Cyrdanax 20 mg/ml proszek do sporządzania roztworu do infuzji

1 ml sporządzonego roztworu do infuzji zawiera 20 mg deksrazoksanu w postaci chlorowodorku.

Lek osłaniający stosowany w chemioterapii przeciwnowotworowej. Deksrazoksan, pochodna EDTA o prawdopodobnym działaniu kardioprotekcyjnym. Lek i jego metabolity tworzą kompleksy chelatowe z jonami metali, powstającymi podczas podawania antracyklin. Zapobiega to powstawaniu toksycznych związków upośledzających aktywność oksydazy cytochromu c i powstawaniu wolnych rodników tlenowych umożliwiających reakcje oksydoredukcyjne kardiotoksycznych lipidów. Deksrazoksan nie chroni przed innymi niż kardiotoksyczność działaniami niepożądanymi wywołanymi przez antracykliny. Po podaniu dożylnym lek szybko przenika do tkanek. W nieznacznym stopniu (<2%) wiąże się z białkami osocza. T_0,5 wynosi 2,2h ± 1,2h. Około 40% leku wydala się w postaci nie zmienionej. Nie przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego.

Zapobieganie przewlekłym powikłaniom kardiotoksycznym wywołanym przez doksorubicynę lub epirubicynę u dorosłych pacjentów z zaawansowanym rakiem piersi i/lub z rakiem piersi z przerzutami, którzy otrzymali wcześniej skumulowaną dawkę doksorubicyny 300 mg/m² pc. lub skumulowaną dawkę epirubicyny 540 mg/m² pc., gdy konieczne jest dalsze leczenie antracyklinami.

Nadwrażliwość na deksrazoksan. Jednoczesne stosowanie szczepionek przeciw żółtej febrze. Dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat. Okres karmienia piersią.

Leku nie należy stosować w ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne (brak danych). Badania na zwierzętach wykazały jego działania embriotoksyczne i teratogenne. Kobiety i mężczyźni w wieku rozrodczym podczas leczenia powinni stosować skuteczne metody antykoncepcji. W przypadku kobiet i mężczyzn antykoncepcję należy kontynuować jeszcze przez co najmniej 6 miesięcy po zakończeniu leczenia. Lek jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią, ze względu na ryzyko wystąpienia u niemowląt ciężkich działań niepożądanych.

Dożylnie, dorośli, w 15-minutowym wlewie dożylnym, ok. 30 min przed podaniem antracyklin w dawce wynoszącej 10-krotność dawki doksorubicyny lub 10-krotność dawki epirubicyny. Zalecana dawka leku wynosi 500 mg/m² pc. w powszechnie stosowanym schemacie dawkowania doksorubicyny wynoszącym 50 mg/m² pc. lub 600 mg/m² pc. w powszechnie stosowanym schemacie dawkowania epirubicyny wynoszącym 60 mg/m² pc. U pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <40 ml/min) dawkę należy zmniejszyć o połowę. U pacjentów z niewydolnością wątroby należy zmniejszyć dawkę deksrazoksanu proporcjonalnie do zmniejszenia dawki antracykliny.

Istnieją doniesienia o mielosupresyjnym działaniu leku, które może nasilać podobne działanie wywołane przez chemioterapię. Wartość nadiru liczby komórek krwi może być mniejsza u pacjentów leczonych deksrazoksanem - z tego względu konieczne jest monitorowanie parametrów hematologicznych. Jednak po większych dawkach chemioterapii antracyklinami, gdy dawka leku przekracza 1 000 mg/m² pc., zahamowanie czynności szpiku może się znacznie nasilić. Ze względu na cytotoksyczne działanie deksrazoksanu polegające na zahamowaniu aktywności topoizomerazy II, jednoczesne przyjmowanie deksrazoksanu i chemioterapii może powodować zwiększenie ryzyka wystąpienia wtórnych nowotworów. W niektórych badaniach zaobserwowano wyższy współczynnik śmiertelności w grupach terapii skojarzonej deksrazoksanu z chemioterapią, w porównaniu do grup leczonych samą chemioterapią; nie można wykluczyć możliwości wpływu deksrazoksanu na zaobserwowane różnice. Zaobserwowano znaczne zmniejszenie wskaźnika odpowiedzi guza na leczenie w jednym badaniu z udziałem pacjentów z zaawansowanym rakiem piersi, którym podawano doksorubicynę i deksrazoksan, w porównaniu do pacjentów, którym podawano doksorubicynę i placebo. W związku z tym, że deksrazoksan i doksorubicyna są inhibitorami topoizomerazy, istnieje prawdopodobieństwo, że deksrazoksan może wpływać na skuteczność leczenia przeciwnowotworowego doksorubicyny. Dlatego nie zaleca się stosowania deksrazoksanu w skojarzeniu z terapią adjuwantową raka piersi lub chemioterapią podawaną z zamiarem wyleczenia. U pacjentów ze zmniejszonym klirensem kreatyniny może ulec zmniejszeniu klirens deksrazoksanu i jego aktywnych metabolitów. Zaleca się rutynowe wykonywanie badań czynności wątroby przed oraz podczas podawania deksrazoksanu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby w wywiadzie. Podczas leczenia deksrazoksanem należy kontynuować standardowe monitorowanie czynności serca związane ze stosowaniem doksorubicyny lub epirubicyny. Brak danych potwierdzających zasadność stosowania deksrazoksanu u pacjentów z zawałem mięśnia sercowego przebytym w ciągu ostatnich 12 miesięcy, z istniejącą wcześniej niewydolnością serca (w tym kliniczną niewydolnością serca wtórną do, lub w następstwie, leczenia antracyklinami), nieustabilizowaną dusznicą bolesną lub objawową zastawkową wadą serca. Stosowanie deksrazoksanu w skojarzeniu z chemioterapią może zwiększać ryzyko wystąpienia choroby zakrzepowo-zatorowej. Należy jednak zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów w podeszłym wieku, ze względu na częstsze stosowanie przez nich innych produktów leczniczych, częstsze występowanie współistniejących chorób oraz możliwe osłabienie czynności wątroby, nerek lub serca.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Niektóre działania niepożądane mogą być poważne i wymagają natychmiastowej pomocy medycznej:
Bardzo często (występują u ponad 1 na 10 pacjentów):
- Częste zakażenia, gorączka, ból gardła, nieoczekiwane zasinienia i krwawienia (objawy zaburzeń krwi
  takie jak mała liczba krwinek czerwonych, mała liczba krwinek białych, mała liczba płytek krwi i mała
  liczba granulocytów. Jednak obraz krwi może powracać do normy po każdym cyklu leczenia)

Często (występują u mniej niż 1 na 10 pacjentów):
- Obrzęk i zaczerwienienie żyły

Niezbyt często (występują u mniej niż 1 na 100 pacjentów):
- Białaczka (nowotwór krwi)
- Nagła utrata przytomności
- Obrzęk i ból jednej części ciała, który może być spowodowany powstaniem zakrzepu w żyle
- Obrzęk tkanek kończyn

Nieznana:
- Reakcje alergiczne, w tym swędzenie, wysypka, obrzęk twarzy i (lub) gardła, świszczący oddech,
  duszność lub trudności w oddychaniu, zmiany w stanie świadomości, niedociśnienie
- Nagły napad duszności, odkrztuszanie krwi i ból w klatce piersiowej (objawy zakrzepu w płucu)

Jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych wyżej objawów, należy natychmiast powiedzieć o tym
lekarzowi lub zgłosić się na izbę przyjęć najbliższego szpitala.

Do innych działań niepożądanych należą:

Bardzo często (występują u ponad 1 na 10 pacjentów):
- Łysienie
- Wymioty, owrzodzenie w jamie ustnej, nudności
- Osłabienie

Często (występują u mniej niż 1 na 10 pacjentów):
- Biegunka, ból brzucha, zaparcia, uczucie wypełnienia żołądka i utrata apetytu
- Osłabienie czynności mięśnia serowego, szybkie bicie serca
- Ból, zaczerwienienie i obrzęk wilgotnej wyściółki takich przewodów wewnętrznych jak
  drogi oddechowe lub przełyk
- Zaburzenia paznokci takie jak czernienie
- Reakcja skórna taka jak obrzęk, zaczerwienienie, ból, uczucie pieczenia, swędzenie w miejscu
  podania leku
- Mrowienie i drętwienie dłoni lub stóp, zawroty głowy, ból głowy
- Uczucie zmęczenia, złe samopoczucie ogólne
- Nieznaczne podwyższenie temperatury ciała, ból w klatce piersiowej, podwyższone/zwiększona częstość
  akcji serca, skrócenie oddechu lub gwałtowne łapanie powietrza
- Nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby

Niezbyt często (występują u mniej niż 1 na 100 pacjentów):
- Zwiększenie liczby krwinek
- Zawroty głowy, zakażenia uszu
- Krwawienie, wrażliwość lub powiększenie dziąseł, pleśniawki
- Pragnienie
- Zaczerwienienie, nadmierna ciepłota oraz tkliwość spowodowane zapaleniem podskórnym

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu
Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
e-mail: [email protected]

Działania niepożądane można również zgłaszać podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Jednoczesne stosowanie preparatu ze szczepionką przeciw żółtej febrze jest przeciwwskazane ze względu na ryzyko wystąpienia uogólnionego odczynu poszczepiennego zagrażającego zgonem. Podobnie w przypadku stosowania innych szczepionek zawierających żywe, atenuowane drobnoustroje - zwiększa się ryzyko uogólnionej choroby zagrażającej zgonem, szczególnie u osób z upośledzoną odpornością na skutek chorób zasadniczych. Jeżeli to możliwe, należy stosować inaktywowane szczepionki (poliomyelitis). Deksrazoksan nie jest zalecany w połączeniu z fenytoiną. Produkty lecznicze o działaniu cytotoksycznym mogą zmniejszyć wchłanianie fenytoiny i prowadzić do zaostrzenia przebiegu drgawek. Należy starannie rozważyć jednoczesne stosowanie z cyklosporyną lub takrolimusem (silne działanie immunosupresyjne oraz ryzyko choroby limfoproliferacyjnej). Deksrazoksan może nasilać toksyczny wpływ na czynność szpiku spowodowany przez chemioterapię lub radioterapię, dlatego konieczne jest dokładne monitorowanie parametrów hematologicznych, szczególnie podczas pierwszych dwóch cykli leczenia. Nie badano wpływu deksrazoksanu na enzymy cytochromu P450 lub nośniki leków. Leku nie mieszać z innymi preparatami podczas wlewu dożylnego.

Pharmaselect Polska Sp. z o.o.
ul. Sienkiewicza 22 lok. 209a
60-818 Poznań
61-662-84-04