Elecoxel 200 mg kapsułki twarde

1 kaps. zawiera 100 mg lub 200 mg celekoksybu. Kapsułki zawierają laktozę.

Niesteroidowy lek przeciwzapalny z grupy koksybów, selektywny inhibitor cyklooksygenazy-2 (COX-2). Wybiórcze inhibitory COX-2 hamują proces ogólnoustrojowego (i w związku z tym, prawdopodobnie śródbłonkowego) powstawania prostacyklin bez jednoczesnego wpływu na tromboksan w płytkach krwi. Celekoksyb dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając C_max we krwi po ok. 2-3 h; przyjęcie leku razem z pokarmem opóźnia wchłanianie o ok. 1 h. Wiązanie z białkami w zakresie terapeutycznych stężeń w surowicy wynosi ok. 97% i nie występuje preferencyjne wiązanie z erytrocytami. Metabolizm celekoksybu odbywa się głównie przy udziale cytochromu P450 2C9. U pacjentów wolno metabolizujących stężenia celekoksybu w osoczu są prawdopodobnie znacząco większe. Stan stacjonarny w surowicy zostaje osiągnięty w ciągu 5 dni leczenia. Główne metabolity wykrywane w surowicy nie wykazują wpływu na aktywności COX-1 i COX-2. Poniżej 1% dawki jest wydalane wraz z moczem w postaci niezmienionej. T_0,5 w fazie eliminacji wynosi 8-12 h.

Leczenie objawowe choroby zwyrodnieniowej stawów, reumatoidalnego zapalenia stawów oraz zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa. Decyzję o przepisaniu selektywnego inhibitora cyklooksygenazy-2 (COX-2) należy podejmować na podstawie oceny indywidualnych zagrożeń mogących wystąpić u pacjenta.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Stwierdzona nadwrażliwość na sulfonamidy. Czynna choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy lub krwawienie z przewodu pokarmowego. Występowanie w wywiadzie astmy, ostrego zapalenia błony śluzowej nosa, polipów w jamie nosowej, obrzęku naczynioruchowego, pokrzywki lub innej reakcji alergicznej po przyjęciu kwasu acetylosalicylowego lub NLPZ, w tym selektywnych inhibitorów COX-2. Okres ciąży i stosowanie u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznej metody antykoncepcji. Karmienie piersią. Ciężkie zaburzenia czynności wątroby (stężenie albumin w surowicy <25 g/l lub ≥10 w skali Child-Pugh). Niewydolność nerek z klirensem kreatyniny <30 ml/min. Choroba zapalna jelit. Zastoinowa niewydolność mięśnia sercowego (NYHA II-IV). Rozpoznana choroba niedokrwienna serca i (lub) choroba naczyń obwodowych, oraz choroba naczyń mózgowych.

Preparat jest przeciwwskazany do stosowania u kobiet w ciąży i u kobiet w wieku rozrodczym, jeśli nie stosują one skutecznej metody antykoncepcji. Jeśli kobieta zajdzie w ciążę w czasie leczenia, należy przerwać stosowanie leku. Celekoksyb może wywoływać atonię macicy i przedwczesne zamknięcie przewodu tętniczego w III trymestrze ciąży. Podczas II i III trymestru ciąży, NLPZ w tym celekoksyb, mogą powodować zaburzenia czynności nerek u płodu, co może prowadzić do zmniejszenia objętości płynu owodniowego lub w ciężkich przypadkach do małowodzia. Takie działania mogą wystąpić krótko po rozpoczęciu leczenia i są zwykle odwracalne po jego zakończeniu. W badaniach na zwierzętach (szczury i króliki) wykazano toksyczny wpływ na reprodukcję, w tym wady rozwojowe; potencjalne ryzyko dla przebiegu ciąży u ludzi nie jest znane, nie można go jednak wykluczyć. Preparat w bardzo niewielkim stopniu przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Kobiety przyjmujące celekoksyb nie powinny karmić piersią. Płodność. Ze względu na mechanizm działania stosowanie leków z grupy NLPZ, w tym celekoksybu, może opóźniać lub uniemożliwiać pękanie pęcherzyków Graffa, co u niektórych kobiet wiąże się z odwracalną niepłodnością.

Doustnie. Dorośli. Ryzyko powikłań ze strony układu krążenia w związku ze stosowaniem celekoksybu może wzrastać wraz ze zwiększeniem dawki i długością leczenia, dlatego lek należy podawać jak najkrócej i w najmniejszej skutecznej dawce. Należy okresowo dokonywać ponownej oceny potrzeby stosowania leku łagodzącego objawy oraz stopnia odpowiedzi na leczenie, zwłaszcza u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów. Choroba zwyrodnieniowa stawów: zwykle zalecana dawka wynosi 200 mg na dobę w 1 dawce lub 2 dawkach podzielonych. U niektórych pacjentów, w przypadku nieuzyskania poprawy, zastosowanie dawki 200 mg 2 razy na dobę może zwiększyć skuteczność. W przypadku nieuzyskania poprawy skuteczności leczenia po 2 tyg., należy rozważyć zastosowanie innych rodzajów leczenia. Reumatoidalne zapalenie stawów: zalecana początkowa dawka dobowa wynosi 200 mg w 2 dawkach podzielonych. W razie potrzeby dawkę można następnie zwiększyć do 200 mg 2 razy na dobę. W przypadku nieuzyskania poprawy skuteczności terapii po 2 tyg., należy rozważyć zastosowanie innych rodzajów leczenia. Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa: najczęściej zalecana dawka dobowa wynosi 200 mg raz na dobę lub w 2 dawkach podzielonych. U pacjentów, u których złagodzenie objawów jest niewystarczające, bardziej skuteczne może być zwiększenie dawki do 400 mg raz na dobę lub w 2 dawkach podzielonych. Jeśli, mimo zwiększenia dawki, w ciągu 2 tyg. nie nastąpi poprawa skuteczności terapii, należy rozważyć zastosowanie innych metod leczenia. Maksymalna zalecana dawka dobowa we wszystkich wskazaniach wynosi 400 mg. U pacjentów w podeszłym wieku (>65 lat) początkowo należy stosować dawkę 200 mg. W razie potrzeby można ją następnie zwiększyć do 200 mg 2 razy na dobę. Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku osób w podeszłym wieku o masie ciała mniejszej niż 50 kg. U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (stężenie albumin w surowicy 25-35 g/l) leczenie celekoksybem należy rozpocząć od dawki o połowę mniejszej od zalecanej. Dotychczasowe doświadczenia ograniczają się tylko do pacjentów z marskością wątroby. U pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek należy zachować ostrożność. Należy zachować ostrożność podając celekoksyb pacjentom, u których stwierdzono lub u których podejrzewa się upośledzenie metabolizmu zależnego od cytochromu CYP2C9 na podstawie dotychczasowej historii choroby, lub wywiadu zebranego od pacjenta i (lub) doświadczenia ze stosowaniem innych substratów enzymu CYP2C9; należy rozważyć rozpoczęcie leczenia od podania dawki o połowę mniejszej od zalecanej. Sposób podania. Kapsułki mogą być przyjmowane niezależnie od posiłku. Pacjenci mający problemy z połykaniem kapsułek mogą wsypać zawartość kapsułki do musu jabłkowego, kleiku ryżowego, jogurtu lub rozgniecionego banana.

Należy zachować ostrożność u pacjentów z grupy największego ryzyka wystąpienia działań niepożądanych w obrębie przewodu pokarmowego wywołanych stosowaniem NLPZ: pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów stosujących jednocześnie inne leki z grupy NLPZ lub leki przeciwpłytkowe (takie jak kwas acetylosalicylowy), glikokortykosteroidy, pacjentów spożywających alkohol lub pacjentów z chorobami układu pokarmowego w wywiadzie, takimi jak owrzodzenia lub krwawienia z przewodu pokarmowego. Jednoczesne stosowanie celekoksybu i kwasu acetylosalicylowego (nawet, gdy jest przyjmowany w małych dawkach) powoduje dalsze zwiększenie ryzyka wystąpienia działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego (owrzodzenia przewodu pokarmowego, zaburzenia żołądka i jelit). Należy unikać jednoczesnego podawania celekoksybu i leków z grupy NLPZ innych niż kwas acetylosalicylowy. W długotrwałym, kontrolowanym placebo badaniu stwierdzono zwiększoną częstość występowania incydentów sercowo-naczyniowych, głównie zawału serca, u osób z rzadko występującymi polipami gruczolakowatymi jelita, leczonych celekoksybem w dawkach 200 mg 2 razy na dobę i 400 mg 2 razy na dobę w porównaniu do placebo. Ryzyko działań niepożądanych w obrębie układu krążenia może zwiększać się wraz ze zwiększeniem dawki i długością okresu leczenia, z tego względu lek należy stosować jak najkrócej, w najmniejszej skutecznej dawce dobowej. Stosowanie przez dłuższy okres NLPZ, w tym selektywnych inhibitorów COX-2, związane jest ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych ze strony układu sercowo-naczyniowego i incydentów zakrzepowych. Dokładna wielkość tego ryzyka w odniesieniu do pojedynczej dawki oraz dokładna długość trwania leczenia związana ze wzrostem ryzyka nie zostały określone. Należy okresowo dokonywać ponownej oceny potrzeby stosowania oraz stopnia odpowiedzi na leczenie, zwłaszcza u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów. Pacjenci z istotnymi czynnikami wystąpienia incydentów sercowo-naczyniowych (np. z nadciśnieniem tętniczym, hiperlipidemią, cukrzycą, osoby palące) mogą być leczeni celekoksybem jedynie po dokładnym rozważeniu celowości takiej terapii. Selektywne inhibitory COX-2 nie mogą być stosowane jako substytut kwasu acetylosalicylowego w profilaktyce chorób zakrzepowo-zatorowych układu krążenia, ponieważ nie wykazują działania przeciwpłytkowego. Z tego względu nie należy przerywać leczenia przeciwpłytkowego. Celekoksyb należy stosować ostrożnie u pacjentów z niewydolnością mięśnia sercowego, zaburzeniami czynności lewej komory lub nadciśnieniem, oraz u pacjentów z istniejącymi uprzednio obrzękami z różnych przyczyn, ponieważ hamowanie prostaglandyn może pogorszyć czynność nerek i doprowadzić do zatrzymywania płynów. Z powodu ryzyka wystąpienia hipowolemii, wymagana jest ostrożność w leczeniu pacjentów przyjmujących leki moczopędne. Ze względu na ryzyko wystąpienia lub nasilenia nadciśnienia tętniczego należy uważnie kontrolować ciśnienie tętnicze krwi w początkowym okresie stosowania celekoksybu oraz w trakcie leczenia. Zaburzenia czynności nerek, wątroby a szczególnie serca są bardziej prawdopodobne u pacjentów w podeszłym wieku, których należy objąć odpowiednią opieką medyczną. Ze względu na ryzyko toksycznego działania leku na nerki, należy uważnie kontrolować pacjentów z zaburzoną czynnością nerek, niewydolnością serca, zaburzeniem czynności wątroby, pacjentów stosujących diuretyki, inhibitory ACE lub antagonistów receptora angiotensyny II oraz pacjentów w podeszłym wieku. Podczas stosowania celekoksybu zgłaszano przypadki ciężkich reakcji ze strony wątroby, w tym piorunujące zapalenie wątroby (czasem zakończone zgonem), martwicę wątroby i niewydolność wątroby (niektóre zakończone zgonem lub wymagające przeszczepienia wątroby). W tych przypadkach, w których znany był okres poprzedzający wystąpienie zdarzenia, większość ciężkich zdarzeń niepożądanych ze strony wątroby rozwijała się w ciągu miesiąca od rozpoczęcia leczenia celekoksybem. Jeżeli podczas leczenia wystąpi pogorszenie czynności opisanych powyżej układów i (lub) narządów, należy podjąć właściwe leczenie lub rozważyć przerwanie leczenia celekoksybem. Należy zachować ostrożność u pacjentów ze zmniejszoną aktywnością cytochromu CYP2C9. Bardzo rzadko zgłaszano ciężkie, niektóre zakończone zgonem pacjenta objawy skórne obejmujące: złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka - większość powikłań notowano w ciągu pierwszego miesiąca leczenia. Obserwowano objawy ciężkiej nadwrażliwości (w tym reakcję anafilaktyczną, obrzęk naczynioruchowy i wysypkę polekową z eozynofilią i objawami uogólnionymi (DRESS) lub zespół nadwrażliwości). U pacjentów z nadwrażliwością na sulfonamidy lub inne leki w wywiadzie, może występować większe ryzyko wystąpienia ciężkich objawów skórnych lub reakcji uczuleniowej. Należy przerwać stosowanie celekoksybu w wypadku wystąpienia pierwszych objawów wysypki skórnej, zmian na błonach śluzowych lub jakichkolwiek innych objawów nadwrażliwości. Celekoksyb może maskować gorączkę lub inne objawy stanu zapalnego. Lek nie jest wskazany do stosowania u dzieci. Preparat zawiera laktozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Preparat zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na jednostkę dawkowania, co oznacza, że uznaje się go za „wolny od sodu”.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane wymienione poniżej zostały zaobserwowane u pacjentów z zapaleniem
stawów stosujących lek Elecoxel. Działania niepożądane oznaczone gwiazdką (*) wymienione
poniżej z większą częstością występowały u pacjentów stosujących lek Elecoxel w celu
zapobiegania polipom okrężnicy. W tym badaniu pacjenci przyjmowali lek Elecoxel w dużej
dawce i długotrwale.

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych działań niepożądanych, należy przerwać
stosowanie leku Elecoxel i bezzwłocznie powiadomić lekarza:
• reakcja alergiczna jak wysypka skórna, obrzęk twarzy, świszczący oddech lub trudności w
  oddychaniu
• zaburzenia serca jak ból w klatce piersiowej
• silny ból żołądka lub jakiekolwiek oznaki krwawienia z żołądka lub jelit, takie jak czarne lub
  zabarwione krwią stolce lub wymioty z krwią
• reakcje skórne jak wysypka, pęcherze lub łuszczenie się skóry
• niewydolność wątroby (objawy mogą obejmować nudności, żółtaczkę (zażółcenie skóry lub
  białkówek oczu)

Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób)
• Wysokie ciśnienie krwi, w tym nasilenie istniejącego wysokiego ciśnienia krwi*

Często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 osób)
• Zawał serca*
• Zatrzymanie płynów z obrzękiem kostek, nóg i (lub) rąk
• Zakażenia dróg moczowych
• Spłycenie oddechu*, zapalenie zatok (zapalenie zatok, zakażenie zatok, zatkanie lub bolesność
  zatok), zatkany nos lub katar, ból gardła, kaszel, przeziębienie, objawy grypopodobne
• Zawroty głowy, trudności w zasypianiu
• Wymioty*, ból żołądka, biegunka, niestrawność, wzdęcia z oddawaniem gazów
• Wysypka, świąd
• Sztywność mięśni
• Trudności w połykaniu*
• Ból głowy
• Nudności
• Ból stawów
• Nasilenie istniejącej alergii
• Przypadkowe urazy

Niezbyt często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 osób)
• Udar*
• Niewydolność serca, kołatanie serca (uczucie silnego bicia serca), przyspieszony rytm serca
• Nieprawidłowe wyniki testów wątrobowych
• Nieprawidłowe wyniki badań krwi dotyczące nerek
• Anemia (zmiany w liczbie czerwonych krwinek, które powodują zmęczenie i duszność)
• Niepokój, depresja, zmęczenie, senność, uczucie mrowienia
• Wysokie stężenie potasu we krwi (może powodować nudności, zmęczenie, osłabienie mięśni lub
  palpitacje)
• Zaburzenia widzenia lub niewyraźne widzenie, dzwonienie w uszach, bolesność i zapalenie jamy
  ustnej, zaburzenia słuchu*
• Zaparcie, odbijanie, zapalenie żołądka (niestrawność, ból żołądka lub wymioty), nasilenie
  zapalenia żołądka lub jelit
• Skurcze nóg
• Wypukła swędząca wysypka (pokrzywka)
• Zapalenie spojówek
• Trudności w oddychaniu
• Przebarwienia skóry (zasinienia)
• Ból w klatce piersiowej (ogólny ból nie związany z sercem)
• Obrzęk twarzy

Rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1000 osób)
• Wrzód (krwawienie) żołądka, przełyku lub jelit; lub perforacja jelit (która może powodować ból
  żołądka, gorączkę, nudności, wymioty, niedrożność przewodu pokarmowego), ciemne lub czarne
  stolce, zapalenie trzustki (może prowadzić do bólu żołądka), zapalenie przełyku
• Niskie stężenie sodu we krwi (tzw. hiponatremia)
• Zmniejszona liczba białych komórek krwi (które pomagają chronić organizm przed zakażeniami)
  lub płytek krwi (zwiększona możliwość krwawienia i zasinienia)
• Zaburzenia koordynacji ruchów mięśni
• Poczucie dezorientacji, zaburzenia odczuwania smaków
• Zwiększona wrażliwość na światło
• Utrata włosów
• Omamy
• Krwotok do wnętrza oka
• Ostra reakcja, która może prowadzić do zapalenia płuc
• Nieregularne bicie serca
• Uderzenia gorąca
• Zakrzepy krwi w naczyniach krwionośnych płuc. Objawy mogą obejmować nagłą duszność,
  kłujący ból w trakcie oddychania lub zapaść
• Krwawienie z żołądka lub jelit (może prowadzić do krwawych stolców lub wymiotów), zapalenie
  jelita lub okrężnicy
• Ciężkie zapalenie wątroby. Objawy mogą obejmować nudności, biegunkę, żółtaczkę (zażółcenie
  skóry lub oczu), ciemną barwę moczu, jasny stolec, łatwe krwawienia, świąd, dreszcze
• Ostra niewydolność nerek
• Zaburzenia miesiączkowania
• Obrzęk twarzy, ust, jamy ustnej, języka lub gardła lub trudności w połykaniu

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 osób)
• Ciężkie reakcje alergiczne (w tym wstrząs anafilaktyczny, który może zakończyć się zgonem)
  Ciężkie choroby skóry jak zespół Stevensa-Johnsona, złuszczające zapalenie skóry i toksyczne
  martwicze oddzielanie się naskórka (mogące powodować wysypkę, tworzenie się pęcherzy lub
  łuszczenie się skóry) oraz ostra uogólniona osutka krostkowa (objawy obejmują zaczerwienione,
  obrzęknięte obszary skóry z licznymi małymi krostkami)
• Opóźniona reakcja alergiczna z takimi możliwymi objawami jak wysypka, obrzęk twarzy,
  gorączka, powiększenie węzłów chłonnych i nieprawidłowe wyniki badań (np. wątroby, krwi
  (eozynofilia, zwiększenie liczby białych komórek krwi))
• Krwawienie w obrębie mózgu powodujące zgon
• Zapalenie opon mózgowych (zapalenie powłok mózgu i rdzenia kręgowego)
• Niewydolność wątroby, uszkodzenie wątroby i ciężkie zapalenie wątroby (piorunujące zapalenie
  wątroby niekiedy zakończone zgonem lub wymagające przeszczepienia wątroby). Objawy mogą
  obejmować: nudności, biegunkę, żółtaczkę (zażółcenie skóry lub oczu), ciemny mocz, blade
  stolce, krwawienie, świąd lub dreszcze
• Choroby wątroby (takie jak cholestaza i cholestatyczne zapalenie wątroby, którym mogą
  towarzyszyć takie objawy jak odbarwienie stolca, nudności i zażółcenie skóry lub oczu).
• Zapalenie nerek i inne zaburzenia nerek (jak zespół nerczycowy choroba minimalnej zmiany (ang.
  minimal change disease-MCD), którym mogą towarzyszyć objawy, takie jak zatrzymanie płynów
  (obrzęk), spieniony mocz, zmęczenie i utrata apetytu)
• Nasilenie padaczki (zwiększenie liczby i (lub) nasilenie napadów)
• Zamknięcie tętnicy lub żyły siatkówkowej prowadzące do częściowej lub całkowitej utraty
  wzroku
• Zapalenie naczyń krwionośnych (może powodować gorączkę, bóle, fioletowe plamy na skórze)
• Zmniejszenie liczby czerwonych i białych komórek krwi oraz płytek krwi (może powodować
  zmęczenie, łatwość powstawania wylewów podskórnych, częste krwawienie z nosa oraz
  zwiększone ryzyko zakażeń)
• Ból i osłabienie mięśni
• Zaburzenia węchu
• Utrata smaku

Częstość nieznana: nie może zostać określona na podstawie dostępnych danych
• Zmniejszenie płodności u kobiet, które jest zwykle odwracalne po odstawieniu leku.

W badaniach klinicznych niezwiązanych z zapaleniem stawów lub innymi chorobami stawów,
w których lek Elecoxel stosowany był w dawce 400 mg na dobę, w okresie do 3 lat, dodatkowo
obserwowane były następujące działania niepożądane:

Często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 osób)
• Zaburzenia serca: dławica piersiowa (ból w klatce piersiowej)
• Zaburzenia żołądka: zespół jelita drażliwego (może obejmować ból żołądka, biegunkę,
  niestrawność, wzdęcia z oddawaniem gazów)
• Kamica nerkowa (co może prowadzić do bólu brzucha lub pleców, krwiomoczu)
• Zwiększenie masy ciała.

Niezbyt często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 osób)
• Zakrzepowe zapalenie żył głębokich (zakrzepy występujące najczęściej w nogach, które mogą
  powodować ból, obrzęk lub zaczerwienienie na łydce, lub problemy z oddychaniem)
• Zaburzenia żołądka: zapalenie żołądka (które może powodować podrażnienie i owrzodzenie
  żołądka i jelit)
• Złamania kończyny dolnej
• Półpasiec, zapalenie skóry, egzema (sucha swędząca wysypka), zapalenie płuc (zakażenie klatki
  piersiowej (możliwy kaszel, gorączka, trudności w oddychaniu))
• Zmętnienia w oku, powodujące niewyraźne widzenie lub osłabienie widzenia, zawroty głowy
  spowodowane zaburzeniami ze strony ucha środkowego, bolesność, stan zapalny lub krwawienie
  dziąseł, owrzodzenie jamy ustnej
• Nadmierne oddawanie moczu w nocy, krwawienia z hemoroidów (guzki krwawnicze), częste
  wypróżnianie się
• Tłuszczaki w obrębie skóry lub innych lokalizacjach, torbiele, galaretowate pochewki ścięgna
  (niegroźne zgrubienia stawów (lub) okolicy stawów i ścięgien dłoni lub stopy), trudności w
  mówieniu, zmienione lub bardzo silne krwawienia z dróg rodnych, ból piersi
• Wysokie stężenie sodu we krwi

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301
faks: + 48 22 49 21 309
e-mail: [email protected].
Działania niepożądane można również zgłaszać przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

U pacjentów leczonych celekoksybem i warfaryną lub innymi lekami o działaniu antyagregacyjnym występuje zwiększone ryzyko powikłań krwotocznych - należy monitorować działanie przeciwzakrzepowe i kontrolować czas protrombinowy, szczególnie w okresie pierwszych kilku dni po rozpoczęciu leczenia lub zmianie dawki celekoksybu. Opisywano przypadki krwawień (niektóre z nich zakończone śmiercią) związanych z wydłużeniem czasu protrombinowego u pacjentów (głównie w podeszłym wieku), przyjmujących jednocześnie warfarynę i celekoksyb. NLPZ mogą zmniejszać działanie leków moczopędnych i przeciwnadciśnieniowych. Związane z tymi lekami ryzyko wystąpienia ostrej niewydolności nerek, która jest zazwyczaj odwracalna, może być zwiększone u niektórych pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (np. u pacjentów odwodnionych, leczonych diuretykami lub w podeszłym wieku) podczas stosowania inhibitorów ACE lub antagonistów receptora angiotensyny II w skojarzeniu z celekoksybem - zaleca się ostrożność, szczególnie u osób w podeszłym wieku; pacjenci powinni być nawodnieni oraz należy regularnie kontrolować czynność nerek. Sugeruje się, że jednoczesne stosowanie NLPZ i cyklosporyny lub takrolimusu może zwiększać działanie uszkadzające nerki cyklosporyny i takrolimusa; należy monitorować czynność nerek. Należy unikać jednoczesnego podawania celekoksybu i leków z grupy NLPZ innych niż kwas acetylosalicylowy. Celekoksyb może być podawany razem z małą dawką kwasu acetylosalicylowego, nie może być jednak stosowany zamiast kwasu acetylosalicylowego w profilaktyce chorób układu krążenia, jednak podczas leczenia skojarzonego istnieje większe ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony układu pokarmowego niż w przypadku monoterapii. Celekoksyb może zwiększać stężenie we krwi leków będących substratami enzymu CYP2D6: leki przeciwdepresyjne (trójpierścieniowe i selektywne inhibitory wychwytu serotoniny), neuroleptyki, leki przeciwarytmiczne, dekstrometorfan. Może istnieć konieczność zmniejszenia indywidualnie ustalonej dawki substratów CYP2D6 o wąskim przedziale terapeutycznym po rozpoczęciu leczenia celekoksybem lub zwiększenia jej po zakończeniu terapii celekoksybem. W badaniu interakcji celekoksyb nie wywierał istotnego klinicznie wpływu na farmakokinetykę doustnych środków antykoncepcyjnych (1 mg noretysteronu/35 μg etynyloestradiolu). Celekoksyb nie zaburza, w zakresie istotnym klinicznie farmakokinetyki tolbutamidu (substrat CYP2C9) i glibenklamidu. Nie stwierdzono by celekoksyb istotnie wpływał na farmakokinetykę metotreksatu w dawkach stosowanych w reumatologii, jednak podczas jednoczesnego stosowania obu leków, należy rozważyć odpowiednią kontrolę toksycznego działania metotreksatu. Należy dokładnie obserwować pacjentów przyjmujących związki litu, podczas rozpoczynania lub przerwania leczenia celekoksybem (celekoksyb zwiększa C_max i AUC litu). W badaniach in vitro stwierdzono, że celekoksyb hamuje metabolizm katalizowany przez cytochrom CYP2C19; lekami metabolizowanymi przez ten enzym są m.in. diazepam, cytalopram, imipramina (nie wykazano znaczenia klinicznego tej interakcji). U pacjentów z zaburzonym metabolizmem zależnym od cytochromu CYP2C9 oraz u których występuje zwiększone narażenie na celekoksyb, jednoczesne podawanie leków będących inhibitorami CYP2C9 może prowadzić do dalszego jego nasilenia. U pacjentów z upośledzeniem metabolizmu zależnego od cytochromu CYP2C9 należy unikać takiego leczenia skojarzonego. Celekoksyb jest metabolizowany głównie przez CYP2C9 i dlatego należy podawać połowę zalecanej dawki pacjentom, którzy jednocześnie otrzymują flukonazol. Jednoczesne stosowanie ryfampicyny, karbamazepiny i barbituranów, które indukują CYP2C9, może zmniejszyć stężenie celekoksybu we krwi. Nie zaobserwowano, aby ketokonazol lub leki zobojętniające wywierały wpływ na farmakokinetykę celekoksybu.

G.L. Pharma Poland Sp. z o.o.
ul. Sienna 75
00-833 Warszawa
22-636-53-02
[email protected]
www.gl-pharma.com/pl