Beduo 100 mg+100 mg tabletki powlekane

Pyridoxine hydrochloride, Thiamine hydrochloride

tylko na receptę
32,22 zł

Średnia cena w aptekach stacjonarnych

Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest lek Beduo i w jakim celu się go stosuje

Beduo jest lekiem złożonym, należącym do witamin z grupy B. Zawiera witaminę B1 i witaminę B6.

Beduo stosuje się do leczenia chorób układu nerwowego spowodowanych udokumentowanym
niedoborem witaminy B1 i B6.

Uwaga:
Niedobór witaminy B1 i B6 rzadko występuje pojedynczo. Przed rozpoczęciem terapii należy więc
sprawdzić, czy nie występuje niedobór innej witaminy.

Należy porozumieć się z lekarzem w przypadku braku poprawy lub nasilenia choroby.

Skład

1 tabl. powl. zawiera 100 mg chlorowodorku tiaminy (witaminy B1) i 100 mg chlorowodorku pirydoksyny (witaminy B6).

Działanie

Tiamina i pirydoksyna są niezbędnymi składnikami odżywczymi (witaminami). W organizmie witamina B1 (tiamina) ulega przemianie do biologicznie aktywnego pirofosforanu tiaminy (TPP). TPP wpływa na główne procesy metaboliczne węglowodanów. Jako koenzym, pirofosforan tiaminy bierze udział w konwersji pirogronianu do acetylo-CoA i wpływa na transketolazy w cyklu pentozofosforanowym. Ponadto odgrywa istotną rolę w przemianie alfa-ketoglutaranu do sukcynylo-CoA w cyklu kwasu cytrynowego. Ze względu na ścisłe powiązanie z metabolizmem, występują interakcje z innymi witaminami z grupy B. Ze względu na szybki obrót metaboliczny oraz ograniczone zdolności magazynowania, tiaminę należy przyjmować codziennie w ilościach wystarczających do pokrycia zapotrzebowania. Całkowita zmagazynowana ilość w organizmie wynosi około 30 mg, z czego około 40% znajduje się w mięśniach. Aby uniknąć ewentualnego niedoboru, zalecane spożycie witaminy B1 u mężczyzn wynosi od 1,0 do 1,3 mg na dobę, u młodzieży do 1,4 mg na dobę i u kobiet 1,0 mg na dobę. W czasie ciąży konieczne jest zwiększenie dawki o 0,2 mg na dobę, a w okresie laktacji o 0,4 mg na dobę. Minimalne zapotrzebowanie na tiaminę u ludzi wynosi 0,3 mg/1000 kcal. Niedobór tiaminy powoduje chorobę beri-beri i zespół encefalopatii Wernickie`go. Objawy kliniczne niedoboru tiaminy staja się widoczne po 2-3 tyg. niedostatecznej podaży tiaminy. Niedobór tiaminy manifestuje się głównie w obwodowym układzie nerwowym, sercowo-naczyniowym i przewodzie pokarmowym. Witamina B6 (pirydoksyna) w postaci fosforylowanej (5`-fosforan pirydoksalu, PLP) jest koenzymem szeregu enzymów uczestniczących w całym nieoksydacyjnym metabolizmie aminokwasów. Fosforylacja grupy CH2OH w pozycji 5 jest warunkiem wstępnym funkcjonowania jako koenzymu. Poprzez dekarboksylację, enzymy pochodne PLP biorą udział w tworzeniu fizjologicznie czynnych amin (np. adrenaliny, histaminy, serotoniny, dopaminy, tyraminy), poprzez transaminację uczestniczą w procesach anabolicznych i katabolicznych (np. transaminaza glutaminowo-szczawiooctowa, transaminaza glutaminowo-pirogronowa, transaminaza kwas gamma-aminomasłowy - kwas alfaketoglutarowy), uczestniczą także w różnego rodzaju procesach rozszczepiania i syntezy aminokwasów. Witamina B6 bierze udział w czterech różnych etapach metabolizmu tryptofanu. W syntezie hemoglobiny witamina B6 katalizuje tworzenie kwasu alfa-amino-beta-ketoadypinowego. Ponadto istnieją bezpośrednie biochemiczne powiązania z innymi witaminami z grupy B. Zawartość witaminy B6 w ludzkim organizmie wynosi 40 - 150 mg. Pirydoksyna magazynowana jest głównie w mięśniach jako 5`-fosforan pirydoksalu. Zapotrzebowanie na witaminę B6 zależy głównie od metabolizmu białek, przy czym wzrasta wraz ze spożyciem białka. Zalecane jest spożycie 0,02 mg witaminy B6 na gram spożytego białka. Aby uniknąć ewentualnego niedoboru, mężczyźni potrzebują 1,5 mg witaminy B6 na dobę, a kobiety 1,2 mg na dobę. W okresie ciąży i karmienia piersią należy zwiększyć dawkę o 0,7 mg na dobę. Dawki mogą być wyższe na przykład w trakcie przedłużonego stosowania niektórych preparatów lub w przypadku chorób i zaburzeń metabolicznych. Niewystarczająca podaż w diecie może prowadzić do występowania objawów niedoboru, dotyczących nerwów obwodowych, skóry, błony śluzowej i układu krwiotwórczego. U dzieci niedobór pirydoksyny powoduje zmiany w OUN. Leczenie farmakologiczne stanów niedoboru wymaga zastosowania dawek wyższych niż w profilaktyce.

Wskazania

Choroby układu nerwowego spowodowane udokumentowanym niedoborem witamin B1 i B6. Uwaga. Niedobór witaminy B1 i B6 rzadko występuje pojedynczo. Przed rozpoczęciem terapii należy więc sprawdzić, czy nie występuje niedobór innej witaminy.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Ciąża i karmienie piersią

Podczas ciąży lub karmienia piersią lek można stosować jedynie po dokładnej analizie korzyści i ryzyka. Podczas ciąży i w okresie karmienia piersią zalecana dawka dobowa witaminy B1 wynosi około 1,4-1,6 mg, a witaminy B6 2,4-2,6 mg. Dawki te mogą być zwiększone jedynie w przypadku stwierdzonego niedoboru witaminy B1 lub B6, ponieważ bezpieczeństwo stosowania dawek wyższych niż zalecane nie zostało potwierdzone. Witaminy B1 i B6 przenikają do mleka kobiecego. Duże dawki witaminy B6 mogą hamować wytwarzanie mleka.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli: 1 tabl. powl. raz na dobę (co odpowiada 100 mg witaminy B1 oraz 100 mg witaminy B6). Po 4 tyg. leczenia lekarz powinien zadecydować o dalszym leczeniu. Dzieci i młodzież: bezpieczeństwo i skuteczność leku u dzieci nie zostały ustalone. Sposób podania. Tabl. powl. należy przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku, w całości (bez rozgryzania), popijając odpowiednią ilością płynu.

Środki ostrożności

Długotrwałe stosowanie wysokich dawek pirydoksyny (w zakresie 500 mg - 1 g) związane jest z rozwojem neuropatii obwodowych. Efekty neurotoksyczne mogą pojawić się podczas przyjmowania witaminy B6 przez krótszy okres i w mniejszych dawkach. Dlatego konieczna jest systematyczna ocena pacjenta pod względem występowania objawów neuropatii obwodowej; w razie ich wystąpienia leczenie należy odpowiednio zmodyfikować lub zakończyć. W przypadkach reakcji nadwrażliwości, takich jak wykwity skórne, pokrzywka, nadwrażliwość na światło, reakcje anafilaktyczne, należy przerwać stosowanie leku oraz, jeśli to konieczne, zastosować odpowiednie leczenie.

Interakcje

Jednoczesne podawanie antagonistów pirydoksyny (np. hydralazyny, izoniazydu, cykloseryny, D-penicylaminy) może zwiększać zapotrzebowanie na witaminę B6. Picie alkoholu oraz długotrwałe stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych zawierających estrogeny może prowadzić do niedoboru witaminy B6. Tiamina (witamina B1) jest dezaktywowana przez 5-fluorouracyl, ponieważ hamuje on kompetycyjnie fosforylację tiaminy do pirofosforanu tiaminy. Leki zobojętniające sok żołądkowy, alkohol i czarna herbata mogą zmniejszać wchłanianie tiaminy. Równoczesne spożywanie napojów zawierających siarczyny, np. wina, może powodować degradację tiaminy. Długotrwałe leczenie furosemidem może powodować niedobór tiaminy w związku ze zwiększonym wydalaniem moczu. Witamina B6 w dawkach dobowych 5 mg lub więcej zmniejsza skuteczność lewodopy.

Podmiot odpowiedzialny

Sun-Farm Sp. z o.o.
ul. Dolna 21
05-092 Łomianki
22-350-66-69
[email protected]
www.sunfarm.pl

Dodaj do koszyka

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu
Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Trawienie i wątroba

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Zaburzenia lipidowe są głównym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Mimo szeroko dostępnej edukacji zdrowotnej oraz różnorodności terapii obniżających poziom lipidów, skuteczność wykrywania i leczenia dyslipidemii w Polsce pozostaje niewystarczająca. Czy istnieją naturalne sposoby na walkę z dyslipidemią? W naszym artykule przyjrzymy się trzem roślinnym ekstraktom i ich oddziaływaniu na gospodarkę lipidową. Pierwszym z nich jest ekstrakt z bergamoty, drugim – monakolina K, pozyskiwana z czerwonego fermentowanego ryżu, a trzecim – wyciąg polikosanolowy, będący mieszaniną alkoholi alifatycznych pozyskiwanych z trzciny cukrowej. Zachęcamy do zapoznania się z naszym artykułem, aby dowiedzieć się, czy warto sięgać po te naturalne rozwiązania.

Czytaj dalej
25Adamed011-NZ-Ketoangin- 368x307-v2.jpg