Fluconazole Kabi 2 mg/ml roztwór do infuzji

1 ml roztworu zawiera 2 mg flukonazolu; lek zawiera sód: 9 mg (0,154 mmol) w 1 ml.

Lek przeciwgrzybiczy z grupy triazoli. Hamuje syntezę ergosterolu, niezbędnego do syntezy błony komórkowej grzyba. Działa na: Candida spp. (z wyjątkiem C. krusei), Cryptococcus neoformans, Cryptococcus gattii, Blastomyces dermatiditis, Coccidioides immitis, Histoplasma capsulatum, Paracoccidioides brasiliensis. Wiązanie z białkami jest małe (11-12%). Flukonazol dobrze przenika do wszystkich płynów organizmu. Stężenia flukonazolu w ślinie i w plwocinie są podobne do stężeń w osoczu. U pacjentów z grzybiczym zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych stężenia flukonazolu w płynie mózgowo-rdzeniowym sięgają 80% stężenia w osoczu. Duże stężenia flukonazolu w skórze, przekraczające stężenia w osoczu, dotyczą warstwy rogowej, połączenia naskórkowo-skórnego i gruczołów potowych. Flukonazol jest metabolizowany jedynie w niewielkim stopniu (ok. 11%). Główną drogą wydalania leku są nerki, około 80% przyjętej dawki występuje w moczu w postaci niezmienionej. T_0,5 wynosi 30 h.

Leczenie następujących zakażeń u pacjentów dorosłych: kryptokokowe zapalenie opon mózgowych; kokcydioidomykoza; inwazyjna kandydoza; drożdżakowe zakażenie błon śluzowych, w tym zakażenia gardła, przełyku, występowanie drożdżaków w moczu oraz przewlekłe zakażenia śluzówkowo-skórne; przewlekła zanikowa kandydoza jamy ustnej (zapalenie jamy ustnej) w przypadku, gdy higiena dentystyczna lub leczenie miejscowe jest niewystarczające. Zapobieganie u pacjentów dorosłych: nawrotom zapalenia opon mózgowych u pacjentów z grupy podwyższonego ryzyka; nawrotom drożdżakowego zapalenia błony śluzowej jamy ustnej, gardła i przełyku u pacjentów zakażonych wirusem HIV, u których jest zwiększone ryzyko nawrotów; zakażeniom grzybiczym u pacjentów z przedłużającą się neutropenią (np. u pacjentów z nowotworami krwi, otrzymujących chemioterapię lub u pacjentów po przeszczepieniu krwiotwórczych komórek macierzystych. Następujące zakażenia u noworodków, niemowląt, dzieci i młodzieży w wieku od 0 do 17 lat: leczenie drożdżakowego zakażenia błon śluzowych (jamy ustnej, gardła i przełyku), inwazyjnej kandydozy i kryptokokowego zapalenia opon mózgowych oraz zapobieganie zakażeniom drożdżakami u pacjentów z osłabioną odpornością. Lek można stosować jako leczenie podtrzymujące w celu zapobiegania nawrotom kryptokokowego zapalenia opon mózgowych u dzieci z wysokim ryzykiem nawrotów. Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące właściwego zastosowania leków przeciwgrzybiczych.

Nadwrażliwość na flukonazol, na inne pochodne azolowe lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Przeciwwskazane jest stosowanie z lekami wydłużającymi odstęp QT, które są metabolizowane przez CYP3A4, takimi jak: cyzapryd, astemizol, pimozyd, chinidyna, erytromycyna. Przeciwwskazane jest stosowanie terfenadyny u pacjentów otrzymujących flukonazol w dawkach wielokrotnych, wynoszących ≥400 mg/dobę.

Flukonazolu nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. Badanie obserwacyjne wskazało na możliwość podwyższonego ryzyka samoistnego poronienia u kobiet przyjmujących flukonazol w I trymestrze ciąży. Opisywano przypadki występowania licznych wad wrodzonych (w tym brachycefalia, dysplazja uszu, duże ciemiączko przednie, skrzywienie kości udowej oraz kościozrost kości promieniowej z kością ramienną) u dzieci, których matki były leczone z powodu kokcydioidomykozy dużymi dawkami flukonazolu (od 400 do 800 mg/dobę) przez ≥3 mies. Zależność pomiędzy podawaniem flukonazolu a występowaniem tych wad jest niejasna. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję. Flukonazol przenika do mleka ludzkiego osiągając stężenie podobne do stężenia w osoczu. Karmienie piersią można kontynuować po podaniu pojedynczej dawki flukonazolu 150 mg. Nie zaleca się karmienia piersią po przyjęciu wielu dawek flukonazolu lub po zastosowaniu dużej dawki. Należy rozważyć korzyści dla rozwoju i zdrowia dziecka wynikające z karmieniem piersią w stosunku do klinicznej potrzeby podawania preparatu oraz wszelkie potencjalne działania niepożądane u karmionego dziecka wynikające ze stosowania leku lub choroby podstawowej matki. Flukonazol nie miał wpływu na płodność szczurów płci męskiej i żeńskiej.

Dożylnie, w infuzji z szybkością nieprzekraczającą 10 ml/min. Dorośli. Kryptokokoza - Leczenie kryptokokowego zapalenia opon mózgowych: 400 mg 1. dnia, następnie 200-400 mg raz na dobę, zazwyczaj przez 6-8 tyg.; w przypadku infekcji zagrażających życiu można zwiększyć dawkę do 800 mg/dobę. Leczenie podtrzymujące w zapobieganiu nawrotom kryptokokowego zapalenia opon mózgowych u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka: 200 mg raz na dobę. Stosować do odwołania w dawce dobowej 200 mg. Kokcydioidomykoza: 200-400 mg raz na dobę, zazwyczaj 11-24 mies. lub dłużej; w przypadku niektórych infekcji należy rozważyć zastosowanie dawki 800 mg/dobę, w szczególności w zapaleniu opon mózgowych. Inwazyjna kandydoza: 800 mg 1. dnia, następnie 400 mg raz na dobę; zazwyczaj zalecana długość leczenia zakażenia drożdżakowego krwi wynosi 2 tyg. po pierwszym negatywnym wyniku posiewu krwi oraz ustąpieniu objawów przedmiotowych i podmiotowych charakterystycznych dla kandydemii. Leczenie kandydozy błon śluzowych - Kandydoza jamy ustnej: 200-400 mg 1. dnia, następnie 100-200 mg/dobę, zazwyczaj przez 7-21 dni lub dłużej w przypadku pacjentów z osłabieniem czynności układu immunologicznego. Kandydoza przełyku: 200-400 mg 1. dnia, następnie 100-200 mg raz na dobę, zazwyczaj przez 14-30 dni lub dłużej w przypadku pacjentów z osłabieniem czynności układu immunologicznego. Występowanie drożdżaków w moczu: 200-400 mg raz na dobę, zazwyczaj przez 7-21 dni lub dłużej w przypadku pacjentów z osłabieniem czynności układu immunologicznego. Przewlekła zanikowa kandydoza: 50 mg raz na dobę przez 14 dni. Przewlekła kandydoza śluzówkowo-skórna: 50-100 mg raz na dobę przez 28 dni lub dłużej w przypadku pacjentów z osłabieniem czynności układu immunologicznego oraz w zależności od stopnia zakażenia. Zapobieganie nawrotom drożdżakowego zapalenia błony śluzowej u pacjentów zarażonych HIV, którzy znajdują się w grupie wysokiego ryzyka nawrotu choroby: Kandydoza jamy ustnej, kandydoza przełyku: 100-200 mg raz na dobę lub 200 mg - 3 razy w tyg., nie określono czasu trwania leczenia dla pacjentów z przewlekłym osłabieniem układu immunologicznego. Zapobieganie zakażeniom grzybiczym u pacjentów z przedłużającą się neutropenią: 200-400 mg raz na dobę, leczenie należy rozpocząć kilka dni przed oczekiwanym wystąpieniem neutropenii i kontynuować przez 7 dni po zwiększeniu się liczby neutrofili do >1 000/mm³. Dzieci i młodzież. W populacji pediatrycznej nie należy przekraczać dawki 400 mg raz na dobę. W zależności od wagi oraz stopnia dojrzałości, należy oszacować, które dawkowanie (dla dorosłych czy dzieci) jest najbardziej odpowiednie dla młodzieży w wieku 12-17 lat. Dane kliniczne wskazują, że dzieci mają większy klirens flukonazolu niż pacjenci dorośli. Dawki 100, 200 i 400 mg u dorosłych odpowiadają 3, 6 i 12 mg/kg mc. dawki u dzieci. Noworodki od 28. dnia życia, niemowlęta oraz dzieci do 11 lat - Kandydoza błon śluzowych: 6 mg/kg mc./dobę w 1. dniu, następnie 3 mg/kg mc./dobę. Inwazyjna kandydoza, kryptokokowe zapalenie opon mózgowych: 6-12 mg/kg mc./dobę. Leczenie podtrzymujące w celu zapobiegania nawrotom kryptokokowego zapalenia opon mózgowych u dzieci narażonych na nawrót choroby: 6 mg/kg mc./dobę. Zapobieganie zakażeniom drożdżakami u dzieci z obniżoną odpornością: 3-12 mg/kg mc./dobę w zależności od stopnia nasilenia i czasu trwania neutropenii. Noworodki do 27. dnia życia: w czasie 1. i 2. tyg. życia dziecka należy zastosować taką samą dawkę w mg/kg mc., jak dla niemowląt, ale podawać ją co 72 h (nie należy przekraczać dawki maksymalnej 12 mg/kg mc., podawanej co 72 h); w 3. i 4. tyg. życia dziecka taką samą dawkę jak dla niemowląt należy podawać co 48 h (nie należy przekraczać dawki maksymalnej 12 mg/kg mc., podawanej co 48 h). Istnieje niewiele danych farmakokinetycznych na poparcie takiego schematu dawkowania u noworodków. Szczególne grupy pacjentów. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. W przypadku jednorazowego podania nie jest konieczna modyfikacja dawki. U pacjentów (w tym w populacji pediatrycznej) z zaburzeniami czynności nerek, na początku wielodawkowej terapii flukonazolem należy podać dawkę nasycającą od 50 mg do 400 mg, bazując na zalecanej dziennej dawce dla danego wskazania. Po dawce nasycającej, codzienne dawkowanie (zgodnie ze wskazaniami) należy ustalić na podstawie klirensu kreatyniny (CCr): >50 ml/min - podawać 100% zalecanej dawki; ≤50 ml/min (pacjenci niedializowani) - 50% zalecanej dawki; pacjenci regularnie dializowani - 100% zalecanej dawki po każdej dializie (w dniach, w których nie wykonuje się dializy pacjenci powinni otrzymać zredukowaną dawkę zgodną z CCr). Nie przebadano farmakokinetyki flukonazolu u dzieci z niewydolnością nerek. Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek.

Nie stosować w leczeniu grzybicy owłosionej skóry głowy. Dane dotyczące skuteczności flukonazolu w leczeniu kryptokokozy o innych lokalizacjach (np. płuc i kryptokokoza skóry) są ograniczone - brak dokładnych zaleceń dotyczących dawkowania. Dane dotyczące skuteczności flukonazolu w leczeniu innych postaci grzybicy endemicznej, takich jak parakokcydioidomykoza, sporotrychoza limfatyczno-skórna i histoplazmoza są ograniczone - brak dokładnych zaleceń dotyczących dawkowania. Ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Pacjentów przyjmujących flukonazol należy obserwować pod kątem objawów zaburzeń czynności wątroby. Pacjentów, u których wystąpiły biochemiczne zaburzenia czynności wątroby podczas leczenia flukonazolem należy obserwować, czy nie wystąpią cięższe choroby tego narządu. Ostrożnie stosować u pacjentów z predyspozycją do wystąpienia arytmii. np. z chorobami mięśnia sercowego, zaburzeniami elektrolitowymi oraz leczonych jednocześnie preparatami mogących powodować zaburzenia rytmu serca. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania flukonazolu oraz halofantryny, z uwagi na ryzyko wydłużenia odstępu QT. Należy dokładnie monitorować pacjentów przyjmujących jednocześnie terfenadynę i flukonazol w dawkach <400 mg na dobę. Zachować ostrożność stosując flukonazol w skojarzeniu z lekami, z którymi daje interakcje, zwłaszcza lekami o wąskim przedziale terapeutycznym, metabolizowanymi przez CYP2C9, CYP2C19, CYP3A4. Pacjenci z hipokaliemią i zaawansowaną niewydolnością serca są narażeni na zwiększone ryzyko wystąpienia zagrażających życiu komorowych zaburzeń rytmu serca i zaburzeń rytmu typu torsade de pointes. Należy przerwać stosowanie leku u pacjentów z grzybicą powierzchowną, jeśli wystąpi wysypka związana ze stosowaniem flukonazolu. Wystąpienie wysypki u pacjentów z inwazyjnymi lub ogólnoustrojowymi zakażeniami jest wskazaniem do dokładnej obserwacji i odstawienia leku w przypadku rozwinięcia się zmian pęcherzowych lub rumienia wielopostaciowego. Preparat zawiera 177/354 mg sodu w 50/100 ml co odpowiada 8,85/17,7,4% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

U niektórych pacjentów mogą wystąpić reakcje alergiczne, jednakże ciężkie reakcje alergiczne
występują rzadko. W przypadku wystąpienia którychkolwiek z poniższych objawów, należy niezwłocznie
powiedzieć o tym lekarzowi:

Często występujące działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 osób):
- wysypka na skórze.

Niezbyt często występujące działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 100 osób):
- świąd całego cała, zaczerwienienie skóry lub czerwone, swędzące plamy.

Rzadko występujące działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 1000 osób):
- nagłe sapanie, trudności w oddychaniu lub ucisk w piersi;
- opuchlizna powiek, twarzy lub ust;
- ciężkie reakcje skórne, takie jak wysypka z powstawaniem pęcherzy (może również dotyczyć jamy
  ustnej i języka).

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z powyższych objawów należy przerwać stosowanie leku
Fluconazole Kabi i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Fluconazole Kabi może mieć wpływ na wątrobę. Objawy ze strony wątroby obejmują:

Często występujące działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 osób):
- wymioty.

Niezbyt często występujące działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 100 osób):
- uczucie zmęczenia;
- utrata apetytu;
- zażółcenia skóry lub białkówek oczu (żółtaczka);

Fluconazole Kabi może mieć wpływ na inne układy organizmu, co może objawiać się w następujący
sposób:
Niezbyt często występujące działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 100 osób):
- drgawki.

Rzadko występujące działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 1000 osób):
- zmniejszenie poniżej normy liczby białych komórek krwi odpowiedzialnych za obronę przed
  zakażeniami oraz komórek krwi odpowiedzialnych za powstrzymanie krwawienia, powodujące
  nieoczekiwane powstawanie siniaków i krwawień, nagłej gorączki, bólu gardła i owrzodzeń jamy
  ustnej.

Jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych objawów, należy przerwać stosowanie leku Fluconazole Kabi
i natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Inne działania niepożądane
Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane
niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.

Często występujące działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 osób):
- ból głowy;
- ból brzucha, biegunka, mdłości;
- zwiększenie wartości testów czynności wątroby;
- wysypka.

Niezbyt często występujące działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 100 osób):
- zmniejszenie liczby czerwonych krwinek powodujące bladość, osłabienie i duszność;
- bezsenność, senność;
- zawroty głowy, uczucie wirowania, zaburzenia czucia, najczęściej w postaci mrowienia, kłucia lub
  drętwienia, zmiany smaku;
- zaparcia, niestrawność, wzdęcia, suchość w jamie ustnej;
- ból mięśni;
- uszkodzenie wątroby;
- bąble, pokrzywka, świąd, zwiększona potliwość;
- złe samopoczucie, gorączka.

Rzadko występujące działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 1000 osób):
- czerwone lub purpurowe przebarwienia skóry, których przyczyną może być zmniejszenie liczby
  płytek krwi lub zmiany w obrębie innych komórek krwi;
- zmiany parametrów biochemicznych krwi (wysokie stężenie cholesterolu, lipidów we krwi);
- drżenie;
- zmniejszenie stężenia potasu we krwi;
- zaburzenia w zapisie EKG, zaburzenia rytmu serca;
- niewydolność wątroby;
- utrata włosów.

Częstość nieznana, ale mogą również wystąpić (częstość nie może zostać określona na podstawie
dostępnych danych):
- reakcja nadwrażliwości z wysypką skórną, gorączką, obrzękiem węzłów chłonnych, zwiększeniem
  liczby białych krwinek (eozynofilia) i stanem zapalnym narządów wewnętrznych (wątroby, płuc,
  serca, nerek i jelita grubego) (wysypka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi,
  zespół DRESS, ang. Drug Rash with Eosinophilia and Systemic Symptoms).

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301
faks: + 48 22 49 21 309
e-mail: [email protected].
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Przeciwwskazane jest stosowanie flukonazolu z cyzaprydem, astemizolem, pimozydem, chinidyną, erytromycyną, terfenadyną, ze względu na ryzyko wydłużenia odstępu QT i wystąpienia ciężkich zaburzeń rytmu serca, w tym torsade de pointes. Można rozważyć stosowanie z terfenadyną, jeżeli dawka flukonazolu jest mniejsza niż 400 mg/dobę - w takim przypadku pacjentów należy dokładnie monitorować. Jednoczesne stosowanie flukonazolu z amiodaronem może prowadzić do zwiększenia wydłużenia odstępu QT - należy zachować ostrożność, szczególnie w przypadku stosowania dużych dawek flukonazolu (800 mg). Nie zaleca się stosowania z haloftaryną, ze względu na potencjalne ryzyko zwiększenia kardiotoksyczności. Flukonazol zwiększa stężenie ibrutynibu w osoczu i może zwiększać ryzyko toksyczności; jeśli nie można uniknąć jednoczesnego stosowania, należy zmniejszyć dawkę ibrutynibu do 280 mg raz na dobę (2 kaps.) w trakcie stosowania inhibitora oraz ściśle monitorować stan kliniczny pacjenta. Jednoczesne stosowanie z iwakaftorem, wzmacniającym białko zwane przezbłonowym regulatorem przewodnictwa (CFTR) zwiększa ekspozycję na iwakaftor 3-krotnie i zwiększa ekspozycję na hydroksymetyl-iwakaftor (M1) 1,9-krotnie. U pacjentów stosujących jednocześnie średniej mocy inhibitory CYP3A, takie jak flukonazol i erytromycyna, zaleca się zmniejszenie dawki iwakaftoru do 150 mg raz na dobę. Flukonazol zwiększa stężenie olaparybu w osoczu; jednoczesne stosowanie nie jest zalecane. Jeśli nie można uniknąć jednoczesnego stosowania, należy zmniejszyć dawkę olaparybu do 200 mg 2 razy na dobę. W przypadku stosowania tofacytynibu z innymi lekami umiarkowanie hamującymi aktywność CYP3A4 i jednocześnie silnie hamującymi aktywność CYP2C19 (np. z flukonazolem), ekspozycja na tofacytynib jest zwiększona; zaleca się zmniejszenie dawki tofacytynibu do 5 mg raz na dobę, w razie podawania obu leków jednocześnie. Flukonazol jest silnym inhibitorem CYP2C9 i umiarkowanym inhibitorem CYP3A4 oraz inhibitorem CYP2C19, może zatem zwiększać stężenie, nasilać działanie i toksyczność leków metabolizowanych przez te izoenzymy, m.in.: alfentanylu, fentanylu (ryzyko depresji oddechowej); amitryptyliny, nortryptyliny; leków przeciwzakrzepowych z grupy kumaryn (ryzyko wydłużenia czasu protrombinowego i krwawień; należy kontrolować parametry krzepnięcia); krótkodziałających benzodiazepin (midazolamu, triazolamu); karbamazepiny; antagonistów kanału wapniowego (nifedypiny, isradypiny, amlodypiny, felodypiny, werapamilu); celekoksybu (dawkę celekoksybu zmniejszyć o 1/2); cyklosporyny; cyklofosfamidu (monitorować stężenie kreatyniny i bilirubiny we krwi); inhibitorów reduktazy HMG-CoA (atorwastatyny, fluwastatyny, symwastatyny - ryzyko wystąpienia miopatii i rabdomiolizy; w przypadku zwiększenia aktywności kinazy kreatynowej lub podejrzenia rabdomiolizy należy przerwać stosowanie inhibitora reduktazy HMG-CoA); losartanu (należy stale kontrolować ciśnienie tętnicze krwi); metadonu; NLPZ (fluribuprofenu, ibuprofenu, naproksenu, lornoksykamu, meloksykamu, diklofenaku); fenytoiny; ryfabutyny (ryzyko wystąpienia zapalenia błony naczyniowej oka); sakwinawiru; pochodnych sulfonylomocznika (chlorpropamidu, glibenklamidu, gliklazydu, tolbutamidu - należy częściej kontrolować stężenie glukozy we krwi); ewerolimusu, syrolimusu i takrolimusu (ryzyko nefrotoksyczności); teofiliny; alkaloidów barwinka (winkrystyny i winblastyny- ryzyko neurotoksyczności); zydowudyny; worykonazolu. Podczas jednoczesnego stosowania flukonazolu i ww. leków należy uważnie monitorować pacjenta pod kątem objawów niepożądanych tych leków lub monitorować ich stężenie we krwi; może zaistnieć konieczność zmniejszenia dawek ww. leków; hamujący aktywność enzymu wpływ flukonazolu może utrzymywać się przez 4-5 dni po zakończeniu leczenia, z powodu długiego okresu półtrwania flukonazolu. U pacjentów długotrwale leczonych flukonazolem i kortykosteroidami (np. prednizolonem) należy kontrolować, czy po odstawieniu flukonazolu nie występują objawy niewydolności kory nadnerczy. Flukonazol można stosować w skojarzeniu z witaminą A, jednak należy brać pod uwagę możliwość występowania działań niepożądanych ze strony OUN. Flukonazol może zwiększać AUC etynyloestradiolu i lewonorgestrelu, jest jednak bardzo mało prawdopodobne, aby wpływał na skuteczność złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych. W przypadku jednoczesnego stosowania z amfoterycyną B należy obserwować skuteczność działania (obserwowano niewielkie addycyjne działanie przeciwgrzybicze w przypadku zakażenia C. albicans, brak interakcji w przypadku zakażenia Cryptococcus neoformans oraz antagonizm obu leków w przypadku zakażenia A. fumigatus). Ryfampicyna zmniejsza AUC i skraca T_0,5 flukonazolu odpowiednio o 25 i 20% (należy rozważyć zwiększenie dawki flukonazolu). Nie zaobserwowano istotnych klinicznie interakcji farmakokinetycznych pomiędzy flukonazolem i azytromycyną. Pokarm, cymetydyna, preparaty zobojętniające sok żołądkowy oraz napromieniowanie całego ciała przed przeszczepem szpiku nie wpływają w klinicznie istotny sposób na wchłanianie doustnych postaci flukonazolu.

Fresenius Kabi Polska Sp. z o.o.
al. Jerozolimskie 134
02-305 Warszawa
22-345-67-89
[email protected]
www.fresenius-kabi.com/pl/