Clarzole 2,5 mg tabletki powlekane

1 tabl. powl. zawiera 2,5 mg letrozolu. Preparat zawiera laktozę.

Lek przeciwnowotworowy - niesteroidowy inhibitor aromatazy - enzymu przekształcającego androgeny nadnerczowe, przede wszystkim androstendion i testosteron, do estronu i estradiolu. Wybiórcze zahamowanie aromatazy powoduje zahamowanie biosyntezy estrogenów w tkankach obwodowych i w tkance nowotworowej. Letrozol unieczynnia aromatazę poprzez kompetycyjne wiązanie się z hemem cytochromu P450 aromatazy, prowadząc do zmniejszenia biosyntezy estrogenów we wszystkich tkankach, w których jest obecny. U kobiet po menopauzie z zaawansowanym rakiem piersi, leczonych dobową dawką 0,1-5 mg, letrozol zmniejsza stężenie estradiolu, estronu i siarczanu estronu we krwi o 75-95% u wszystkich leczonych pacjentek w stosunku do wartości wyjściowych. Letrozol wykazuje dużą specyficzność w hamowaniu aktywności aromatazy w związku z czym, nie ma konieczności stosowania leczenia uzupełniającego glikokortykosteroidami czy mineralokortykoidami. Po podaniu doustnym letrozol jest szybko i całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego (biodostępność wynosi 99,9%). Obecność pokarmu nieznacznie zmniejsza szybkość wchłaniania leku, ale nie ma wpływu na biodostępność. Lek wiąże się z białkami osocza w około 60%. Główną drogą metabolizmu letrozolu jest redukcja do farmakologicznie nieaktywnego metabolitu - karbinolu, która przebiega przy udziale izoenzymów 3A4 i 2A6 cytochromu P-450. Jest wydalany głównie z moczem (około 90%), gdzie stwierdzono 6% dawki leku w postaci niezmienionej i 75% w postaci metabolitu. Pozostała część wydalana jest z kałem (około 3,8%). T_0,5 wynosi około 2 dni. Stan stacjonarny osiągany jest w ciągu 2-6 tyg.

Leczenie uzupełniające u kobiet po menopauzie we wczesnym stadium inwazyjnego raka piersi z receptorami dla hormonów. Przedłużone leczenie uzupełniające horomonozależnego, inwazyjnego raka piersi u kobiet po menopauzie, po uprzednim standardowym leczeniu uzupełniającym tamoksyfenem trwającym 5 lat. Leczenie pierwszego rzutu zaawansowanego hormonozależnego raka piersi u kobiet po menopauzie. Leczenie zaawansowanego raka piersi u kobiet po menopauzie, występującej fizjologicznie lub wywołanej sztucznie, u których wystąpił nawrót lub progresja procesu nowotworowego, a które uprzednio były leczone lekami o działaniu antyestrogenowym. Leczenie neoadjuwantowe HER-2-ujemnego raka piersi z receptorami dla hormonów u kobiet po menopauzie, u których chemioterapia nie jest odpowiednim leczeniem, a natychmiastowa operacja nie jest wskazana. Nie wykazano skuteczności u pacjentek z rakiem piersi bez receptorów dla hormonów.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Kobiety przed menopauzą. Ciąża i okres karmienia piersią.

Preparat można stosować jedynie u kobiet, u których wyraźnie potwierdzono przebycie menopauzy. W związku z tym, że istnieją doniesienia o wznowieniu czynności jajników w czasie leczenia letrozolem, pomimo wyraźnego stanu pomenopauzalnego na początku terapii, jeśli to konieczne, lekarz powinien omówić z pacjentką odpowiednie metody antykoncepcji. Preparat jest przeciwwskazany w ciąży i okresie karmienia piersią. Płodność: farmakologiczne działanie letrozolu polega na zmniejszaniu produkcji estrogenów poprzez hamowanie aromatazy. U kobiet przed menopauzą hamowanie syntezy estrogenów prowadzi na drodze sprzężenia zwrotnego do wzrostu stężeń gonadotropin (LH, FSH). Z kolei zwiększone stężenia FSH pobudzają wzrost pęcherzyków i mogą indukować owulację.

Doustnie. Pacjentki dorosłe, w tym w podeszłym wieku: 2,5 mg raz na dobę. U pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi lub z obecnością przerzutów, leczenie letrozolem należy kontynuować do czasu ewidentnej progresji choroby nowotworowej. W leczeniu uzupełniającym lub przedłużonym leczeniu uzupełniającym terapię preparatem należy kontynuować przez 5 lat lub do czasu wystąpienia wznowy nowotworu, w zależności od tego co nastąpi jako pierwsze. W leczeniu uzupełniającym można też rozważyć schemat leczenia sekwencyjnego (letrozol przez 2 lata a następnie tamoksyfen przez 3 lata). W leczeniu neoadjuwantowym terapię lekiem można kontynuować przez 4-8 miesięcy, aby uzyskać optymalne zmniejszenie guza. Jeśli odpowiedź jest niewystarczająca, leczenie preparatem należy przerwać i zaplanować operację i (lub) omówić z pacjentką inne możliwości leczenia. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności modyfikowania dawki u pacjentek z zaburzoną czynnością nerek z CCr ≥10 ml/min. Brak wystarczających danych dotyczących stosowania letrozolu pacjentek z CCr <10 ml/min. U pacjentek z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby (stopień A lub B według skali Child-Pugh) nie ma konieczności modyfikowania dawki. Dane dotyczące pacjentek z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby (stopień C według Child-Pugh) są niewystarczające; pacjentki te wymagają ścisłego monitorowania. Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci i młodzieży (nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności). Sposób podania. Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłku. W razie pominięcia dawki leku, należy przyjąć ją tak szybko, jak to możliwe. Jeśli jednak nadchodzi już czas przyjęcia kolejnej dawki, należy pominąć zapomnianą dawkę leku i powrócić do zwykłego planu dawkowania. Nie należy podwajać dawki leku, ponieważ po podaniu dawek dobowych przekraczających zalecaną dawkę wynoszącą 2,5 mg obserwowano nieproporcjonalne zwiększenie ekspozycji ogólnoustrojowej.

U pacjentek, u których nie ma pewności, czy są po menopauzie, przed włączeniem leczenia należy określić stężenia LH, FSH i (lub) estradiolu. Tylko kobiety po menopauzie mogą być leczone preparatem. Nie badano stosowania preparatu u wystarczającej liczby pacjentek z Ccr <10 ml/min - przed zastosowaniem leku należy starannie rozważyć potencjalne ryzyko i korzyści związane z leczeniem. U osób z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby (stopień C według Child-Pugh) ekspozycja układowa i T_0,5 w końcowej fazie eliminacji były około 2-krotnie większe w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami. W związku z tym takie pacjentki wymagają ścisłej kontroli. Letrozol jest silnym lekiem zmniejszającym stężenia estrogenów. U kobiet z wywiadem osteoporozy i (lub) złamań kostnych, lub ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia osteoporozy przed włączeniem leczenia uzupełniającego lub przedłużonego leczenia uzupełniającego należy formalnie ocenić gęstość mineralną kości i prowadzić dalszą kontrolę w czasie i po leczeniu letrozolem. W razie potrzeby należy włączyć leczenie lub profilaktykę osteoporozy i prowadzić staranną obserwację. W leczeniu uzupełniającym można też rozważyć leczenie sekwencyjne (letrozol przez 2 lata a następnie tamoksyfen przez 3 lata) w zależności od profilu bezpieczeństwa u pacjentki. W trakcie leczenia może wystąpić zapalenie i zerwanie (rzadko) ścięgna; należy starannie kontrolować stan zdrowia pacjentek i zastosować odpowiednie środki (np. unieruchomienie) dotyczące zajętego ścięgna. Należy unikać jednoczesnego podawania preparatu z tamoksyfenem, innymi lekami antyestrogenowymi lub lekami zawierającymi estrogeny. Nie zaleca sie stosowania preparatu u dzieci i młodzieży. Ze względu na zawartość laktozy, nie należy stosować preparatu u pacjentek z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Preparat zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy, że uznaje się go a „wolny od sodu”.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Większość spośród obserwowanych działań niepożądanych ma nasilenie małe do umiarkowanego
i generalnie ujawniają się one w okresie od kilku dni do kilku tygodni leczenia.

Niektóre z nich, jak uderzenia gorąca, wypadanie włosów czy krwawienia z pochwy, mogą być
konsekwencją niedoboru estrogenów w organizmie.

Nie należy niepokoić się z powodu wszystkich wymienionych poniżej możliwych działań
niepożądanych leku. Mogą one w ogóle nie wystąpić.

Niektóre działania niepożądane mogą być ciężkie:
Niezbyt częste (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 100 osób)
- osłabienie, porażenie lub brak czucia w jakiejkolwiek części ciała (zwłaszcza w ręce lub nodze),
  utrata koordynacji, nudności lub trudności z mówieniem bądź oddychaniem (objawy zaburzeń
  mózgowych, np. udaru)
- nagły uciskający ból w klatce piersiowej (objaw zaburzeń serca)
- opuchnięcie i zaczerwienienie wzdłuż żyły, niezwykle tkliwe i bolesne po dotknięciu
- wysoka gorączka, dreszcze lub owrzodzenia jamy ustnej spowodowane zakażeniami (brak
  białych krwinek)
- ciężkie, utrzymujące się zaburzenia widzenia
- zapalenie ścięgna (tkanki miękkiej łączącej mięśnie i kości).

Rzadkie (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 1000 osób)
- trudności w oddychaniu, ból w klatce piersiowej, omdlenia, szybkie tętno, niebieskawe
  zabarwienie skóry lub nagły ból ramienia, nogi lub stopy (objawy świadczące o powstaniu
  skrzepu krwi)
- zerwanie ścięgna (tkanki miękkiej łączącej mięśnie i kości).

Jeśli wystąpi którykolwiek z powyższych objawów, należy natychmiast powiedzieć o tym
lekarzowi.

Należy również natychmiast poinformować lekarza, jeśli podczas leczenia lekiem Clarzole u pacjentki
wystąpi którykolwiek z tych objawów:
- opuchnięcie, głównie twarzy i gardła (objawy reakcji alergicznej)
- żółte zabarwienie skóry i oczu, nudności, utrata apetytu, ciemne zabarwienie moczu (objawy
  zapalenia wątroby)
- wysypka, zaczerwienienie skóry, powstawanie pęcherzy na wargach, oczach lub w ustach,
  łuszczenie się skóry, gorączka (objawy zaburzeń skóry).

Inne działania niepożądane

Bardzo częste (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób)
- uderzenia gorąca
- zwiększone stężenie cholesterolu (hipercholesterolemia)
- uczucie zmęczenia
- nasilone pocenie się
- ból kości i stawów.
Jeśli którykolwiek z tych objawów wystąpi u pacjentki w ciężkim stopniu, należy powiedzieć o tym
lekarzowi.

Częste (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 osób)
- wysypka skórna
- ból głowy
- zawroty głowy
- złe samopoczucie ogólne
- zaburzenia układu pokarmowego takie, jak: nudności, wymioty, niestrawność, zaparcia,
  biegunka
- wzmożony apetyt lub utrata apetytu
- ból mięśni
- ścieńczenie lub utrata tkanki kostnej (osteoporoza), prowadzące w niektórych przypadkach do
  złamań kości (patrz „Kontrola podczas leczenia lekiem Clarzole” w punkcie 3)
- opuchnięcie ramion, dłoni, stóp i kostek (obrzęk)
- depresja
- zwiększenie masy ciała
- łysienie
- wzrost ciśnienia krwi (nadciśnienie)
- ból brzucha
- suchość skóry
- krwawienie z dróg rodnych
- kołatania serca, szybkie tętno
- sztywność stawów (zapalenie stawów)
- ból w klatce piersiowej
Jeśli którykolwiek z tych objawów wystąpi u pacjentki w stopniu ciężkim, należy powiedzieć o tym
lekarzowi.

Niezbyt częste (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 100 osób)
- zaburzenia układu nerwowego takie jak lęk, nerwowość, drażliwość, senność, problemy
  z pamięcią, uczucie senności, bezsenność
- ból lub pieczenie dłoni lub nadgarstka (zespół cieśni nadgarstka)
- zaburzenia zmysłów, zwłaszcza dotyku
- zaburzenia oczu takie jak nieostre widzenie, podrażnienie oczu
- zaburzenia skórne takie jak świąd (pokrzywka)
- wydzielina z dróg rodnych lub suchość pochwy
- ból piersi
- gorączka
- pragnienie, zaburzenia smaku, suchość jamy ustnej
- zapalenie jamy ustnej i warg
- suchość błon śluzowych
- zmniejszenie masy ciała
- zakażenie dróg moczowych, częstsze oddawanie moczu
- kaszel
- zwiększenie aktywności enzymów
-. zażółcenie skóry i białkówek oczu
- wysokie stężenie bilirubiny we krwi (produkt rozkładu czerwonych krwinek)

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
- zakleszczające zapalenie ścięgna – stan, w którym palec lub kciuk zatrzymuje się w zgiętej
  pozycji.

Jeśli którykolwiek z tych objawów wystąpi u pacjentki w stopniu ciężkim, należy powiedzieć o tym
lekarzowi.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: +48 22 49 21 301, faks: +48 22 49 21 309, strona
internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu
działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa
stosowania leku.

Metabolizm letrozolu przebiega częściowo z udziałem CYP2A6 i CYP3A4. Cymetydyna, słaby niespecyficzny inhibitor enzymów CYP450 nie miała wpływu na stężenia letrozolu w osoczu. Wpływ silnych inhibitorów CYP450 nie jest znany. Nie ma doświadczenia ze stosowaniem letrozolu w połączeniu z estrogenami lub innymi lekami przeciwnowotworowymi poza tamoksyfenem. Tamoksyfen, inne leki antyestrogenowe i leki zawierające estrogeny mogą osłabiać farmakologiczne działanie letrozolu. Wykazano, że jednoczesne podawanie tamoksyfenu i letrozolu może prowadzić do znacznego zmniejszenia stężeń letrozolu w osoczu. Należy unikać jednoczesnego stosowania letrozolu z tamoksyfenem, innymi lekami antyestrogenowymi lub estrogenami. In vitro letrozol hamuje izoenzymy cytochromu P450 2A6 i w umiarkowanym stopniu 2C19, ale kliniczne znaczenie tego zjawiska nie jest znane. Zaleca się ostrożność w razie jednoczesnego stosowania letrozolu z lekami, których eliminacja jest zależna przede wszystkim od tych izoenzymów i które mają wąski indeks terapeutyczny (np. fenytoina, klopidogrel).

Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z.o.o.
ul. Osmańska 12
02-823 Warszawa
22-345-93-00
[email protected]
www.teva.pl