być zniekształcone i bolesne.

Szczepienie jest najlepszym sposobem zapobiegania chorobie. Żaden ze składników szczepionki nie jest
zakaźny.

Skład

1 dawka szczepionki (0,5 ml) zawiera inaktywowany poliowirus: 40 j. antygenu D wirusa polio typ 1 (szczep Mahoney), 8 j. antygenu D wirusa polio typ 2 (szczep MEF-1), 32 j. antygenu D wirusa polio typ 3 (szczep Saukett).

Dawkowanie

Głęboko domięśniowo (u niemowląt i małych dzieci w przednio-boczną część uda; u starszych dzieci, młodzieży i dorosłych - w mięsień naramienny). Schemat szczepienia podstawowego i przypominającego powinien być zgodny z Programem Szczepień Ochronnych. Szczepionka może być podawana od 6. tyg. życia. Zaleca się zachowanie 8-tygodniowego odstępu pomiędzy 1. a 2. dawką szczepionki oraz odstępu 8-miesięcznego pomiędzy 2. a 3. dawką; 4. dawka powinna zostać podana w wieku 6 lat. Następnie zaleca się podawanie dawki przypominającej od 16 rż. i co 10 lat u dorosłych dla osób podróżujących do rejonów endemicznych.

Środki ostrożności

Nie podawać dożylnie. Przed szczepieniem należy przeprowadzić badanie lekarskie oraz zebrać dokładny wywiad lekarski, ze szczególnym uwzględnieniem poprzednich szczepień i działań niepożądanych, które mogły być nimi spowodowane. Należy zapewnić możliwość właściwego nadzoru i leczenia na wypadek wystąpienia reakcji anafilaktycznych po podaniu szczepionki. Ponadto ważne jest, aby wykonywać szczepienie w miejscu pozwalającym uniknąć obrażeń w wyniku omdlenia. Zachować ostrożność u pacjentów z małopłytkowością lub innymi zaburzeniami krzepliwości krwi, ze względu na ryzyko krwawienia po podaniu domięśniowym. U osób z zaburzeniem odpowiedzi immunologicznej, zarówno w wyniku stosowanej terapii immunosupresyjnej, zaburzeń genetycznych, zakażenia HIV lub z innych przyczyn, odpowiedź immunologiczna po szczepieniu może być obniżona. Szczególną ostrożność zachować u niemowląt urodzonych przedwcześnie (≤ 28. tyg. ciąży), zwłaszcza u których występowały objawy niedojrzałości układu oddechowego (należy wziąć pod uwagę ryzyko wystąpienia bezdechu oraz konieczność monitorowania czynności oddechowych przez 48-72 h); z uwagi na znaczne korzyści ze szczepienia tej grupy niemowląt, nie należy rezygnować ze szczepienia, ani go odraczać.

Podmiot odpowiedzialny

GSK Commercial Sp. z o.o.
ul. Rzymowskiego 53
02-697 Warszawa
22-576-90-00
pl.gsk.com/pl-pl/

Dodaj do koszyka

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?
Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze to rząd pajęczaków, które są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Do tej pory udało się rozpoznać aż 900 gatunków tych krwiopijnych pasożytów. Pajęczaki upodobały sobie miejsca ciepłe, wilgotne, porośnięte paprociami i wysoką trawą. Kleszcze występują przede wszystkim w lasach i na ich obrzeżach, na łąkach, polach uprawnych, pastwiskach, nad brzegami rzek i jezior, a także w parkach i ogrodach. W naszym kraju najczęściej możemy spotkać kleszcza pospolitego (Ixodes ricinus) oraz kleszcza łąkowego (Dermacentor reticulatus).

Czytaj dalej
Christina_368x307_LineRepair.jpg