Ezen 10 mg tabletki

1 tabl. zawiera 10 mg ezetymibu. Tabletki zawierają laktozę jednowodną.

Lek zmniejszający stężenie lipidów. Celem działania ezetymibu na poziomie molekularnym jest nośnik steroli, Niemann-Pick C1-Like 1 (NPC1L1), który odgrywa rolę w wychwytywaniu cholesterolu i fitosteroli w jelicie. Ezetymib wiąże się z rąbkiem szczoteczkowym jelita cienkiego i hamuje wchłanianie cholesterolu, zmniejszając ilość cholesterolu transportowanego z jelit do wątroby. Nie ma wpływu na wchłanianie triglicerydów, kwasów tłuszczowych, kwasów żółciowych, progesteronu, etynyloestradiolu lub witamin A i D. Po podaniu doustnym ezetymib jest szybko wchłaniany i w znacznym stopniu sprzęgany do postaci czynnego farmakologicznie glukuronianu fenolowego (glukuronian ezetymibu). Glukuronian ezetymibu osiąga C_max w osoczu w ciągu 1-2 h, natomiast ezetymib w ciągu 4-12 h. Ezetymib i glukuronian ezetymibu wiążą się z ludzkimi białkami osocza odpowiednio w 99,7% oraz w 88-92%. Ezetymib jest metabolizowany głównie w jelicie cienkim i w wątrobie przez sprzęganie z glukuronianem, a następnie jest wydalany z żółcią. Obserwowano również nieznaczny metabolizm oksydacyjny. Ezetymib i glukuronian ezetymibu są powoli wydalane z osocza przy znaczącym udziale krążenia jelitowo-wątrobowego, ok. 78% wydala się z kałem, 11% z moczem. T_0,5 ezetymibu i glukuronianu ezetymibu wynosi ok. 22 h.

Hipercholesterolemia pierwotna. W skojarzeniu z inhibitorem reduktazy HMG-CoA (statyną) jako lek wspomagający wraz z dietą u pacjentów z pierwotną hipercholesterolemią (heterozygotyczną rodzinną oraz nierodzinną), u których nie jest możliwe odpowiednie zmniejszenie stężenia lipidów przy zastosowaniu samej statyny. W monoterapii jako lek wspomagający wraz z dietą u pacjentów z pierwotną hipercholesterolemią (heterozygotyczną rodzinną oraz nierodzinną), u których stosowanie statyny jest niewskazane lub nie jest ona tolerowana. Zapobieganie wystąpieniu incydentów sercowo-naczyniowych. Jako lek dołączany do prowadzonej terapii statyną lub włączany do leczenia jednocześnie ze statyną, w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia incydentów sercowo-naczyniowych u pacjentów z chorobą wieńcową (CHD) i ostrym zespołem wieńcowym w wywiadzie (ACS). Homozygotyczna hipercholesterolemia rodzinna (HoFH). W skojarzeniu ze statyną jako lek wspomagający wraz z dietą u pacjentów z homozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną; u pacjentów mogą być również stosowane wspomagające metody leczenia (np. afereza LDL). Homozygotyczna sitosterolemia (fitosterolemia). Lek jest wskazany do stosowania jako preparat wspomagający wraz z dietą u pacjentów z homozygotyczną sitosterolemią rodzinną.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. W przypadku stosowania w skojarzeniu ze statyną należy zapoznać się z ChPL danej statyny. Jednoczesne stosowanie ezetymibu i statyny w okresie ciąży i laktacji. Jednoczesne stosowanie ze statyną u pacjentów z czynną chorobą wątroby lub niewyjaśnionym, utrzymującym się zwiększeniem aktywności aminotransferaz w surowicy.

Stosowanie w skojarzeniu ze statyną jest przeciwwskazane w okresie ciąży i i karmienia piersią. Lek wolno podawać kobietom w ciąży jedynie wówczas, gdy jest to bezwzględnie konieczne. Badania na zwierzętach dotyczące stosowania ezetymibu w monoterapii nie wykazały żadnego bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego oddziaływania na przebieg ciąży, rozwój zarodka i płodu, przebieg porodu lub rozwój noworodka. Leku nie należy stosować w okresie karmienia piersią. Badania na szczurach wykazały, że ezetymib jest wydzielany do mleka tych zwierząt, nie wiadomo, czy ezetymib jest wydzielany do mleka kobiecego. Ezetymib nie miał wpływu na płodność samców lub samic szczurów.

Doustnie. Dorośli: 1 tabl. raz na dobę. Pacjent powinien stosować odpowiednią dietę obniżającą stężenie lipidów przed rozpoczęciem przyjmowania preparatu oraz kontynuować ją przez cały okres leczenia. W przypadku stosowania ezetymibu w skojarzeniu ze statyną, należy stosować wskazaną dawkę początkową lub już ustaloną większą dawkę danej statyny. Należy zapoznać się z zaleceniami dotyczącymi stosowania danej statyny. Stosowanie u pacjentów z chorobą wieńcową i ostrym zespołem wieńcowym w wywiadzie: udowodniono korzystny wpływ ezetymibu stosowanego ze statyną na dodatkową redukcję incydentów sercowo-naczyniowych u pacjentów z chorobą wieńcową i ostrym zespołem wieńcowym w wywiadzie. Jednoczesne stosowanie z lekami wiążącymi kwasy żółciowe: preparat należy przyjmować ≥2 h przed lub ≥4 h po przyjęciu leku wiążącego kwasy żółciowe. Dzieci i młodzież. U dzieci ≥6 do 17 lat leczenie należy rozpocząć pod nadzorem lekarza specjalisty; bezpieczeństwo stosowania i skuteczność stosowania nie zostały ustalone w tej grupie wiekowej, brak zaleceń dotyczących dawkowania. U dzieci <6 lat bezpieczeństwo stosowania i skuteczność nie zostały ustalone. Szczególne grupy pacjentów. Nie jest wymagane dostosowanie dawki u pacjentów w podeszłym wieku. Nie jest wymagane dostosowanie dawkowania u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby (5 do 6 punktów wg skali Childa-Pugha) lub zaburzeniami czynności nerek. Nie zaleca się stosowania u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (powyżej 9 punktów wg Childa-Pugha). Sposób podania. Tabletki można przyjmować o dowolnej porze dnia, niezależnie od posiłków.

W przypadku jednoczesnego stosowania ze statyną, należy zapoznać się z ChPL danej statyny. U pacjentów, którzy przyjmowali ezetymib i statynę, obserwowano zwiększenie aktywności aminotransferaz (≥3 razy powyżej górnej granicy wartości prawidłowych GGN). W przypadku jednoczesnego stosowania należy przeprowadzać testy czynnościowe wątroby przed rozpoczęciem leczenia oraz zgodnie z zaleceniami ChPL dotyczącymi danej statyny. Zgłaszano przypadki wystąpienia miopatii i rabdomiolizy. Większość pacjentów, u których doszło do rabdomiolizy, przyjmowała jednocześnie z ezetymibem statyny, bardzo rzadko zgłaszano występowanie rabdomiolizy w przypadku monoterapii oraz w przypadku jednoczesnego stosowania ezetymibu z innymi lekami, których związek ze zwiększeniem ryzyka rabdomiolizy jest znany. Jeśli podejrzewany jest rozwój miopatii na podstawie objawów ze strony mięśni lub zostanie ona potwierdzona zwiększeniem aktywności kinazy kreatynowej przekraczającym 10-krotnie górną granicę wartości prawidłowych, należy niezwłocznie przerwać stosowanie ezetymibu, statyn i wszelkich innych wymienionych wcześniej leków. Wszyscy pacjenci rozpoczynający leczenie ezetymibem powinni być poinformowani o ryzyku wystąpienia miopatii i o konieczności natychmiastowego zgłoszenia wszelkich niewyjaśnionych bólów mięśni, ich tkliwości lub osłabienia. Nie zaleca się stosowania preparatu u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania ezetymibu u pacjentów od 6 do 10 lat z heterozygotyczną rodzinną lub nierodzinną hipercholesterolemią oceniono w kontrolowanym placebo badaniu klinicznym trwającym 12 tyg. Nie badano działania ezetymibu podczas stosowania >12 tyg. Nie badano stosowania ezetymibu u pacjentów <6 lat. Nie stwierdzono wykrywalnego wpływu na wzrost lub dojrzewanie płciowe u dorastających chłopców lub dziewcząt (10-17 lat), ani na długość cyklu miesiączkowego u dziewcząt. Nie przeprowadzono jednak badań dotyczących wpływu stosowania ezetymibu przez okres >33 tyg. na wzrost i proces dojrzewania płciowego. Nie przeprowadzono oceny bezpieczeństwa i skuteczności stosowania ezetymibu w skojarzeniu z symwastatyną w dawkach przekraczających 40 mg na dobę u dzieci od 10 do 17 lat. Nie przeprowadzono badań dotyczących oceny stosowania ezetymibu w skojarzeniu z symwastatyną u dzieci <10 lat. Nie przeprowadzono oceny długotrwałej skuteczności stosowania ezetymibu u pacjentów w wieku <17 lat w zakresie zmniejszenia zachorowalności i śmiertelności w wieku dojrzałym. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania ezetymibu w skojarzeniu z fibratami. Należy zachować ostrożność podczas rozpoczynania stosowania ezetymibu u pacjentów przyjmujących cyklosporynę, podczas jednoczesnego stosowania należy monitorować stężenia cyklosporyny. W przypadku rozpoczęcia stosowania ezetymibu u pacjentów leczonych warfaryną, inną substancją przeciwzakrzepową z grupy pochodnych kumaryny lub fluindionem, należy odpowiednio monitorować wartości INR. Każda tabletka zawiera 79 mg laktozy jednowodnej - preparat nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub z zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Preparat zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w tabletce, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, w przypadku wystąpienia niewyjaśnionych bólów
mięśni, ich tkliwości lub osłabienia. W rzadkich przypadkach dolegliwości ze strony mięśni, w tym
rozpad mięśni prowadzący do uszkodzenia nerek, mogą być ciężkie i przejść w stan potencjalnie
zagrażający życiu.

Podczas zwykłego stosowania odnotowano reakcje uczuleniowe w tym obrzęk twarzy, ust, języka i (lub)
gardła, mogące powodować trudności w oddychaniu lub połykaniu (wymagają one natychmiastowego
leczenia).

Podczas stosowania w monoterapii lub w skojarzeniu ze statyną występowały następujące działania
niepożądane:

Często (mogą dotyczyć 1 na 10 osób)
− ból brzucha, biegunka, wzdęcia;
− uczucie zmęczenia;
− ból głowy;
− zwiększenie parametrów niektórych testów czynnościowych wątroby (aminotransferaz).

Niezbyt często (mogą dotyczyć 1 na 100 osób)
− zwiększenie parametrów funkcji mięśni (kinazy kreatynowej - CK);
− kaszel;
− niestrawność, zgaga, nudności, suchość w ustach, zapalenie błony śluzowej żołądka;
− ból stawów, kurcze mięśni, ból szyi, ból pleców, ból rąk i nóg;
− zmniejszenie apetytu;
− ból; ból w klatce piersiowej; nieuzasadnione zmęczenie lub osłabienie; obrzęki, szczególnie dłoni i
  stóp;
− nagłe zaczerwienienie twarzy; wysokie ciśnienie tętnicze.
− świąd, wysypka, pokrzywka;
− odczucie mrowienia.

Ponadto, odnotowano następujące działania niepożądane występujące z częstością nieznaną (częstość nie
może być określona na podstawie dostępnych danych):
− zawroty głowy;
− czerwona, wypukła wysypka, czasami ze zmianami w kształcie tarczy (rumień wielopostaciowy);
− zapalenie wątroby, kamica żółciowa lub zapalenie pęcherzyka żółciowego (może powodować ból
  brzucha, nudności, wymioty);
− zapalenie trzustki często z silnym bólem brzucha; zaparcia;
− zmniejszenie liczby krwinek, które może powodować siniaki/krwawienia (małopłytkowość);
− depresja;
− skrócony oddech.

Podczas stosowania w skojarzeniu z fenofibratem zgłaszano następujące działanie niepożądane: ból brzucha.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu
Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181 C, 02-222 Warszawa, Tel.: 22 49 21 301, faks: 22 49 21 309,
strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi
podmiotu odpowiedzialnego w Polsce.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Nie obserwowano znamiennych interakcji farmakokinetycznych pomiędzy ezetymibem a lekami, o których wiadomo, że są metabolizowane przez cytochromy P450 1A2, 2D6, 2C8, 2C9 lub 3A4 albo przez N-acetylotransferazę. Ezetymib nie ma wpływu na parametry farmakokinetyczne dapsonu, dekstrometorfanu, digoksyny, doustnych środków antykoncepcyjnych (zawierających etynyloestradiol lub lewonorgestrel), glipizydu, tolbutamidu lub midazolamu. Cymetydyna podawana jednocześnie z ezetymibem nie ma wpływu na jego dostępność biologiczną. Jednoczesne przyjmowanie leków zobojętniających zmniejsza szybkość wchłaniania ezetymibu, ale nie ma wpływu na jego dostępność biologiczną. Zmniejszenie szybkości wchłaniania nie jest uważane za znamienne klinicznie. Jednoczesne podawanie kolestyraminy zmniejsza średnią wartość AUC ezetymibu całkowitego (ezetymib + glukuronian ezetymibu) o ok. 55%. Efekt zwiększonej redukcji stężenia cholesterolu LDL po włączeniu ezetymibu do leczenia kolestyraminą może ulec osłabieniu. Należy wziąć pod uwagę możliwe ryzyko wystąpienia kamicy żółciowej i choroby pęcherzyka żółciowego u pacjentów przyjmujących fenofibrat i ezetymib; jeśli podejrzewa się wystąpienie kamicy żółciowej, wskazane są badania pęcherzyka żółciowego, a leczenie należy przerwać. Podczas jednoczesnego przyjmowania fenofibratu lub gemfibrozylu następuje nieznaczne zwiększenie całkowitego stężenia ezetymibu (odpowiednio o 1,5 i 1,7 razy). Nie przeprowadzono badań dotyczących jednoczesnego stosowania ezetymibu w skojarzeniu z innymi fibratami. Fibraty mogą zwiększać wydalanie cholesterolu do żółci, co prowadzi do kamicy żółciowej. Ryzyko powstawania kamieni w pęcherzyku żółciowym związane z leczeniem ezetymibem nie może być wykluczone. Nie stwierdzono znamiennych interakcji farmakokinetycznych podczas jednoczesnego stosowania ezetymibu z atorwastatyną, symwastatyną, prawastatyną, lowastatyną, fluwastatyną lub rozuwastatyną. W badaniu z udziałem pacjentów po przeszczepieniu nerki (CCr >50 ml/min), którzy przyjmowali ustaloną dawkę cyklosporyny, po podaniu pojedynczej dawki 10 mg ezetymibu stwierdzono zwiększenie średniej wartości AUC całkowitego ezetymibu o 3,4 razy. Nie przeprowadzono badania kontrolowanego dotyczącego wpływu jednoczesnego stosowania ezetymibu na ekspozycję na cyklosporynę u pacjentów po przeszczepieniu nerki. Należy zachować ostrożność, rozpoczynając leczenie ezetymibem w trakcie stosowania cyklosporyny, podczas jednoczesnego stosowania należy monitorować stężenie cyklosporyny. Jednoczesne stosowanie ezetymibu (10 mg raz na dobę) nie ma istotnego wpływu na dostępność biologiczną warfaryny i czas protrombinowy. Jednak istnieją doniesienia dotyczące zwiększenia wartości INR u pacjentów stosujących warfarynę lub fluindion, u których dołączono leczenie ezetymibem. W przypadku stosowania ezetymibu jednocześnie z warfaryną, inną substancją przeciwzakrzepową z grupy pochodnych kumaryny lub fluindionem, należy odpowiednio monitorować INR.

Zentiva Polska Sp. z o.o.
ul. Bonifraterska 17
00-203 Warszawa
22-375-92-00
[email protected]
www.zentiva.pl