APAP Caps 500 mg kapsułki miękkie

Paracetamol

lek bez recepty
1

Opis

1. Co to jest lek APAP caps i w jakim celu się go stosuje

APAP caps zawiera substancję czynną paracetamol, która należy do grupy leków zwanych
analgetykami (leków przeciwbólowych).
Lek APAP caps stosuje się w leczeniu objawowym łagodnego do umiarkowanego bólu i (lub)
gorączki.

Skład

1 kaps. zawiera 500 mg paracetamolu. Preparat zawiera: sorbitol, glikol propylenowy i lecytynę (która zawiera olej sojowy).

Działanie

Lek o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Nie działa natomiast przeciwzapalnie. Mechanizm działania jak dotąd nie został jeszcze w pełni wyjaśniony. Działanie wydaje się być oparte na hamowaniu enzymu syntetazy prostaglandyny, lecz nie wyjaśnia to braku działania przecwzapalnego. Możliwe jest, że pewną rolę pełni dystrybucja paracetamolu w organizmie i dlatego hamowanie syntetazy prostaglandyny ma znaczenie. Po podaniu doustnym paracetamol jest wchłaniany szybko i prawie całkowicie. Cmax w osoczu występuje po 15 min do 1,5 h po przyjęciu. Cmax występuje od 30 min do 2 h po doustnym podaniu w postaci zwykłych kapsułek. Paracetamol stosowany w dawkach terapeutycznych w niewielkim stopniu wiąże się z białkami osocza. U dorosłych pacjentów paracetamol ulega w wątrobie sprzęganiu z kwasem glukuronowym (ok. 60%), z kwasem siarkowym (ok. 35%), i cysteiną (ok. 3%). Niewielka jego część jest metabolizowana przy udziale cytochromu P-450 do bardzo reaktywnego metabolitu, który zwykle ulega szybkiej inaktywacji pod wpływem glutationu. W przedawkowaniu zmniejszenie zapasu glutationu może powodować ciężkie uszkodzenie wątroby. U noworodków i dzieci w wieku poniżej 12 lat, koniugacja z kwasem siarkowym stanowi główną drogę eliminacji, glukuronidacja zachodzi w mniejszym stopniu niż u dorosłych pacjentów. Jednak całkowita zdolność eliminacji u dzieci jest ogólnie podobna jak u dorosłych, ze względu na zwiększoną zdolność sprzęgania z kwasem siarkowym. Paracetamol jest wydalany głównie z moczem. 90% przyjętej dawki jest wydalane przez nerki w ciągu 24 h, głównie w postaci glukuronidu (60-80%) i siarczanu (20-30%), a ok. 5% w postaci niezmienionej. T0,5 wynosi 1-4 h. W przypadku ciężkiej niewydolności nerek (CCr mniejszy niż 10 ml/min) wydalanie paracetamolu i jego metabolitów trwa dłużej. U pacjentów w podeszłym wieku zdolność koniugacji pozostaje niezmieniona.

Wskazania

Leczenie objawowe bólu o nasileniu łagodnym do umiarkowanego i (lub) gorączki.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na paracetamol lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Uczulenie na orzeszki ziemne lub soję (preparat zawiera olej sojowy).

Ciąża i karmienie piersią

Paracetamol można stosować podczas ciąży, jeżeli jest to klinicznie uzasadnione. Jednak należy wówczas podawać najmniejszą skuteczną dawkę przez jak najkrótszy czas i możliwie najrzadziej. Duża liczba danych dotyczących kobiet w ciąży wskazuje na to, że lek nie wywołuje wad rozwojowych ani nie jest toksyczny dla płodów i noworodków. Wnioski z badań epidemiologicznych dotyczących rozwoju układu nerwowego u dzieci narażonych na działanie paracetamolu in utero są niejednoznaczne. Paracetamol przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Nie zgłaszano działań niepożądanych u dzieci, które były karmione mlekiem matki. Lek może być stosowany w dawkach terapeutycznych u kobiet karmiących piersią.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli i młodzież w wieku powyżej 15 lat (mc. >55 kg): 1 lub 2 kaps. jednorazowo; maksymalnie 6 kaps. na dobę. Dzieci w wieku od 12 do 15 lat (mc. 40-55 kg): 1 kaps. jednorazowo, 4-6 razy na dobę. Dzieci w wieku od 9 do 12 lat (mc. 30-40 kg): 1 kaps. jednorazowo, 3-4 razy na dobę. Mniejsza częstość podawania jest przeznaczona dla młodszych dzieci w danej grupie wiekowej. U dzieci w wieku poniżej 12 lat nie należy stosować dawki większej niż 60 mg/kg mc./dobę. Leku nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 9 lat. Należy zachować przynajmniej 4-h odstępy czasu między podaniem kolejnych dawek leku. Nie należy stosować z innymi preparatami zawierającymi paracetamol. W przypadku nawrotu objawów (gorączka i ból), dopuszczalne jest wielokrotne podawanie. Jeżeli ból utrzymuje się przez dłużej niż 5 dni, a gorączka dłużej niż przez 3 dni, następuję nasilenie objawów lub wystąpią inne objawy, leczenie należy przerwać i skontaktować się z lekarzem. Szczególne grupy pacjentów. W przypadku niewydolności nerek dawkę należy zmniejszyć: współczynnik przesączania kłębuszkowego 10-50 ml/min - 500 mg/6 h; <10 ml/min - 500 mg/8 h. U pacjentów z niewydolnością wątroby lub zespołem Gilberta dawka musi zostać zmniejszona lub odstępy między podaniem kolejnych dawek wydłużone. Skuteczna dawka dobowa nie może być większa niż 60 mg/kg mc./dobę (do 2 g/dobę) w następujących sytuacjach: u dorosłych o mc. mniejszej niż 50 kg; w łagodnej do umiarkowanej niewydolność wątroby, zespół Gilberta (rodzinna żółtaczka niehemolityczna); w odwodnieniu; w przewlekłym niedożywieniu. Sposób podania. Kapsułkę należy połknąć popijając odpowiednią ilością płynu.

Środki ostrożności

Nie zaleca się długotrwałego lub częstego stosowania. Należy zachować ostrożność w przypadku w niewydolności wątroby lub nerek. Pacjentom należy zalecić, aby nie przyjmowali preparatu jednocześnie z innymi lekami zawierającymi paracetamol. Przyjęcie kilku dawek dobowych jednorazowo może spowodować ciężkie uszkodzenie wątroby. W takich przypadkach u pacjenta nie wystąpi utrata przytomności. Jednak pacjentowi należy udzielić natychmiastowej pomocy lekarskiej, nawet, jeśli pacjent czuje się dobrze, ponieważ występuje ryzyko nieodwracalnego uszkodzenia wątroby. Długotrwałe stosowanie może być szkodliwe z wyjątkiem podawania leku pod ścisłym nadzorem lekarza. U osób młodych, leczonych dawką paracetamolu 60 mg/kg mc./dobę jednoczesne stosowanie innych leków o działaniu przeciwgorączkowym nie jest dozwolone z wyjątkiem sytuacji, gdy stwierdzono brak skuteczności leczenia. Należy zachować ostrożność podczas stosowania paracetamolu u pacjentów z umiarkowaną do ciężkiej niewydolnością nerek, łagodną do umiarkowanej niewydolnością wątroby (w tym zespół Gilberta), ciężką niewydolnością wątroby (Child-Pugh >9), ostrym zapaleniem wątroby, podczas jednoczesnego podawania leków mających wpływ na czynność wątroby, u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, z anemią hemolityczną, uzależnionych od alkoholu, odwodnionych i chronicznie niedożywionych. Ryzyko przedawkowania jest większe u pacjentów z chorobami wątroby bez marskości wątroby. Należy zachować ostrożność u pacjentów z przewlekłą chorobą alkoholową. W tym przypadku maksymalna dawka dobowa nie powinna być większa niż 2 g. Podczas stosowania paracetamolu nie należy pić alkoholu. W przypadku wysokiej gorączki, objawów wtórnego zakażenia lub utrzymujących się objawów, należy koniecznie rozważyć ponowne leczenie. Po długotrwałym stosowaniu analgetyków (>3 mies.), po zastosowaniu co 2 dzień lub częściej, może wystąpić ból głowy lub jego nasilenie. Bólu głowy spowodowanego nadmiernym stosowaniem analgetyków (lekozależny ból głowy) nie należy leczyć zmniejszając dawkę. W takich przypadkach po konsultacji z lekarzem należy przerwać stosowanie analgetyków. Należy zachować ostrożność u pacjentów z astmą, którzy są uczuleni na kwas acetylosalicylowy, ponieważ zgłaszano występowanie łagodnego skurczu oskrzeli jako reakcji krzyżowej po zastosowaniu paracetamolu. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania paracetamolu i flukloksacyliny, ze względu na zwiększone ryzyko rozwoju kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową (HAGMA), szczególnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, posocznicą, niedożywieniem i innymi przyczynami niedoboru glutationu (np. przewlekły alkoholizm), a także u pacjentów stosujących maksymalne dawki dobowe paracetamolu. Zaleca się ścisłą obserwację pacjenta, w tym wykonywanie badań wykrywających 5-oksoprolinę w moczu. Nie należy stosować leku u pacjentów z rzadką dziedziczną nietolerancją fruktozy.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

Rzadko (występują u 1 do 10 pacjentów na 10 000)
• różne nieprawidłowości w wynikach badań krwi, w tym agranulocytoza, trombocytopenia,
  plamica trombocytopeniczna, leukopenia i anemia hemolityczna
• alergie (z wyłączeniem obrzęku naczynioruchowego)
• zaburzenia czynności wątroby, niewydolność wątroby, martwica komórek wątrobowych
  i żółtaczka
• świąd, wysypka, pocenie się, plamica, pokrzywka
• przedawkowanie i zatrucie
• depresja, splątanie, omamy
• drżenie, ból głowy
• niewyraźne widzenie
• obrzęk
• krwawienie, ból brzucha, biegunka, nudności, wymioty
• zawroty głowy, gorączka, senność.

Bardzo rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów)
• pancytopenia (zmniejszenie liczby krwinek)
• reakcje nadwrażliwości, w przypadku ich wystąpienia leczenie należy przerwać, w tym obrzęk
  naczynioruchowy, trudności w oddychaniu, pocenie się, nudności, spadek ciśnienia krwi, wstrząs
  i anafilaksja
• uczucie ucisku w klatce piersiowej w wyniku skurczu mięśni oddechowych (skurcz oskrzeli)
  u pacjentów uczulonych na aspirynę i inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ, grupa
  leków przeciwbólowych działających przeciwzapalnie i przeciwgorączkowo)
• zatrucie wątroby
• wysypka (wykwity)
• hipoglikemia (za małe stężenie glukozy we krwi)
• ciemne zabarwienie moczu (sterylny ropomocz) i zaburzenia czynności nerek
• ciężkie reakcje skórne.

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
• ostra uogólniona osutka krostkowa, toksyczna rozpływna martwica naskórka, dermatozy
  wywoływane przez leki, zespół Stevens-Johnsona.

Po długotrwałym stosowaniu 3 do 4 gramów paracetamolu na dobę może wystąpić uszkodzenie
wątroby.
Uszkodzenie wątroby może także wystąpić po jednorazowym przyjęciu paracetamolu w ilości 6 g.

W przypadku wystąpienia innych objawów niepożądanych niewymienionych w tej ulotce, lub
objawów, które pacjent uzna za ciężkie, należy poinformować o nich lekarza lub farmaceutę.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.
Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181 C, 02-222 Warszawa, tel.: 22 49-21-301, fax: 22 49-21-309,
strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Interakcje

Paracetamol może wchodzić w interakcje z innymi lekami, których szlak metaboliczny jest taki sam, lub które go mogą hamować lub indukować. W przypadku długotrwałego nadużywania alkoholu i stosowania leków indukujących enzymy wątrobowe, takich jak barbiturany i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, konsekwencje przedawkowania paracetamolu dla stanu zdrowia pacjenta mogą być ciężkie ze względu na zwiększone i szybsze tworzenie się toksycznych metabolitów. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego przyjmowania leków indukujących enzymy. W przypadku jednoczesnego stosowania z probenecydem, dawkę paracetamolu należy zmniejszyć, ponieważ probenecyd zmniejsza klirens paracetamolu o 50%, co zapobiega sprzęganiu paracetamolu z kwasem glukuronowym. Paracetamol może wydłużać T0,5 chloroamfenikolu. Szybkość wchłaniania paracetamolu może być zwiększona po jednoczesnym podaniu metoklopramidu lub domperydonu a jego wchłanianie zmniejszone przez kolestyraminę. Działanie przeciwzakrzepowe warfaryny i innych leków pochodnych kumaryny może się nasilać wraz ze zwiększeniem ryzyka krwawień podczas długotrwałego, regularnego stosowania paracetamolu; znaczące działanie nie występuje po okazjonalnym podaniu dawki. Podczas długotrwałego jednoczesnego stosowania paracetamolu i zydowudyny często występuje neutropenia, prawdopodobnie w wyniku zmniejszonego metabolizmu zydowudyny spowodowanego konkurencyjnym zapobieganiem jej sprzęganiu. Dlatego jednoczesne zastosowanie paracetamolu i zydowudyny jest dozwolone wyłącznie po zaleceniu przez lekarza. Salicylamid może wydłużać T0,5 paracetamolu. Izoniazyd zmniejsza klirens paracetamolu, który prawdopodobnie zwiększa aktywność i (lub) toksyczność paracetamolu zapobiegając jego metabolizmowi w wątrobie. Jednoczesne stosowanie paracetamolu i lamotryginy zmniejsza biodostępność lamotryginy, w związku z czym możliwe jest zmniejszenia jej aktywności w wyniku możliwej indukcji metabolizmu w wątrobie. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania paracetamolu i flukloksacyliny, ponieważ może to się wiązać z rozwojem kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową, zwłaszcza u pacjentów z czynnikami ryzyka.

Podmiot odpowiedzialny

USP Zdrowie Sp. z o.o.
ul. Poleczki 35 Budynek A1
02-822 Warszawa