Aminoplasmal B. Braun 10% E roztwór do infuzji

Amino acids, Potassium, Electrolytes

tylko na receptę
Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest Aminoplasmal B. Braun 10% E i w jakim celu się go stosuje

Aminoplasmal B. Braun 10% E to roztwór, który podaje się przez niewielką rurkę bezpośrednio do żyły
(infuzja dożylna).
Roztwór ten zawiera aminokwasy i elektrolity, które są niezbędne do wzrostu i powrotu do zdrowia.
Lek ten będzie podawany, jeśli nie będzie możliwy normalny sposób odżywiania. Podczas podawania tego
roztworu pacjent będzie otrzymywał również inne roztwory, jak roztwory glukozy lub emulsje tłuszczowe.
Roztwór ten można podawać dorosłym, młodzieży i dzieciom w wieku powyżej 2 lat.

Skład

1000 ml roztworu zawiera: 5,0 g izoleucyny, 8,9 g leucyny, 8,56 g chlorowodorku lizyny (co odpowiada 6,85 g lizyny), 4,4 g metioniny, 4,7 g fenyloalaniny, 4,2 g treoniny, 1,6 g tryptofanu, 6,2 g waliny, 11,5 g argininy, 3,0 g histydyny, 10,5 g alaniny, 12,0 g glicyny, 5,6 g kwasu asparaginowego, 7,2 g kwasu glutaminowego, 5,5 g proliny, 2,3 g seryny, 0,4 g tyrozyny, 50 mmol sodu, 25 mmol potasu, 2,5 mmol magnezu, 46 mmol octanów, 52 mmol chlorków, 10 mmol fosforanów, 2,0 mmol cytrynianów. Całkowita zawartość aminokwasów - 100 g/l, całkowita zawartość azotu - 15,8 g/l, wartość kaloryczna - 400 kcal/l, osmolarność -1021 mOsm/l, pH: 5,7 - 6,3.

Działanie

Preparat do żywienia pozajelitowego zawierający 10% roztwór aminokwasów i podstawowe elektrolity. Ilości aminokwasów zawartych w preparacie dobrano tak, aby w wyniku infuzji zapewnić jednakowy wzrost stężenia wszystkich aminokwasów w we krwi. W związku z tym, podczas wlewu preparatu zostaje zachowana homeostaza aminokwasowa.

Wskazania

Dostarczanie aminokwasów i ograniczonej ilości elektrolitów podczas żywienia pozajelitowego, gdy żywienie drogą doustną lub dojelitową jest niemożliwe, niewystarczające lub przeciwwskazane. Do stosowania u dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku powyżej 2 lat. W żywieniu pozajelitowym infuzji aminokwasów powinna zawsze towarzyszyć odpowiednia dostawa energii, np. w postaci infuzji węglowodanów.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Wrodzone zaburzenia metabolizmu aminokwasów. Ciężkie zaburzenia krążenia z zagrożeniem życia (np. wstrząs). Hipoksja. Kwasica metaboliczna. Zaawansowana choroba wątroby. Ciężka niewydolność nerek, przy braku dostępności hemofiltracji lub hemodializy. Wysokie i patologiczne stężenia w osoczu któregokolwiek z elektrolitów zawartych w preparacie. Dzieci w wieku poniżej 2 lat. Ogólne przeciwwskazania do wlewów dożylnych: niewyrównana niewydolność krążenia, ostry obrzęk płuc, przewodnienie.

Ciąża i karmienie piersią

Ze względu na brak badań, preparat można stosować w ciąży i okresie karmienia piersią z zachowaniem ostrożności i tylko w przypadku bezwzględnego wskazania, po rozważeniu przewidywanych korzyści i możliwych zagrożeń.

Dawkowanie

Dożylnie. Preparat jest stosowany jako jeden ze składników odżywiania pozajelitowego. Podawaniu roztworu musi towarzyszyć podawanie źródeł kalorii, niezbędnych kwasów tłuszczowych, elektrolitów, witamin i pierwiastków śladowych. Dawkę należy dobrać indywidualnie do zapotrzebowania pacjenta na aminokwasy, elektrolity i płyny, w zależności od stanu klinicznego pacjenta (stan odżywienia, stopień katabolizmu zależny od choroby zasadniczej). Dorośli i młodzież w wieku 14-17 lat: 10-20 ml/kg mc./dobę; maksymalna dawka dobowa: 20 ml/kg mc. Dawki dla dzieci i młodzieży w wieku od 2 do 13 lat to średnie wartości orientacyjne (dokładną dawkę należy ustalać indywidualnie w zależności od wieku, etapu rozwoju i choroby zasadniczej). Dzieci 2-4 rż.: 15 ml/kg mc./dobę; 5-13 rż.: 10 ml/kg mc./dobę. Sposób podania. Lek należy podawać we wlewie (do żyły centralnej), z szybkością 1 ml/kg mc./h, tak długo, jak to konieczne.

Środki ostrożności

W przypadku występowania zaburzenia metabolizmu aminokwasów o pochodzeniu innym niż wymienione w przeciwwskazaniach, preparat można podawać wyłącznie po dokładnym rozważeniu korzyści i możliwych zagrożeń. U pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek dawkę należy dostosować indywidualnie. Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością krążenia otrzymujących duże ilości przetaczanych płynów oraz u pacjentów ze zwiększoną osmolarnością osocza. Odwodnienie hipotoniczne i hiponatremię należy skorygować przed rozpoczęciem żywienia pozajelitowego poprzez odpowiednią podaż płynów i elektrolitów. Należy regularnie kontrolować stężenie elektrolitów i glukozy we krwi, bilans płynów, parametry równowagi kwasowo-zasadowej, czynność nerek (mocznik, kreatynina), stężenie białek osocza i parametry czynności wątroby.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Następujące objawy niepożądane mogą być poważne. Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w
tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, który
przerwie podawanie tego leku:

Nieznana (częstości nie można określić na podstawie dostępnych danych)
- reakcje alergiczne

Inne działania niepożądane

Niezbyt często (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 100 pacjentów)
- wymioty, nudności
- ból głowy,
- dreszcze,
- gorączka.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w
ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49-21-301, fax: +48 22 49-21-309,
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Interakcje

Nie są znane. Do roztworu można dodawać wyłącznie preparaty lecznicze konieczne do żywienia pozajelitowego t.j.: nośniki energii, elektrolity, pierwiastki śladowe i witaminy, których zgodność farmaceutyczna została udokumentowana.

Podmiot odpowiedzialny

Aesculap Chifa Sp. z o.o.
ul. Tysiąclecia 14
64-300 Nowy Tomyśl
61-442-01-00
[email protected]
www.bbraun.pl

Dodaj do koszyka

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu
Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Trawienie i wątroba

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Zaburzenia lipidowe są głównym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Mimo szeroko dostępnej edukacji zdrowotnej oraz różnorodności terapii obniżających poziom lipidów, skuteczność wykrywania i leczenia dyslipidemii w Polsce pozostaje niewystarczająca. Czy istnieją naturalne sposoby na walkę z dyslipidemią? W naszym artykule przyjrzymy się trzem roślinnym ekstraktom i ich oddziaływaniu na gospodarkę lipidową. Pierwszym z nich jest ekstrakt z bergamoty, drugim – monakolina K, pozyskiwana z czerwonego fermentowanego ryżu, a trzecim – wyciąg polikosanolowy, będący mieszaniną alkoholi alifatycznych pozyskiwanych z trzciny cukrowej. Zachęcamy do zapoznania się z naszym artykułem, aby dowiedzieć się, czy warto sięgać po te naturalne rozwiązania.

Czytaj dalej
Christina_368x307_LineRepair.jpg