Clostilbegyt 50 mg tabletki

1 tabl. zawiera 50 mg cytrynianu klomifenu. Preparat zawiera laktozę jednowodną.

Syntetyczny lek pobudzający owulację. Cytrynian klomifenu jest racemiczną mieszaniną izomeru cis (zuklomifen) i izomeru trans (enklomifen). 30-50% substancji leku stanowi izomer cis. Związek antyestrogenowy selektywnie hamuje receptor podwzgórzowy wiążący estradiol. To stymuluje owulację dzięki produkcji gonadotropin na drodze sprzężenia zwrotnego. Po podaniu doustnym dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Metabolizowany jest w wątrobie. Występuje krążenie wątrobowo-jelitowe. Może występować powtórne krążenie zuklomifenu. Wydala się przede wszystkim z kałem. T_0,5 izomeru cis jest dłuższy niż izomeru trans. Zuklomifen jest wykrywalny po miesiącu od podania leku, co wskazuje na krążenie stereospecyficzne wątrobowo-jelitowe. Gdy lek stosowany jest przez dłuższe okresy czasu, może wpływać na syntezę cholesterolu. Pacjnetki pozostające na przedłużonej terapii mogą mieć zwiększone stężenia desmosterolu we krwi.

Leczenie niepłodności u kobiet spowodowanej brakiem owulacji.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Choroby wątroby, zaburzenia czynności wątroby. Ciąża. Torbiel jajnika (z wyjątkiem zespołu policystycznych jajników). Pierwotna niedoczynność przysadki. Zaburzenia czynności tarczycy lub nadnerczy. Krwawienia z macicy o nieznanej przyczynie. Zaburzenia widzenia (występujące od dawna lub ostatnio). Nowotwory hormonozależne. Pacjentki z dysgenezją jajników, po menopauzie lub w innej sytuacji, w której przewiduje się brak odpowiedzi.

Podawanie preparatu jest przeciwwskazane w ciąży. Obserwowano występowanie wad rozwojowych u noworodków matek po wywoływaniu owulacji klomifenem, jednak ich częstość występowania była taka sama jak w populacji ogólnej (<1%): wrodzone wady serca, zespół Downa, szpotawość, nieprawidłowości rozwoju jelit, spodziectwo, itp. W celu uniknięcia nieumyślnego stosowania klomifenu we wczesnym okresie ciąży, w trakcie każdego cyklu leczenia należy przeprowadzać odpowiednie badania stwierdzające występowanie owulacji. Pacjentka powinna mieć wykonany test ciążowy przed następnym cyklem leczenia preparatem. W przypadku zapłodnienia w okresie stosowania preparatu istnieje większe prawdopodobieństwo ciąży mnogiej. U kobiet leczonych preparatem istnieje zwiększone ryzyko ciąży ektopowej (w tym jajowodowej i jajnikowej). Zgłaszano przypadki ciąż mnogich, w tym jednoczesnych ciąż wewnątrzmacicznych i pozamacicznych. Nie wiadomo, czy cytrynian klomifenu jest wydzielany do mleka kobiecego. Klomifen może hamować wydzielanie mleka.

Doustnie. Dorośli. Dawkowanie należy ustalić indywidualnie dla każdej pacjentki w zależności od wrażliwości (reaktywności) jajników. W przypadku cyklicznych krwawień zaleca się rozpoczynanie leczenia w 5. dniu cyklu (lub w 3. dniu w razie wczesnej owulacji/faza folikularna trwająca krócej niż 12 dni). W przypadku braku miesiączek leczenie można zacząć w dowolnym dniu. Schemat I: 50 mg dziennie przez 5 dni, w tym czasie należy sprawdzić reakcję jajników za pomocą badania ginekologicznego lub badań laboratoryjnych. Owulacja następuje zazwyczaj między 11. a 15. dniem cyklu. Schemat II: należy zastosować w razie niepowodzenia schematu I. Dawkę dobową 100 mg należy podawać przez 5 dni, zaczynając od 5. dnia następnego cyklu. Jeśli nie uda się wywołać owulacji można jeszcze raz powtórzyć ten sam schemat postępowania (podając ponownie dawkę 100 mg). W razie dalszego braku owulacji, po 3 miesiącach przerwy można przeprowadzić dodatkowy, 3-miesięczny cykl leczenia. Potem nie zaleca się dalszego powtarzania leczenia. Nie należy zwiększać dawki powyżej 100 mg dziennie ani wydłużać czasu podawania powyżej 5 dni. W zespole policystycznych jajników, ze względu na możliwość hiperstymulacji, dawka początkowa powinna być mniejsza (25 mg na dobę). W przypadku braku miesiączki po antykoncepcji, należy zastosować dawkę dobową 50 mg; zwykle skuteczne jest 5-dniowe leczenie, nawet już podczas pierwszego cyklu leczenia. Lek nie ma zastosowania u dzieci i młodzieży.

Zaleca się przeprowadzenie testu czynności wątroby przed rozpoczęciem leczenia. Leczenie powinno być zawsze poprzedzone dokładnym badaniem lekarskim. Zastosowanie preparatu jest zalecane w przypadku, gdy całkowite stężenie gonadotropiny w moczu jest poniżej dolnej granicy prawidłowego poziomu lub jej stężenie jest prawidłowe, gdy stwierdzono w badaniu palpacyjnym, że jajniki są prawidłowe oraz gdy czynność tarczycy i nadnerczy jest prawidłowa. W przypadku braku owulacji inne możliwe przyczyny niepłodności powinny zostać wykluczone lub wyleczone przed zastosowaniem preparatu. Jeżeli zaobserwowano powiększenie jajników lub zmiany torbielowate jajników, leczenie nie jest wskazane do czasu, kiedy jajniki powrócą do prawidłowej wielkości. Następnie zaleca się zmniejszenie dawki lub skrócenie okresu leczenia. Konieczne jest także regularne badanie jajników w okresie leczenia. W okresie leczenia preparatem często trudne jest określenie czasu owulacji oraz często występuje niewydolność ciałka żółtego, z tego powodu zalecane jest dodatkowe profilaktyczne leczenie progesteronem po zapłodnieniu. Ostrzeżenia. Prawidłowe stężenia endogennych estrogenów (oceniane na podstawie wymazów z pochwy, biopsji endometrium, oznaczeń stężenia estrogenu w moczu oraz krwawienia macicznego w odpowiedzi na progesteron) pozwalają na ocenę spodziewanej możliwości wywołania owulacji w wyniku stosowania preparatu. Małe stężenia estrogenów, jakkolwiek klinicznie mniej korzystne, nie wykluczają pomyślnego wyniku leczenia. Leczenie preparatem nie jest skuteczne u pacjentek z pierwotną niewydolnością jajników lub przysadki. Nie należy oczekiwać, że leczenie preparatem może zastępować swoiste leczenie innych przyczyn zahamowania owulacji, takich jak zaburzenia czynności tarczycy lub nadnerczy. W przypadku hiperprolaktynemii zalecane są inne metody leczenia. Preparat nie jest lekiem pierwszego rzutu w leczeniu niepłodności związanej z brakiem miesiączek wywołanym małą masą ciała i nie jest skuteczny w przypadkach, gdy wczesnej menopauzie towarzyszą duże stężenia FSH we krwi. Zespół hiperstymulacji jajników. U pacjentek leczonych klomifenem w celu wywołania jajeczkowania może wystąpić zespół hiperstymulacji jajników (OHSS). W niektórych przypadkach OHSS występował po cyklicznym leczeniu klomifenem albo gdy lek był stosowany w połączeniu z gonadotropinami. W trakcie leczenia klomifenem zgłaszano następujące objawy związane z tym zespołem: wysięk w osierdziu, obrzęki tkanki podskórnej, wysięk w opłucnej, ostry brzuch, niewydolność nerek, obrzęk płuc, krwotok z jajników, zakrzepica żył głębokich, skręt jajnika oraz ostra niewydolność oddechowa. Jeśli dojdzie do zapłodnienia, może nastąpić gwałtowne pogorszenie stanu pacjentki i rozwój ciężkiej postaci OHSS. Aby zmniejszyć ryzyko nieprawidłowego powiększenia jajników, związanego z podawaniem leku należy stosować najmniejszą dawkę, po jakiej można oczekiwać dobrych wyników leczenia. Pacjentka powinna być poinformowana, że w razie wystąpienia bólów brzucha lub miednicy, zwiększenia masy ciała, dyskomfortu lub zwiększenia obwodu brzucha powinna niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Maksymalne powiększenie jajnika może pojawić się dopiero po wielu dniach od zakończenia podawania preparatu. Niektóre pacjentki z zespołem policystycznych jajników, które są szczególnie wrażliwe na gonadotropinę, mogą nadmiernie reagować na standardowe dawki leku. Pacjentka, która skarży się na ból brzucha lub miednicy, dyskomfort lub zwiększenie obwodu brzucha po zastosowaniu leku, powinna zostać zbadana ze względu na możliwość obecności torbieli jajnika lub innej przyczyny dolegliwości. Z powodu kruchości powiększonych jajników w ciężkich przypadkach, badanie brzucha i miednicy powinno być przeprowadzane bardzo ostrożnie. W przypadku nieprawidłowego powiększenia jajników podawanie preparatu należy wstrzymać do czasu powrotu jajników do prawidłowego stanu. Powiększenie jajników i powstawanie torbieli zwykle cofa się samoistnie w ciągu kilku dni lub tygodni po zaprzestaniu leczenia. U większości pacjentek należy zastosować leczenie zachowawcze. Dawka i (lub) długość trwania następnego cyklu leczenia powinna być ograniczona. Objawy zaburzeń widzenia. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek zaburzeń widzenia, należy przerwać leczenie i przeprowadzić badanie okulistyczne. Należy ostrzec pacjentki, że te objawy mogą powodować większe niż zwykle zagrożenie przy wykonywaniu takich czynności jak prowadzenie samochodu lub obsługiwanie maszyn, zwłaszcza przy zmiennym oświetleniu. Hipertrójglicerydemia. U pacjentek z wcześniejszym lub rodzinnym wywiadem hiperlipidemii i przy stosowaniu leku w dawkach większych niż zalecane i (lub) przez dłuższy czas istnieje ryzyko hipertrójglicerydemii. U tych pacjentek wskazana może być okresowa kontrola stężeń trójglicerydów w osoczu. Ciąża mnoga. W przypadku zapłodnienia w okresie stosowania preparatu istnieje większe prawdopodobieństwo ciąży mnogiej. Należy omówić z pacjentką możliwe powikłania oraz zagrożenia związane z ciążą mnogą. Ciąża ektopowa. U kobiet leczonych preparatem istnieje zwiększone ryzyko ciąży ektopowej (w tym jajowodowej i jajnikowej). Zgłaszano przypadki ciąż mnogich, w tym jednoczesnych ciąż wewnątrzmacicznych i pozamacicznych. Mięśniaki macicy. U pacjentek z mięśniakami macicy leczenie preparatem należy prowadzić bardzo ostrożnie ze względu na możliwość dalszego powiększania się mięśniaków. Poronienia i nieprawidłowości rozwojowe. Stwierdzana w badaniach częstość występowania nieprawidłowości rozwojowych ciąż związanych z leczeniem matki preparatem (przed lub po zapłodnieniu) mieściła się w granicach opisywanych dla ogólnej populacji. W wyniku stosowania leku, w celu wywołania owulacji, zgłaszano spontanicznie indywidualne przypadki nieprawidłowości rozwojowych ciąż, spośród których stwierdzono duży odsetek wad rozwojowych cewy nerwowej. Dane te nie zostały jednak potwierdzone badaniami populacji. Pacjentka powinna zostać poinformowana przez lekarza, że istnieje z góry założone ryzyko poronień i wad rozwojowych w każdej ciąży, niezależnie od tego czy owulacja została wywołana przy pomocy klomifenu, czy też wystąpiła naturalnie. Pacjentka powinna zostać poinformowana o największych zagrożeniach ciąży, związanych z pewnymi cechami lub uwarunkowaniami każdej ciężarnej kobiety, np. wiek obojga partnerów, spontaniczne poronienia w wywiadzie, genotyp Rh, nieprawidłowe miesiączkowanie w wywiadzie, niepłodność w wywiadzie (niezależnie od przyczyny), organiczna choroba serca, cukrzyca, narażenie na czynniki zakaźne takie jak różyczka, nieprawidłowości rozwojowe w wywiadzie rodzinnym oraz inne czynniki ryzyka dotyczące pacjentki, u której planuje się leczenie preparatem. Na podstawie badania pacjentki może być wskazane przeprowadzenie konsultacji genetycznej. Istnieją doniesienia z badań na populacji pacjentów, że istnieje zwiększone ryzyko zespołu Downa w przypadkach wywoływania owulacji. Zwiększone ryzyko zespołu Downa (wad o charakterze trisomii) w przypadku samoistnych poronień u kobiet z zaburzeniami płodności, stosujących leki wywołujące owulację. Wśród tych kobiet nie było ani jednej stosującej wyłącznie klomifen (bez innych leków wywołujących owulację). Jednak do tej pory istnieje zbyt mało doniesień, aby potwierdzić lub odrzucić to zwiększone ryzyko, które mogłoby usprawiedliwiać wykonanie punkcji owodniowej w innych przypadkach, niż ze względu na wiek lub wywiad rodzinny. Dane uzyskane od pacjentek uczestniczących w badaniu klinicznym preparatu wykazały, że odsetek ciąż (pojedynczych i mnogich) zakończonych poronieniem lub obumarciem płodu wynosił 21,4% (poronienia 19,0%), odsetek ciąży ektopowych wynosił 1,18%, zaśniad groniasty – 0,17%, płód pergaminowy – 0,04%, odsetek ciąż zakończonych porodem jednego lub więcej martwego płodu – 1,01%. Spośród 2369 pacjentek, u których stwierdzono ciążę, 158 stosowało lek po zapłodnieniu. W przypadku tych 158 ciąż, u 8 noworodków (z 7 ciąż) stwierdzone wady wrodzone. Nie odnotowano różnicy w zgłaszanych przypadkach wad rozwojowych niezależnie od tego czy lek był podawany do 19. dnia po zapłodnieniu, czy pomiędzy 20. i 35. dniem po zapłodnieniu. Opisane przypadki mieszczą się w granicach opisywanych dla populacji ogólnej. Rak jajnika. Przewlekłe podawanie klomifenu może zwiększać ryzyko występowania raka jajnika. Z tego względu nie należy przekraczać zalecanego okresu leczenia. Substancje pomocnicze. 1 tabl. zawiera 100 mg laktozy jednowodnej - lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy przerwać przyjmowanie leku Clostilbegyt, natychmiast skontaktować się z lekarzem lub
udać się bezpośrednio do szpitala, w przypadku wystąpienia:
- reakcji alergicznej. Objawy to m. in.: wysypka, trudności w przełykaniu lub oddychaniu,
  obrzęk ust, twarzy, gardła lub języka (obrzęk naczynioruchowy).
- drętwienia, osłabienia mięśni lub paraliżu jednej strony ciała, niewyraźnej mowy, nagłego
  pogorszenia widzenia, stanu splątania i drżenia. Mogą to być objawy udaru mózgu.
- krwawienia z pochwy i bólów brzucha w czasie ciąży. Mogą to być objawy ciąży ekotopowej
  (patrz punkt 2. powyżej)

Częstość występowania powyższych objawów niepożądanych nie jest znana (nie można jej oszacować
na podstawie dostępnych danych).

Należy przerwać stosowanie leku Clostilbegyt i natychmiast skontaktować się z lekarzem
w przypadku zauważenia jednego z poniższych ciężkich działań niepożądanych – może być
potrzebna pilna pomoc medyczna:

Częste (mogą występować z częstością do 1 na 10 osób)
- Zaburzenia widzenia, plamki, mroczki iskrzące, powidoki. Zwykle są to odwracalne działania
  niepożądane, jednak w niektórych przypadkach mogą być stałe. Lekarz może zalecić badanie
  wzroku.

O nieznanej częstości występowania (niemożliwa do oszacowania na podstawie dostępnych danych)
- Nadmierna stymulacja jajników. Może powodować ból brzucha, miednicy lub łydek, pocenie
  lub uczucie wzdęcia, oddawanie mniejszej ilości moczu, trudności w oddychaniu lub
  zwiększenie masy ciała. W takim przypadku lekarz może zalecić zmniejszenie dawki leku
  Clostilbegyt.
- Zaburzenia wątroby mogące prowadzić do zażółcenia białek oczu i skóry (żółtaczka).
- Nagłe i ostre bóle głowy.
- Zaburzenia psychiczne takie jak psychozy paranoidalne.

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeżeli jakiekolwiek z poniższych działań
niepożądanych ulegną nasileniu lub trwają dłużej niż kilka dni:

Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 osób)
- Zaczerwienienie skóry
- Ból lub dyskomfort w podbrzuszu, zwiększenie masy ciała, obrzęki. Może to być objaw
  powiększenia jajników

Często (mogą wystąpić nie więcej niż u 1 na 10 osób)
- Nudności lub wymioty
- Zwiększone bóle miesiączkowe, obfite krwawienia miesiączkowe lub krwawienia w trakcie cyklu
- Ból piersi
- Bóle głowy
- Uczucie wzdęcia

Niezbyt często (mogą wystąpić nie więcej niż u 1 na 100 osób)
- Uczucie większego napięcia niż zwykle
- Zaburzenia równowagi lub zawroty głowy (uczucie wirowania)
- Uczucie zmęczenia lub trudności w zasypianiu (bezsenność)
- Uczucie przygnębienia

Rzadko (mogą wystąpić nie więcej niż u 1 na 1000 osób)
- Drgawki
- Zmętnienie soczewki oka (zaćma)
- Pogorszenie wzorku, ból oczu i trudności w widzeniu niektórych kolorów (zapalenie nerwu
  wzrokowego)

Bardzo rzadko (mogą wystąpić nie więcej niż u 1 na 10 000 osób)
- Wypadanie lub ścieńczenie włosów

O nieznanej częstości występowania (nie można oszacować częstości występowania na podstawie
dostępnych danych)
• Ból lub dyskomfort w podbrzuszu, zwiększenie wagi ciała, obrzęki. Może to być objaw
  wystąpienia endometriozy (stan, w którym komórki wyścielające wnętrze macicy są obecne w
  innych narządach organizmu, na przykład w mięśniach macicy) lub zaostrzenia endometriozy
  oraz raka jajnika
• Olbrzymie powiększenie jajników
• Ciąże mnogie, np. bliźniacze
• Zwiększone stężenia tłuszczy we krwi (hipertrójglicerydemia)
• Ból w nadbrzuszu lub lewym podżebrzu. Może to być objaw zapalenia trzustki, które może być
  wywołane dużym stężeniem tłuszczu we krwi
• Szybkie lub nieregularne bicie serca
• Zmiany na skórze nóg, ramion, dłoni, rąk, stóp i zmiany w jamie ustnej (rumień
  wielopostaciowy)
• Problemy ze wzrokiem
• Uczucie omdlewania lub utrata przytomności
• Dezorientacja i zaburzenia mowy
• Wysypka i swędzenie skóry
• Siniaki na skórze
• Obrzęk twarzy, wokół oczu, ust lub języka
• Nieprawidłowe wyniki testów wątrobowych
• Guzy powiązane z układem endokrynnym lub hormonozależne
• Wzrost stężeń enzymów wątrobowych w badaniach laboratoryjnych krwi. Może to świadczyć
  o nieprawidłowej pracy wątroby.
• Drętwienie lub mrowienie (parestezje)
• Uczucie niepokoju
• Zmiany nastroju lub zachowania

Fale ciepła (uderzenia gorąca) obserwowane podczas leczenia przemijają po zakończeniu leczenia.
Może dojść do torbielowatego powiększenia jajników, szczególnie w rzadko występującej chorobie,
tak zwanym zespole Steina-Leventhala. Lekarz może zalecić zmierzenie temperatury ciała i zależnie
od uzyskanych wyników zdecydować o przerwaniu leczenia. Częstość występowania ciąż
bliźniaczych w czasie leczenia może być większa niż w populacji ogólnej. W czasie leczenia
klomifenem mogą częściej wystąpić ciąże pozamaciczne.
Istnieją doniesienia o przypadkach raka jajnika powiązanych ze stosowaniem produktów
zwiększających płodność. Niektóre badania sugerują, że przedłużone stosowanie klomifenu może
zwiększać to ryzyko. Z tego względu nie należy przekraczać zalecanego czasu leczenia.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al.
Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail:
[email protected]
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Nie przeprowadzano badań interakcji z innymi lekami.

Egis Polska Sp. z o.o.
ul. Komitetu Obrony Robotników 45D
02-146 Warszawa
22-417-92-00
[email protected]
www.egis.pl