Xylodont 2% 20 mg/ml roztwór do wstrzykiwań

Lidocaine hydrochloride

tylko na receptę
Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest Xylodont i w jakim celu się go stosuje

Lidokaina, substancja czynna leku, jest środkiem miejscowo znieczulającym o budowie
amidowej. Jej właściwości wynikają z hamowania prądów jonowych odpowiedzialnych za
powstawanie i rozprzestrzenianie się bodźców w błonie komórkowej neuronu.

Działanie znieczulające rozpoczyna się szybko.
Czas skutecznego działania leku zależy od miejsca wstrzyknięcia, stężenia oraz obecności lub
braku adrenaliny, środka obkurczającego naczynia krwionośne.

Lidokaina jest szybko metabolizowana w wątrobie (jej główne metabolity to
monoetyloglicynoksylidyd i glicynoksylidyd).

Metabolity i lek w postaci niezmienionej wydalane są z moczem.

Wiązanie z białkami surowicy wynosi od 60% do 80%, przy stężeniu lidokainy od 1 do
4 μg/ml. Po podaniu dożylnym w postaci bolusa okres półtrwania wynosi 1,5-2 godzin.

Wskazania:
Znieczulenie miejscowe (nasiękowe i blokady nerwów) do wszelkich zabiegów
zachowawczych i chirurgicznych w stomatologii.

Xylodont z adrenaliną 1:100 000 wskazany jest w przypadku, gdy pożądane jest osiągnięcie
znieczulenia miejscowego o przedłużonym czasie. Xylodont z adrenaliną 1:80 000 i 1:50 000
należy stosować wyłącznie w sytuacji gdy konieczne jest osiągnięcie stanu miejscowej
anemizacji w celu redukcji krwawienia.

Skład

1 ml roztworu zawiera 20 mg chlorowodorku lidokainy (1 wkład 1,8 ml zawiera 36 mg chlorowodorku lidokainy).

Działanie

Środek miejscowo znieczulający o budowie amidowej do stosowania w stomatologii. Właściwości lidokainy wynikają z hamowania prądów jonowych odpowiedzialnych za powstawanie i rozprzestrzenianie się bodźców w błonie komórkowej neuronu. Działanie znieczulające rozpoczyna się szybko. Czas skutecznego działania leku zależy od miejsca wstrzyknięcia, stężenia oraz obecności lub braku środka obkurczającego naczynia krwionośne. Wiąże się z białkami osocza w 60-80 %, T0,5 po podaniu dożylnym wynosi 1,5-2 h. Lidokaina jest metabolizowana głównie w wątrobie, metabolity i lek w postaci niezmienionej wydalane są z moczem.

Wskazania

Znieczulenie miejscowe (nasiękowe i blokady nerwów) do wszelkich zabiegów zachowawczych i chirurgicznych w stomatologii.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na lidokainę lub którykolwiek ze składników leku.

Ciąża i karmienie piersią

Nie stosować w ciąży.

Dawkowanie

1 do 2 ml lub więcej, w zależności od potrzeb związanych z zabiegiem, nasiękowo lub jako blokada nerwu obwodowego. Roztwór znieczulający należy wstrzykiwać małymi dawkami z szybkością ok. 1 ml/min., po uprzedniej aspiracji. U zdrowej osoby dorosłej, która nie otrzymała środków uspokajających, maksymalna dawka podana jednorazowo albo w kilku kolejnych wstrzyknięciach przez okres nie dłuższy niż 120 min wynosi 300 mg chlorowodorku lidokainy. W przeliczeniu na masę ciała maksymalna dawka lidokainy nie powinna przekraczać 4,4 mg/kg mc., przy maksymalnej dawce całkowitej 300 mg. Nie podawać więcej niż zawartość 8,3 wkładu. U dzieci podane dawki należy zmniejszyć w zależności od masy ciała i wieku.

Środki ostrożności

Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania lidokainy w stomatologii zależy od właściwego doboru dawki i sposobu podania leku, oraz od zachowania odpowiednich środków ostrożności. W każdym przypadku należy stosować najniższe dawki i stężenia konieczne do osiągnięcia pożądanego działania. Pacjenta należy obserwować i natychmiast przerwać podawanie leku po wystąpieniu pierwszego niepokojącego objawu. Opisywano rzadkie przypadki zgonów osób, u których nie stwierdzono uprzednio nadwrażliwości.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one
wystąpią.

Działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas stosowania lidokainy, są podobne do
obserwowanych podczas stosowania innych środków miejscowo znieczulających o budowie
amidowej.

Działania te zależą od dawki i mogą być spowodowane dużym stężeniem leku w osoczu,
będącym następstwem przedawkowania, szybkiego wchłaniania lub przypadkowego
wstrzyknięcia do naczynia, lub mogą być spowodowane nadwrażliwością, idiosynkrazją lub
zmniejszoną tolerancją ze strony pacjenta.

Opisywano następujące działania niepożądane:

Zaburzenia układu nerwowego:
Pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego ze stanem podniecenia, drżenia, dezorientacja,
zawroty głowy, rozszerzenie źrenic, przyspieszony metabolizm oraz podwyższona
temperatura ciała. Po bardzo dużych dawkach: szczękościsk i drgawki.

Zaburzenia naczyń:
Rozszerzenie naczyń, nadciśnienie.

Zaburzenia serca:
Zaburzenia rytmu serca, bradykardia.

Zaburzenia układu immunologicznego:
Reakcje alergiczne (w najcięższych przypadkach wstrząs anafilaktyczny).
Reakcje uczuleniowe na lidokainę występują bardzo rzadko (<1/10 000); jeśli wystąpią,
należy postępować w sposób typowy.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia:
Przyspieszenie oddechu, rozszerzenie oskrzeli.

Zaburzenia żołądka i jelit:
Nudności, wymioty.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
Zmiany skórne, pokrzywka, obrzęk, pocenie się.

Środek obkurczający naczynia krwionośne może spowodować wystąpienie następujących
reakcji, zwłaszcza u osób z chorobą układu sercowo-naczyniowego: niepokój, pocenie się,
zaburzenia oddychania, zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie (co może być groźne u
pacjentów z utrwalonym nadciśnieniem oraz u pacjentów z nadczynnością tarczycy), silny ból
głowy, światłowstręt, ból zamostkowy, wymioty.

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, lub farmaceucie. Działania
niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych
Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów
Medycznych i Produktów Biobójczych,
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel. (22) 49 21 301, faks (22) 49 21 309. Strona
internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można
będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

Interakcje

Należy zachować ostrożność u pacjentów otrzymujących związki o strukturze chemicznej podobnej do leków miejscowo znieczulających, w związku z możliwością nasilenia reakcji toksycznych.

Podmiot odpowiedzialny

Molteni Farmaceutici Polska Sp. z o.o.
ul. Józefa Korzeniowskiego 39
30-214 Kraków
12-653-15-71
[email protected]
www.molteni.com.pl

Zamienniki

4 zamienniki

Dodaj do koszyka

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu
Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Trawienie i wątroba

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Zaburzenia lipidowe są głównym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Mimo szeroko dostępnej edukacji zdrowotnej oraz różnorodności terapii obniżających poziom lipidów, skuteczność wykrywania i leczenia dyslipidemii w Polsce pozostaje niewystarczająca. Czy istnieją naturalne sposoby na walkę z dyslipidemią? W naszym artykule przyjrzymy się trzem roślinnym ekstraktom i ich oddziaływaniu na gospodarkę lipidową. Pierwszym z nich jest ekstrakt z bergamoty, drugim – monakolina K, pozyskiwana z czerwonego fermentowanego ryżu, a trzecim – wyciąg polikosanolowy, będący mieszaniną alkoholi alifatycznych pozyskiwanych z trzciny cukrowej. Zachęcamy do zapoznania się z naszym artykułem, aby dowiedzieć się, czy warto sięgać po te naturalne rozwiązania.

Czytaj dalej
Christina_368x307_LineRepair.jpg