Abilify Maintena 400 mg proszek i rozp. do sporz. zaw. do wstrzykiwań o przedł. uwalnianiu

1 fiolka zawiera 400 mg arypiprazolu.

Lek przeciwpsychotyczny. Wykazuje silne powinowactwo do receptorów dopaminowych D₂ i D₃, serotoninowych 5HT_1a i 5HT_2a oraz umiarkowane powinowactwo do receptorów dopaminowych D₄, serotoninowych 5HT_2c i 5HT₇, a także adrenergicznych α₁ i histaminowych H₁. Arypiprazol wykazuje także umiarkowane powinowactwo do miejsc wychwytu zwrotnego serotoniny, nie wykazuje natomiast istotnego powinowactwa do receptorów muskarynowych. Skuteczność kliniczna leku związana ze skojarzonym działaniem częściowo agonistycznym w stosunku do receptora dopaminowego D₂ i serotoninowego 5HT_1a oraz antagonistycznym w stosunku do receptora serotoninowego 5HT_2a. Wchłanianie arypiprazolu do krążenia układowego po podaniu leku w postaci depot następuje powoli i jest wydłużone w związku z małą rozpuszczalnością cząsteczek arypiprazolu. Średni okres półtrwania wchłaniania wynosi około 28 dni. Po podaniu wielokrotnym dawek domięśniowych, stężenia arypiprazolu we krwi stopniowo rosną do maksymalnego stężenia po medianie czasu T_max wynoszącej odpowiednio 7 dni w przypadku mięśnia pośladkowego i 4 dni w przypadku mięśnia naramiennego. Stężenia w stanie stacjonarnym są osiągane po podaniu 4. dawki w przypadku obu miejsc podania. Lek w ponad 99% wiąże się z białkami, głownie albuminami. Jest w znacznym stopniu metabolizowany w wątrobie (dehydrogenacja, hydroksylacja oraz N-dealkilacja); enzymy CYP3A4 i CYP2D6 uczestniczą w metabolizmie. Główną cząsteczką czynną znajdującą się w krążeniu ogólnym jest sam arypiprazol. Po wielokrotnym podaniu preparatu czynny metabolit - dehydroarypiprazol, stanowi około ok. 3 % wartości AUC arypiprazolu. Po podaniu wielokrotnych dawek 400 mg lub 300 mg leku depot średni okres półtrwania arypiprazolu w końcowej fazie eliminacji wynosi odpowiednio 46,5 i 29,9 dnia, przypuszczalnie w związku z parametrami kinetycznymi ograniczonymi szybkością wchłaniania. Arypiprazol jest wydalany z moczem (27%) i kałem (60%), głównie w postaci metabolitów. Całkowity klirens arypiprazolu u pacjentów z wolnym metabolizmem z udziałem CYP2D6 jest o ok. 50% mniejszy niż u pacjentów z szybkim metabolizmem z udziałem CYP2D6.

Leczenie podtrzymujące schizofrenii u dorosłych pacjentów ze stabilizacją choroby za pomocą doustnej postaci arypiprazolu.

Nadwrażliwość na arypiprazol lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Leku nie należy stosować w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Pacjentki należy poinformować o konieczności powiadomienia swojego lekarza o zajściu w ciążę lub planowaniu zajścia w ciążę podczas leczenia arypiprazolem. Należy pamiętać o długotrwałych właściwościach leku. Arypiprazol był wykrywany w osoczu u dorosłych pacjentów w okresie do 34 tyg. po podaniu pojedynczej dawki zawiesiny o przedłużonym uwalnianiu. Narażenie matki na arypiprazol przed i w okresie ciąży może prowadzić do wystąpienia działań niepożądanych u noworodka. Noworodki narażone na działanie leków przeciwpsychotycznych (w tym arypiprazolu) w czasie III trymestru ciąży należą do grupy ryzyka narażonej na wystąpienie działań niepożądanych, w tym zaburzeń pozapiramidowych i (lub) objawów z odstawienia, które po porodzie mogą różnić się nasileniem i czasem trwania. Obserwowano pobudzenie, wzmożone napięcie, obniżone napięcie, drżenie, senność, zespół zaburzeń oddechowych lub zaburzenia związane z karmieniem; noworodki powinny być objęte ścisłą obserwacją. Arypiprazol/metabolity przenikają do mleka ludzkiego w takim stopniu, że prawdopodobny jest wpływ na niemowlęta karmione piersią. Ponieważ oczekuje się, że pojedyncza dawka leku utrzymuje się w osoczu przez okres do 34 tyg., niemowlętom karmionym piersią może zagrażać ryzyko nawet jeśli lek był podany na długo przed karmieniem piersią. Pacjentki obecnie leczone, lub które były wcześniej leczone, arypiprazolem w ciągu ostatnich 34 tyg., nie powinny karmić piersią. Przy rozpoczynaniu leczenia u kobiet w wieku rozrodczym, biorąc pod uwagę ewentualną przyszłą ciążę lub karmienie piersią należy wziąć pod uwagę, że po podaniu pojedynczej dawki, arypiprazol utrzymuje się w organizmie do 34 tyg. U kobiet planujących zajście w ciążę lek należy stosować tylko, jeśli jest to bezwzględnie konieczne. Nie wykazano, aby arypiprazol zaburzał płodność.

Domięśniowo. Nie jest wymagane dobieranie indywidualnej dawki preparatu. Dorośli. W dniu rozpoczęcia leczenia: 1 wstrzyknięcie preparatu w dawce 400 mg z kontynuacją leczenia dobową dawką arypiprazolu w postaci doustnej od 10 mg do 20 mg, podawaną przez 14 kolejnych dni w celu utrzymania terapeutycznego stężenia arypiprazolu podczas rozpoczynania leczenia lub 2 oddzielne wstrzyknięcia preparatu w dawce 400 mg w dwóch różnych miejscach podania, w skojarzeniu z podaniem arypiprazolu w postaci doustnej w jednej dawce wynoszącej 20 mg. Po rozpoczęciu leczenia obejmującego podanie jednego wstrzyknięcia zalecana dawka podtrzymująca preparatu wynosi 400 mg. Lek należy podawać raz w miesiącu jako pojedyncze wstrzyknięcie (nie wcześniej niż po 26 dniach od podania poprzedniego wstrzyknięcia). Jeśli występują działania niepożądane po podaniu dawki 400 mg, należy rozważyć zmniejszenie dawki do 300 mg raz na miesiąc. Pominięcie dawek. Pominięcie drugiej lub trzeciej dawki: od ostatniego wstrzyknięcia upłynęło od >4 tyg. do <5 tyg. - wstrzyknięcie należy wykonać jak najszybciej, a następnie wznowić schemat comiesięcznych wstrzyknięć; >5 tyg. - należy ponownie rozpocząć jednoczesne podawanie doustnej postaci arypiprazolu przez 14 dni wraz z kolejnym podanym wstrzyknięciem lub podać w tym samym czasie 2 oddzielne wstrzyknięcia wraz z podaniem arypiprazolu w postaci doustnej w pojedynczej dawce wynoszącej 20 mg, wówczas należy wznowić schemat comiesięcznych wstrzyknięć. Pominięcie czwartej lub kolejnej dawki (tj. po osiągnięciu stanu stacjonarnego): od ostatniego wstrzyknięcia upłynęło od >4 tyg. do <6 tyg. - wstrzyknięcie należy podać jak najszybciej, a następnie wznowić schemat comiesięcznych wstrzyknięć; >6 tyg. - należy ponownie rozpocząć jednoczesne podawanie doustnej postaci arypiprazolu przez 14 dni wraz z kolejnym podanym wstrzyknięciem lub podać w tym samym czasie 2 oddzielne wstrzyknięcia w skojarzeniu z podaniem arypiprazolu w postaci doustnej w pojedynczej dawce wynoszącej 20 mg, wówczas należy wznowić schemat comiesięcznych wstrzyknięć. Szczególne grupy pacjentów. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności leku u dzieci i młodzieży w wieku do 17 lat. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności leku u pacjentów w wieku ≥65 lat. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie jest konieczne dostosowanie dawki. U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby nie jest wymagane dostosowanie dawki; nie ma wystarczających danych do ustalenia zaleceń dawkowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, dawkowanie u tych pacjentów wymaga ostrożności, zaleca się postać doustną. U pacjentów, u których rozpoznano wolny metabolizm z udziałem CYP2D6, dawka początkowa powinna wynosić 300 mg preparatu, a następnie należy kontynuować leczenie przez kolejnych 14 dni, podając przepisaną przez lekarza dobową doustną dawkę arypiprazolu lub dawka początkowa powinna obejmować 2 oddzielne wstrzyknięcia dawki 300 mg preparatu w skojarzeniu z podaniem pojedynczej, wcześniej przepisanej przez lekarza dawki arypiprazolu w postaci doustnej. W przypadku pacjentów o znanym wolnym metabolizmie z udziałem cytochromu CYP2D6, którzy jednocześnie przyjmują silny inhibitor CYP3A4: dawkę początkową należy zmniejszyć do 200 mg, a następnie należy kontynuować leczenie przepisaną przez lekarza dawką dobową arypiprazolu w postaci doustnej przez kolejnych 14 dni; u tych pacjentów nie należy rozpoczynać leczenia obejmującego podanie 2 wstrzyknięć. Preparat należy podawać raz w miesiącu jako pojedyncze wstrzyknięcie (nie wcześniej niż po 26 dniach od podania poprzedniego wstrzyknięcia). Dostosowanie dawki podtrzymującej z powodu interakcji. U pacjentów przyjmujących równocześnie silne inhibitory CYP3A4 i(lub) silne inhibitory CYP2D6 dłużej niż przez 14 dni należy zmniejszyć dawkę arypiprazolu, wg poniższego schematu. Pacjenci przyjmujący obecnie arypiprazol depot w dawce 400 mg oraz: silne inhibitory CYP2D6 lub silne inhibitory CYP3A4 - dawkę arypiprazolu zmniejszyć do 300 mg; silne inhibitory CYP2D6 i silne inhibitory CYP3A4 - dawkę arypiprazolu zmniejszyć do 200 mg. Pacjenci przyjmujący obecnie arypiprazol depot w dawce 300 mg oraz: silne inhibitory CYP2D6 lub silne inhibitory CYP3A4 - dawkę arypiprazolu zmniejszyć do 200 mg; silne inhibitory CYP2D6 i silne inhibitory CYP3A4 - dawkę arypiprazolu zmniejszyć do 160 mg. W razie odstawienia inhibitora CYP3A4 lub CYP2D6, może być wymagane zwiększenie dawki arypiprazolu do wcześniejszej stosowanej. W przypadku pojawienia się działań niepożądanych pomimo dostosowania dawki arypiprazolu, należy ponownie rozważyć, czy konieczne jest jednoczesne stosowanie inhibitora CYP2D6 lub CYP3A4. Należy unikać równoczesnego stosowania leków indukujących CYP3A4 z arypiprazolem depot przez okres dłuższy niż 14 dni, ponieważ powoduje to zmniejszenie stężenia arypiprazolu we krwi i takie stężenie może nie być skuteczne. Sposób podania. Lek podaje się w wyłącznie domięśniowo. Nie wolno podawać dożylnie ani podskórnie. W przypadku podania do mięśnia pośladkowego zaleca się używanie bezpiecznych igieł 22G x 38 mm do wstrzyknięć podskórnych do mięśnia pośladkowego; w przypadku otyłych pacjentów (wskaźnik masy ciała >28 kg/m² pc.), należy używać bezpiecznych igieł do wstrzyknięć podskórnych 21G x 50 mm; należy zmieniać miejsce wstrzyknięcia podając lek raz do jednego, raz do drugiego mięśnia pośladkowego. W przypadku podania do mięśnia naramiennego zaleca się używanie bezpiecznych igieł 23G x 25 mm; w przypadku otyłych pacjentów należy używać bezpiecznych igieł do wstrzyknięć podskórnych 22G x 38 mm; należy zmieniać miejsce wstrzyknięcia podając lek raz do jednego, raz do drugiego mięśnia naramiennego. W przypadku rozpoczynania leczenia obejmującego podanie 2 wstrzyknięć, należy je podawać w dwóch różnych miejscach, do dwóch różnych mięśni. NIE podawać obu wstrzyknięć jednocześnie do tego samego mięśnia naramiennego lub mięśnia pośladkowego. W przypadku pacjentów o znanym wolnym metabolizmie cytochromu CYP2D6 wstrzyknięcie należy podawać albo do dwóch oddzielnych mięśni naramiennych, albo do jednego mięśnia naramiennego i jednego mięśnia pośladkowego. NIE podawać wstrzyknięć do dwóch mięśni pośladkowych.

Podczas stosowania leków przeciwpsychotycznych poprawa stanu klinicznego może nastąpić po kilku dniach lub tygodniach; w tym czasie pacjenta należy dokładnie monitorować, w tym pod kątem występowania myśli i zachowań samobójczych. Leczenie przeciwpsychotyczne pacjentów wysokiego ryzyka powinno odbywać się pod ścisłym nadzorem. Tego preparatu nie należy stosować do leczenia silnego pobudzenia ani ostrych stanów psychotycznych, gdy wymagane jest natychmiastowe złagodzenie objawów. Arypiprazol nie jest wskazany w leczeniu psychoz związanych z demencją; u pacjentów w podeszłym wieku z psychozą związaną z chorobą Alzheimera, leczonych arypiprazolem obserwowano zwiększoną umieralność oraz zwiększoną częstość występowania incydentów naczyniowo-mózgowych. Ostrożnie stosować u pacjentów z chorobą sercowo-naczyniową (zawał mięśnia sercowego lub choroba niedokrwienna w wywiadzie, niewydolność serca lub zaburzenia przewodzenia), chorobą naczyń mózgu, w stanach predysponujących do niedociśnienia (odwodnienie, zmniejszenie objętości krwi krążącej i leczenie hipotensyjne) lub nadciśnienia tętniczego, w tym postępującego lub złośliwego; z wydłużeniem odstępu QT w wywiadzie rodzinnym; z napadami drgawkowymi w wywiadzie lub chorobami, które mogą predysponować do występowania drgawek; z cukrzycą lub czynnikami ryzyka rozwoju cukrzycy (regularnie kontrolować glikemię); z istotnymi czynnikami ryzyka rozwoju otyłości (np. cukrzyca, zaburzenia tarczycy lub gruczolak przysadki w wywiadzie); z ryzykiem wystąpienia zachłystowego zapalenia płuc. Przed rozpoczęciem stosowania arypiprazolu oraz w trakcie leczenia należy rozpoznać wszystkie możliwe czynniki ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej oraz podjąć odpowiednie działania prewencyjne. Pacjenci, którzy w przeszłości byli uzależnieni od hazardu mogą być narażeni na większe ryzyko wystąpienia tego działania niepożądanego i należy ich szczególnie uważnie monitorować. Wszystkich pacjentów leczonych arypiprazolem należy obserwować pod kątem objawów hiperglikemii takich, jak: nadmierne pragnienie, wielomocz, nadmierny apetyt i osłabienie. Podczas przyjmowania arypiparazolu mogą pojawić się reakcje nadwrażliwości (reakcje uczuleniowe), zwiększenie masy ciała. Ze stosowaniem arypiprazolu wiąże się spowolnienie motoryki przełyku i ryzyko aspiracji; należy zachować ostrożność u pacjentów z grupy ryzyka zachłystowego zapalenia płuc. W przypadku wystąpienia objawów złośliwego zespołu neuroleptycznego (NMS) lub wysokiej gorączki o niewyjaśnionej przyczynie, bez innych klinicznych objawów NMS należy odstawić wszystkie leki przeciwpsychotyczne, także arypiprazol. W przypadku wystąpienia dyskinez późnych należy rozważyć zmniejszenie dawki leku lub przerwanie leczenia arypiprazolem. Podczas przyjmowania leku mogą występować zwiększone popędy, w szczególności popęd do hazardu, zwiększenie popędów seksualnych, kompulsywna potrzeba wydawania pieniędzy, obżarstwo, kompulsywne objadanie się lub inne impulsywne i kompulsywne zachowania. W przypadku wystąpienia takich popędów należy rozważyć zmianę dawki arypiprazolu lub odstawienie leku. Arypiprazol może powodować senność, niedociśnienie ortostatyczne, niestabilność ruchową i czuciową, co może prowadzić do upadków. Należy zachować ostrożność u pacjentów z grup podwyższonego ryzyka i rozważyć zmniejszenie dawki początkowej (np. u pacjentów w podeszłym wieku lub osłabionych). Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za "wolny od sodu".

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Ciężkie działania niepożądane
Należy natychmiast powiadomić lekarza, jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z poniższych ciężkich
działań niepożądanych:
- połączenie którychkolwiek z następujących objawów: nadmierna senność, zawroty głowy, stan
  splątania, dezorientacja, trudności z mówieniem, trudności z chodzeniem, sztywność lub drżenie
  mięśni, gorączka, osłabienie, rozdrażnienie, agresywność, lęk, podwyższone ciśnienie krwi lub
  napady drgawkowe, które mogą prowadzić do utraty przytomności;
- nietypowe ruchy ciała, głównie twarzy lub języka, ponieważ lekarz może zdecydować o
  zmniejszeniu dawki;
- jeśli wystąpią objawy, takie jak: obrzęk, ból i zaczerwienienie nogi (nóg), ponieważ może to
  oznaczać, że utworzył się skrzep krwi, który może przemieszczać się naczyniami krwionośnymi
  do płuc, powodując ból w klatce piersiowej i trudności w oddychaniu. Jeśli u pacjenta wystąpi
  którykolwiek z tych objawów, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza;
- połączenie gorączki, przyspieszonego oddechu, pocenia się, sztywności mięśni i senności,
  ponieważ mogą to być objawy stanu nazywanego złośliwym zespołem neuroleptycznym (ang.
  NMS);
- większe niż zwykle pragnienie, częstsze niż zwykle oddawanie moczu, silne uczucie głodu,
  osłabienie lub zmęczenie, nudności, uczucie splątania lub owocowy zapach oddechu, ponieważ
  mogą to być objawy cukrzycy;
- myśli samobójcze, zachowania lub myśli i uczucia dotyczące wyrządzenia sobie krzywdy.

Po przyjęciu leku Abilify Maintena mogą również wystąpić niżej wymienione działania niepożądane.
Należy powiadomić lekarza lub pielęgniarkę, jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z tych działań
niepożądanych:

Do często występujących działań niepożądanych (mogą wystąpić u 1 pacjenta na 10) należą:
- zwiększenie masy ciała;
- cukrzyca;
- zmniejszenie masy ciała;
- niepokój;
- lęk;
- niemożność zachowania spokoju, trudność w siedzeniu spokojnie;
- zaburzenia snu (bezsenność);
- szarpany opór w przypadku ruchów pasywnych w miarę jak mięśnie napinają się i rozluźniają,
  nieprawidłowe zwiększenie napięcia mięśniowego, sztywność mięśni, powolne ruchy ciała;
- akatyzja (odczucie wewnętrznego niepokoju i przymus wykonywania ciągłych ruchów);
- drżenie;
- niekontrolowane drżenie mięśni, szarpane lub rwane ruchy;
- zmiany poziomu świadomości pacjenta, senność;
- senność;
- zawroty głowy;
- ból głowy;
- suchość w jamie ustnej;
- sztywność mięśni;
- niezdolność do erekcji lub utrzymania erekcji podczas stosunku płciowego;
- ból w miejscu podania, stwardnienie skóry w miejscu podania;
- osłabienie, utrata siły mięśniowej lub uczucie silnego zmęczenia;
- podczas przeprowadzania badań krwi, lekarz może stwierdzić we krwi pacjenta zwiększone
  stężenie kinazy fosfokreatynowej) (enzym ważny dla czynności mięśni).

Do niezbyt często występujących działań niepożądanych (mogą wystąpić u 1 pacjenta
na 100) należą:
- mała liczba pewnych typów białych krwinek (neutropenia), niskie stężenie hemoglobiny lub
  mała liczba czerwonych krwinek, mała liczba płytek krwi;
- reakcje uczuleniowe (nadwrażliwość);
- zmniejszenie lub zwiększenie stężeń prolaktyny we krwi;
- wysokie stężenie cukru we krwi;
- zwiększone stężenie tłuszczów we krwi, takich jak cholesterol i trójglicerydy oraz niskie
  stężenie cholesterolu i niskie stężenie trójglicerydów;
- zwiększone stężenie insuliny, hormonu regulującego stężenie cukru we krwi;
- zwiększony lub zmniejszony apetyt;
- myśli samobójcze;
- choroby psychiczne charakteryzujące się nieprawidłowym kontaktem lub utratą kontaktu z
  rzeczywistością;
- omamy;
- urojenia;
- zwiększone zainteresowanie sferą seksualną;
- reakcja paniki;
- depresja;
- chwiejność emocjonalna;
- stan obojętności z brakiem emocji, uczucie emocjonalnego i psychicznego dyskomfortu;
- zaburzenia snu;
- zgrzytanie zębami lub zaciskanie szczęk;
- obniżenie popędu płciowego (obniżenie libido);
- zmieniony nastrój;
- choroby mięśni;
- niekontrolowane przez pacjenta ruchy mięśni, takie jak grymasy twarzy, mlaskanie i ruchy
  języka. Objawy zwykle dotyczą najpierw twarzy i jamy ustnej, ale mogą dotyczyć innych części
  ciała. Mogą to być objawy choroby nazywanej „dyskinezą opóźnioną”.
- parkinsonizm - stan medyczny z wieloma różnymi objawami, do których należą: spowolnione
-lub powolne ruchy, spowolnienie myśli, szarpanie podczas zginania kończyn (sztywność mięśni
-szkieletowych), utykanie, przyspieszone kroki, drżenie, ograniczenie lub brak ekspresji na
-twarzy, sztywność mięśni, ślinienie się;
- problemy z poruszaniem;
- silny niepokój i zespół „niespokojnych nóg”;
- zaburzenia odczuwania smaku i zapachu;
- unieruchomienie gałek ocznych w jednej pozycji;
- niewyraźne widzenie;
- ból oczu;
- podwójne widzenie;
- nadwrażliwość oczu na światło;
- nieprawidłowe bicie serca, wolna lub szybka częstość akcji serca, nieprawidłowe
  przewodnictwo elektryczne serca, nieprawidłowy wynik pomiaru aktywności elektrycznej serca
  EKG);
- wysokie ciśnienie krwi;
- zawroty głowy podczas wstawania lub siadania z powodu spadku ciśnienia krwi;
- kaszel;
- czkawka;
- refluks żołądkowo-przełykowy. Nadmiar soku żołądkowego cofającego się (refluks) do
  przełyku (fragment przewodu pokarmowego od jamy ustnej do żołądka, przez który przechodzi
  pokarm), powodujący zgagę i ewentualnie uszkadzający przełyk;
- zgaga;
- wymioty;
- biegunka;
- nudności;
- ból brzucha;
- dyskomfort w żołądku;
- zaparcie;
- częste wypróżnianie się;
- ślinienie się, większe niż zwykle wydzielanie śliny w jamie ustnej;
- nadmierna utrata włosów;
- trądzik, choroby skóry twarzy w miejscu, gdzie skóra nosa i policzków jest nietypowo
  zaczerwieniona, egzema, stwardnienie skóry;
- sztywność mięśni, skurcze mięśni, drżenie mięśni, napięcie mięśni, ból mięśni, ból w
  kończynach;
- ból stawów, ból pleców, zmniejszenie zakresu ruchu stawów, sztywność karku, ograniczone
  rozwieranie szczęk;
- kamica nerkowa, cukier (glukoza) w moczu;
- spontaniczny wypływ mleka z piersi (mlekotok);
- powiększenie piersi u mężczyzn, tkliwość piersi, suchość pochwy;
- gorączka;
- utrata siły mięśniowej;
- zaburzenia chodu;
- dyskomfort w klatce piersiowej;
- reakcje w miejscu podania, takie jak zaczerwienienie, dyskomfort w wyniku obrzęku i świąd w
  miejscu podania;
- pragnienie;
- spowolnienie;
- próby wątrobowe mogą wykazywać nieprawidłowe wyniki;
- podczas badań lekarz może stwierdzić:
  - większą aktywność enzymów wątrobowych;
  - większą aktywność aminotransferazy alaninowej;
  - większa aktywność gamma glutamylotransferazy,
  - większe stężenia bilirubiny we krwi;
  - większą aktywność aminotransferazy asparaginianowej;
  - większe lub mniejsze stężenia glukozy we krwi;
  - większe stężenia glikozylowanej hemoglobiny;
  - mniejsze stężenia cholesterolu we krwi;
  - mniejsze stężenia triglicerydów we krwi;
  - większy obwód w pasie.

Następujące działania niepożądane zgłaszano po wprowadzeniu do obrotu
leków zawierających tę samą substancję czynną przyjmowanych doustnie,
ale częstość ich występowania nie jest znana
(częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- mała liczba białych krwinek;
- reakcja uczuleniowa (np. obrzęk jamy ustnej, języka, twarzy i gardła, świąd, pokrzywka),
  wysypka;
- nieprawidłowy rytm serca, nagły zgon z niewyjaśnionych przyczyn, zawał mięśnia sercowego;
- cukrzycowa kwasica ketonowa (ciała ketonowe we krwi i w moczu) lub śpiączka;
- jadłowstręt (anoreksja), problemy z przełykaniem;
- niskie stężenia sodu we krwi;
- próby samobójcze i dokonane samobójstwo;
- niezdolność do oparcia się impulsowi, popędowi lub pokusie podjęcia aktywności, która może
  zaszkodzić pacjentowi lub innym, obejmująca zachowania, takie jak:
  - silny impuls do nadmiernego uprawiania hazardu mimo poważnych konsekwencji
    osobistych lub rodzinnych;
  - zmienione bądź zwiększone zainteresowanie sferą seksualną i zachowania znacząco
    niepokojące pacjenta lub innych, na przykład wzmożony popęd seksualny;
  - niekontrolowane nadmierne zakupy lub wydawanie pieniędzy;
  - niepohamowane obżarstwo (jedzenie dużych ilości pożywienia w krótkim czasie) lub
    jedzenie kompulsywne (jedzenie większej ilości pożywienia niż zazwyczaj i większej niż
    potrzeba do zaspokojenia głodu);
  - popęd do włóczęgostwa.
  Jeżeli wystąpią u pacjenta tego typu zachowania, powinien powiedzieć o nich lekarzowi, który
  omówi z pacjentem sposoby leczenia lub zmniejszenia tych objawów.
- nerwowość;
- zachowania agresywne;
- złośliwy zespół neuroleptyczny (zespół, którego objawy to: gorączka, sztywność mięśni,
  przyspieszone oddychanie, nadmierne pocenie się, obniżenie świadomości i nagłe zmiany
  ciśnienia krwi i częstości akcji serca);
- napady padaczkowe (drgawki);
- zespół serotoninowy (reakcja, która może spowodować uczucie intensywnego szczęścia,
  ospałość, niezdarność, pobudzenie, wrażenie upojenia alkoholowego, gorączkę, nadmierne
  pocenie się lub sztywność mięśni);
- zaburzenia mowy;
- zaburzenia czynności serca, w tym częstoskurcz typu torsades de pointes, zatrzymanie akcji
  serca, zaburzenia rytmu serca, które mogą wynikać z nieprawidłowych impulsów nerwowych w
  sercu, nieprawidłowe odczyty wydłużenia odstępu QT w badaniu kardiologicznym (EKG)
- omdlenia;
- objawy związane z obecnością skrzepów w żyłach, szczególnie w nogach (objawy obejmują
  obrzęk, ból i zaczerwienienie nogi), które mogą przemieszczać się naczyniami krwionośnymi
  do płuc, powodując ból w klatce piersiowej i trudności w oddychaniu;
- skurcze mięśni w okolicy aparatu głosowego;
- przypadkowe wdychanie cząstek podczas jedzenia z ryzykiem zapalenia płuc (zakażenie płuc);
- zapalenie trzustki;
- trudności w przełykaniu;
- niewydolność wątroby;
- żółtaczka (zażółcenie skóry i białych części gałek ocznych);
- zapalenie wątroby;
- wysypka;
- nadwrażliwość skóry na światło;
- nadmierne pocenie się;
- ciężkie reakcje alergiczne, takie jak wysypka polekowa z eozynofilią i objawami
  ogólnoustrojowymi (zespół DRESS). Początkowo zespół DRESS przypomina objawy
  grypopodobne z wysypką na twarzy, a następnie pojawia się wysypka na innych częściach ciała,
  wysoka gorączka, powiększone węzły chłonne, podwyższenie aktywności enzymów
  wątrobowych (widoczne w badaniach krwi) i podwyższone stężenie określonego rodzaju
  białych krwinek (eozynofilia);
- osłabienie mięśni, tkliwość lub ból, szczególnie, jeśli w tym samym czasie pacjent czuje się źle,
  ma wysoką gorączkę lub ma ciemne zabarwienie moczu. Te objawy mogą być spowodowane
  przez nieprawidłowy rozkład mięśni, stan który może zagrażać życiu i prowadzić do problemów
  dotyczących nerek (stan zwany rabdomiolizą);
- trudności z oddawaniem moczu;
- mimowolne oddawanie moczu (nietrzymanie);
- objawy zespołu z odstawienia u noworodków;
- przedłużony i (lub) bolesny wzwód;
- trudności w regulacji podstawowej temperatury ciała lub przegrzanie;
- ból w klatce piersiowej;
- obrzęk rąk, kostek lub stóp;
- podczas badań lekarz może stwierdzić:
  - podwyższoną aktywność fosfatazy alkalicznej;
  - wahania wyników badań pomiarów stężenia glukozy we krwi.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki
zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Zachować ostrożność stosując arypiprazol jednocześnie z innymi lekami działającymi na OUN lub z alkoholem; z lekami wydłużającymi odstęp QT; z lekami, które mogą powodować zaburzenia elektrolitowe. Arypiprazol działa antagonistycznie na receptor adrenergiczny α₁ i może nasilać działanie niektórych leków przeciwnadciśnieniowych. Jednoczesne stosowanie arypiprazolu oraz innych leków serotoninergicznych, takich jak selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny/inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SSRI/SNRI) lub leków, które zwiększają stężenia arypiprazolu zwiększa ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego. Arypiprazol jest metabolizowany m.in. przez CYP2D6 i CYP3A4. Chinidyna - silny inhibitor CYP2D6 istotnie zwiększa AUC arypiprazolu; należy rozważyć dostosowanie dawki arypiprazolu. Podobne zalecenia należy zastosować w przypadku leczenia skojarzonego z innymi silnymi inhibitorami CYP2D6 takimi, jak fluoksetyna i paroksetyna. Ketokonazol - silny inhibitor CYP3A4 istotnie zwiększa AUC arypiprazolu; u pacjentów o obniżonej aktywności CYP2D6, równoczesne stosowanie silnych inhibitorów CYP3A4 może powodować zwiększenie stężenia arypiprazolu; w przypadku jednoczesnego stosowania ketokonazolu lub innych silnych inhibitorów CYP3A4 z arypiprazolem, zakładane korzyści powinny przeważyć potencjalne ryzyko. W przypadku stosowania z ketokonazolem należy rozważyć dostosowanie dawki arypiprazolu. Podobne zalecenia należy zastosować w przypadku leczenia skojarzonego z innymi silnymi inhibitorami CYP3A4 takimi, jak itrakonazol oraz inhibitory proteazy HIV. Po odstawieniu inhibitora CYP2D6 lub CYP3A4, dawkę arypiprazolu należy zwiększyć do tej, jaką stosowano przed rozpoczęciem terapii skojarzonej. W czasie równoczesnego stosowania słabych inhibitorów CYP3A4 (np. diltiazem) lub CYP2D6 (escytalopram) można spodziewać się niewielkiego zwiększenia stężenia arypiprazolu. Karbamazepina - silny induktor CYP3A4 istotnie zmniejsza AUC i C_max arypiprazolu; podobne działanie mogą wykazywać inne silne induktory CYP3A4, takie jak: ryfampicyna, ryfabutyna, fenytoina, fenobarbital, prymidon, efawirenz, newirapina i ziele dziurawca (Hypericum perforatum) - należy unikać podawania leków indukujących CYP3A4 w skojarzeniu z arypiprazolem depot, ponieważ powoduje to zmniejszenie stężenia arypiprazolu we krwi i takie stężenie może nie być skuteczne. Arypiprazol nie jest metabolizowany przez enzymy z grupy CYP1A, a więc nie jest konieczne stosowanie specjalnych dawek u palaczy tytoniu. Skojarzone stosowanie walproinianów lub soli litu z arypiprazolem nie powodowało żadnych istotnych klinicznie zmian stężenia arypiprazolu. Arypiprazol nie wywiera istotnego wpływu na metabolizm substratów CYP2D6 (współczynnik dekstrometorfan/3-metoksymorfinan), CYP2C9 (warfaryna), CYP2C19 (omeprazol) i CYP3A4 (dekstrometorfan). Arypiprazol i dehydroarypiprazol nie zmieniają metabolizmu zachodzącego z udziałem CYP1A2. Istnieje małe prawdopodobieństwo wystąpienia istotnych klinicznie interakcji między lekami metabolizowanymi przez te enzymy. Arypiprazol stosowany z lamotryginą, dekstrometorfanem, warfaryną, omeprazolem, escytalopramem lub wenlafaksyną, nie wpływał na ich farmakokinetykę - modyfikacje dawki nie są konieczne.

Lundbeck Poland Sp. z o.o.
ul. Marszałkowska 142
00-061 Warszawa
22-626-93-00
[email protected]
www.lundbeck.com/pl