Daklinza 60 mg tabletki powlekane

1 tabl. powl. zawiera 60 mg daklataswiru w postaci dichlorowodorku. Preparat zawiera laktozę.

Daclatasvir

Doustnie. Leczenie powinno być rozpoczęte i kontrolowane przez lekarza mającego doświadczenie w leczeniu przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C. Zalecana dawka wynosi 60 mg raz na dobę, niezależnie od posiłków. Daklataswir  musi być stosowany w skojarzeniu z innymi lekami. Przed rozpoczęciem stosowania daklataswiru należy zapoznać się z ChPL innych leków w danym schemacie leczenia. Zalecane leczenie skojarzone daklataswiru w terapii bez interferonu (dotyczy pacjentów równocześnie zakażonych HIV, zalecenia dotyczące dawkowania z lekami przeciwwirusowymi stosowanymi w leczeniu HIV w polu "Interakcje"). HCV genotyp 1 lub 4. Pacjenci bez marskości wątroby: daklataswir + sofosbuwir przez 12 tyg. Pacjenci z marskością wątroby A lub B wg Child-Pugh: daklataswir + sofosbuwir + rybawiryna przez 12 tyg. lub daklataswir + sofosbuwir (bez rybawiryny) przez 24 tyg. Pacjenci z marskością wątroby C wg Child-Pugh: daklataswir + sofosbuwir +/- rybawiryna przez 24 tyg. HCV genotyp 3. Pacjenci bez marskości wątroby: daklataswir + sofosbuwir przez 12 tyg. Pacjenci z marskością wątroby: daklataswir + sofosbuwir +/- rybawiryna przez 24 tyg. Nawrót zakażenia HCV po przeszczepieniu wątroby (genotypy 1, 3 lub 4). Pacjenci bez marskości wątroby: daklataswir + sofosbuwir + rybawiryna przez 12 tyg. Pacjenci z marskością wątroby klasy A lub B wg Child-Pugh: genotyp 1 lub 4: daklataswir + sofosbuwir + rybawiryna przez 12 tyg.; genotyp 3: daklataswir + sofosbuwir +/- rybawiryna przez 24 tyg. Pacjenci z marskością wątroby klasy C wg Child-Pugh: daklataswir + sofosbuwir +/- rybawiryna przez 24 tyg. Daklataswir + peginterferon alfa + rybawiryna. Ten schemat stanowi rekomendowany schemat alternatywny dla pacjentów zakażonych genotypem 4, bez marskości wątroby lub z wyrównaną marskością watroby. Daklataswir należy podawać przez 24 tyg. w skojarzeniu z podawanym przez 24-48 tyg. peginterferonem alfa oraz rybawiryną: jeżeli miano RNA HCV pozostaje niewykrywalne zarówno w 4. tyg., jak i w 12. tyg. leczenia, wówczas wszystkie 3 składniki schematu należy podawać przez łącznie 24 tyg.; w przypadku osiągnięcia niewykrywalnego miana RNA HCV, lecz nie w obu badanych tygodniach leczenia 4. i 12., należy przerwać stosowanie daklataswiru po 24 tyg., a peginterferon alfa i rybawirynę podawać nadal, przez łącznie 48 tyg. Wytyczne dotyczące dawkowania rybawiryny. Dawka rybawiryny stosowana w połączeniu z daklataswirem jest zależna od masy ciała (1000 lub 1200 mg u pacjentów o mc. odpowiednio <75 kg lub ≥75 kg). Należy zapoznać się z ChPL dla rybawiryny. U pacjentów z marskością wątroby klasy A, B lub C wg skali Childa-Pugha lub z nawrotem zakażenia HCV po przeszczepieniu wątroby zalecana początkowa dawka rybawiryny wynosi 600 mg na dobę podczas posiłków. Jeśli dawka początkowa jest dobrze tolerowana, można ją stopniowo zwiększać do maksymalnie 1000-1200 mg na dobę (w zależności od tego, czy mc. jest mniejsza, czy większa niż 75 kg). Jeśli dawka początkowa nie jest dobrze tolerowana, należy ją zmniejszyć zgodnie ze wskazaniami klinicznymi, na podstawie wyników oznaczeń stężenia hemoglobiny i CCr. Wytyczne dotyczące dawkowania rybawiryny w schemacie jednoczesnego podawania z daklataswirem u pacjentów z marskością wątroby lub po przeszczepieniu wątroby. Hemoglobina >12 g/dl - 600 mg rybawiryny na dobę; hemoglobina >10 do ≤12 g/dl - 400 mg na dobę; hemoglobina >8,5 do ≤10 g/dl - 200 mg na dobę; hemoglobina ≤8,5 g/dl - odstawić rybawirynę. CCr >50 ml/min - postępować zgodnie z powyższymi zaleceniami dla hemoglobiny; CCr >30 do ≤50 ml/min - 200 mg co drugi dzień; CCr ≤30 ml/min lub hemodializy - odstawić rybawirynę. Modyfikacja dawki, przerwanie i zaprzestanie leczenia. Nie zaleca się modyfikacji dawki daklataswiru w związku z wystąpieniem działań niepożądanych. Jeżeli z uwagi na działania niepożądane niezbędne jest przerwanie leczenia składnikami schematu, daklataswiru nie wolno podawać w monoterapii. Nie ma wytycznych dotyczących zaprzestania leczenia wirusologicznego, odnoszących się do skojarzonego stosowania daklataswiru z sofosbuwirem. Zaprzestanie leczenia u pacjentów z niewystarczającą odpowiedzią wirusologiczną w trakcie leczenia daklataswirem, peginterferonem alfa i rybawiryną. Jest mało prawdopodobne, aby pacjenci z niewystarczającą odpowiedzią wirusologiczną w trakcie leczenia osiągnęli trwałą odpowiedź wirusologiczną (SVR); dlatego zaleca się zaprzestanie leczenia u tych pacjentów. Wytyczne dotyczące zaprzestania leczenia pacjentów z niewystarczającą odpowiedzią wirusologiczną w trakcie leczenia daklataswirem w połączeniu z peginterferonem alfa i rybawiryną: wartości progowe wiremii RNA HCV tydzień leczenia 4: >1000 j.m./ml - odstawić daklataswir, peginterferon alfa i rybawirynę; wartości progowe wiremii RNA HCV tydzień leczenia 12: ≥25 j.m./ml - odstawić daklataswir, peginterferon alfa i rybawirynę; wartości progowe wiremii RNA HCV tydzień leczenia 24: ≥25 j.m./ml - odstawić peginterferon alfa i rybawirynę (leczenie daklataswirem kończy się w 24. tyg.). Zalecenia dotyczące dawki w przypadku jednoczesnego stosowania innych leków. Dawkę daklataswiru należy zmniejszyć do 30 mg raz na dobę w przypadku jednoczesnego stosowania z silnymi inhibitorami CYP3A4. Dawkę daklataswiru należy zwiększyć do 90 mg raz na dobę w wypadku jednoczesnego stosowania z umiarkowanymi induktorami CYP3A4. Pominięcie dawek. W razie pominięcia dawki daklataswiru należy przyjąć dawkę jak najszybciej, jeżeli nie minęło 20 h od zaplanowanego terminu przyjęcia dawki. Jeżeli jednak pacjent przypomni sobie o nieprzyjęciu dawki po upływie 20 h od zaplanowanego terminu, należy pominąć tę dawkę i przyjąć kolejną w odpowiednim czasie. Szczególne grupy pacjentów. Nie jest konieczne dostosowanie dawki daklataswiru u pacjentów w wieku ≥65 lat. Nie jest konieczne dostosowanie dawki daklataswiru u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek dowolnego stopnia. Nie jest konieczne dostosowanie dawki daklataswiru u pacjentów z łagodnymi (klasa A wg skali Childa-Pugha, punktacja 5-6), umiarkowanymi (klasa B wg skali Childa-Pugha, punktacja 7-9) lub ciężkimi (klasa C wg skali Childa-Pugha, punktacja ≥10) zaburzeniami czynności wątroby. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności leku u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat. Sposób podania. Lek należy przyjmować niezależnie od posiłków. Tabl. połykać w całości. Tabletek nie należy rozgryzać ani kruszyć ze względu na nieprzyjemny smak substancji czynnej.

Leku nie należy stosować w monoterapii; należy go stosować w połączeniu z innymi lekami wskazanymi do leczenia przewlekłego zakażenia HCV. Ze względu na ryzyko ciężkiej bradykardii i bloku serca, amiodaron należy podawać pacjentom przyjmującym daklataswir i sofosbuwir wyłącznie wtedy, gdy stosowanie innych alternatywnych leków przeciwarytmicznych jest przeciwwskazane lub nie są one tolerowane. Jeśli jednoczesne stosowanie amiodaronu jest konieczne, po rozpoczęciu stosowania daklataswiru w skojarzeniu z sofosbuwirem zaleca się dokładne kontrolowanie pacjentów. Pacjentów, u których zidentyfikowano duże ryzyko bradyarytmii, należy stale kontrolować przez 48 h w odpowiednich warunkach klinicznych. Ze względu na długi T_0,5 amiodaronu należy również odpowiednio kontrolować pacjentów, którzy przerwali stosowanie amiodaronu w ciągu ostatnich kilku miesięcy i mają rozpocząć przyjmowanie daklataswiru w skojarzeniu z sofosbuwirem. Należy również powiadomić pacjentów przyjmujących daklataswir z sofosbuwirem w skojarzeniu z amiodaronem lub innymi lekami zmniejszającymi częstość uderzeń serca o ryzyku wystąpienia objawów bradykardii i bloku serca oraz o konieczności pilnego zwrócenia się o pomoc lekarską w przypadku ich wystąpienia. Dane przemawiające za leczeniem zakażenia genotypem 2 daklataswiru i sofosbuwirem są ograniczone. Dane z badania ALLY-3 uzasadniają zastosowanie 12-tyg. okresu leczenia daklataswirem w połączeniu z sofosbuwirem u wcześniej nieleczonych i wcześniej leczonych pacjentów bez marskości wątroby z zakażeniem genotypem 3. U pacjentów z marskością wątroby stwierdzono niższe wartości SVR. Dane z programów podawania leku ze względów humanitarnych przed dopuszczeniem do obrotu, w których uczestniczyli pacjenci z zakażeniem genotypem 3 i marskością wątroby, uzasadniają stosowanie u nich daklataswiru w połączeniu sofosbuwirem przez 24 tyg. Znaczenie dodania rybawiryny do tego schematu jest niejasne. Dane kliniczne potwierdzające zasadność stosowania daklataswiru i sofosbuviru u pacjentów zakażonych wirusem HCV genotypu 4 i 6 są ograniczone. Brak danych klinicznych dotyczących pacjentów z genotypem 5. Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania daklataswiru w leczeniu zakażenia HCV u pacjentów z chorobą wątroby klasy C wg skali Childa-Pugha określono w badaniu klinicznym ALLY-1 (daklinza + sofosbuwir + rybawiryna przez 12 tyg.); jednak wskaźniki SVR były niższe niż u pacjentów z chorobą klasy A i B wg skali Childa-Pugha. Dlatego u pacjentów z chorobą klasy C wg skali Childa-Pugha proponuje się schemat leczenia zachowawczego obejmujący daklataswir + sofosbuwir +/- rybawirynę przez 24 tyg. Rybawirynę można dołączyć na podstawie oceny klinicznej danego pacjenta. W trakcie leczenia lekami przeciwwirusowymi o działaniu bezpośrednim i po takim leczeniu zgłaszano przypadki reaktywacji wirusa zapalenia wątroby typu B (HBV), niekiedy prowadzące do zgonu. Przed rozpoczęciem leczenia należy wykonać u wszystkich pacjentów badanie przesiewowe na obecność HBV. Pacjenci ze współistniejącym zakażeniem HBV/HCV są zagrożeni reaktywacją HBV i dlatego należy ich monitorować oraz postępować zgodnie z aktualnymi wytycznymi klinicznymi. Nie ustalono skuteczności stosowania daklataswiru, jako składnika schematu ponownego leczenia, u pacjentów z wcześniejszą ekspozycją na inhibitor NS5A. Lek nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat, ponieważ nie ustalono bezpieczeństwa ani skuteczności stosowania w tej populacji. Preparat zawiera laktozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lappa lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Bristol Myers Squibb Services Sp. z o.o.
al. Armii Ludowej 26
00-609 Warszawa
+48 22-260-6400
www.bms.com