Fasturtec 1,5 mg proszek i rozp. do sporządzenia koncentratu roztworu do infuzji

Po przygotowaniu koncentratu 1 ml zawiera 1,5 mg rasburykazy. 1 mg odpowiada 18,2 EAU (1 jednostka aktywności enzymu (EAU) odpowiada aktywności enzymu, która przekształca 1 µmol kwasu moczowego do alantoiny w czasie 1 min w określonych warunkach działania: +30st.C ±1st.C TEA pH 8,9 bufor). Preparat zawiera sód.

Rasburykaza jest silną substancją urykolityczną, która katalizuje enzymatyczne utlenianie kwasu moczowego do alantoiny, związku rozpuszczalnego w wodzie i łatwo wydalanego przez nerki z moczem. Preparat zmniejsza stężenie kwasu moczowego poniżej prawidłowego stężenia, przez co zmniejsza się ryzyko wystąpienia niewydolności nerek spowodowanej wytrącaniem się kryształków kwasu moczowego w kanalikach nerkowych, będącego skutkiem hiperurykemii. Lek jest rekombinowanym enzymem oksydazy moczanowej wytwarzanym przez genetycznie zmodyfikowany szczep Saccharomyces cerevisiae. Rasburykaza jest tetramerycznym białkiem z identycznymi podjednostkami o masie molekularnej około 34 kDa. Po infuzji rasburykazy w dawce 0,20 mg/kg mc./dobę stan stacjonarny leku w surowicy krwi jest osiągany w 2.-3. dniu. Minimalną kumulację rasburykazy (<1,3-krotną) zaobserwowano pomiędzy dniem 1. i 5. podawania preparatu. Średnia objętość dystrybucji mieści się w zakresie 110-127 ml/kg mc. u dzieci i młodzieży i 75,8-138 ml/kg mc. u pacjentów dorosłych, co jest porównywalne z fizjologiczną objętością naczyniową. Rasburykaza jest białkiem, dlatego: 1. przypuszczalnie nie wiąże się z białkami, 2. najprawdopodobniej jej rozkład metaboliczny odbywa się na tej samej drodze co innych białek, tj. poprzez hydrolizę peptydów, 3. jest mało prawdopodobne, aby wchodziła w interakcje z innymi lekami. Klirens rasburykazy wynosi ok. 3,5 ml/kg mc./h. Średni T_0,5 jest podobny u dzieci i młodzieży oraz u pacjentów dorosłych i mieści się w zakresie 15,7 -22,5 h. U dzieci i młodzieży klirens zwiększa się (o ok. 35%) w porównaniu z dorosłymi pacjentami, co prowadzi do mniejszej ogólnoustrojowej ekspozycji na lek. Wydalanie rasburykazy z moczem jest uważane za drugorzędną drogę usuwania rasburykazy.

Leczenie i zapobieganie ostrej hiperurykemii, w celu zapobiegania ostrej niewydolności nerek u pacjentów z nowotworem złośliwym układu krwiotwórczego z dużą masą całkowitą nowotworu i z ryzykiem szybkiego rozpadu lub zmniejszenia masy nowotworu po rozpoczęciu chemioterapii.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Niedobór G-6-PD i inne komórkowe zaburzenia metaboliczne, które mogą powodować niedokrwistość hemolityczną, spowodowaną nadprodukcją nadtlenku wodoru jako produktu ubocznego przemiany kwasu moczowego do alantoiny.

Brak danych dotyczących stosowania rasburykazy u kobiet w ciąży. Ponieważ nie można wykluczyć działania teratogennego rasburykazy, preparat można stosować w okresie ciąży tylko wtedy, gdy jest to bezwzględnie konieczne. Preparat nie powinien być stosowany u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznej metody antykoncepcji. Nie wiadomo czy rasburykaza przenika do mleka ludzkiego. Ponieważ rasburykaza jest białkiem, można się spodziewać, że dawka przyjęta przez dziecko będzie bardzo mała. Podczas leczenia preparatem, należy ocenić korzyści wynikające z karmienia piersią w stosunku do potencjalnego ryzyka dla dziecka.

Dożylnie we wlewie. Lek stosowany jest tylko bezpośrednio przed i na początku chemioterapii (obecnie brak wystarczających danych pozwalających na zalecenie wielokrotnych kursów leczenia). Zalecana dawka leku wynosi 0,20 mg/kg mc./dobę. Czas leczenia może wynosić do 7 dni, przy czym dokładny czas leczenia należy określić na podstawie kontrolowanych stężeń kwasu moczowego w osoczu krwi i oceny klinicznej. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności dostosowywania dawki u dzieci ani u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Sposób podania. Lek podawany jest raz na dobę w 30-minutowym wlewie dożylnym w 50 ml 0,9% roztworu chlorku sodowego. Preparat należy podawać pod kontrolą lekarza przeszkolonego w zakresie chemioterapii nowotworów złośliwych układu krwiotwórczego. Podawanie rasburykazy nie wymaga jakichkolwiek zmian w doborze czasu lub schematu rozpoczęcia chemioterapii cytoredukcyjnej. Roztwór rasburykazy należy podawać przez inny dostęp do żyły, niż założony do infuzji chemioterapeutyków, aby zapobiec jakimkolwiek możliwym niezgodnościom leków. Jeżeli założenie oddzielnego dostępu żylnego jest niemożliwe, istniejący dostęp należy przepłukać roztworem soli między infuzją chemioterapeutyków, a infuzją rasburykazy.

W trakcie terapii rasburykazą pacjentów należy ściśle monitorować w celu zaobserwowania początku działań niepożądanych typu alergicznego, zwłaszcza ciężkich reakcji nadwrażliwości, włącznie z anafilaksją. W takich przypadkach należy przerwać podawanie preparatu na stałe i rozpocząć odpowiednie leczenie. Należy zachować ostrożność u pacjentów z alergiami atopowymi w wywiadzie. Nie zaleca się wielokrotnych kursów leczenia ze względu na brak wystarczających danych dotyczących pacjentów, u których stosowano wielokrotnie rasburykazę. Przeciwciała przeciwko rasburykazie wykryto zarówno u leczonych pacjentów, jak i u zdrowych ochotników, którym podawano rasburykazę. U pacjentów otrzymujących lek, u których wystąpiła methemoglobinemia lub hemoliza, leczenie preparatem należy niezwłocznie i na stałe przerwać i wdrożyć odpowiednie postępowanie lecznicze. Lek nie jest bezpośrednio skuteczny w leczeniu zaburzeń takich jak hiperfosfatemia, hiperkaliemia i hipokalcemia, które mogą być spowodowane rozpadem nowotworu - pacjentów należy ściśle monitorować. Preparat nie był badany u pacjentów z hiperurykemią spowodowaną zaburzeniami mieloproliferacyjnymi. Preparat zawiera do 10,5 mg sodu na fiolkę, co odpowiada 0,53% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Fasturtec będzie podawany w tym samym czasie co inne leki, które także mogą powodować działania
niepożądane.

Jeśli zaobserwowano niespodziewane wystąpienie następujących objawów:
- obrzęk twarzy, warg, języka lub innych części ciała
- spłycenie oddechu, świszczący oddech, trudności w oddychaniu
- wysypka, swędzenie lub pokrzywka
Należy natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi prowadzącemu, pielęgniarce lub farmaceucie
szpitalnemu, gdyż mogą to być objawy ciężkiej reakcji alergicznej (anafilaksji). Te działania
niepożądane występują rzadko (mogą dotyczyć do 1 na 1000 pacjentów).

Bardzo częste działania niepożądane (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów):
- biegunka
- wymioty
- nudności
- ból głowy
- gorączka

Częste działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 10 pacjentów):
- reakcje alergiczne, głównie wysypki i pokrzywka

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 100 pacjentów):
- ciężkie reakcje nadwrażliwości, takie jak reakcja anafilaktyczna (rzadko), w tym wstrząs
  anafilaktyczny (częstość nieznana), który może zakończyć się zgonem
- niskie ciśnienie krwi (niedociśnienie)
- świszczący oddech lub trudności w oddychaniu (skurcz oskrzeli)
- zaburzenia krwi, takie jak: zaburzenia dotyczące czerwonych krwinek, które ulegają
  nieprawidłowemu rozpadowi (hemoliza), zniszczeniu (niedokrwistość hemolityczna) lub
  występuje nieprawidłowe stężenie barwnika krwi (methemoglobinemia)
- drgawki (napad drgawek)

Rzadkie działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 1000 pacjentów):
- wyciek z nosa lub zatkany nos, kichanie, ucisk w obrębie twarzy lub ból (zapalenie błony
  śluzowej nosa)

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
- mimowolne ruchy mięśni (mimowolne skurcze mięśni)

Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z powyższych działań niepożądanych, należy poinformować
lekarza prowadzącego, pielęgniarkę lub farmaceutę szpitalnego.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Nie przeprowadzono badań. Rasburykaza jest enzymem i prawdopodobnie nie wchodzi w interakcje z innymi lekami.

Sanofi Sp. z o.o.
ul. Marcina Kasprzaka 6
01-211 Warszawa
22-280-00-00
www.sanofi.pl