Ryzyko krwawienia, owrzodzenia lub perforacji przewodu pokarmowego zwiększa się w przypadku stosowania dużych dawek NLPZ, u osób w podeszłym wieku, u osób z chorobą wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy w wywiadzie, szczególnie gdy była ona powikłana krwawieniem lub perforacją oraz u pacjentów przyjmujących jednocześnie inne leki, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy lub krwawienia (takie jak: doustne kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny - SSRI lub leki przeciwpłytkowe, w tym kwas acetylosalicylowy w małej dawce) - w tych grupach pacjentów niezbędny jest ścisły nadzór lekarski i zachowanie szczególnej ostrożności, należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę lornoksykamu oraz rozważyć leczenie skojarzone z lekami o działaniu gastroprotekcyjnym (np. mizoprostolem lub inhibitorami pompy protonowej). Zaleca się monitorowanie objawów klinicznych w regularnych odstępach czasu. Jednoczesne stosowanie lornoksykamu z innymi lekami z grupy NLPZ, w tym z selektywnymi inhibitorami COX-2 nie jest zalecane. Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej i przez najkrótszy czas konieczny do złagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych. Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów: z zaburzeniami czynności nerek w stopniu od łagodnego (stężenie kreatyniny we krwi 150-300 μmol/l) do umiarkowanego (stężenie kreatyniny we krwi 300-700 μmol/l), z uwagi na zależność nerkowego przepływu krwi od działania prostaglandyn; z zaburzeniami krzepnięcia krwi lub tendencją do krwawień (kontrolować objawy kliniczne i wyniki badań laboratoryjnych, np. APTT); z zaburzenia czynności wątroby (ryzyko zwiększenia stężenia leku we krwi podczas leczenia dawkami 12-16 mg/dobę, regularnie monitorować objawy kliniczne i wyniki badań laboratoryjnych); w wieku >65 lat, zwłaszcza w okresie pooperacyjnym (monitorować czynności nerek i wątroby, ponadto u tych pacjentów istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, szczególnie krwawień i perforacji przewodu pokarmowego, które mogą prowadzić do zgonu); z chorobami przewodu pokarmowego takimi, jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna (ryzyko zaostrzenia przebiegu choroby); z astmą oskrzelową obecnie lub w wywiadzie (ryzyko wystąpienia skurczu oskrzeli); z toczniem rumieniowatym układowym lub mieszaną chorobą tkanki łącznej (ryzyko wystąpienia jałowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych); z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie bądź łagodną lub umiarkowaną zastoinową niewydolnością serca (ryzyko zatrzymania płynów i obrzęków). Wyniki badań klinicznych i epidemiologicznych wskazują, że niektóre NLPZ (szczególnie stosowane długotrwale w dużych dawkach) mogą nieznacznie nasilać ryzyko występowania zatorów tętnic (np. zawału serca lub udaru naczyniowego mózgu); dostępne ograniczone dane kliniczne nie pozwalają wykluczyć takiego zagrożenia w przypadku stosowania lornoksykamu. Leczenie lornoksykamem można rozpocząć dopiero po starannej analizie wskazań u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca, stabilną chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i (lub) mózgowych. Należy również wnikliwie rozważyć wskazania do długotrwałego leczenia, u pacjentów z czynnikiem ryzyka choroby sercowo-naczyniowej (np. nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu). Monitorowanie czynności nerek jest wskazane u pacjentów, u których wykonano rozległy zabieg chirurgiczny, rozpoznano niewydolność serca, leczonych diuretykami lub lekami o przypuszczalnym lub potwierdzonym działaniu uszkadzającym nerki. U pacjentów leczonych długotrwale (>3 mies.) należy regularnie kontrolować morfologię (hemoglobina), czynności nerek (kreatynina) i aktywności enzymów wątrobowych. Należy przerwać stosowanie lornoksykamu, jeśli utrzymują się nieprawidłowe wyniki badań czynnościowych wątroby, nerek lub innych wskaźników w badaniach laboratoryjnych; w razie wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego czy owrzodzenia; a także po wystąpieniu pierwszych objawów nadwrażliwości, takich jak: wysypka skórna, zmiany na błonach śluzowych. Unikać stosowania lornoksykamu w przypadku wystąpienia ospy wietrznej (ryzyko nasilenia ciężkich powikłań zakażeń skóry oraz tkanek miękkich). Nie zaleca się stosowania lornoksykamu u dzieci i młodzieży < 18 lat (brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności).