Imbir – właściwości prozdrowotne i przeciwwskazania

Imbir lekarski (Zingiber officinale) należy do rodziny imbirowatych (Zingiberaceae). Jego pierwotne siedliska znajdują się w regionach o ciepłym i wilgotnym klimacie, takich jak Chiny, Indie, Jawa, Filipiny i Afryka. W Europie imbir zdobył uznanie jako jeden z pierwszych importowanych „korzeni wschodnich”. Kłącze imbiru jest rozpoznawalne w wielu krajach pod różnymi nazwami, takimi jak ada, adrak, african ginger, ginger root i kan chiang. Roślina ta wyróżnia się obecnością licznych związków bioaktywnych. W jej skład wchodzą m.in. oleożywice, olejki eteryczne i surowe włókna. Wśród składników lotnych dominują monoterpeny i seskwiterpeny, takie jak zingiberol, α-zingiberen, α-farnezen, β-bisabolen, kamfen, cyneol czy linalol. Z kolei wśród składników nielotnych znajdują się zingeron, paradole i gingerole. 

Imbir jest rośliną cenioną nie tylko za swoje walory smakowe, które zdobyły uznanie w kuchni, ale również za potencjalne właściwości lecznicze. Znany jest przede wszystkim z łagodzenia nudności, dzięki czemu często służy jako środek przeciwdziałający chorobie lokomocyjnej oraz łagodzeniu porannych mdłości u kobiet w ciąży. Ponadto wykazuje działanie przeciwzapalne, co jest korzystne w przypadku różnych stanów zapalnych. Imbir wspomaga też trawienie dzięki swojemu działaniu żółciopędnemu, przynosząc ulgę w problemach trawiennych. Co więcej, niektóre badania sugerują, że regularne spożywanie imbiru może korzystnie wpływać na poziom cholesterolu, odgrywając kluczową rolę w profilaktyce miażdżycy. Imbir stanowi także potencjalne wsparcie dla kobiet doświadczających bólów menstruacyjnych. Badania wykazały, że kapsułki z imbirem (o stężeniu 500 mg) mogą przynosić ulgę w dolegliwościach podczas miesiączki. Warto dodać, że imbir może stanowić wsparcie w łagodzeniu bólu związanego z chorobami reumatycznymi. W celu uzyskania potencjalnych korzyści zaleca się spożywanie ≥250 mg sproszkowanego kłącza imbiru trzy razy dziennie. Ważne jest, aby nie przekraczać dawki dobowej wynoszącej 4 g sproszkowanego imbiru.

Imbir może wywoływać działania niepożądane w obrębie przewodu pokarmowego, takie jak biegunka, zgaga oraz uszkodzenie błony śluzowej żołądka. Ponadto w przypadku stosowania miejscowego, istnieje ryzyko wystąpienia kontaktowego zapalenia skóry.

Osoby z kamicą żółciową powinny zachować ostrożność w stosowaniu imbiru ze względu na jego działanie żółciopędne. Ponadto zaleca się unikanie imbiru przez osoby z cukrzycą i nadciśnieniem, gdyż może wchodzić w interakcje z niektórymi lekami, zwłaszcza przeciwzakrzepowymi oraz przeciwcukrzycowymi. Ze względu na jego intensywny, ostry smak, nie jest zalecany dla kobiet karmiących piersią. Osoby z problemami żołądkowymi, takimi jak wrzody, także powinny unikać jego spożywania.

Bibliografia:
Glibowski, P., Długołęcka, A., Grdeń, A., & Toczek, K. (2017). Właściwości prozdrowotne imbiru. Bromatol Chem Toksykol, 50(2), 115-121.
Łażewska, D., Miętkiewska, K., & Studzińska-Sroka, E. (2019). Imbir lekarski–roślina o właściwościach neuroochronnych. Post Fitoter, 20(4), 268-76.
Newerli-Guz, J., & Pych, M. (2012). Właściwości przeciwutleniające imbiru (Zingiber officinale Roscoe). Zeszyty Naukowe Akademii Morskiej w Gdyni, 73, 28-33.
https://www.mp.pl/pacjent/dieta/zasady/204363,imbir [dostęp: 25.10.2023]

Materiały publikowane w aplikacji ApteGo mają charakter wyłącznie informacyjny i edukacyjny. W żadnym wypadku nie zastępują konsultacji z lekarzem, farmaceutą lub inną osobą wykonującą zawód medyczny. Przed podjęciem decyzji mogącej mieć wpływ na Twoje zdrowie, skonsultuj ją z profesjonalistą medycznym, który uwzględni Twoją indywidualną sytuację zdrowotną.