Aspar Espefa Premium 250 mg + 250 mg tabletki

1 tabl. zawiera 250 mg wodoroasparaginianu magnezu (17 mg jonów Mg) i 250 mg wodoroasparaginianu potasu (54 mg jonów K).

Preparat złożony zawierający jony magnezu i potasu. Magnez aktywizuje działanie około 300 enzymów, m.in. regulujących syntezę i wykorzystanie związków zależnych od ATP-azy oraz glikolitycznych. Wpływa na syntezę kwasów nukleinowych i przepuszczalność błon komórkowych; obniża poziom cholesterolu. Odgrywa ważną rolę w procesie skurczu mięśni. Działa przeciwskurczowo na ściany naczyń krwionośnych. Biodostępność magnezu wynosi 30%. W kompartmencie osoczowym około 30% magnezu jest związane z białkami, 12% z anionami, a 55% występuje jako wolny jon. Wydalany jest przede wszystkim z moczem, niewielkie ilości z potem lub kałem. Potas jest głównym kationem płynu wewnątrzkomórkowego o podstawowym znaczeniu dla zachowania równowagi kwasowo-zasadowej i elektrodynamicznych właściwości komórek. Aktywuje liczne reakcje enzymatyczne i ma podstawowe znaczenie dla wielu procesów fizjologicznych, wpływa m.in. na przewodnictwo nerwowe, kurczliwość mięśnia sercowego, mięśni gładkich i szkieletowych, wydzielanie żołądkowe, pracę nerek, syntezę tkanek i metabolizm węglowodanów. Potas dobrze i szybko wchłania się z przewodu pokarmowego. Jego wewnątrzkomórkowa pula stanowi ok. 98% całkowitej zawartości w organizmie. Jest wydalany w 85-90% przez nerki, w 10% z kałem oraz w niewielkich ilościach z potem lub mlekiem karmiących.

Uzupełnianie niedoborów magnezu i potasu (niewymagających podawania dożylnego): przy niemiarowościach i nadpobudliwości serca, zwłaszcza na tle niedoboru magnezu i potasu; profilaktycznie w chorobie niedokrwiennej serca, przy zagrożeniu zawałem; w rekonwalescencji pozawałowej; po przebytych chorobach zakaźnych lub zabiegach chirurgicznych, w przebiegu których doszło do utraty magnezu i potasu; jako lek przeciwdziałający ubocznym skutkom długotrwałego stosowania glikozydów nasercowych i leków moczopędnych (m.in. tiazydów, furosemidu).

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Niewydolność nerek, zakażenia dróg moczowych, hiperkaliemia, hipermagnezemia, blok przedsionkowo-komorowy, nużliwość mięśni (myasthenia gravis).

Zarówno magnez jak i potas uznano za bezpieczne w czasie ciąży. Oba jony przekraczają barierę łożyskową, a także zawarte są w mleku karmiących (lecz przy stabilnym zwykle poziomie osoczowym są to ilości fizjologiczne i niezbędne dla prawidłowego rozwoju płodu lub noworodka). Przy stosowaniu preparatu w czasie ciąży wskazana jest konsultacja z lekarzem prowadzącym, który wskaże właściwą dawkę leku.

Doustnie: zazwyczaj 2-6 tabl. w dawkach podzielonych. Całkowite dzienne zapotrzebowanie organizmu na magnez nie przekracza 5 mg/kg mc. Przy zapobieganiu niedoborom potasu podaje się do 780 mg jonów potasu do dobę.

Nie należy podawać w chorobach nowotworowych bez porozumienia z lekarzem. Przy długotrwałym stosowaniu i w razie ciężkiej biegunki oraz u pacjentów leczonych glikozydami nasercowymi należy kontrolować stężenie magnezu i potasu w surowicy krwi, a w razie potrzeby także w erytrocytach. Ostrożnie stosować u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Rzadko, zwłaszcza u chorych z zaburzeniami czynności nerek, może wystąpić hiperkaliemia
z nieregularną i wolną pracą serca lub podrażnienie przewodu pokarmowego (bóle brzucha, nudności,
biegunka, wymioty).

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Fosforany, wapń, lipidy oraz fityniany zmniejszają wchłanianie magnezu, natomiast magnez zmniejsza wchłanianie tetracyklin, żelaza i związków fluoru oraz leków przeciwzakrzepowych pochodnych warfaryny. Antybiotyki aminoglikozydowe, diuretyki pętlowe, cisplatyna, cykloseryna, mitramycyna, amfoterycyna B, mineralokortykosteroidy zwiększają wydalanie magnezu. Leki moczopędne oszczędzające potas oraz preparaty potasu mogą zwiększać stężenie jonów potasu w surowicy.

Chemiczno-Farmaceutyczna Spółdzielnia Pracy Espefa
ul. Juliusza Lea 208
30-133 Kraków