Cetrotide 0,25 mg proszek i rozp. do sporz. roztw. do wstrz.

1 fiolka zawiera 0,25 mg cetroreliksu (w postaci octanu). Po rekonstytucji roztworu z użyciem dołączonego rozpuszczalnika każdy ml roztworu zawiera 0,25 mg cetroreliksu.

Antagonista hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (LHRH). Wiążąc się z receptorami błonowymi komórek przysadki mózgowej cetroreliks konkuruje z endogennymi LHRH. Zależnie od zastosowanej dawki hamuje wydzielanie LH i FSH przez przysadkę mózgową. Początek hamowania występuje natychmiast i utrzymuje się podczas kontynuowania terapii, bez początkowego efektu stymulacji. Cetroreliks opóźnia wyrzut LH, a w konsekwencji owulację. U pacjentek poddanych stymulacji jajników czas działania leku jest zależny od dawki. Powtarzane iniekcje w dawce 0,25 mg co 24 h będą podtrzymywały działanie leku. Efekt działania cetroreliksu jako antagonisty LHRH jest w pełni odwracalny po zakończeniu leczenia. Całkowita biodostępność cetroreliksu po podaniu podskórnym wynosi ok. 85%. Średni T_0,5 w końcowej fazie eliminacji po podaniu dożylnym i podskórnym wynosi odpowiednio ok. 12 h i 30 h.

Zapobieganie przedwczesnej owulacji u pacjentek poddanych kontrolowanej stymulacji jajników, po której następuje pobranie oocytów i zastosowanie technik wspomaganego rozrodu. W badaniach klinicznych preparat był stosowany z ludzką gonadotropiną menopauzalną (HMG), jednak doświadczenie z rekombinowanym hormonem folikulotropowym (FSH), chociaż jest ograniczone, sugerowało podobną skuteczność.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub jakiekolwiek strukturalne analogi hormonu uwalniającego gonadotropiny (GnRH), zewnątrzpochodne hormony peptydowe lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciąża i laktacja. Pacjentki z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek.

Lek jest przeciwwskazany w ciąży i okresie karmienia piersią. Badania na zwierzętach wykazały, że cetroreliks wywiera zależny od dawki wpływ na płodność, zdolność do rozrodu i ciążę. Nie stwierdzono działania teratogennego po podaniu leku podczas wrażliwej fazy ciąży.

Podskórnie. Lek powinien być przepisywany wyłącznie przez specjalistę posiadającego doświadczenie w tej dziedzinie medycyny. Pierwsze podanie powinno być wykonane pod nadzorem lekarza, w warunkach umożliwiających natychmiastowe leczenie reakcji alergicznych lub rzekomoalergicznych (w tym zagrażającej życiu anafilaksji). Zaleca się, aby po pierwszym podaniu pacjentka przebywała pod opieką lekarską przez 30 min. Kolejne wstrzyknięcie może być wykonane samodzielnie przez pacjentkę, pod warunkiem, że została pouczona o objawach, które mogą wskazywać na nadwrażliwość, o skutkach tych objawów i konieczności uzyskania natychmiastowej pomocy medycznej. Zawartość 1 fiolki podaje się raz na dobę, w odstępach 24-godzinnych, rano lub wieczorem. Każda fiolka zawiera 0,25 mg cetroreliksu; jednak ze względu na straty powstałe podczas rekonstytucji i podawania można podać tylko 0,21 mg. Szczególne grupy pacjentów. Lek stosować ostrożnie u pacjentek z zaburzeniami czynności wątroby i u pacjentek z zaburzeniami czynności nerek - brak badań. Lek jest przeciwwskazany u pacjentek z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Stosowanie u pacjentek w podeszłym wieku nie jest właściwe. Stosowanie preparatu u dzieci i młodzieży nie jest właściwe. Sposób podania. Lek jest przeznaczony do wstrzykiwania podskórnego w dolną część ściany jamy brzusznej. Możliwe jest zminimalizowanie reakcji w miejscu wstrzyknięcia poprzez zmianę miejsc wstrzyknięcia opóźniającą wstrzyknięcie w tym samym miejscu i powolne wstrzykiwanie w celu ułatwienia stopniowego wchłaniania leku. Przed wstrzyknięciem niniejszy preparat musi osiągnąć temperaturę pokojową. Należy wyjąć go z lodówki ok. 30 minut przed użyciem. Podanie poranne: leczenie preparatem należy rozpocząć 5. lub 6. dnia stymulacji jajników (ok. 96-120 h po rozpoczęciu stymulacji) gonadotropinami otrzymywanymi z moczu lub rekombinowanymi i kontynuować je przez czas leczenia gonadotropinami, włącznie z dniem indukcji owulacji. Dzień rozpoczęcia podawania preparatu zależy od uzyskanej reakcji jajników tj. liczby i wymiarów rosnących pęcherzyków jajnikowych i/lub stężenia krążącego estradiolu. Rozpoczęcie podawania preparatu można opóźnić w przypadku braku wzrostu pęcherzyka jajnikowego, chociaż opierając się na doświadczeniu klinicznym podawanie preparatu rozpoczyna się 5. lub 6. dnia stymulacji. Podanie wieczorne: leczenie preparatem należy rozpocząć 5. dnia stymulacji jajników (ok. 96-108 h po rozpoczęciu stymulacji jajników) gonadotropinami otrzymywanymi z moczu lub gonadotropinami rekombinowanymi i kontynuować przez czas leczenia gonadotropinami, aż do wieczora w dniu poprzedzającym dzień indukcji owulacji. Dzień rozpoczęcia podawania preparatu zależy od uzyskanej reakcji jajników tj. liczby i wymiarów rosnących pęcherzyków jajnikowych i/lub stężenia krążącego estradiolu. Rozpoczęcie podawania preparatu można opóźnić w przypadku braku wzrostu pęcherzyka jajnikowego, chociaż opierając się na doświadczeniu klinicznym podawanie preparatu rozpoczyna się 5. lub 6. dnia stymulacji.

Stany alergiczne. Zgłoszono przypadki reakcji alergicznych lub rzekomoalergicznych, w tym zagrażającej życiu anafilaksji, po podaniu pierwszej dawki. Należy podjąć specjalne środki ostrożności u kobiet z objawami przedmiotowymi i podmiotowymi czynnych stanów alergicznych lub z potwierdzoną w wywiadzie predyspozycją do alergii. Leczenie preparatem nie jest wskazane u kobiet z ciężkim stanem alergicznym. Zespół nadmiernej stymulacji jajników (OHSS). Podczas lub po stymulacji jajników może wystąpić zespół nadmiernej stymulacji jajników (OHSS). To zdarzenie musi być uznane za ryzyko związane z procedurą stymulacji gonadotropinami. OHSS należy leczyć objawowo, np. zalecając pacjentce odpoczynek, dożylne podanie elektrolitów lub koloidów i leczenie heparyną. Wspomaganie fazy lutealnej należy prowadzić zgodnie z praktyką stosowaną w danym ośrodku medycznym. Procedura powtarzanej stymulacji jajników. Dotychczasowe doświadczenie w stosowaniu preparatu podczas procedury powtarzanej stymulacji jajników jest ograniczone - preparat może być stosowany w powtarzanych cyklach jedynie po starannej ocenie stosunku ryzyka do korzyści. Wady wrodzone. Częstość występowania wad wrodzonych po zastosowaniu technologii wspomaganego rozrodu (ART) z zastosowaniem lub bez zastosowania antagonistów GnRH może być nieznacznie większa niż po naturalnym zapłodnieniu, choć nie jest jasne, czy jest to związane z czynnikami nieodłącznie związanymi z bezpłodnością danej pary czy procedurami ART. Ograniczone dane z obserwacyjnych badań klinicznych u 316 noworodków kobiet otrzymujących cetroreliks w leczeniu bezpłodności sugerują, że cetroreliks nie zwiększa ryzyka wad wrodzonych u potomstwa.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Reakcje uczuleniowe
• Gorąca, zaczerwieniona skóra, świąd (często w pachwinach lub dołach pachowych),
  z obszarami zaczerwienienia, swędzenia i obrzęku (pokrzywka), wyciek z nosa, szybkie lub
  nierówne tętno, obrzęk języka lub gardła, kichanie, sapanie lub poważne trudności
  z oddychaniem, lub zawroty głowy. Istnieje możliwość wystąpienia ciężkiej, potencjalnie
  zagrażającej życiu reakcji uczuleniowej na lek. Zdarza się to niezbyt często (może występować
  nie częściej niż u 1 na 100 kobiet).

W przypadku zauważenia któregokolwiek z powyższych działań niepożądanych należy zaprzestać
stosowania leku Cetrotide i natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Zespół nadmiernej stymulacji jajników (OHSS)
Może wystąpić na skutek stosowania innych leków stymulujących jajniki.
•    Objawami OHSS mogą być: ból w dolnej części brzucha oraz mdłości (nudności) lub wymioty.
     Może to oznaczać, że jajniki zbyt mocno zareagowały na leczenie i powstały duże torbiele
     jajników. Zdarza się to często (może występować nie częściej niż u 1 na 10 kobiet).
•   OHSS może być ciężki, z wyraźnie powiększonymi jajnikami, zmniejszonym wytwarzaniem
     moczu, zwiększeniem masy ciała, trudnościami w oddychaniu lub płynem w jamie brzusznej
     lub klatce piersiowej. Zdarza się to niezbyt często (może występować nie częściej niż u 1 na
    100 kobiet).
W przypadku zauważenia któregokolwiek z powyższych działań niepożądanych należy natychmiast
skontaktować się z lekarzem.

Inne działania niepożądane
Często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 10 kobiet)
• W miejscu wstrzyknięcia może wystąpić łagodne i przemijające podrażnienie skóry, takie jak
  zaczerwienienie, świąd lub obrzęk.

Niezbyt często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 100 kobiet)
• Mdłości (nudności).
• Ból głowy.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki zgłaszaniu
działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa
stosowania leku.

Nie przeprowadzono formalnych badań dotyczących interakcji cetroreliksu z innymi lekami. Badania in vitro wykazały, że interakcje z lekami metabolizowanymi przez cytochrom P450, glukuronizowanymi lub sprzęganymi w inny sposób, są mało prawdopodobne. Jednakże nie można całkowicie wykluczyć możliwości wystąpienia interakcji z gonadotropinami lub lekami powodującymi uwalnianie histaminy u podatnych pacjentek.

Merck Sp. z o.o.
al. Jerozolimskie 142 B
02-305 Warszawa
22-535-97-00
[email protected]
www.merckgroup.com/pl-pl