Cerdelga 84 mg kapsułki twarde

1 kaps. zawiera 84,4 mg eliglustatu (w postaci winianu). Preparat zawiera laktozę.

Eliglustat jest silnym i swoistym inhibitorem syntazy glukozyloceramidu i w przypadku GD1 działa na zasadzie SRT - terapii redukcji substratu. Celem SRT jest ograniczenie tempa syntezy głównego substratu – glukozyloceramidu (GL-1) w celu dopasowania do zaburzonego tempa katabolizmu u pacjentów z GD1, zapobiegając w ten sposób nagromadzeniu się glukozyloceramidu i łagodząc objawy kliniczne. Średni czas od przyjęcia dawki do osiągnięcia maksymalnego stężenia w osoczu wynosi od 1,5 do 6 h, z niską biodostępnością po podaniu doustnym (<5%) z powodu znacznego efektu pierwszego przejścia. Eliglustat wiąże się z białkami osocza w stopniu umiarkowanym (od 76 do 83%) i jest głównie dystrybuowany z osoczem. Eliglustat jest szybko metabolizowany z dużym klirensem, głównie przez CYP2D6 i w mniejszym stopniu przez CYP3A4. Po podaniu doustnym, większość przyjętej dawki jest wydalana z moczem (41,8%) i kałem (51,4%), głównie w postaci metabolitów. Po wielokrotnym doustnym podaniu eliglustatu w dawce 84 mg 2 razy na dobę T_0,5 eliglustatu z organizmu wynosi około 4–7 h u pacjentów, u których nie występuje słaby metabolizm i 9 h u pacjentów o słabym metabolizmie (PM).

Długotrwałe leczenie dorosłych pacjentów z chorobą Gauchera typu 1 (GD1) ze słabym (PM), średnim (IM) lub szybkim (EM) metabolizmem z udziałem izoenzymu CYP2D6. Leczenie choroby Gauchera typu 1 (GD1) u dzieci i młodzieży w wieku ≥6 lat, o mc. co najmniej 15 kg ze słabym (PM), średnim (IM) lub szybkim (EM) metabolizmem z udziałem izoenzymu CYP2D6, u których uzyskano stabilność dzięki enzymatycznej terapii zastępczej (ERT).

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Lek jest przeciwwskazany u pacjentów o IM lub EM z udziałem izoenzymu CYP2D6 przyjmujących silny lub umiarkowany inhibitor CYP2D6 jednocześnie z silnym lub umiarkowanym inhibitorem CYP3A oraz pacjentów o PM z udziałem izoenzymu CYP2D6 przyjmujących silny inhibitor CYP3A. Lek jest przeciwwskazany u pacjentów o EM z udziałem izoenzymu CYP2D6, u których występują ciężkie zaburzenia czynności wątroby, a także u przyjmujących silny lub umiarkowany inhibitor CYP2D6 pacjentów o EM z udziałem izoenzymu CYP2D6, u których występują łagodne lub umiarkowane zaburzenia czynności wątroby.

Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania eliglustatu u kobiet w okresie ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na reprodukcję. W celu zachowania ostrożności zaleca się unikanie stosowania w okresie ciąży. Nie wiadomo, czy eliglustat lub jego metabolity przenikają do mleka ludzkiego. Na podstawie dostępnych danych farmakodynamicznych i (lub) toksykologicznych dotyczących zwierząt stwierdzono przenikanie eliglustatu do mleka. Nie można wykluczyć zagrożenia dla noworodków i (lub) dzieci. Należy podjąć decyzję czy przerwać karmienie piersią czy przerwać podawanie preparatu, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki. U szczurów obserwowano wpływ na jądra i odwracalne zahamowanie spermatogenezy. Znaczenie tych obserwacji dla ludzi nie jest znane.

Doustnie. Leczenie powinno być rozpoczynane i nadzorowane przez lekarza posiadającego doświadczenie w leczeniu choroby Gauchera. Przed rozpoczęciem leczenia eliglustatem, u pacjentów należy określić genotyp CYP2D6 za pomocą badania genetycznego w celu określenia statusu metabolizmu z udziałem izoenzymu CYP2D6. Eliglustatu nie należy stosować u pacjentów z ultraszybkim (URM) lub nieokreślonym metabolizmem z udziałem izoenzymu CYP2D6. Dorośli: u pacjentów z IM i EM zalecana dawka eliglustatu to 84 mg 2 razy na dobę. U pacjentów z PM zalecana dawka eliglustatu to 84 mg raz na dobę. Dzieci i młodzież (w wieku od 6 do 18 lat) o mc. ≥15 kg: mc. ≥50 kg: EM i IM z udziałem izoenzymu CYP2D6: 84 mg 2 razy na dobę; PM z udziałem izoenzymu CYP2D6: 84 mg raz na dobę; mc. od 25 <50 kg: EM i IM z udziałem izoenzymu CYP2D6: 84 mg 2 razy na dobę; PM z udziałem izoenzymu CYP2D6: 42 mg raz na dobę; mc. od 15 <25 kg: EM i IM z udziałem izoenzymu CYP2D6: 42 mg dwa razy na dobę; PM z udziałem izoenzymu CYP2D6: 21 mg raz na dobę. Lek należy podawać doustnie dzieciom, które mogą połknąć kapsułkę. W przypadku pominięcia dawki, należy przyjąć przepisaną dawkę w porze przewidzianej na kolejną dawkę; nie należy podwajać kolejnej dawki. Dzieci i młodzież (w wieku <6 lat) o mc. <15 kg. Dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania oraz skuteczności eliglustatu u dzieci i młodzieży w wieku <6 lat są ograniczone. Nie ma danych potwierdzających stosowanie eliglustatu u dzieci o mc. <15 kg. Szczególne grupy pacjentów. Istnieje ograniczone doświadczenie w leczeniu eliglustatem osób w podeszłym wieku; dane wskazują, że dostosowanie dawki nie jest konieczne. Pacjenci z zaburzeniami wątroby. EM z udziałem izoenzymu CYP2D6: łagodne (klasa A wg Childa-Pugha): wyłącznie eliglustat - nie jest wymagane dostosowanie dawkowania; umiarkowane (klasa B wg Childa-Pugha): wyłącznie eliglustat - stosowanie leku nie jest zalecane; ciężkie (klasa C wg Childa-Pugha): wyłącznie eliglustat/ eliglustat + dowolny inhibitor CYP - stosowanie leku jest przeciwwskazane; łagodne (klasa A wg Childa-Pugha) lub umiarkowane (klasa B wg Childa-Pugha): eliglustat + silny lub umiarkowany CYP2D6 - stosowanie leku jest przeciwwskazane; łagodne (klasa A wg Childa-Pugha): eliglustat + słaby inhibitor CYP2D6; lub silny, umiarkowany lub słaby inhibitor CYP3A - należy rozważyć zastosowanie dawki raz na dobę. IM lub PM z udziałem izoenzymu CYP2D6: dowolny stopień zaburzeń wątroby: stosowanie leku nie jest zalecane. Pacjenci z zaburzeniami nerek. EM z udziałem izoenzymu CYP2D6: łagodne, umiarkowane lub ciężkie - nie jest wymagane dostosowanie dawkowania; schyłkowa niewydolność nerek (ESRD) - stosowanie leku nie jest zalecane. IM lub PM z udziałem izoenzymu CYP2D6: łagodne, umiarkowane lub ciężkie, lub ESRD - stosowanie leku nie jest zalecane. Sposób podania. Kapsułki należy połykać w całości, najlepiej popijając wodą; nie wolno ich rozgniatać, rozpuszczać ani otwierać. Kapsułki można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku. Należy unikać spożywania grejpfrutów lub soku z grejpfrutów. Nie badano mieszania zawartości kapsułki (proszku eliglustatu) z posiłkiem lub piciem.

Nie badano stosowania eliglustatu u pacjentów z chorobami serca w wywiadzie. Przewiduje się, że eliglustat przy znacznie zwiększonym stężeniu w osoczu powoduje łagodne zwiększenie odstępów w badaniu EKG, należy unikać stosowania eliglustatu u pacjentów z chorobami serca (niewydolność serca, niedawno przebyty ostry zawał mięśnia sercowego, bradykardia, blok serca, komorowe zaburzenie rytmu serca) lub zespołem długiego QT, jak również w skojarzeniu z przeciwarytmicznymi produktami leczniczymi klasy IA (np. chinidyna) i klasy III (np. amiodaron, sotalol). Jednoczesne stosowanie eliglustatu z inhibitorami CYP2D6 lub CYP3A4 w przypadku pacjentów o EM z udziałem izoenzymu CYP2D6, u których występują łagodne zaburzenia czynności wątroby, może skutkować dalszym podwyższeniem poziomu eliglustatu w osoczu; skala tego zjawiska zależy od hamowanego enzymu oraz od siły inhibitora. W przypadku pacjentów z EM przy udziale izoenzymu CYP2D6, u których występują łagodne zaburzenia czynności wątroby, przyjmujących słaby inhibitor CYP2D6 bądź też silny, umiarkowany lub słaby inhibitor CYP3A, zaleca się podanie dawki raz na dobę (np. jeśli przyjmuje się eliglustat w dawce 84 mg 2 razy na dobę to należy dostosować dawkę do 84 mg eliglustatu raz na dobę). Brak jest danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące pacjentów o EM, IM lub PM z udziałem izoenzymu CYP2D6, u których występuje ESRD, oraz na temat pacjentów o IM i PM z udziałem izoenzymu CYP2D6, u których występują zaburzenia czynności nerek o nasileniu łagodnym, umiarkowanym lub ciężkim; stosowanie eliglustatu w tej grupie pacjentów nie jest zalecane. U niektórych pacjentów wcześniej nieleczonych, zaobserwowano <20% zmniejszenie objętości śledziony (niepełne wyniki) po 9 mies. leczenia. U tych pacjentów należy rozważyć monitorowanie dalszej poprawy lub zastosowanie alternatywnego sposobu leczenia. U pacjentów ze stabilną chorobą, u których zmieniono sposób leczenia z enzymatycznej terapii zastępczej na leczenie eliglustatem, należy monitorować postęp choroby (np. po 6 mies. z dalszą regularną kontrolą) dla wszystkich domen choroby, celem oceny stabilności choroby. Ponowne zastosowanie enzymatycznej terapii zastępczej lub alternatywnego sposobu leczenia należy rozważyć u poszczególnych pacjentów, u których uzyskano niepełną odpowiedź na leczenie. Substancja pomocnicza. Lek zawiera laktozę i nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, całkowitym niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozo-galaktozy.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Większość działań niepożądanych ma nasilenie łagodne i zazwyczaj ustępuje z czasem.

Częste (mogą dotyczyć do 1 na 10 osób):
- ból głowy
- zawroty głowy
- zmiana smaku (dysgeuzja)
- kołatanie serca
- podrażnienie gardła
- kaszel
- zgaga (niestrawność)
- uczucie nudności (mdłości)
- biegunka
- zaparcia
- ból brzucha
- ból żołądka (ból w nadbrzuszu)
- choroba refluksowa (refluks żołądkowo-przełykowy)
- wzdęcia (rozdęcie brzucha)
- zapalenie żołądka
- trudności w przełykaniu (dysfagia)
- wymioty
- suchość w ustach
- wiatry (wzdęcia)
- sucha skóra
- wysypka (pokrzywka)
- ból stawów (artralgia)
- ból rąk, nóg lub pleców
- zmęczenie (osłabienie)

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki
zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Substancje mogące zwiększyć ekspozycję na eliglustat. Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane u pacjentów o IM lub EM z udziałem izoenzymu CYP2D6 przyjmujących silny lub umiarkowany inhibitor CYP2D6 jednocześnie z silnym lub umiarkowanym inhibitorem CYP3A oraz u pacjentów o PM z udziałem izoenzymu CYP2D6 przyjmujących silny inhibitor CYP3A. Należy rozważyć zastosowanie eliglustatu w dawce 84 mg raz na w przypadku, gdy jest on stosowany jednocześnie z silnym inhibitorem CYP2D6 (np. paroksetyna, fluoksetyna, chinidyna, bupropion) u pacjentów o IM lub EM. W przypadku stosowania eliglustatu w dawce 84 mg dwa razy na dobę u pacjentów, u których nie stwierdza się słabego metabolizmu, przewiduje się, że jednoczesne stosowanie umiarkowanych inhibitorów CYP2D6 (np. duloksetyny, terbinafiny, moklobemidu, mirabegronu, cynakalcetu, dronedaronu) spowodowałoby zwiększenie ekspozycji na eliglustat ok. 4-krotnie. Należy zachować ostrożność podczas stosowania umiarkowanych inhibitorów CYP2D6 u pacjentów o IM lub EM. Pacjenci z EM i z łagodnymi, umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby – patrz Przeciwwskazania i Dawkowanie. U pacjentów, u których nie stwierdza się słabego metabolizmu, po wielokrotnym podaniu eliglustatu w dawce 84 mg 2 razy na dobę jednocześnie z ketokonazolem, silnym inhibitorem CYP3A, podawanym wielokrotnie w dawce 400 mg raz na dobę, obserwowano zwiększenie wartości C_max i AUC_0-12 eliglustatu odpowiednio 3,8- i 4,3-krotnie. Należy zachować ostrożność podczas stosowania silnych inhibitorów CYP3A (np. klarytromycyna, ketokonazol, itrakonazol, kobicystat, indynawir, lopinawir, rytonawir, sakwinawir, telaprewir, tipranawir, posakonazol, worykonazol, telitromycyna, koniwaptan, boceprewir) u pacjentów o IM lub EM. U pacjentów, u których nie stwierdza się słabego metabolizmu, w przypadku stosowania eliglustatu w dawce 84 mg 2 razy na dobę przewiduje się, że jednoczesne podawanie umiarkowanych inhibitorów CYP3A (np. erytromycyny, cyprofloksacyny, flukonazolu, diltiazemu, werapamilu, aprepitantu, atazanawiru, darunawiru, fosamprenawiru, imatynibu, cymetydyny) spowodowałoby zwiększenie ekspozycji na eliglustat ok. 3-krotnie. Stosowanie silnych inhibitorów CYP3A jest przeciwwskazane u pacjentów o PM. Stosowanie umiarkowanych inhibitorów CYP3A nie jest zalecane u pacjentów o PM. Należy zachować ostrożność stosując słabe inhibitory CYP3A [np. amlodypina, cylostazol, fluwoksamina, ziele gorzknika kanadyjskiego (Hydrastis canadenesis), izoniazyd, ranitydyna, ranolazyna] u pacjentów o słabym metabolizmie. Stosowanie silnych lub umiarkowanych inhibitorów CYP2D6 jednocześnie z silnymi lub umiarkowanymi inhibitorami CYP3A jest przeciwwskazane u pacjentów o IM lub EM. Produkty grejpfrutowe zawierają co najmniej jeden składnik hamujący CYP3A i mogą zwiększyć stężenie eliglustatu w osoczu. Należy unikać spożywania grejpfrutów lub soku z grejpfrutów. Substancje mogące zmniejszyć ekspozycję na eliglustat. U pacjentów, u których nie stwierdza się słabego metabolizmu, po wielokrotnym podaniu eliglustatu w dawce 127 mg 2 razy na dobę jednocześnie z ryfampicyną [silnym induktorem CYP3A oraz nośnika błonowego glikoproteiny P (P-gp)], podawaną wielokrotnie w dawce 600 mg raz na dobę, obserwowano zmniejszenie ekspozycji na eliglustat o około 85%. U pacjentów, u których stwierdza się PM, po wielokrotnym podaniu eluglistatu w dawce 84 mg 2 razy na dobę jednocześnie z ryfampicyną podawaną wielokrotnie w dawce 600 mg raz na dobę, obserwowano zmniejszenie ekspozycji na eliglustat o około 95%. Nie należy stosować silnych induktorów CYP3A (np. ryfampicyny, karbamazepiny, fenobarbitalu, fenytoiny, ryfabutyny i ziela dziurawca zwyczajnego) z eliglustatem u pacjentów o średnim, szybkim i słabym metabolizmie. Substancje, na które eliglustat może zwiększyć ekspozycję. Jednokrotne podanie digoksyny (substratu P-gp) w dawce 0,25 mg jednocześnie z eliglustatem w dawce 127 mg 2 razy na dobę, spowodowało zwiększenie wartości C_max i AUC_last digoksyny odpowiednio 1,7- i 1,5-krotnie. Może być konieczne podawanie niższych dawek substancji będących substratami P-gp (np. digoksyny, kolchicyny, dabigatranu, fenytoiny, prawastatyny). Jednokrotne podanie metoprololu (substratu CYP2D6) w dawce 50 mg jednocześnie z eliglustatem w wielokrotnej dawce 127 mg 2 razy na dobę spowodowało zwiększenie wartości C_max i AUC metoprololu odpowiednio 1,5- i 2,1-krotnie. Może być konieczne jest podawanie niższych dawek preparatów będących substratami CYP2D6. Do takich preparatów należą niektóre leki przeciwdepresyjne (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne – np. nortryptylina, amitryptylina, imipramina i dezypramina, pochodne fenotiazyny, dekstrometorfan i atomoksetyna).

Sanofi Sp. z o.o.
ul. Marcina Kasprzaka 6
01-211 Warszawa
22-280-00-00
www.sanofi.pl