Alfadiol 0,25 µg kapsułki miękkie

1 kaps. zawiera 0,25 µg lub 1 µg alfakalcydolu. Preparat zawiera czerwień koszenilową (E 124), parahydroksybenzoesan etylu (E 214), oczyszczony olej arachidowy.

Witamina D₃ - cholekalcyferol ulega w ustroju przekształceniu do aktywnego metabolitu - kalcytriolu, zwanego też hormonem D. Konwersja ta polega na przebiegającym w wątrobie i w nerce procesie hydroksylacji cholekalcyferolu w pozycji 25 oraz w pozycji 1. Ponieważ alfakalcydol jest pochodną hydroksylowaną w pozycji 1, dla jego aktywacji do kalcytriolu konieczna jest jedynie hydroksylacja w wątrobie. Jest to szczególnie istotne u osób z upośledzoną czynnością nerek, gdy hydroksylacja w tkance nerkowej jest niemożliwa lub utrudniona. Powstający w wyniku aktywacji cholekalcyferolu lub alfakalcydolu kalcytriol, obok parathormonu i kalcytoniny, jest podstawowym czynnikiem regulującym przemianę wapnia w organizmie. Przy zapewnieniu odpowiedniej podaży wapnia, prowadzi do intensyfikacji procesu wbudowywania tego pierwiastka w strukturę tkanki kostnej. Kalcytriol uruchamia procesy, prowadzące do podwyższenia stężenia wapnia w surowicy poprzez nasilenie syntezy białka transportującego wapń ze światła przewodu pokarmowego do krwi - CaBP (Calcium Binding Protein - białko wiążące wapń) oraz nasilenie resorpcji zwrotnej wapnia w kanalikach nerkowych. Alfakalcydol ulega wchłanianiu z przewodu pokarmowego prawie w 100%. Z danych farmakokinetycznych wynika, że konwersji do kalcytriolu ulega średnio około 50% podanej dawki, bowiem aktywność 25-hydroksylazy zlokalizowanej w hepatocytach jest regulowana przez stężenie substratu (alfakalcydol), stężenie specyficznego białka wiążącego witaminę D - DBP (D - Binding Protein) oraz stężenie produktu tej przemiany (kalcytriol). Synteza kalcytriolu jest pobudzana przez niskie stężenie wapnia w surowicy krwi i wysokie stężenie hormonu przytarczyc. Kalcytriol powstający z alfakalcydolu pojawia się w osoczu krwi już w 25 minut po podaniu leku i jest transportowany w osoczu krwi w postaci związanej z białkiem (DBP). Okres półtrwania kalcytriolu w osoczu krwi oceniany jest na 3-5 h. Okres połowicznej eliminacji kalcytriolu z organizmu odpowiadający okresowi połowicznego zaniku aktywności biologicznej ocenia się na około 36 h. Alfakalcydol jak i kalcytriol są metabolizowane głównie w wątrobie. Kilka nieczynnych metabolitów jest wydalane w około 13% z moczem, a w pozostałej ilości z kałem.

Osteoporoza pomenopauzalna i starcza z jednoczesnym niedoborem witaminy D lub jej czynnych metabolitów. Hipokalcemia, zwłaszcza u pacjentów ze schorzeniami prowadzącymi do upośledzenia hydroksylacji witaminy D w nerkach. Krzywica i osteomalacja oporne na witaminę D. Niedoczynność przytarczyc. Osteodystrofia nerkowa. Zaburzenia gospodarki wapniowej u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek. Zespoły nerczycowe u dzieci po długotrwałym leczeniu glikokortykosteroidami.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Uczulenie na orzeszki ziemne lub soję. Hiperkalcemia, zwapnienia przerzutowe. Hiperfosfatemia (z wyjątkiem występującej w przebiegu niedoczynności przytarczyc). Hipermagnezemia. Hiperkalciuria samoistna. Osteomalacja po zatruciu glinem. Przedawkowanie i zatrucie witaminą D. Kamica nerkowa wapniowa. Ciężkie zaburzenie czynności wątroby.

Hiperkalcemia podczas ciąży może powodować wystąpienie wrodzonych wad u potomstwa, dlatego nie wolno stosować leku w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Stosowanie alfakalcydolu może prowadzić do podwyższonych stężeń aktywnego metabolitu, kalcytriolu, w mleku kobiecym. Ponieważ zwiększone stężenie kalcytriolu może wywierać wpływ na gospodarkę wapniową organizmu dziecka, podczas karmienia piersią należy przerwać stosowanie alfakalcydolu.

Doustnie. Leczenie powinno być ściśle zindywidualizowane, odpowiednio do stanu pacjenta. Jeśli stan pacjenta to uzasadnia, szczegółowe dawkowanie należy opierać o wyniki testów określających gospodarkę wapniową. Stężenia wapnia we krwi powinno utrzymywać się w granicach stężeń prawidłowych, zaś dobowe wydalanie wapnia z moczem (przy dobowej diurezie wynoszącej do 2000 ml) nie powinno przekraczać 350 mg. Wartość wskaźnika wapniowo-kreatyninowego nie powinna przekraczać 1,0 i nie powinna wzrosnąć więcej niż trzykrotnie od chwili rozpoczęcia leczenia. U pacjentów z prawidłowym poziomem kalcemii przed rozpoczęciem leczenia alfakalcydolem (np. w przebiegu osteoporozy) dawkowanie należy opierać o wyniki badania kalciurii i wielkość dobowego spożycia wapnia. Osteoporoza starcza i postmenopauzalna u dorosłych o mc. powyżej 40 kg: 0,5-1 µg raz na dobę.  Zespoły nerczycowe u dzieci po długotrwałym leczeniu glikokortykosteroidami: dzieci o mc. 20-40 kg - 0,25-0,5 µg raz na dobę; dzieci o mc. poniżej 20 kg - 0,25 µg raz na dobę. Hipokalcemia, krzywica i osteomalacja oporne na witaminę D, niedoczynność przytarczyc, zaburzenia gospodarki wapniowej u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek i osteodystrofią nerkową: dorośli o mc. powyżej 40 kg - 0,5-1 µg raz na dobę; dzieci o mc. 20-40 kg - 0,25-0,5 µg raz na dobę; dzieci o mc. poniżej 20 kg - 0,25 µg raz na dobę. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w wieku podeszłym może wystąpić konieczność stosowania mniejszych dawek alfakalcydolu. Należy zachować ostrożność przy stosowaniu leku u osób z niewydolnością nerek. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby stosowanie preparatu jest przeciwwskazane.

Ostrożnie stosować u pacjentów w podeszłym wieku (może być wskazane zmniejszenie dawki). Ostrożnie stosować u osób z zaburzeniami czynności nerek, trzeciorzędową nadczynnością przytarczyc, lub regularnie hemodializowanych ze względu na ryzyko hiperkalcemii (w takim przypadku należy odstawić lek na ok. 1 tydz, a następnie ewentualnie wznowić w zmniejszonej dawce - połowa poprzedniej dawki). Należy zachować ostrożność u pacjentów leczonych glikozydami nasercowymi (hiperkalcemia może prowadzić do zaburzeń rytmu serca). U osób stosujących dietę o niskiej zawartości wapnia reakcja na alfakalcydol może być obniżona. U pacjentów z dużym stężeniem wapnia we krwi w przebiegu osteodystrofii nerkowej może wystąpić autonomiczna nadczynność przytarczyc i może nie występować odpowiedź na leczenie alfakalcydolem. U pacjentów z osteodystrofią nerkową w celu utrzymania stężenia fosforanów w surowicy krwi na akceptowalnym poziomie może być stosowany lek wiążący fosforany. Należy zachować ostrożność u pacjentów z kamicą nerkową. Jeśli u pacjenta występuje uczulenie na orzeszki ziemne lub soję, nie należy stosować leku, gdyż zawiera olej arachidowy (z orzeszków ziemnych). Oczyszczony olej arachidowy może zawierać białko orzeszków ziemnych. W Farmakopei Europejskiej nie podano testu wykrywającego białko resztkowe. Lek zawiera czerwień koszenilową (E 124) i parahydroksybenzoesan etylu (E 214), które mogą powodować reakcje alergiczne (w przypadku parahydroksybenzoesanu etylu także reakcje typu późnego). Ponadto lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w każdej kaps., to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działanie niepożądane występujące z częstością nieznaną (częstość nie może być określona na
podstawie dostępnych danych):
− reakcje nadwrażliwości (np. nadwrażliwość u pacjentów z astmą, podrażnienie skóry,
   kontaktowe zapalenie skóry, świąd, wysypka, pokrzywka, podrażnienie oczu),
− zwiększone stężenie wapnia we krwi (hiperkalcemia),
− zwiększone stężenie fosforu we krwi – szczególnie u pacjentów z niewydolnością nerek,
− wydalanie wapnia z moczem (hiperkalciuria), wielomocz,
− zwapnienia w nerkach, zwapnienia ektopowe (odkładanie się wapnia w nietypowych
   miejscach),
− zaburzenia czynności nerek (jako wynik hiperkalcemii),
− ból głowy, zawroty głowy, splątanie,
− biegunka, zaparcia, nudności, wymioty, suchość w jamie ustnej, wzmożone pragnienie,
   podrażnienie błon śluzowych w tym również śluzówki żołądka, metaliczny posmak w ustach
   (jako wynik hiperkalcemii),
− zaburzenia rytmu serca, bóle mięśni, bóle kości, zmęczenie (związane z hiperkalcemią).

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działanie niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Alfakalcydol, zwiększając stężenie wapnia we krwi, nasila toksyczność glikozydów nasercowych i zwiększa ryzyko ich przedawkowania. Moczopędne leki tiazydowe oraz preparaty wapnia przyjmowane systematycznie w dawce dobowej powyżej 1,5 g nasilają ryzyko hiperkalcemii. Leki zobojętniające oraz regularne spożywanie dużej ilości produktów mlecznych może doprowadzić do powstania zespołu mleczno-alkalicznego, a w połączeniu z alfakalcydolem do hiperkalcemii. Alfakalcydol zwiększa wchłanianie magnezu - stosowany równocześnie z lekami zobojętniającymi sok żołądkowy zawierającymi sole magnezu, może powodować hipermagnezemię. Leki zobojętniające zawierające sole glinu mogą powodować hipermagnezemię. Estrogeny mogą nasilać działanie alfakalcydolu. Działanie alfakalcydolu mogą osłabiać: barbiturany, pochodne hydantoiny (np. fenytoina), prymidon i inne leki przeciwdrgawkowe, glikokortykosteroidy, salicylany. Kolestyramina, kolestypol, olej parafinowy mogą zaburzać wchłanianie alfakalcydolu w jelicie. Ze względu na zawartość butylohydroksytoluenu (substancja pomocnicza) preparat może wykazywać interakcje z jonami metali.

Zakłady Farmaceutyczne "Polpharma" S.A.
ul. Pelplińska 19
83-200 Starogard Gdański
58-563-16-00
[email protected]
www.polpharma.pl