Dobuject 50 mg/ml koncentrat do przygotowania roztworu do infuzji

1 ampułka (5 ml) zawiera 250 mg dobutaminy (50 mg w 1 ml).

Dobutamine hydrochloride

Dożylnie w postaci infuzji, zwykle w dawce 2,5-40 µg/kg/min, najczęściej 2,5-10 µg/kg/min, w niektórych przypadkach 0,5 µg/kg/min. Bezwzględnie konieczne jest używanie odpowiedniego urządzenia pomiarowego w celu kontrolowania szybkości infuzji (w kroplach lub ml/min). Lek powinien być podawany za pomocą pompy infuzyjnej. Infuzję należy rozpocząć z prędkością 2,5 µg/kg/min, dawkę należy zwiększać w odstępach 10-30 min do chwili uzyskania pożądanej odpowiedzi hemodynamicznej lub do chwili, gdy wystąpią działania niepożądane leku, takie jak znaczna tachykardia, arytmia, ból głowy lub drżenie i ograniczą możliwość dalszego zwiększania dawki. Rozcieńczenie: przed zastosowaniem zawartość ampułki należy rozcieńczyć w warunkach aseptycznych do objętości 50 ml za pomocą jałowego 0,9% roztworu chlorku sodu, 5% roztworu glukozy lub roztworu Ringera z dodatkiem mleczanów. Najczęściej stosowane stężenia końcowe roztworów do infuzji dożylnych wynoszą: 250 µg/ml, 500 µg/ml i 1000 µg/ml. Potrzebne stężenie należy ustalić w zależności od zapotrzebowania pacjenta na płyny. U pacjentów, u których niezbędne było ograniczenie ilości podawanych płynów, stosowano nawet stężenie 5000 µg/ml. Dorośli. Choroby wymagające dodatniego działania inotropowego: od 2,5 µg/kg/min (szybkość infuzji: 0,01 ml/kg/min dla 250 mg dobutaminy/1000 ml r-ru do inf.; 0,005 ml/kg/min dla 500 mg dobutaminy/1000 ml r-ru do inf.; 0,0025 ml/kg/min dla 1000 mg dobutaminy/1000 ml r-ru do inf.) do 15 µg/kg/min (szybkość infuzji: 0,06 ml/kg/min dla 250 mg dobutaminy/1000 ml r-ru do inf.; 0,03 ml/kg/min dla 500 mg dobutaminy/1000 ml r-ru do inf.; 0,015 ml/kg/min dla 1000 mg dobutaminy/1000 ml r-ru do inf.). Przeprowadzanie testów wysiłkowych: stężenie 1000 µg/ml. Test rozpoczyna się podając 5 µg/kg/min roztworu leku za pomocą pompy w ciągu 3 min, a następnie zwiększa się dawkę systematycznie co 3 min do 10, 20, 30 a jeśli to konieczne do 40 µg/kg/min. Podczas przeprowadzania testu należy wykonywać EKG. Infuzja powinna zostać przerwana, gdy wystąpi obniżenie odcinka ST o ponad 2 mm, jakiekolwiek komorowe zaburzenie rytmu, gdy dojdzie do zwiększenia częstości pracy serca do nieproporcjonalnie wysokiego poziomu w stosunku do wieku pacjenta, zwiększenia skurczowego ciśnienia tętniczego >200 mm Hg lub rozkurczowego ciśnienia tętniczego >120 mm Hg, obniżenia skurczowego ciśnienia tętniczego o ponad 20 mm Hg lub w razie wystąpienia jakichkolwiek działań niepożądanych. Próby obciążeniowe serca muszą być przeprowadzane w placówce, w której znajduje się oddział intensywnej opieki medycznej, w sali wyposażonej w sprzęt do ratownictwa medycznego, w tym defibrylator. Jeżeli podczas infuzji dobutaminy nie wystąpi żadne zdarzenie wymagające przerwania próby i częstość rytmu serca nie przekroczy 85% wartości maksymalnej odpowiedniej do wieku pacjenta, próbę można kontynuować z uzyskaną szybkością infuzji i można równocześnie stosować atropinę w iniekcjach dożylnych w dawkach 0,25-0,4 mg; całkowita dawka atropiny nie może być większa niż 1 mg. Dzieci: 2,5-20 µg/kg/min; początkowo 0,5 µg/kg/min, następnie dawkę zwiększa się systematycznie co 10 do 30 min, aż do osiągnięcia oczekiwanej odpowiedzi hemodynamicznej lub do momentu, gdy wystąpią działania niepożądane i ograniczą możliwość dalszego zwiększania dawki.

Przed rozpoczęciem leczenia należy wyrównać hipowolemię. Szczególnie ostrożnie stosować u dzieci. Ostrożnie stosować u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca (ryzyko napadu dławicy piersiowej), ze świeżym zawałem serca (ze względu na ryzyko rozszerzenia obszaru zawału należy unikać nadmiernego działania inotropowego i nadmiernego zwiększenia częstości rytmu serca), z migotaniem przedsionków (przed rozpoczęciem infuzji należy zastosować glikozydy naparstnicy). Ze względu na niedojrzałość mięśnia sercowego i rozszerzenie naczyń obwodowych odpowiedź na dobutaminę może być osłabiona u ciężko chorych noworodków, szczególnie ze wstrząsem septycznym. Pacjentów po próbach obciążeniowych trzeba odpowiednio długo obserwować, ponieważ ciężkie działania niepożądane występowały nawet po 20 minutach od zakończenia podawania dobutaminy. Należy kontrolować stężenie potasu w osoczu, ponieważ dobutamina może powodować niewielkie zmniejszenie jego wartości. U chorych na cukrzycę może dochodzić do wzrostu stężenia glukozy we krwi w trakcie leczenia, dlatego też może być konieczna zmiana dawkowania insuliny.

Bayer Sp. z o.o.
al. Jerozolimskie 158
02-326 Warszawa
22-572-35-00
[email protected]
www.bayer.com/pl/pl/poland-home