Gemipar 500 500 mg czopki doodbytnicze

1 czopek zawiera 50 mg, 125 mg lub 500 mg paracetamolu.

Paracetamol

Paracetamol to lek o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Hamuje syntezę prostaglandyn w ośrodkowym układzie nerwowym poprzez hamowanie cyklooksygenazy kwasu arachidonowego. Zmniejszenie stężenia prostaglandyn w podwzgórzu jest odpowiedzialne za działanie przeciwgorączkowe paracetamolu. Paracetamol nie hamuje syntezy prostaglandyn w tkankach obwodowych. Czas działania przeciwbólowego wynosi 4-6 h, a działania przeciwgorączkowego 6-8 h. Paracetamol dobrze wchłania się po podaniu doodbytniczym. Stopień wiązania z białkami osocza wynosi ok. 25-28 %. T_0,5 w fazie eliminacji u dorosłych wynosi ok. 3-4 h, u dzieci waha się w granicach 1,4-4,5 h. Paracetamol metabolizowany jest w wątrobie, 90% przyjętej dawki wydalane jest z moczem w postaci glukuronidów i siarczanów, 5% w postaci niezmienionej, pozostałe 5% metabolizowane jest w wątrobie, głównie przez CYP2E1 do reaktywnego metabolitu działającego hepatotoksycznie, N-acetylobenzochinoiminy (NAPQI). NAPQI podlega reakcji sprzęgania z glutationem lub innymi substancjami zawierającymi grupę tiolową substancjami z wytworzeniem kwasu merkapturowego rozpuszczalnego w wodzie, tym samym łatwo wydalanego.

Krótkotrwałe leczenie bólu o małym i umiarkowanym nasileniu. Czopki 50 mg: ból związany z ząbkowaniem; gorączka, np. w przebiegu chorób wieku dziecięcego u pacjentów, którzy nie mogą przyjmować paracetamolu doustnie np. z powodu nudności lub wymiotów; czopki 125 mg i 500 mg: bóle głowy, zębów, bóle mięśniowe, stawowe i kostne, bóle po zabiegach chirurgicznych i stomatologicznych; gorączka, np. w przebiegu przeziębienia lub grypy u pacjentów, którzy nie mogą przyjmować paracetamolu doustnie np. z powodu nudności lub wymiotów.

Nadwrażliwość na składniki preparatu. Ciężka niewydolność nerek. Wrodzony niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej i reduktazy methemoglobinowej. Ciężka niewydolność wątroby. Choroba alkoholowa. I trymestr ciąży.

Nie należy stosować w I trymestrze ciąży. Paracetamol może być stosowany w II i III trymestrze ciąży oraz w okresie karmienia piersią w przypadku zdecydowanej konieczności.

Doodbytniczo. Czopki 50 mg oraz 125 mg: dawkę ustala się wg mc. dziecka (przeciętnie jednorazowo 10-15 mg/kg mc.). Czopki 50 mg: niemowlęta 3-6 mies. - 1 czopek jednorazowo, 7-12 mies. - 1-2 czopki jednorazowo. Czopki 125 mg: dzieci 1-3 lat - 1 czopek jednorazowo, 4-6 lat - 1-2 czopki jednorazowo. Czopki 500 mg: dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat - 1 czopek jednorazowo. W razie potrzeby, dawkę można powtarzać co 4 h, nie częściej niż 4 razy na dobę.

Preparat zawiera paracetamol, aby uniknąć przedawkowania należy sprawdzić czy inne przyjmowane leki nie zawierają paracetamolu. Nie należy stosować dawek większych niż zalecane. Należy stosować ostrożnie u pacjentów w podeszłym wieku oraz u osób z niewydolnością wątroby lub nerek. Podczas stosowania paracetamolu nie należy spożywać alkoholu ze względu na ryzyko ciężkiego uszkodzenia wątroby. Szczególne ryzyko uszkodzenia wątroby istnieje u osób głodzonych i regularnie pijących alkohol.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, GEMIPAR 500 może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one
wystąpią.

Rzadko
- Reakcje nadwrażliwości: zaczerwienienie skóry, wysypka, obrzęk naczynioruchowy, duszność,
  napady astmy oskrzelowej, obniżenie ciśnienia tętniczego aż do objawów wstrząsu.
- zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty
- zaburzenia wątroby - objawy uszkodzenia wątroby.
- zaburzenia nerek i dróg moczowych: kolka nerkowa, martwica brodawek nerkowych, ostra
  niewydolność nerek.

Bardzo rzadko
- zaburzenia krwi: granulocytopenia (zmniejszenie liczby granulocytów we krwi), agranulocytoza
  (brak granulocytów we krwi), małopłytkowość (zmniejszenie liczby płytek krwi).

U niektórych osób w czasie stosowania leku GEMIPAR 500 mogą wystąpić inne działania
niepożądane. W przypadku wystąpienia innych objawów niepożądanych, niewymienionych w tej
ulotce, należy poinformować o nich lekarza.

Paracetamol nasila działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych z grupy kumaryny, wydłużając czas krwawienia i zwiększając ryzyko krwotoków. Stosowanie paracetamolu jednocześnie z zydowudyną może nasilać toksyczne działanie zydowudyny na szpik kostny. Równoczesne stosowanie paracetamolu i leków zwiększających metabolizm wątrobowy, np. ryfampicyny, leków przeciwpadaczkowych, barbituranów zwiększa ryzyko uszkodzenia wątroby, nawet w przypadku stosowania zalecanych dawek paracetamolu. Paracetamol wydłuża okres półtrwania chloramfenikolu i w przypadku wielokrotnego stosowania nasila jego toksyczność. Jednoczesne podawanie paracetamolu i NLPZ, zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności nerek. Stosowanie paracetamolu z inhibitorami MAO może wywołać stany pobudzenia i wysoką gorączkę. Metoklopramid przyspiesza, a leki cholinolityczne opóźniają wchłanianie paracetamolu z przewodu pokarmowego. Spożywanie alkoholu podczas leczenia paracetamolem może prowadzić do niewydolności wątroby, spowodowanej martwicą komórek wątrobowych.

Biofaktor Sp. z o.o.
ul. Czysta 4
96-100 Skierniewice
46-832-45-40
[email protected]
www2.biofaktor.pl