1. Co to jest lek Ambroxol Dr. Max i w jakim celu się go stosuje
Lek ten jest stosowany w ostrych i przewlekłych chorobach dróg oddechowych. Takie jak: ostre zapalenie oskrzeli, zapalenie krtani i tchawicy oraz choroby przewlekłe jak: przewlekłe zapalenie oskrzeli i przewlekła obturacyjna choroba płuc.
Pacjenci z ostrą chorobą układu oddechowego mogą przyjmować lek bez konsultacji z lekarzem. Pacjenci z przewlekłymi chorobami układu oddechowego mogą przyjmować ten lek tylko po konsultacji z lekarzem.
Początkowo chorobom ostrym zwykle towarzyszy suchy drażniący kaszel, a nawet pieczenie w klatce piersiowej z powodu zapalenia oskrzeli oraz chrypka w krtani. W kolejnym etapie tworzy się lepki śluz i występuje jego odkrztuszanie. Oba rodzaje kaszlu mogą występować w chorobach przewlekłych - suchy drażniący kaszel i mokry kaszel (produktywny) z odkrztuszaniem śluzu.
Ambroksol, substancja czynna leku Ambroxol Dr. Max, zwiększa wydzielanie śluzu w drogach oddechowych, powoduje tworzenie surfaktantu płucnego (substancji znajdującej się na wewnętrznej ścianie pęcherzyków płucnych) i pobudza aktywność rzęsek zapewniając transport śluzu. Te działania powodują znaczne upłynnienie, lepszy transport i wydzielanie śluzu (klirens śluzówkowy), co ułatwia odkrztuszanie i łagodzi kaszel.
Ambroxol Dr. Max jest stosowany w leczeniu zwłaszcza dorosłych, ale może być również stosowany przez młodzież i dzieci powyżej 1 roku życia. Ambroxol Dr. Max może być podawany dzieciom w wieku poniżej 12 lat jedynie po uprzednim zaleceniu przez lekarza.
Jeśli po upływie 5 dni (3 dni u dzieci) nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się do lekarza.
Skład
1 ml syropu zawiera 3 mg lub 6 mg chlorowodorku ambroksolu. Preparat zawiera sorbitol (E 420) i benzoesan sodu (E 211).
Składnik Aktywny
Ambroxol hydrochloride
Działanie
Lek mukolityczny o działaniu sekretolitycznym i sekretomotorycznym. Chlorowodorek ambroksolu zwiększa wydzielanie śluzu w drogach oddechowych, zwiększa wytwarzanie surfaktantu płucnego i poprawia czynność rzęsek nabłonka układu oddechowego. W rezultacie zwiększa się ilość śluzu i poprawia jego transport (klirens śluzowo-rzęskowy). Zwiększenie wydzielania śluzu i klirensu śluzowo-rzęskowego ułatwia odkrztuszanie i łagodzi kaszel. Chlorowodorek ambroksolu po podaniu doustnym wchłania się szybko i całkowicie. Maksymalne stężenie leku w osoczu osiągane jest w ciągu 1 do 2,5 h po podaniu doustnym leku w postaci o natychmiastowym uwalnianiu oraz po 6,5 h (mediana) po podaniu w postaci o opóźnionym uwalnianiu. Wiąże się z białkami osocza w około 90%. Metabolizowany jest głównie w wątrobie. Około 6% dawki jest stwierdzane w moczu w postaci niezwiązanej, zaś około 26% dawki w postaci sprzężonej w ciągu 3 dni od podania doustnego. T0,5 wynosi ok. 10 h.
Wskazania
Ostre i przewlekłe choroby płuc i oskrzeli przebiegające z zaburzeniem wydzielania śluzu oraz utrudnieniem jego transportu. Syrop 30 mg/5 ml przeznaczony jest głównie dla osób dorosłych, ale może być również stosowany przez młodzież i dzieci powyżej 1 rż.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Ciąża i karmienie piersią
Chlorowodorek ambroksolu przenika przez barierę łożyskową. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka i płodu, przebieg porodu lub rozwój pourodzeniowy. Na podstawie dużego doświadczenia klinicznego u kobiet ciężarnych po 28 tyg. ciąży nie wykazano jego szkodliwego działania na stan zdrowia płodu. Pomimo tego, należy zachować zwykłe środki ostrożności podczas stosowania leku u kobiet w ciąży. Zwłaszcza w I trymestrze ciąży nie zaleca się stosowania chlorowodorku ambroksolu. Chlorowodorek ambroksolu przenika do mleka kobiecego. Syrop (15 mg/5 ml): nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania ambroksolu u kobiet karmiących piersią - ambroksol powinien być stosowany przez kobiety karmiące piersią tylko po dokładnej ocenie ryzyka i korzyści. Syrop (30 mg/5 ml): chociaż u niemowląt karmionych piersią nie są spodziewane żadne działania niepożądane, nie zaleca się stosowania chlorowodorku ambroksolu u matek karmiących piersią. Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na płodność.
Dawkowanie
Doustnie. Syrop 15 mg/5 ml. Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat: 10 ml 3 razy na dobę; dzieci 6-12 lat: 5 ml 2-3 razy na dobę; dzieci 2-5 lat: 2,5 ml 3 razy na dobę; dzieci poniżej 2 lat: 2,5 ml 2 razy na dobę. Syrop 30 mg/5 ml. Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat: 5 ml 3 razy na dobę; skuteczność można zwiększyć, podając 2 razy na dobę 10 ml syropu (co odpowiada 120 mg chlorowodorku ambroksolu na dobę). W przypadku podawania dzieciom w wieku poniżej 12 lat zalecany jest następujący schemat dawkowania: dzieci 6-12 lat: 2,5 ml 2-3 razy na dobę; dzieci 2-5 lat: 1,25 ml 3 razy na dobę; dzieci w wieku 1-2 lat: 1,25 ml 2 razy na dobę. Jeżeli w trakcie leczenia ostrej niewydolności oddechowej objawy nie ulegną poprawie lub się nasilą, należy skonsultować się z lekarzem. Szczególne grupy pacjentów. Nie jest konieczna zmiana dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Sposób podania. Syrop może być przyjmowany niezależnie od posiłków. Zaleca się popicie leku szklanką wody po jego przyjęciu oraz przyjmowania dużej ilości płynów w ciągu dnia.
Środki ostrożności
Należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy, pacjentów z astmą i w przypadku ciężkich ataków astmatycznych. U pacjentów z niewydolnością nerek lub ciężką niewydolnością nerek ambroksol należy podawać z zachowaniem ostrożności i dopiero po konsultacji z lekarzem. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, można oczekiwać kumulacji powstałych w wątrobie metabolitów chlorowodorku ambroksolu. Zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych, takich jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona (SJS), toksyczna martwica naskórka (TEN) i ostra uogólniona krostkowica (AGEP) związanych ze stosowaniem ambroksolu - jeśli wystąpią przedmiotowe i podmiotowe objawy postępującej wysypki skórnej (czasem związane z pojawieniem się pęcherzy lub zmian na błonach śluzowych), należy natychmiast przerwać leczenie ambroksolem i udzielić pacjentowi porady lekarskiej. Lek zawiera 15 mg benzoesanu sodu w każdych 10 ml syropu, co odpowiada ilości 1,5 mg/ml. Zwiększona bilirubinemia występująca w następstwie wypierania z albuminy może zwiększać ryzyko żółtaczki u noworodków, która może rozwinąć się w żółtaczkę jąder podkorowych mózgu (złogi niesprzężonej bilirubiny w tkance mózgowej). Preparat zawiera 3500 mg sorbitolu w każdych 10 ml syropu, co odpowiada ilości 350 mg/ml. Syrop 15 mg/5 ml - maksymalna zalecana dawka dobowa (30 ml) zawiera 10,5 g sorbitolu. Syrop 30 mg/5 ml - maksymalna zalecana dawka dobowa (20 ml) zawiera 7 g sorbitolu. Należy wziąć pod uwagę addytywne działanie podawanych jednocześnie produktów zawierających fruktozę (lub sorbitol) oraz pokarmu zawierającego fruktozę (lub sorbitol). Sorbitol zawarty w leku może wpływać na biodostępność innych, podawanych równocześnie drogą doustną leków. Pacjenci z dziedziczną nietolerancją fruktozy nie mogą go przyjmować. Sorbitol może powodować dyskomfort ze strony układu pokarmowego i może mieć łagodne działanie przeczyszczające. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.
Działania niepożądane
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Częste działania niepożądane: mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 osób • zaburzenia smaku • uczucie drętwienia w obrębie gardła • nudności • drętwienie ust i języka.
Niezbyt częste działania niepożądane: mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 osób • biegunka • wymioty • niestrawność • suchość błony śluzowej jamy ustnej • ból brzucha.
Rzadkie działania niepożądane: mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1000 osób • reakcje nadwrażliwości • wysypka • pokrzywka.
Nieznana częstość występowania zdarzeń niepożądanych: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych: • reakcje anafilaktyczne, w tym wstrząs anafilaktyczny (zagrażająca życiu reakcja alergiczna),, obrzęk naczynioruchowy (szybko postępujący obrzęk skóry, tkanki podskórnej, błony śluzowej lub tkanki podśluzówkowej) i świąd (swędzenie skóry) • ciężkie działania niepożądane dotyczące skóry (w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa- Johnsona, toksyczna martwica naskórka i ostra uogólniona krostkowica) • suchość w gardle.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: (22) 49 21 301, faks: (22) 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Interakcje
Jednoczesne stosowanie chlorowodorku ambroksolu z antybiotykami (amoksycyliną, erytromycyną, cefuroksymem) powoduje zwiększenie stężenia antybiotyków w śluzie oskrzelowym i plwocinie. Leki przeciwkaszlowe, (np. kodeina), zapobiegają odkrztuszaniu śluzu i mogą tłumić odruch kaszlu, dlatego nie zaleca się ich równoczesnego stosowania z chlorowodorkiem ambroksolu. Nie wykazano istotnych klinicznie niekorzystnych interakcji ambroksolu z innymi lekami, które byłyby zgłoszone.
Podmiot odpowiedzialny
Dr.Max Sp. z o. o. ul. Krzemieniecka 60a 54-613 Wrocław 71-799-46-00 [email protected] www.drmax.pl
Z tego artykułu dowiesz się:
Jakie są wskazania i przeciwwskazania do szczepień przeciw grypie?
Na czym polega kwalifikacja do szczepienia przeciw grypie i kto może ją wykonać?
Jakie są możliwe niepożądane odczyny poszczepienne i jak sobie z nimi radzić?