Cefazolin MIP Pharma 2 g proszek do sporządzenia roztworu do wstrzykiwań i (lub) infuzji

1 fiolka zawiera 2 g cefazoliny w postaci soli sodowej. 1 fiolka zawiera 101,6 mg sodu, co odpowiada 4,4 mmol.

Antybiotyk β-laktamowy, cefalosporyna I generacji do stosowania pozajelitowego. Szczepy powszechnie wrażliwe: Gram-dodatnie bakterie tlenowe - Staphylococcus aureus (wrażliwe na metycylinę). Szczepy, u których oporność nabyta może stanowić problem: Gram-dodatnie bakterie tlenowe, β-hemolizujące paciorkowce grupa A, B, C i G, Staphylococcus epidermidis (wrażliwe na metycylinę), Streptococcus pneumoniae; Gram-ujemne bakterie tlenowe - Haemophilus influenzae. Szczepy oporne: Gram-dodatnie bakterie tlenowe Staphylococcus aureus oporne na metycylinę; Gram-ujemne bakterie tlenowe - Citrobacter spp., Enterobacter spp., Klebsiella pneumoniae, Morganella morganii, Proteus mirabilis, Proteus stuartii, Proteus vulgaris, Pseudomonas aeruginosa, Serratia spp. Wykazuje częściową lub całkowitą oporność krzyżową z innymi cefalosporynami i penicylinami. Wiązanie z białkami osocza wynosi 70-86%. Po podaniu cefazoliny pacjentom bez niedrożności przewodów żółciowych stężenie antybiotyku po 90-120 min od podania ogólnego jest wyższe niż stężenie antybiotyku w surowicy. Natomiast w przypadku niedrożności stężenia antybiotyku w żółci są znacznie niższe niż w surowicy. Cefazolina z łatwością przenika przez zmienione zapalnie błony maziowe, stężenie antybiotyku osiągane w stawach jest podobne do stężenia w surowicy krwi. Cefazolina nie jest metabolizowana. Wydala się z moczem w postaci mikrobiologicznie czynnej. T_0,5 we krwi wynosi średnio ok. 1 h 35 min.

Leczenie następujących zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na cefazolinę: zakażenia skóry i tkanek miękkich, zakażenia kości i stawów. Zapobieganie zakażeniom okołooperacyjnym, w zabiegach chirurgicznych ze zwiększonym ryzykiem zakażeń drobnoustrojami beztlenowymi, np. zabieg chirurgiczny okrężnicy lub odbytnicy, zaleca się podawanie z odpowiednim lekiem o działaniu przeciw bakteriom beztlenowym. Stosowanie cefazoliny należy ograniczyć do przypadków, w których konieczne jest leczenie pozajelitowe. W miarę możliwości należy sprawdzać wrażliwość drobnoustrojów na leczenie, jednak terapię można rozpocząć zanim będą dostępne wyniki. Należy brać pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące prawidłowego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

Nadwrażliwość na cefazolinę lub inne cefalosporyny. Ciężka reakcja nadwrażliwości w wywiadzie (np. reakcja anafilaktyczna) na inne antybiotyki β-laktamowe (penicyliny, monobaktamy i karbapenemy).

Preparat może być stosowany w ciąży jedynie po dokładnym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka, zwłaszcza w I trymestrze ciąży. Cefazolina przenika przez barierę łożyska oraz w małej ilości do mleka kobiecego. W okresie karmienia piersią może być stosowana tylko po dokładnym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka. U niemowląt karmionych piersią może wystąpić biegunka i zakażenie błon śluzowych grzybami, dlatego w takich przypadkach należy zaprzestać karmienia piersią. Może wystąpić uczulenie.

Dożylnie. Dorośli i młodzież (>12 lat. i o mc. >40 kg). Zakażenia spowodowane wrażliwymi drobnoustrojami: 1-2 g na dobę w 2-3 dawkach podzielonych. Zakażenia spowodowane umiarkowanie wrażliwymi drobnoustrojami: 3-4 g na dobę w 3-4 dawkach podzielonych. W ciężkich zakażeniach do 6 g na dobę w 3-4 równych dawkach (co 6 lub 8 h). Zapobieganie zakażeniom okołooperacyjnym. W zabiegu w polu skażonym lub potencjalnie skażonym: 1 g na 30-60 min przed zabiegiem chirurgicznym. W długotrwających operacjach (≥2 h) dodatkowa dawka 0,5-1 g podczas zabiegu. Długotrwałe podawanie leku po zabiegu chirurgicznym należy stosować uwzględniając oficjalne wytyczne lokalne. Ważne jest, aby dawka przedoperacyjna została podana bezpośrednio (30 min do 1 h) przed rozpoczęciem zabiegu, aby w surowicy i w tkankach obecne było odpowiednie stężenie antybiotyku w momencie pierwszego nacięcia chirurgicznego oraz aby cefazolina była podawana, w razie potrzeby, w odpowiednich odstępach podczas zabiegu w celu zapewnienia wystarczającego stężenia antybiotyku w przewidywanych okresach najwyższego narażenia na zakażenie. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku  z prawidłową czynnością nerek nie jest konieczna modyfikacja dawkowania. Dorośli z niewydolnością nerek mogą potrzebować niższej dawki, aby uniknąć kumulacji leku. Niższą dawkę należy dobrać na podstawie wyników badań krwi. Jeżeli nie jest to możliwe, wówczas można ustalić dawkę na podstawie klirensu kreatyniny. Leczenie podtrzymujące u pacjentów z niewydolnością nerek: CCr ≤55 ml/min – dawka i okres pomiędzy kolejnymi dawkami bez zmian; CCr 33-54 ml/min – zwykle stosowana dawka co 8 h; CCr 11-34 ml/min – 50% zwykle stosowanej dawki co 12 h; CCr ≤10 ml/min – 50% zwykle stosowanej dawki co 18 h lub 24 h. U pacjentów poddawanych hemodializie schemat leczenia zależy od warunków dializy. Dzieci. Zakażenia spowodowane wrażliwymi drobnoustrojami: 25-50 mg/kg mc. podzielone na 2-4 równe dawki na dobę (co 6, 8 lub 12 h). Zakażenia spowodowane umiarkowanie wrażliwymi drobnoustrojami: do 100 mg/kg mc. podzielone na 3-4 równe dawki (co 6 lub 8 h). Wcześniaki i niemowlęta <1 mż.: nie zaleca się stosowania cefazoliny w tej grupie wiekowej, ponieważ nie ustalono bezpieczeństwa stosowania. Wytyczne dotyczące dawkowania u dzieci: zawartość 1 fiolki (2000 mg cefazoliny) rozpuszcza się w 10 ml zgodnego rozpuszczalnika (stężenie około 200 mg/ml). Lek może również zostać podany we wlewie dożylnym z rozcieńczonym roztworem (10 mg/ml). Szczególne grupy pacjentów. Dzieci z niewydolnością nerek mogą potrzebować niższej dawki. Niższą dawkę należy dobrać na podstawie wyników badań krwi. Jeżeli nie jest to możliwe, wówczas można ustalić dawkę na podstawie klirensu kreatyniny: umiarkowana niewydolność nerek (CCr 40-20 ml/min) 25% zwykle stosowanej dawki na dobę podzielone na dawki co 12 h; ciężka niewydolność nerek (CCr 20-5 ml/min) 10% zwykle stosowanej dawki na dobę podzielone na dawki co 24 h. Wszystkie powyższe wytyczne obowiązują po dawce początkowej. Sposób podania. Preparat można podawać w postaci powolnego wstrzyknięcia dożylnego lub po rozcieńczeniu w postaci infuzji dożylnej. Preparat należy rozpuścić w wodzie do wstrzykiwań, 0,9% roztworze NaCl lub 5% roztworze glukozy. Cefazolinę należy wstrzykiwać do żyły powoli przez 3-5 min. Wstrzyknięcia trwające krócej niż 3 min są przeciwwskazane. Pojedyncze dawki większe niż 1 g należy podawać w infuzji dożylnej przez 30-60 min.

Należy zwrócić uwagę na możliwość wystąpienia alergii krzyżowej w przypadku znanej nadwrażliwości na penicyliny lub inne antybiotyki β-laktamowe. W przypadku wystąpienia ciężkich reakcji nadwrażliwości należy natychmiast przerwać leczenie cefazoliną i podjąć odpowiednie działania ratujące życie. Przed rozpoczęciem leczenia należy ustalić, czy u pacjenta wystąpiły ciężkie reakcje nadwrażliwości na cefazolinę, inne cefalosporyny lub na dowolny inny antybiotyk β-laktamowy. Należy zachować ostrożność podczas stosowania cefazoliny u pacjentów, u których wystąpiła nieciężka nadwrażliwość na inne antybiotyki β-laktamowe. Szczególną uwagę należy zachować podczas stosowania cefazoliny u pacjentów ze skłonnością do reakcji alergicznych (np. alergiczny nieżyt nosa, astma oskrzelowa) z powodu dużego ryzyka wystąpienia ciężkiej reakcji nadwrażliwości. U pacjentów z biegunką podczas stosowania cefazoliny lub później należy wziąć pod uwagę rzekomobłoniaste zapalenie jelita. Należy rozważyć przerwanie leczenia cefazoliną i rozpoczęcie leczenia zakażenia Clostridium difficile. Nie wolno podawać leków hamujących perystaltykę. Ze względu na brak wystarczających danych preparatu nie należy stosować u noworodków i niemowlaków w 1. miesiącu życia. W przypadku zaburzenia czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego <55 ml/min) należy mieć na uwadze kumulację cefazoliny - dawkę należy zmniejszyć lub wydłużyć okres pomiędzy dawkami. U pacjentów z niewydolnością nerek stosowanie cefazoliny może wiązać się z napadami padaczkowymi. Przedłużony czas protrombinowy może występować u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby albo niedożywionych, a także u pacjentów po długotrwającej terapii przeciwbakteryjnej oraz u pacjentów uprzednio ustabilizowanych lekami przeciwzakrzepowymi. U tych pacjentów należy monitorować czas protrombinowy (bardzo rzadko mogą wystąpić zaburzenia krzepnięcia krwi). Z tego powodu u pacjentów z chorobami wywołującymi krwotoki (np. wrzody żołądka i dwunastnicy) oraz u pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia (choroby dziedziczne: np. hemofilia, mechanizmy nabyte: np. żywienie pozajelitowe, niedobory żywieniowe, zaburzenie czynności wątroby lub nerek lub trombocytopenia, wywołane przez leki: np. heparynę lub inne leki przeciwkrzepliwe) należy regularnie monitorować INR (międzynarodowy współczynnik znormalizowany). Jeżeli to konieczne, należy podawać witaminę K (10 mg/tydz.). Długotrwałe i powtarzalne stosowanie cefazoliny może być przyczyną wzrostu opornych drobnoustrojów. Lek zawiera 4,4 mmol (96 mg) sodu na 2000 mg cefazoliny, co należy wziąć pod uwagę u pacjentów na diecie niskosodowej.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy natychmiast przerwać przyjmowanie leku i skontaktować się z lekarzem, jeżeli wystąpi
dowolny z poniższych objawów:

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):
• zaczerwienienie skóry (rumień), rozległa wysypka skórna (rumień wielopostaciowy lub wysypka),
  pokrzywka (czerwona, swędząca wysypka skórna z wykwitami) na powierzchni skóry, gorączka,
  swędzenie podskórne (obrzęk naczynioruchowy) i (albo) obrzęk tkanki płucnej z możliwym kaszlem
  i trudnościami w oddychaniu (śródmiąższowe zapalenie płuc lub zapalenie płuc), ponieważ podane
  działania niepożądane mogą wskazywać na reakcję alergiczną na lek.

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów):
• żółtaczka (zażółcenie skóry i białkówek oczu)
• ciężkie reakcje skórne z uderzeniami gorąca, gorączką, pęcherzami lub wrzodami (zespół Stevensa-
  Johnsona) lub ciężka wysypka z zaczerwienieniem, łuszczeniem i obrzękiem skóry, który przypomina
  oparzenie (martwica toksyczna rozpływna naskórka).

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000
pacjentów):
• ciężka reakcja alergiczna (wstrząs anafilaktyczny) z trudnościami w oddychaniu, obrzękiem gardła,
  twarzy, powiek lub warg, tachykardia i spadek ciśnienia tętniczego. Reakcja ta może rozpocząć się
  wkrótce po pierwszym przyjęciu leku lub później.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
• ciężka i częsta biegunka, czasem z krwią, ponieważ może to być oznaką cięższego schorzenia
  (rzekomobłoniaste zapalenie jelit).

Następujące działania niepożądane mogą także wystąpić podczas stosowania produktów
zawierających cefazolinę:

Częste działania niepożądane, mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów:
• łagodne zaburzenia żołądkowo-jelitowe (utrata apetytu, biegunka, nudności, wymioty, ciężka i częsta
  biegunka). Objawy te zwykle ustępują po kilku dniach.
• wstrzyknięcie domięśniowe może wywołać ból w miejscu podania, który czasem obejmuje stwardnienie
  skóry i tkanki miękkiej w tym miejscu.

Niezbyt częste działania niepożądane, mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów:
• pleśniawki jamy ustnej (gruby, biały lub kremowy nalot w jamie ustnej i na języku).
• napady padaczkowe lub drgawki u pacjentów z zaburzeniami pracy nerek.
• obrzęk żyły wywołany powstaniem zakrzepu po wstrzyknięciu domięśniowym (zapalenie zakrzepowe żył).

Rzadkie działania niepożądane, mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów:
• zakażenie bakteryjne męskich lub żeńskich narządów płciowych z objawami, takimi jak świąd,
  zaczerwienienie, obrzęk i upławy (kandydoza narządów płciowych, drożdżyca, zapalenie pochwy).
• zwiększenie lub zmniejszenie stężenia glukozy we krwi (hiperglikemia lub hipoglikemia).
• przemijające zaburzenia dotyczące krwi obejmujące zmniejszenie lub zwiększenie liczby czerwonych lub
  białych krwinek (leukopenia, granulocytopenia, neutropenia, trombocytopenia, leukocytoza,
  granulocytoza, monocytoza, limfocytopenia, bazofilia i eozynofilia), które mogą wywoływać krwawienie,
  łatwe siniaczenie i (albo) odbarwienie skóry (potwierdzone badaniem krwi).
• zawroty głowy, uczucie zmęczenia i ogólne złe samopoczucie.
• ból w klatce piersiowej, nadmiar płynu w płucach, trudności w oddychaniu, kaszel, niedrożność nosa
  (katar).
• zaburzenia pracy wątroby (takie jak fosfataza zasadowa lub przemijające zapalenie wątroby) z objawami,
  takimi jak zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (aminotransferaza alaninowa (AlAT),
  aminotransferaza asparginowa (AspAT), gammaglutamylotransferaza (gamma GT) i dehydrogenaza
  mleczanowa (LDH)) oraz bilirubina (produkt rozpadu komórek krwi) w żółci lub moczu (zdiagnozowane
  w badaniu krwi).
• zaburzenia pracy nerek (nefrotoksyczność, śródmiąższowe zapalenie nerek, nefropatia o niezdefiniowanej
  przyczynie, białkomocz) z objawami, takimi jak obrzęk nerek i wzrost stężenia azotu w organizmie, który
  można zdiagnozować w badaniu moczu, zwykle występujący jedynie u pacjentów przyjmujących
  cefazolinę jednocześnie z innymi lekami wywołującymi zaburzenia nerek.

Bardzo rzadkie działania niepożądane, mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów:
• świąd odbytu lub świąd narządów płciowych.
• zaburzenia krzepliwości krwi, co może wywoływać zwiększenie krwawienia. Powyższe ustępuje po
  zwiększeniu podaży witaminy K, co należy potwierdzić badaniem krwi (zob. punkt 2).

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
• długotrwałe lub powtarzane leczenie cefazoliną może prowadzić do dalszego zakażenia grzybami lub
  bakteriami opornymi na cefazolinę (nadkażenie)
• zaburzenia snu, w tym koszmary senne i niemożność zaśnięcia (bezsenność).
• uczucie nerwowości i niepokoju, senność, osłabienie, uderzenia gorąca, zaburzenia widzenia barw,
  zawroty głowy i napady padaczkowe (mimowolne, szybkie i powtarzające się skurcz i rozluźnienie
  mięśni).

Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Dotyczy to
wszelkich działań niepożądanych niewymienionych w ulotce.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w
ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu
Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie
181C, 02-222 Warszawa
Tel: + 48 22 49 21 301
Fax: + 48 22 49 21 309
e-mail: [email protected].
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Bardzo rzadko cefalosporyny mogą powodować zaburzenia krzepnięcia krwi. Podczas jednoczesnego stosowania doustnych leków przeciwzakrzepowych (np. warfaryna lub heparyna) w dużych dawkach należy monitorować parametry krzepliwości. Niektóre cefalosporyny, takie jak cefamandol, cefazolina i cefotetan mogą wywoływać zaburzenia metabolizmu witaminy K₁, zwłaszcza w przypadku niedoboru witaminy K₁. Może to wymagać podawania witaminy K₁. Probenecyd hamuje diurezę nerek, dlatego podawanie probenecydu powoduje wzrost stężenia cefazoliny we krwi i wydłużenie czasu retencji. Nie można wykluczyć, iż cefazolina nasila działanie nefrotoksyczne aminoglikozydów i szybko działających leków moczopędnych (np. furosemid), dlatego należy monitorować parametry czynności nerek podczas jednoczesnego stosowania. Niezgodności farmaceutyczne. Cefazolina wykazuje niezgodności z disiarczanem amikacyny, amobarbitalem sodu, siarczanem bleomycyny, glukohepatonianem wapnia, glukonianem wapnia, chlorowodorkiem cymetydyny, metanosulfonianem sodowym kolistyny, glukoheptonianem erytromycyny, siarczanem kanamycyny, chlorowodorkiem oksytetracykliny, pentobarbitalem sodu, siarczanem polimyksyny B i chlorowodorkiem tetracykliny.

MIP Pharma Polska Sp. z o.o.
ul. Orzechowa 5
80-175 Gdańsk
58-558-81-96
[email protected]
www.mip-pharma.pl