1. Alutard SQ wyciągi alergenowe alergeny pyłków roślin zawiesina do wstrzykiwań
Item 1 of 1

Alutard SQ wyciągi alergenowe alergeny pyłków roślin zawiesina do wstrzykiwań

Allergen extracts

tylko na receptę
Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest lek ALUTARD SQ i w jakim celu się go stosuje


Lek ALUTARD SQ przeznaczony jest do leczenia chorób alergicznych, zależnych od swoistych
immunoglobulin E (IgE).


INFORMACJE WAŻNE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU ALUTARD SQ


Po podaniu zastrzyku pacjent powinien pozostać w placówce leczniczej przez co najmniej 30 minut ze
względu na możliwe wystąpienie reakcji alergicznej.


Kiedy nie stosować leku ALUTARD SQ:
• jeśli u pacjenta występują inne choroby układu immunologicznego, takie jak choroby kompleksów


immunologicznych i niedobór odporności,
• jeśli u pacjenta występują przewlekłe choroby serca lub płuc,
• jeśli u pacjenta występują choroby nerek (takie jak niewydolność nerek),
• jeśli pacjent przyjmuje leki blokujące receptory adrenergiczne (beta-blokery),
• jeśli u pacjenta występuje ciężka przewlekła lub ciężka sezonowa astma,
• jeśli u pacjenta występują nowotwory złośliwe.


Należy skonsultować się z lekarzem, nawet jeśli powyższe ostrzeżenia dotyczą sytuacji występujących
w przeszłości.


Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku ALUTARD SQ należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub
pielęgniarki.


• Przed każdym wstrzyknięciem alergenu lekarz powinien sprawdzić objętość i datę poprzedniego
wstrzyknięcia (przerwę między dawkami).


• W dniu wstrzyknięcia leku należy unikać znacznego wysiłku fizycznego, gorących kąpieli




2


i spożywania alkoholu.
• Jeżeli wystąpiła reakcja alergiczna po ostatnim wstrzyknięciu, należy o tym powiedzieć lekarzowi,


gdyż może to oznaczać konieczność zastosowania mniejszej dawki (redukcji dawki).
• Należy unikać przyjmowania innych leków zawierających glin w trakcie leczenia lekiem


ALUTARD SQ np. zobojętniających kwas żołądkowy.


Dawkę wstrzykiwanego leku należy zmienić lub zastrzyk należy odłożyć na późniejszy termin w
przypadku:
• wystąpienia gorączki lub innych objawów zakażenia
• wystąpienia objawów alergicznych w ciągu ostatnich 3-4 dni
• zaburzenia czynności płuc
• uprzedniego wystąpienia działań niepożądanych (miejscowych lub uogólnionych)
• w przypadku zaostrzenia atopowego zapalenia skóry
• otrzymania szczepionki ochronnej


Inne leki i ALUTARD SQ
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także
o lekach, króre pacjent planuje przyjmować.


• Zmiana stosowanych leków przeciwalergicznych może niekorzystnie wpłynąć na tolerancję
leku ALUTARD SQ.


• W przypadku innych szczepień, np. ochronnych należy zachować przerwę co najmniej tydzień
przed wstrzyknięciem jak i po wstrzyknięciu leku ALUTARD SQ.


• W przypadku jednoczesnego leczenia innymi alergenami, zastrzyki powinny być podawane
kolejno w każde z ramion. Należy odczekać co najmniej 30 minut pomiędzy kolejnymi
wstrzyknięciami.




Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Ciąża
W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy
planuje ciążę, przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.


Nie należy rozpoczynać leczenia podczas ciąży. Kobiety, które zaszły w ciążę w trakcie leczenia
lekiem ALUTARD SQ, mogą kontynuować stosowanie leku po wcześniej przeprowadzonej przez
lekarza ocenie stanu ogólnego i reakcji na dotychczasowe dawki.


Karmienie piersią
Istnieją jedynie ograniczone doświadczenia ze stosowaniem leku ALUTARD SQ podczas karmienia
piersią.


Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Leczenie lekiem ALUTARD SQ nie powinno wpłynąć na zdolność pacjenta do prowadzenia pojazdów
lub obsługi maszyn.





Skład

Pojedyncze wyciągi alergenowe pochodzenia zwierzęcego (552 - sierść konia, 553 - sierść psa, 555 - sierść kota) adsorbowane na wodorotlenku glinu. Zestaw do leczenia podstawowego zawiera 4 fiolki o stężeniach: fiolka 1 (szara) - 100 SQ-U/ml, fiolka 2 (zielona) - 1000 SQ-U/ml, fiolka 3 (złota) - 10 000 SQ-U/ml, fiolka 4 (czerwona) - 100 000 SQ-U/ml. Zestaw do leczenia podtrzymującego zawiera fiolkę (czerwoną) o stężeniu 100 000 SQ-U/ml.

Składnik Aktywny

Allergen extracts

Dawkowanie

Dawkowanie Podskórnie. Leczenie preparatem powinien prowadzić wyłącznie lekarz doświadczony w stosowaniu swoistej immunoterapii. Pacjenta należy obserwować przez min. 30 min po każdym wstrzyknięciu. Dawkowanie preparatu powinno być dostosowane indywidualnie dla pacjenta. Wielkość dawek zależy od ogólnego stanu pacjenta, danych z wywiadu dotyczących alergii oraz wrażliwości pacjenta na swoisty alergen. Predyspozycję pacjenta do reakcji alergicznej można zmniejszyć poprzez zastosowanie szybko działającego leku przeciwhistaminowego. Faza początkowa. Celem jest osiągnięcie najwyższego tolerowanego poziomu poprzez stopniowe zwiększanie dawki, jednak bez przekraczania stężenia 100 000 SQ-U (1 ml fiolki 4). Poniższe zalecenia dotyczące dawkowania należy traktować jedynie jako orientacyjne wskazówki. Podczas wyboru dawki w fazie początkowej należy kierować się wrażliwością pacjenta. Ryzyko reakcji alergicznych w fazie początkowej zależy od dawki oraz odstępów czasowych między wstrzyknięciami. Podczas fazy początkowej podaje się jedno wstrzyknięcie raz w tygodniu. Jeżeli pacjent odpowie silną reakcją alergiczną na preparat podczas fazy początkowej, należy dokonać korekty dawkowania. Zalecenia dotyczące zwiększania dawki u większości pacjentów. Tydzień 1-3 (fiolka nr 1 stężenie 100 SQ-U/ml): 1. tydzień - 0,2 ml; 2. tydzień - 0,4 ml; 3. tydzień - 0,8 ml. Tydzień 4-6 (fiolka nr 2 stężenie 1 000 SQ-U/ml): 4. tydzień - 0,2 ml; 5. tydzień - 0,4 ml; 6. tydzień - 0,8 ml. Tydzień 7-9 (fiolka nr 3 stężenie 10 000 SQ-U/ml): 7. tydzień - 0,2 ml; 8. tydzień - 0,4 ml; 9. tydzień - 0,8 ml. Tydzień 10-15 (fiolka nr 4 stężenie 100 000 SQ-U/ml): 10. tydzień - 0,1 ml; 11. tydzień - 0,2 ml; 12. tydzień - 0,4 ml; 13. tydzień - 0,6 ml. 14. tydzień - 0,8 ml; 15. tydzień - 1,0 ml. Zalecenia dotyczące zwiększania dawki u pacjentów o wysokiej wrażliwości i z historią reakcji ogólnoustrojowych. Tydzień 1-3 (fiolka nr 1 stężenie 100 SQ-U/ml): 1. tydzień - 0,2 ml; 2. tydzień - 0,4 ml; 3. tydzień - 0,8 ml. Tydzień 4-6 (fiolka nr 2 stężenie 1 000 SQ-U/ml): 4. tydzień - 0,2 ml; 5. tydzień - 0,4 ml; 6. tydzień - 0,8 ml. Tydzień 7-15 (fiolka nr 3 stężenie 10 000 SQ-U/ml): 7. tydzień - 0,1 ml; 8. tydzień - 0,2 ml; 9. tydzień - 0,3 ml; 10. tydzień - 0,4 ml; 11. tydzień - 0,5 ml; 12. tydzień - 0,6 ml; 13. tydzień - 0,7 ml; 14. tydzień - 0,8 ml; 15. tydzień - 0,9 ml. Tydzień 16-25 (fiolka nr 4 stężenie 100 000 SQ-U/ml): 16. tydzień - 0,1 ml; 17. tydzień - 0,2 ml; 18. tydzień - 0,3 ml; 19. tydzień - 0,4 ml; 20. tydzień - 0,5 ml; 21. tydzień - 0,6 ml; 22. tydzień - 0,7 ml; 23. tydzień - 0,8 ml; 24. tydzień - 0,9 ml; 25. tydzień – 1,0 ml. Faza podtrzymująca. W celu uzyskania optymalnego działania, dawka podtrzymująca powinna być największą tolerowaną dawką, tj. największą dawką, która nie wywołuje istotnych działań niepożądanych. Dawka ta powinna mieścić się w przedziale od 10 000 do 100 000 SQ-U. Dawka podtrzymująca 10 000 SQ-U odpowiada 1 ml zawartości fiolki 3 lub 0,1 ml zawartości fiolki 4, natomiast 100 000SQ-U odpowiada 1 ml zawartości fiolki 4. Dawka podtrzymująca powinna być ustalana indywidualnie dla pacjenta i zależy od jego wrażliwości na alergen. Gdy dawka podtrzymująca zostanie osiągnięta, stopniowo wydłuża się odstęp czasu pomiędzy wstrzyknięciami. Przerwę tę wydłuża się z 1 do 2, 4 i 6 tygodni. Następnie powtarza się podawanie dawek podtrzymujących co 6 tygodni ± 2 tygodnie. Leczenie podtrzymujące jest kontynuowane przez 3-5 lat. Jeżeli pacjent odpowie silną reakcją alergiczną na preparat podczas fazy podtrzymującej, należy dokonać korekty dawkowania. Przekroczenie odstępu czasu pomiędzy dwiema dawkami w fazie początkowej. Tygodnie między wizytami: do 2 tyg. - kontynuować zwiększanie dawek bez zmian; 2-3 tyg. - powtórzyć poprzednią dawkę; 3-4 tyg. - zmniejszyć dawkę do 50% poprzedniej dawki; ≥4 tyg. - rozpocząć fazę początkową. Sytuacje, w których konieczna jest korekta dawek lub przesunięcie terminu podania kolejnej dawki przedstawiono poniżej (Sposób podania) oraz w Środkach ostrożności. Przekroczenie odstępu czasu pomiędzy dwiema dawkami w fazie podtrzymującej. Tygodnie między wizytami: do 8 tyg. - kontynuować stosowanie dawki podtrzymującej; 8-10 tyg. - zmniejszyć dawkę do 75% poprzedniej dawki; 10-12 tyg. - zmniejszyć dawkę do 50% poprzedniej dawki; 12-14 tyg. - zmniejszyć dawkę do 25% poprzedniej dawki; 14-16 tyg. - zmniejszyć dawkę do 10% poprzedniej dawki; ≥16 tyg. - rozpocząć fazę początkową. W przypadku zmniejszenia dawki w fazie podtrzymującej, po wstrzyknięciu należy uważnie obserwować pacjenta. Następnie należy zwiększać dawki, zgodnie z zaleceniami dotyczącymi fazy początkowej, aż do osiągnięcia dawki podtrzymującej. Równoczesne leczenie więcej niż jednym alergenem. W przypadku równoczesnej terapii więcej niż jednym alergenem, wstrzyknięcia powinny być podawane oddzielnie w każde z ramion. Aby ocenić potencjalne reakcje alergiczne wywołane przez określony alergen zaleca się zachowanie odstępu co najmniej 30 min pomiędzy wstrzyknięciami. W przypadku bardzo wrażliwych pacjentów odstęp ten można wydłużyć do 2-3 dni. Możliwy wzrost ryzyka reakcji alergicznych w wyniku równoczesnego zwiększania dawki więcej niż jednego alergenu musi być oceniany indywidualnie w odniesieniu do każdego pacjenta. Zmniejszanie dawek w przypadku wystąpienia odczynu miejscowego. Jeżeli odczyn w miejscu wstrzyknięcia będzie się utrzymywał przez >6 h po wstrzyknięciu, zaleca się zmniejszanie dawek, zależnie od wielkości obrzęku. Dorośli. Maksymalna średnica obrzęku: <8 cm - kontynuować zwiększanie dawki wg schematu dawkowania; 8-12 cm - powtórzyć poprzednią dawkę; 12-20 cm - zmniejszyć dawkę do odpowiedniej dawki podawanej tydzień wcześniej; >20 cm - zmniejszyć dawkę do odpowiedniej dawki podanej 2 tyg. wcześniej. Dzieci. Maksymalna średnica obrzęku: <5 cm - kontynuować zwiększanie dawki wg schematu dawkowania; 5-7 cm - powtórzyć poprzednią dawkę; 7-12 cm - zmniejszyć dawkę do odpowiedniej dawki podawanej tydzień wcześniej; 12-17 cm - zmniejszyć dawkę do odpowiedniej dawki podawanej 2 tyg. wcześniej; >17 cm - zmniejszyć dawkę do odpowiedniej dawki podawanej 3 tyg. wcześniej. Zmniejszanie dawek w przypadku wystąpienia reakcji ogólnoustrojowych. Jeżeli po wstrzyknięciu wystąpi ciężka reakcja układowa, leczenie można kontynuować jedynie po starannym rozważeniu wszystkich okoliczności. W przypadku kontynuowania leczenia, następną dawkę należy zmniejszyć do 10% dawki wywołującej reakcję. Wybraną zmniejszoną dawkę można podzielić na 2 dawki i podać w odstępie 30 min. Pacjenta należy obserwować po wstrzyknięciu i zwiększać dawki, zgodnie z zaleceniami, aż do osiągnięcia maksymalnej tolerowanej dawki podtrzymującej. Szczególne grupy pacjentów. U dzieci >5 lat, dane kliniczne odnośnie skuteczności są ograniczone i niewystarczające do jej potwierdzenia, jakkolwiek dane dotyczące bezpieczeństwa nie wskazują na wyższe ryzyko niż u dorosłych. Dzieci <5 lat nie są zazwyczaj odpowiednimi kandydatami do immunoterapii ze względu na większe niż u dorosłych prawdopodobieństwo problemów ze współpracą i akceptacją leczenia w tej grupie wiekowej; należy zwrócić szczególną uwagę na ocenę ryzyka i korzyści wynikających z leczenia dzieci <5 lat. Sposób podania. Preparat wstrzykuje się albo z boku dystalnej części ramienia, albo grzbietowo w proksymalnej części przedramienia. Preparatu nie wolno pod żadnym warunkiem podawać donaczyniowo. Należy unikać podania donaczyniowego poprzez dokonanie starannej aspiracji przed wstrzyknięciem zawiesiny. Aspirację należy powtarzać co 0,2 ml podczas wstrzykiwania preparatu. Zastrzyk musi być podawany powoli. Podczas stosowania preparatu musi być dostępny odpowiedni sprzęt oraz leki przeznaczone do leczenia reakcji anafilaktycznych. Pacjenci powinni unikać wysiłku fizycznego, gorących kąpieli oraz spożywania alkoholu w dniu wstrzyknięcia preparatu, ponieważ te czynniki mogą potencjalnie zwiększać ryzyko wystąpienia anafilaksji. Środki ostrożności przed zastosowaniem preparatu: u pacjentów z astmą w wywiadzie należy ocenić stan astmy, wykonując pomiar przepływu szczytowego płuc oraz badanie czynnościowe płuc przed każdym wstrzyknięciem; należy dokumentować wszelkie reakcje alergiczne (zarówno miejscowe, jak i ogólnoustrojowe) które wystąpiły po poprzednich kursach leczenia tą szczepionką i na tej podstawie ustalić odpowiednie dawkowanie; w przypadku wszelkich zmian w przyjmowaniu leków od czasu ostatniego wstrzyknięcia należy również ocenić stan ogólny i alergiczny pacjenta; przed każdym wstrzyknięciem należy dwukrotnie sprawdzić alergen, moc dawki, objętość oraz poprzednią datę wstrzyknięcia (odstęp czasu między dawkami); preparat jest przeznaczony do wstrzykiwania podskórnego, nie wolno podawać go donaczyniowo. Warunki wymagające korekty dawkowania lub przełożenia wstrzyknięcia na późniejszy termin: wystąpienie u pacjenta gorączki lub innych objawów klinicznych ostrego lub przewlekłego zakażenia; wystąpienie u pacjenta objawów alergicznych w ciągu ostatnich 3-4 dni przed wstrzyknięciem; wystąpienie u pacjenta istotnego pogorszenia czynności płuc (FEV1 <70% wartości przewidywanej u dorosłych pacjentów i FEV1 <80% wartości przewidywanej u dzieci i młodzieży) lub objawów wskazujących na pogorszenie astmy; wystąpienie reakcji ogólnoustrojowych; wystąpienie odczynów miejscowych; wystąpienie zaostrzenia atopowego zapalenia skóry; jeśli pacjentowi zostały podane inne szczepienia, należy zachować co najmniej tydzień przerwy przed podaniem preparatu Alutard SQ, w przypadku innych rodzajów szczepień, należy zachować co najmniej tydzień od podania Alutard SQ. Po każdym wstrzyknięciu: należy poinformować pacjenta o konieczności natychmiastowego skontaktowania się z lekarzem lub oddziałem ratunkowym szpitala, jeśli wystąpią poważne, uogólnione, późne reakcje; należy pouczyć pacjenta o konieczności obserwacji wszystkich reakcji miejscowych lub ogólnoustrojowych, które mogą wystąpić z opóźnieniem i poinformowania o nich lekarza w czasie następnej wizyty; należy odnotować wszelkie reakcje alergiczne (zarówno miejscowe, jak i ogólnoustrojowe) przed wypisem pacjenta ze szpitala.

Środki ostrożności

Leczenie preparatem może prowadzić wyłącznie fachowy personel medyczny doświadczony w stosowaniu swoistej immunoterapii alergenowej. Ciężkie ogólnoustrojowe reakcje alergiczne. Ze względu na ryzyko ciężkich reakcji anafilaktycznych, należy zapewnić bezpośredni dostęp do pełnego wyposażenia do resuscytacji krążeniowo-oddechowej oraz odpowiednich leków, w tym adrenaliny do wstrzyknięć oraz obecność personelu wyszkolonego w ich stosowaniu. Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy reakcji ogólnoustrojowej, takie jak pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy lub ciężka astma, należy niezwłocznie rozpocząć leczenie objawowe. Zwiększone ryzyko ciężkich ogólnoustrojowych reakcji alergicznych może występować u pacjentów z chorobami serca i (lub) chorobami zapalnymi dróg oddechowych. Doświadczenia kliniczne dotyczące leczenia szczepionką pacjentów z chorobami serca lub chorobami zapalnymi dróg oddechowych są ograniczone. Należy to wziąć pod uwagę przed rozpoczęciem leczenia immunoterapią alergenową. Jednym ze sposobów leczenia ciężkich ogólnoustrojowych reakcji alergicznych jest podanie adrenaliny. Działanie adrenaliny może być nasilone u pacjentów leczonych trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, inhibitorami monoaminooksydazy (MAOIs) i (lub) inhibitorami katecholo-O-metylotransferazy (COMT), co może prowadzić do zgonu. Działanie adrenaliny może być zmniejszone u pacjentów leczonych β-blokerami. Astma. Astma oskrzelowa jest znanym czynnikiem ryzyka wystąpienia ciężkich ogólnoustrojowych reakcji alergicznych. Doświadczenie kliniczne dotyczące leczenia preparatem pacjentów z astmą oskrzelową jest ograniczone. U pacjentów z astmą w wywiadzie należy odpowiednio kontrolować objawy astmy w ciągu ostatnich 3 mies. przed rozpoczęciem leczenia preparatem. Przed każdym wstrzyknięciem należy ocenić stan astmy u pacjenta. Należy wstrzymać podanie immunoterapii, jeśli astma u pacjenta nie była w pełni kontrolowana w ostatnim tygodniu przed planowanym wstrzyknięciem. Pacjentów z astmą w wywiadzie należy poinformować o konieczności natychmiastowego skontaktowania się z lekarzem, jeśli wystąpi pogorszenie astmy. U pacjentów z astmą w wywiadzie, u których wystąpiło ostre zakażenie dróg oddechowych rozpoczęcie leczenia preparatem należy odłożyć do czasu ustąpienia zakażenia. Choroby autoimmunologiczne w okresie remisji i pacjenci poddawani ogólnoustrojowej terapii immunosupresyjne. Dostępne są ograniczone dane, dlatego u tych pacjentów preparat należy stosować z ostrożnością. Inne populacje pacjentów. Ze względu na zawartość glinu, istnieje teoretyczna możliwość kumulacji glinu u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka, np. pacjenci z zaburzeniami czynności nerek i pacjenci leczeni jednocześnie lekami zawierającymi glin (np. leki zobojętniające sok żołądkowy) - należy wziąć to pod uwagę podczas rozpoczynania leczenia preparatem. Preparat zawiera <1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, tzn. uznaje się go za „wolny od sodu”. Jednoczesne podawanie z inną specyficzną immunoterapią alergiczną. Nie ma doświadczenia klinicznego dotyczącego jednoczesnego stosowania z innymi rodzajami swoistej immunoterapii alergicznej.

Podmiot odpowiedzialny

ALK-Abelló Poland Sp. z o.o.
1st Floor Solec Residence Biura, Ul. Solec 18/20
00-410 Warszawa
222759013/5
www.alk.net/pl/

Dodaj do koszyka

Item 1 of 8

Zadbaj o zdrowie

Zobacz więcej artykułów
Bezpieczeństwo szczepień przeciw grypie - co trzeba wiedzieć
Bezpieczeństwo szczepień przeciw grypie - co trzeba wiedzieć

Bezpieczeństwo szczepień przeciw grypie - co trzeba wiedzieć

Z tego artykułu dowiesz się: Jakie są wskazania i przeciwwskazania do szczepień przeciw grypie? Na czym polega kwalifikacja do szczepienia przeciw grypie i kto może ją wykonać? Jakie są możliwe niepożądane odczyny poszczepienne i jak sobie z nimi radzić?

Czytaj dalej