Azarga (10 mg+5 mg)/ml krople do oczu, zawiesina

1 ml zawiesiny zawiera 10 mg brynzolamidu i 5 mg tymololu (w postaci maleinianu tymololu). Preparat zawiera chlorek benzalkoniowy.

Preparat zawiera dwie substancje czynne, które obniżają podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe poprzez zmniejszenie wydzielania cieczy wodnistej za pośrednictwem różnych mechanizmów działania. Połączone efekty obu leków powodują dodatkowe zmniejszenie ciśnienia wewnątrzgałkowego w porównaniu z leczeniem każdym z nich stosowanym osobno. Brynzolamid jest silnym inhibitorem anhydrazy węglanowej II (CA-II), izoenzymu CA przeważającego w oku. Hamowanie anhydrazy węglanowej w wyrostkach rzęskowych oka powoduje zmniejszenie wydzielania cieczy wodnistej, przypuszczalnie poprzez spowolnienie wytwarzania jonów wodorowęglanowych i w następstwie tego zmniejszenie transportu sodu i płynów. Tymolol jest nieselektywnym lekiem blokującym receptory β-adrenergiczne, pozbawionym wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej, bezpośredniego działania hamującego na serce i działania stabilizującego błony komórkowe. Główne działanie tymololu związane jest ze zmniejszeniem wytwarzania cieczy wodnistej oraz niewielkim zwiększeniem jej odpływu. Po podaniu do worka spojówkowego brynzolamid i tymolol wchłaniają się przez rogówkę i przenikają do krążenia układowego. Bryznolamid wiąże się z białkami osocza w ok. 60%. Ze względu na swoje duże powinowactwo do CA-II, a mniejszym stopniu do CA-I, brynzolamid w znacznym stopniu przechodzi do erytrocytów. Głównym, aktywnym metabolitem brynzolamidu jest N-dezetylobrynzolamid, który również gromadzi się w erytrocytach, gdzie wiąże się głównie z CA-I. Metabolizm brynzolamidu przebiega głównie przy udziale CYP3A4, a także co najmniej czterech innych izoenzymów (CYP2A6, CYP2B6, CYP2C8 i CYP2C9). Metabolizm tymololu zachodzi głównie przy udziale CYP2D6. Brynzolamid jest eliminowany głównie przez wydalanie nerkowe (w przybliżeniu 60%). Około 20% dawki jest wydalane z moczem w postaci metabolitów. Tymolol i jego metabolity wydalane są głównie przez nerki. Około 20% dawki tymololu jest wydalane z moczem w formie niezmienionej, a pozostała część w formie metabolitów. T_0,5 tymololu po podaniu preparatu wynosi 4,8 h.

Obniżanie ciśnienia wewnątrzgałkowego (IOP) u dorosłych pacjentów z jaskrą otwartego kąta przesączania lub nadciśnieniem ocznym, u których stosując monoterapię nie uzyskano wystarczającego obniżenia IOP.

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nadwrażliwość na inne leki β-adrenolityczne. Nadwrażliwość na sulfonamidy. Choroby dróg oddechowych z nadreaktywnością, w tym astma oskrzelowa lub astma oskrzelowa w wywiadzie, ciężka obturacyjna choroba płuc. Bradykardia zatokowa, zespół chorej zatoki, blok przedsionkowo-komorowy IIst. lub IIIst. nieleczony stymulatorem serca. Jawna niewydolność serca, wstrząs kardiogenny. Ciężki alergiczny nieżyt nosa. Kwasica hiperchloremiczna. Ciężkie upośledzenie czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min).

Preparatu nie stosować w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania brynzolamidu lub tymololu u kobiet w ciąży. Jeśli preparat podaje się do momentu porodu, noworodka należy starannie monitorować w ciągu pierwszych dni życia. Nie wiadomo, czy brynzolamid jest wydzielany do mleka ludzkiego. W badaniach na zwierzętach wykazano wydzielanie brynzolamidu podanego doustnie do mleka. Leki β-adrenolityczne przenikają do mleka kobiecego. Jednakże, podczas stosowania dawek leczniczych tymololu w postaci kropli do oczu nie należy spodziewać się uzyskania jego stężeń w mleku, które mogłyby wywołać kliniczne objawy zablokowania receptorów β-adrenergicznych u niemowlęcia. Nie można jednak wykluczyć zagrożenia dla dziecka karmionego piersią. Należy podjąć decyzję czy przerwać karmienie piersią czy przerwać podawanie preparatu biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki. Nie przeprowadzono badań oceniających wpływ miejscowego podawania leku do oka na płodność ludzi. Nie ma żadnych danych klinicznych wskazujących na wpływ brynzolamidu lub tymololu na płodność mężczyzn lub kobiet po podaniu doustnym. Nie należy spodziewać się oddziaływań na płodność mężczyzn lub kobiet w związku ze stosowaniem preparatu.

Dospojówkowo. Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku): 1 kropla podawana do chorego oka (oczu) 2 razy na dobę. W przypadku pominięcia dawki, leczenie należy kontynuować podając następną planową dawkę. Nie wolno przekraczać dawki 1 kropli do chorego oka (oczu) 2 razy na dobę. W przypadku zamiany innego okulistycznego leku przeciwjaskrowego na preparat, należy przerwać podawanie innego leku i następnego dnia rozpocząć podawanie preparatu. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma potrzeby modyfikacji dawkowania u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby lub u pacjentów z lekkim lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek. Preparat należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Lek jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min). Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności leku u dzieci i młodzieży w wieku od 0 do 18 lat - nie zaleca się stosowania. Sposób podania. Należy poinformować pacjentów, że butelkę należy dobrze wstrząsnąć przed użyciem. Uciśnięcie kanału nosowo-łzowego lub delikatne zamknięcie powiek ogranicza układowe wchłanianie preparatu - takie postępowanie może zmniejszyć ogólnoustrojowe działania niepożądane i zwiększyć działanie miejscowe leku. Aby zapobiec zanieczyszczeniu końcówki kroplomierza i zawiesiny zawartej w butelce, należy zachować ostrożność by nie dotykać końcówką kroplomierza powiek, okolic sąsiadujących z okiem lub innych powierzchni. Jeżeli pacjent stosuje więcej niż jeden lek podawany miejscowo do oczu, to każdy z leków należy podawać oddzielnie, z zachowaniem co najmniej 5-min przerwy. Maści do oczu powinny być podawane jako ostatnie.

Brynzolamid i tymolol podlegają wchłanianiu ogólnoustrojowemu. Ze względu na zawartość tymololu, będącego składnikiem o działaniu β-adrenolitycznym, podczas stosowania preparatu mogą wystąpić te same rodzaje działań niepożądanych ze strony układu sercowo-naczyniowego, płuc i innych układów i narządów, które obserwuje się podczas stosowania β-adrenolityków o działaniu ogólnym. Częstość występowania ogólnych działań niepożądanych po podaniu miejscowym do oka jest mniejsza niż po podaniu ogólnoustrojowym. U pacjentów otrzymujących preparat mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości, w tym zespół Stevensa-Johnsona (SJS) i toksyczne martwicze oddzielenie się naskórka (TEN), takie same jak dla sulfonamidów, ponieważ składniki produktu są wchłaniane ogólnoustrojowo. Przepisując lek pacjentom należy poinformować ich o objawach przedmiotowych i podmiotowych oraz ściśle monitorować pacjentów po kątem reakcji skórnych. Jeżeli wystąpią oznaki ciężkich reakcji lub nadwrażliwości, należy natychmiast zakończyć stosowanie. U pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego (np. chorobą niedokrwienną serca, dławicą Prinzmetala i niewydolnością serca) oraz nadciśnieniem, leczenie lekami β-adrenolitycznymi należy poddać szczególnie starannej ocenie wraz z rozważeniem zastosowania innych substancji aktywnych. Pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego należy obserwować celem wykrycia objawów pogorszenia przebiegu tych chorób i wystąpienia działań niepożądanych. Ze względu na ujemny wpływ na czas przewodnictwa, leki β-adrenolityczne można podawać pacjentom z blokiem serca Ist. jedynie z zachowaniem ostrożności. Pacjentów z ciężkimi zaburzeniami/chorobami krążenia obwodowego (tj. ciężkimi postaciami choroby Raynauda lub zespołem Raynauda) należy leczyć z zachowaniem ostrożności. Leki β-adrenolityczne mogą także maskować objawy nadczynności tarczycy. Preparaty zawierające leki β-adrenolityczne mogą nasilać osłabienie mięśni zbieżne z niektórymi objawami miastenii (np. podwójne widzenie, opadanie powiek, uogólnione osłabienie). Preparat należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z lekką lub umiarkowaną postacią przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) tylko, gdy spodziewana korzyść przewyższa możliwe ryzyko. Leki β-adrenolityczne należy podawać z zachowaniem ostrożności u pacjentów predysponowanych do występowania samoistnej hipoglikemii lub u chorych na cukrzycę chwiejną, ponieważ leki blokujące receptory β-adrenergiczne mogą maskować objawy przedmiotowe i podmiotowe ostrej hipoglikemii. Po miejscowym zastosowaniu brynzolamidu mogą wystąpić te same rodzaje działań niepożądanych, jakie są typowe dla sulfonamidów. Podczas stosowania doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej opisywano zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej. Lek powinien być stosowany z zachowaniem ostrożności u pacjentów z ryzykiem zaburzenia czynności nerek, ze względu na możliwe ryzyko kwasicy metabolicznej. Jeżeli wystąpią oznaki ciężkich reakcji lub nadwrażliwości, należy przerwać stosowanie preparatu. Doustne inhibitory anhydrazy węglanowej mogą zaburzać zdolność do wykonywania prac wymagających zwiększonej uwagi i (lub) koordynacji ruchowej (zaburzenia te mogą też wystąpić po podaniu miejscowym). Podczas stosowania leków blokujących receptory β-adrenergicze pacjenci z atopią w wywiadzie lub z wywiadem wskazującym na ciężkie reakcje anafilaktyczne na różnorodne alergeny mogą reagować silniej na powtarzaną ekspozycję na alergen lub nie reagować na zwykle stosowane dawki adrenaliny podawanej w leczeniu reakcji anafilaktycznych. Podczas podawania leków zmniejszających wytwarzanie cieczy wodnistej (np. tymololu, acetazolamidu) opisywano przypadki odwarstwienia naczyniówki po zabiegu filtracyjnym. Leki β-adrenolityczne stosowane do oczu mogą blokować ogólnoustrojowe działania leków β-agonistycznych, np. adrenaliny. Należy poinformować anestezjologa o stosowaniu tymololu przez pacjenta. Wpływ na ciśnienie wewnątrzgałkowe lub znane działania wynikające z ogólnego blokowania receptorów β-adrenergicznych mogą ulegać nasileniu, gdy podaje się tymolol pacjentom już przyjmującym ogólnie działające leki blokujące receptory β-adrenergiczne. Należy starannie obserwować odpowiedź tych pacjentów na leczenie. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania dwóch leków blokujących receptory β-adrenergiczne podawanych miejscowo lub dwóch inhibitorów anhydrazy węglanowej podawanych miejscowo. Istnieje możliwość wystąpienia efektu addycyjnego w zakresie znanych układowych skutków zahamowania anhydrazy węglanowej u pacjentów otrzymujących doustny inhibitor anhydrazy węglanowej oraz preparat. Równoczesne podawanie preparatu i doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej nie było badane i nie jest zalecane. Doświadczenia ze stosowaniem preparatu w leczeniu jaskry w przebiegu zespołu pseudoeksfoliacji lub jaskry barwnikowej są ograniczone. Należy zachować ostrożność podczas leczenia tych pacjentów; zalecane jest staranne monitorowanie ciśnienia wewnątrzgałkowego. Nie zaleca się stosowania leku u pacjentów z jaskrą z wąskim kątem przesączania (brak badań). Leki β-adrenolityczne podawane do oka mogą powodować suchość oczu - należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobami rogówki. Nie badano możliwego wpływu brynzolamidu na czynność śródbłonka rogówki u pacjentów z uszkodzoną rogówką (szczególnie u pacjentów z małą liczbą komórek śródbłonka). Dotyczy to szczególnie pacjentów noszących soczewki kontaktowe, u których nie przeprowadzono badań i których należy starannie monitorować podczas stosowania brynzolamidu, ponieważ inhibitory anhydrazy węglanowej mogą wpływać na stopień uwodnienia rogówki. Może to prowadzić do dekompensacji i obrzęku rogówki, a stosowanie soczewek kontaktowych może zwiększać ryzyko dla rogówki. Zaleca się staranne monitorowanie pacjentów z pogorszonym stanem rogówki, takich jak pacjenci chorzy na cukrzycę lub z dystrofią rogówki. 1 ml zawiesiny zawiera 0,10 mg chlorku benzalkoniowego - preparat może powodować podrażnienie oka i wiadomo, że może zmieniać zabarwienie miękkich soczewek kontaktowych. Należy unikać kontaktu leku z miękkimi soczewkami kontaktowymi. Przed zakropleniem preparatu należy usunąć soczewki kontaktowe i odczekać 15 min przed ich ponownym założeniem. Chlorek benzalkoniowy może powodować punktowatą keratopatię i (lub) toksyczną wrzodziejącą keratopatię; wymagane jest staranne monitorowanie pacjentów, którzy często lub długotrwale stosują lek.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, ten lek może powodować działania niepożądane, choć nie u każdego one wystąpią.

Należy przerwać stosowanie leku AZARGA i natychmiast zgłosić się po pomoc medyczną w
przypadku zauważenia któregokolwiek z następujących objawów:
- silne zaczerwienienie i swędzenie oka, czerwonawe, niewypukłe plamy o kształcie okrągłym
  lub przypominającym tarczę strzelniczą występujące na tułowiu, często z pęcherzami w środku,
  łuszczenie się skóry, owrzodzenia w jamie ustnej, gardle, nosie, na narządach płciowych i
  oczach. Te ciężkie wysypki skórne może poprzedzać gorączka i objawy grypopodobne (zespół
  Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka).

Zazwyczaj można kontynuować stosowanie kropli, chyba, że działania niepożądane są ciężkie. W
razie obaw należy porozumieć się z lekarzem lub farmaceutą. Nie należy przerywać stosowania leku
AZARGA bez wcześniejszego porozumienia z lekarzem.

Częste (mogą dotyczyć do 1 na 10 osób)
- Objawy ze strony oczu: powierzchowne zapalenie oka, niewyraźne widzenie; podmiotowe i
  przedmiotowe objawy podrażnienia oka, (np. pieczenie, kłucie, swędzenie, łzawienie,
  zaczerwienienie), ból oka.
- Objawy ogólne: zwolnienie akcji serca, zaburzenia smaku.

Niezbyt częste (mogą dotyczyć do 1 na 100 osób)
- Objawy ze strony oczu: owrzodzenie rogówki (uszkodzenie przedniej warstwy gałki ocznej),
  powierzchowne zapalenie gałki ocznej z uszkodzeniem jej powierzchni, stan zapalny wewnątrz
  oka, przebarwienie rogówki, nietypowe czucie w oczach, wydzielina z oka, suchość oka,
  zmęczenie oczu, świąd oka, zaczerwienienie oka, zaczerwienienie powieki.
- Objawy ogólne: zmniejszenie liczby białych krwinek, zmniejszenie ciśnienia krwi, kaszel,
  obecność krwi w moczu, osłabienie ciała.

Rzadkie (mogą dotyczyć do 1 na 1 000 osób)
- Objawy dotyczące oka: choroba rogówki, światłowstręt, zwiększone łzawienie, strupki na
  brzegach powiek.
- Objawy ogólne: trudności w zasypianiu (bezsenność), ból gardła, wyciek z nosa.

Częstość nieznana (częstości nie można określić na podstawie dostępnych danych)
- Objawy ze strony oczu: alergia w obrębie oka, zaburzenia widzenia, uszkodzenie nerwu
  wzrokowego, zwiększone ciśnienie w oku, złogi na powierzchni oka, zmniejszenie czucia oka,
  zapalenie lub zakażenie spojówki (białej części oka), nieprawidłowe, podwójne lub ograniczone
  widzenie, zwiększone zabarwienie oka, zgrubienie spojówki, obrzęk oka, wrażliwość na
  światło, zmniejszony wzrost lub liczba rzęs, opadanie górnych powiek (powodujące częściowe
  przymknięcie oka), zapalenie powiek i gruczołów powiekowych, zapalenie rogówki i odklejenie
  po zabiegu filtracji warstwy zawierającej naczynia krwionośne znajdującej się pod siatkówką,
  co może spowodować zaburzenia widzenia, zmniejszenie wrażliwości rogówki.
- Objawy ogólne: czerwonawe, niewypukłe plamy o kształcie okrągłym lub przypominającym
  tarczę strzelniczą występujące na tułowiu, często z pęcherzami w środku, łuszczenie się skóry,
  owrzodzenia w jamie ustnej, gardle, nosie, na narządach płciowych i oczach, które może
  poprzedzać gorączka i objawy grypopodobne. Te ciężkie wysypki skórne mogą zagrażać życiu
  (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka).
- Serce i układ krążenia: zmiany w częstości i rytmie serca, zwolnienie akcji serca, kołatania
  serca, choroba związana z zaburzeniami rytmu serca, nieprawidłowe przyspieszenie akcji serca,
  ból w klatce piersiowej, osłabiona czynność serca, atak serca, zatrzymanie serca, zwiększenie
  ciśnienia krwi, zmniejszenie dopływu krwi do mózgu, udar, obrzęki (zatrzymanie płynów),
  zastoinowa niewydolność serca (choroba serca ze skróceniem oddechu oraz obrzękiem kostek i
  nóg wywołanym nagromadzeniem płynów), obrzęki kończyn, niskie ciśnienie krwi,
  odbarwienie palców oraz niekiedy innych części ciała (zespół Raynauda), ziębnięcie dłoni i
  stóp.
- Układ oddechowy: skurcz dróg oddechowych płuc (głównie u pacjentów ze wcześniej
  istniejącą chorobą), skrócenie oddechu lub trudności w oddychaniu, objawy przeziębieniowe,
  uczucie zatkania górnych dróg oddechowych, zakażenie zatok, chrapanie, obrzęk śluzówki
  nosa, suchość nosa, krwawienia z nosa, astma, podrażnienie gardła.
- Układ nerwowy i dolegliwości ogólne: halucynacje, depresja, koszmary senne, utrata pamięci,
  bóle głowy, nerwowość, drażliwość, męczliwość, dreszcze, nieprawidłowe samopoczucie,
  utrata przytomności, zawroty głowy, senność, uogólnione lub ciężkie osłabienie, nietypowe
  odczucia takie jak ciarki i mrowienie.
- Przewód pokarmowy: nudności, wymioty, biegunka, gromadzenie gazów w jelitach lub
  dyskomfort w jamie brzusznej, zapalenie gardła, suchość lub nieprawidłowe czucie w jamie
  ustnej, niestrawność, ból żołądka.
- Krew: nieprawidłowe wynik badań czynności wątroby, zwiększenie stężenia chlorków we krwi
  lub zmniejszenie liczby krwinek czerwonych we krwi.
- Alergia: nasilenie objawów alergicznych, uogólnione reakcje alergiczne obejmujące obrzęk
  skóry występujący na obszarach takich jak twarz i kończyny, mogący powodować zatkanie dróg
  oddechowych oraz trudności w przełykaniu i oddychaniu, dreszcze, ograniczoną lub uogólnioną
  wysypkę, świąd, ciężkie i nagłe reakcje alergiczne zagrażające życiu.
- Uszy: dzwonienie w uszach, uczucie wirowania lub zawroty głowy.
- Skóra: zaczerwienienie lub zapalenie skóry, wysypka, nietypowe lub upośledzone czucie skóry,
  utrata włosów, wysypka o biało-srebrnym zabarwieniu (przypominająca łuszczycę) lub
  pogorszenie łuszczycy.
- Układ mięśniowy: uogólniony ból pleców, stawów lub mięśni niespowodowany ćwiczeniami,
  skurcze mięśni, bóle kończyn, osłabienie mięśni/męczliwość, nasilenie oznak i objawów
  miastenii (choroba mięśni).
- Nerki: ból nerek odczuwany jako ból w dole pleców, częste oddawanie moczu.
- Układ rozrodczy: zaburzenia czynności płciowych, zmniejszenie popędu płciowego,
  zmniejszenie męskiej sprawności płciowej.
- Metabolizm: niskie stężenie cukru we krwi.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki
zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Nie prowadzono badań interakcji preparatu. Zawarty w preparacie brynzolamid, mimo podawania miejscowego wchłania się ogólnoustrojowo - podczas stosowania doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej opisywano zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej; należy brać pod uwagę możliwość występowania takich interakcji u pacjentów otrzymujących preparat. Istnieje możliwość działania addycyjnego w stosunku do znanego, ogólnoustrojowego działania hamującego anhydrazę węglanową u pacjentów otrzymujących doustny inhibitor anhydrazy węglanowej i brynzolamid w postaci kropli do oczu. Nie zaleca się jednoczesnego podawania kropli do oczu zawierających brynzolamid i doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej. Brynzolamid jest metabolizowany przy udziale: CYP3A4 (głównie), CYP2A6, CYP2B6, CYP2C8 i CYP2C9. Należy spodziewać się, że inhibitory CYP3A4, takie jak: ketokonazol, itrakonazol, klotrymazol, rytonawir i troleandomycyna będą hamować metabolizm brynzolamidu przebiegający za pośrednictwem CYP3A4. Zaleca się zachowanie ostrożności podczas jednoczesnego stosowania inhibitorów CYP3A4. Kumulacja brynzolamidu nie jest jednak prawdopodobna, ponieważ główną drogą eliminacji jest wydalanie nerkowe. Brynzolamid nie jest inhibitorem izoenzymów cytochromu P-450. Możliwe jest występowanie działania addycyjnego, objawiającego się niedociśnieniem i (lub) znaczną bradykardią, jeżeli leki β-adrenolityczne w postaci kropli do oczu są podawane jednocześnie z doustnymi antagonistami kanału wapniowego, lekami β-adrenolitycznymi, lekami przeciwarytmicznymi (w tym z amiodaronem), glikozydami naparstnicy, lekami parasympatykomimetycznymi, guanetydyną. Leki β-adrenolityczne mogą zmniejszać odpowiedź na adrenalinę stosowaną w leczeniu reakcji anafilaktycznych. Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z atopią lub anafilaksją w wywiadzie. Reakcja nadciśnieniowa po nagłym odstawieniu klonidyny może być nasilona, gdy pacjent przyjmuje leki blokujące receptory β-adrenergiczne - zaleca się zachowanie ostrożności przy jednoczesnym stosowaniu preparatu z klonidyną. Podczas jednoczesnego stosowania inhibitorów CYP2D6 (np. chinidyny, fluoksetyny, paroksetyny) z tymololem opisywano nasilenie ogólnoustrojowej blokady receptorów β-adrenergicznych (np. zmniejszenie częstości akcji serca, depresja) - zaleca się zachowanie ostrożności. Leki blokujące receptory β-adrenergiczne mogą nasilać działanie hipoglikemizujące leków przeciwcukrzycowych oraz mogą maskować objawy przedmiotowe i podmiotowe hipoglikemii. Sporadycznie opisywano rozszerzenie źrenic w wyniku jednoczesnego stosowania leków β-adrenolitycznych podawanych do oka i adrenaliny (epinefryny).

Novartis Poland Sp. z o.o.
ul. Marynarska 15
02-674 Warszawa
22-375-48-88
www.novartis.com/pl-pl/