Cirrus 5 mg + 120 mg tabletki o przedłużonym uwalnianiu

1 tabl. o przedłużonym uwalnianiu zawiera 5 mg dichlorowodorku cetyryzyny (o natychmiastowym uwalnianiu) oraz 120 mg chlorowodorku pseudoefedryny (o przedłużonym uwalnianiu). Preparat zawiera laktozę jednowodną i mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu.

Preparat złożony, połączenie leku przeciwhistaminowego z sympatykomimetykiem. Cetyryzyna jest silnym, wybiórczym antagonistą receptora histaminowego H₁. Oprócz aktywności przeciw H₁, cetyryzyna ma działanie przeciwalergiczne. W dawce 10 mg raz lub dwa razy na dobę cetyryzyna hamuje późną fazę rekrutacji komórek zapalnych, zwłaszcza eozynofili, w skórze i spojówkach pacjentów z chorobami atopowymi, poddanych ekspozycji na alergen. W dawce 30 mg na dobę hamuje napływ eozynofili w płynie z płukania oskrzelowo-pęcherzykowego podczas późnej fazy skurczu oskrzeli wywołanego ekspozycją na alergeny wziewne u pacjentów z astmą. Zmniejsza również ekspresję cząsteczek adhezyjnych, takich jak ICAM-1 oraz VCAM-1, które są markerami zapalenia alergicznego. Szybko i niemal całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając maksymalne stężenie we krwi zazwyczaj w ciągu 1 h po podaniu na czczo. Jest wydalana w około 65% z moczem w postaci nie zmienionej. Pseudoefedryna obkurcza naczynia krwionośne, zmniejszając przekrwienie błony śluzowej nosa. Podana w postaci tabletek o przedłużonym działaniu osiąga maksymalne stężenie we krwi w ciągu 2 do 6 h po podaniu wielokrotnym. Jest wydalana z moczem w postaci niezmienionej.

Leczenie objawów sezonowego i całorocznego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, takich jak: przekrwienie błony śluzowej nosa, kichanie, wodnista wydzielina z nosa (katar) oraz świąd nosa i spojówek. Lek jest przeznaczony do stosowania w przypadkach, gdy pożądane jest zarówno działanie przeciwalergiczne dichlorowodorku cetyryzyny, jak i zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa działanie chlorowodorku pseudoefedryny.

Nadwrażliwość na substancje czynne, efedrynę, piperazynę lub jej pochodne, lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężkie nadciśnienie tętnicze lub niekontrolowane nadciśnienie tętnicze lub ciężka postać choroby niedokrwiennej serca. Ciężka ostra lub przewlekła choroba nerek / niewydolność nerek / schyłkowa niewydolność nerek (pacjenci z GRF mniejszym niż 15 ml/min). Niewyrównana nadczynność tarczycy. Ciężkie zaburzenia rytmu serca. Guz chromochłonny rdzenia nadnerczy. Jaskra lub zwiększone ciśnienie śródgałkowe. Zatrzymanie moczu. Udar mózgu w wywiadzie. Grupy wysokiego ryzyka wystąpienia udaru krwotocznego mózgu. Lek jest przeciwwskazany u pacjentów stosujących jednocześnie: dihydroergotaminę, inhibitory monoaminooksydazy (MAO), a także w ciągu 2 tyg. po przerwaniu leczenia takimi lekami. Preparat jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat, ponieważ połączenia substancji czynnych preparatu nie badano w tej grupie wiekowej oraz ze względu na zawartość pseudoefedryny.

Nie należy stosować preparatu w ciąży i okresie karmienia piersią. Badanie na szczurach nie wykazało wpływu na płodność po podaniu doustnym dawki 160 mg/kg mc. (cetyryzyny w dawce 6,4 mg/kg mc. oraz pseudoefedryny w dawce 153,6 mg/kg mc.), co odpowiadało 2-krotnie większej ogólnoustrojowej ekspozycji na cetyryzynę niż po podaniu dawek terapeutycznych u ludzi. Brak danych dotyczących wpływu na płodność u ludzi.

Doustnie. Dorośli i młodzież (osoby w wieku 12 lat do poniżej 18 lat): 1 tabl. 2 razy na dobę (rano i wieczorem), w czasie posiłków lub między posiłkami. Czas trwania leczenia nie powinien przekraczać okresu występowania objawów i nie powinien być dłuższy niż 2-3 tyg. Po zmniejszeniu nasilenia objawów alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, można kontynuować leczenie samą cetyryzyną, jeśli to konieczne. Szczególne grupy pacjentów. U dorosłych pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy dostosować dawkowanie w zależności od czynności nerek: prawidłowa czynność nerek GFR ≥ 90 ml/min - 1 tabl. 2 razy na dobę; łagodne zaburzenia czynności nerek GFR 60 do < 90 ml/min - 1 tabl. 2 razy na dobę; umiarkowane zaburzenia czynności nerek GFR 30 do < 60 ml/min - 1 tabl. raz na dobę; ciężkie zaburzenia czynności nerek GFR 15 do < 30 ml/min, pacjenci nie wymagający dializy - 1 tabl. co drugi dzień; schyłkowa niewydolność nerek GFR < 15 ml/min, pacjenci wymagający dializy - stosowanie przeciwwskazane. U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością wątroby należy zmniejszyć dawkę do 1 tabl. na dobę. Dzieci w wieku poniżej 12 lat: stosowanie preparatu jest przeciwwskazane. Sposób podania. Tabletki należy połykać w całości, bez rozgryzania i popijać odpowiednią ilością płynu. Tabl. nie wolno przełamywać, żuć ani kruszyć.

Ze względu na zawartość pseudoefedryny należy zachować ostrożność u pacjentów z cukrzycą, nadczynnością tarczycy, nadciśnieniem tętniczym, tachykardią, zaburzeniami rytmu serca, chorobą niedokrwienną serca, umiarkowaną niewydolnością nerek lub niewydolnością wątroby oraz u osób w podeszłym wieku. Należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących: leki sympatykomimetyczne, takie jak leki zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa, zmniejszające łaknienie oraz psychostymulujące, jak np. amfetamina i jej pochodne (nasilenie działania na układ krążenia); trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne; leki przeciwnadciśnieniowe (osłabienie działania przeciwnadciśnieniowego); alkohol lub leki hamujące czynność ośrodkowego układu nerwowego (nasilenie działania hamującego czynność ośrodkowego układu nerwowego oraz pogorszenie sprawności psychofizycznej); glikozydy nasercowe, takie jak digoksyna lub digitoksyna (ryzyko zaburzeń rytmu serca). Szczególną ostrożność należy także zachować u pacjentów z czynnikami ryzyka udaru krwotocznego mózgu (takimi jak jednoczesne stosowanie leków zwężających naczynia krwionośne np. bromokryptyny, pergolidu, lizurydu, kabergoliny, ergotaminy) lub jakiegokolwiek innego leku zmniejszającego przekrwienie błony śluzowej (np. fenylopropanolaminy, fenylefryny, efedryny, podawanego doustnie lub donosowo), ponieważ skurcz naczyń krwionośnych i wzrost ciśnienia tętniczego zwiększają ryzyko udaru krwotocznego mózgu. W związku z naczyniozwężającym działaniem pseudoefedryny zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów z ryzykiem występowania stanów nadkrzepliwości, na przykład w przebiegu chorób zapalnych jelit. Podczas stosowania pseudoefedryny odnotowano kilka przypadków niedokrwiennego zapalenia jelita grubego. Jeśli u pacjenta wystąpi nagły ból brzucha, krwawienie z odbytu lub inne objawy świadczące o rozwoju niedokrwiennego zapalenia jelita grubego, należy odstawić lek, a pacjent powinien zasięgnąć porady lekarza. Należy zachować ostrożność u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, którzy przyjmują jednocześnie niesteroidowe leki przeciwzapalne, ponieważ zarówno NLPZ, jak i pseudoefedryna mogą zwiększać ciśnienie tętnicze. Stwierdzano przypadki nadużywania pseudoefedryny, podobnie jak w przypadku innych substancji działających pobudzająco na ośrodkowy układ nerwowy. Należy zachować ostrożność u pacjentów ze stanami, w których działanie przeciwcholinergiczne jest niepożądane, szczególnie dotyczy to pacjentów z czynnikami predysponującymi do wystąpienia zatrzymania moczu (np. urazy rdzenia kręgowego, przerost gruczołu krokowego, rozrost gruczołu krokowego lub niedrożność pęcherza), ponieważ preparat może zwiększać ryzyko zatrzymania moczu. Zgłaszano przypadki zespołu tylnej odwracalnej encefalopatii (PRES) i zespołu odwracalnego zwężenia naczyń mózgowych (RCVS) podczas stosowania leków zawierających pseudoefedrynę. Ryzyko jest zwiększone u pacjentów z ciężkim lub niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym lub z ciężką ostrą lub przewlekłą chorobą nerek/niewydolnością nerek. Należy przerwać stosowanie pseudoefedryny i natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską, jeśli wystąpią następujące objawy: nagły, silny ból głowy lub piorunujący ból głowy, nudności, wymioty, splątanie, drgawki i (lub) zaburzenia widzenia. Większość zgłoszonych przypadków PRES i RCVS ustąpiła po przerwaniu leczenia i zastosowaniu odpowiedniego leczenia. Podczas stosowania pseudoefedryny zgłaszano przypadki niedokrwiennej neuropatii nerwu wzrokowego - należy zaprzestać podawania pseudoefedryny, jeśli u pacjenta wystąpi nagła utrata wzroku lub pogorszenie ostrości widzenia, np. w postaci mroczków. Po zastosowaniu leków zawierających pseudoefedrynę mogą wystąpić ciężkie reakcje skórne, takie jak ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP). Ostra osutka krostkowa może wystąpić w ciągu pierwszych 2 dni leczenia, razem z gorączką oraz licznymi, małymi, zwykle niepęcherzykowymi krostkami pojawiającymi się na obrzmiałych zmianach rumieniowych i głównie umiejscowionymi w zgięciach skóry, na tułowiu i na kończynach górnych. Pacjentów należy uważnie obserwować. Jeśli wystąpią takie objawy, jak gorączka, rumień lub pojawienie się licznych, niewielkich krostek, należy odstawić lek i, jeśli to konieczne, wdrożyć odpowiednie leczenie. Lek zawiera laktozę jednowodną (1 tabl. zawiera 43,23 mg laktozy) i nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Ponadto preparat zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w tabl., to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane występujące:

często (mogą wystąpić u 1 do 10 na 100 pacjentów):
− nerwowość
− bezsenność
− zawroty głowy, bóle głowy
− senność
− przyspieszenie czynności serca
− suchość błony śluzowej jamy ustnej
− nudności
− uczucie osłabienia

niezbyt często (mogą wystąpić u 1 do 10 na 1 000 pacjentów):
- niepokój
- pobudzenie

rzadko (mogą wystąpić u 1 do 10 na 10 000 pacjentów):
− reakcje nadwrażliwości (w tym wstrząs anafilaktyczny)
− omamy
− drgawki, drżenie
− zaburzenia rytmu serca
− bladość
− wysokie ciśnienie krwi
− wymioty
− zaburzenia czynności wątroby (zwiększenie aktywności aminotransferaz, fosfatazy alkalicznej,
   gamma-glutamylotransferazy, zwiększenie stężenia bilirubiny)
− suchość skóry, wysypka, zwiększona potliwość, pokrzywka
− bolesne lub utrudnione oddawanie moczu

bardzo rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów):
− zaburzenia psychotyczne
− zaburzenia smaku
− incydenty mózgowo-naczyniowe (udar mózgu)
− zapalenie jelita grubego spowodowane niewystarczającym przepływem krwi (niedokrwienne
   zapalenie jelita grubego)
− wysypka polekowa
− zapaść krążeniowa (nagłe obniżenie ciśnienia tętniczego krwi objawiające się silnym osłabieniem,
   zblednięciem skóry, wzmożoną potliwością, często z utratą przytomności)
− obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, powiek, błon śluzowych, warg, języka i krtani,
   powodujący trudności w oddychaniu i przełykaniu). Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów,
   należy natychmiast powiadomić lekarza lub zgłosić się do najbliższego szpitala

częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
− agresja, stan splątania, obniżony nastrój (depresja), odruchy mimowolne (tiki), euforia, myśli
   samobójcze
− zaburzenia czucia skóry (parestezje), niemożność spokojnego usiedzenia w miejscu, uspokojenia
   się lub odpoczynku (niepokój psychoruchowy), nieprawidłowe, przedłużone skurcze mięśni
   (dystonia), ruchy mimowolne (dyskineza), utrata pamięci (amnezja), problemy z pamięcią,
   omdlenie
− zaburzenia akomodacji (zaburzenia oka), niewyraźne widzenie, nietypowe rozszerzenie źrenic, ból
   oka, osłabienie widzenia, mimowolne ruchy gałek ocznych, nieprawidłowa tolerancja wzrokowa
   światła
− trudności z oddychaniem (duszność)
− zaburzenia erekcji
− nagła gorączka, zaczerwienienie skóry lub liczne niewielkie krostki (możliwe objawy ostrej
   uogólnionej osutki krostkowej - AGEP, ang. Acute Generalized Exanthematous Pustulosis) mogą
   wystąpić w ciągu pierwszych 2 dni stosowania leku Cirrus. Patrz punkt 2. Jeśli wystąpią takie
   objawy, należy przerwać stosowanie leku Cirrus .i skontaktować się z lekarzem lub niezwłocznie
   zwrócić się o pomoc medyczną.,
− świąd
− kołatanie serca, zawał serca, niskie ciśnienie krwi (niedociśnienie)
− biegunka, dyskomfort w podbrzuszu
− zmniejszenie przepływu krwi w obrębie nerwu wzrokowego (niedokrwienna neuropatia nerwu
   wzrokowego)
− trudności w opróżnieniu pęcherza moczowego (zatrzymanie moczu), moczenie
− ból stawów, ból mięśni,
− obrzęk, złe samopoczucie

Podczas stosowania wyłącznie cetyryzyny zgłaszano pojedyncze przypadki zapalenia wątroby.

U niektórych osób w czasie stosowania leku Cirrus mogą wystąpić inne działania niepożądane.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181 C, 02-222 Warszawa, tel.: +48 22 49 21 301, faks: +48 22 49 21
309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również
podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić
więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji dla skojarzenia cetyryzyny z pseudoefedryną. Badania nie wykazały interakcji farmakokinetycznych podczas jednoczesnego podawania cetyryzyny oraz cymetydyny, ketokonazolu, erytromycyny, azytromycyny, antypiryny lub pseudoefedryny. W badaniu po podaniu wielokrotnym teofiliny (400 mg raz na dobę) i cetyryzyny obserwowano niewielkie (o 16%) zmniejszenie klirensu cetyryzyny; natomiast jednoczesne podawanie cetyryzyny nie wpływało na ekspozycję na teofilinę. Nie wykazano niepożądanych interakcji farmakodynamicznych w badaniach z cetyryzyną i cymetydyną, glipizydem, diazepamem i pseudoefedryną. Nie wykazano występowania niepożądanych interakcji klinicznych w badaniach z cetyryzyną i azytromycyną, erytromycyną, ketokonazolem, teofiliną, antypiryną i pseudoefedryną. W szczególności jednoczesne podawanie cetyryzyny i makrolidów lub ketokonazolu nie powodowało istotnych klinicznie zmian w zapisie elektrokardiograficznym (EKG). W badaniu po podaniu wielokrotnym rytonawiru (600 mg 2 razy na dobę) i cetyryzyny (10 mg na dobę) ekspozycja organizmu na cetyryzynę uległa zwiększeniu o około 40%, podczas gdy ekspozycja organizmu na rytonawir uległa nieznacznej zmianie (-11%) podczas jednoczesnego podawania cetyryzyny. Podczas równoczesnego stosowania amin sympatykomimetycznych i inhibitorów MAO może wystąpić przełom nadciśnieniowy. W związku z długim okresem działania inhibitorów MAO istnieje możliwość wystąpienia takiej interakcji nawet 15 dni po przerwaniu podawania tych preparatów. Aminy sympatykomimetyczne mogą osłabiać działanie przeciwnadciśnieniowe leków blokujących receptory β-adrenergiczne oraz działających na układ współczulny, np. metylodopy, guanetydyny i rezerpiny. Jednoczesne stosowanie linezolidu z pseudoefedryną może powodować zwiększenie ciśnienia tętniczego u osób z prawidłowym ciśnieniem krwi. Podczas jednoczesnego stosowania pseudoefedryny z glikozydami nasercowymi, takimi jak digoksyna lub digitoksyna, może dojść do zwiększenia ekotopowej aktywności układu bodźcoprzewodzącego serca - należy unikać stosowania leku u pacjentów przyjmujących glikozydy naparstnicy nasercowe. Leki zobojętniające sok żołądkowy oraz inhibitory pompy protonowej zwiększają szybkość wchłaniania pseudoefedryny, natomiast kaolin zmniejsza ją. Jednoczesne stosowanie z halogenowanymi środkami do znieczulenia ogólnego może powodować lub nasilać komorowe zaburzenia rytmu. Nie stwierdzono, by posiłek wysokotłuszczowy zmieniał biodostępność obu substancji czynnych preparatu; jednak wtedy maksymalne stężenie cetyryzyny w osoczu występuje później i jest mniejsze.

UCB Pharma Sp. z o.o.
ul. Kruczkowskiego 8
00-380 Warszawa
22-696-99-20
[email protected]
www.ucb.pl