Iburapid 400 mg tabletki powlekane

Ibuprofen

lek bez recepty
19,94 zł

Średnia cena w aptekach stacjonarnych

1

Opis

1. Co to jest lek Iburapid i w jakim celu się go stosuje

Ibuprofen należy do grupy leków - niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) o działaniu
leczniczym: przeciwzapalnym, przeciwbólowym i przeciwgorączkowym.

Iburapid stosowany jest w następujących przypadkach:
- ból...

Skład

1 tabl. powl. zawiera 400 mg ibuprofenu. Preparat zawiera laktozę, czerwień koszenilową (E 124), azorubinę (E 122).

Działanie

Lek przeciwzapalny i przeciwreumatyczny, pochodna kwasu propionowego. Dodatkowo wykazuje działanie przeciwgorączkowe. Lek odwracalnie hamuje agregację płytek oraz hamuje aktywność syntetazy prostaglandyn. Ibuprofen poprzez hamowanie cyklooksygenazy, zwłaszcza jej izoenzymu COX-2, powoduje zmniejszenie syntezy cyklicznych nadtlenków, będących bezpośrednimi prekursorami prostaglandyn, które są odpowiedzialne za procesy zapalne oraz biorą udział w powstawaniu i przekaźnictwie czucia bólu. Zablokowanie COX-2 zmniejsza ból, przyczynia się do zmniejszenia obrzęku i objawów zapalnych. Lek z przewodu pokarmowego wchłania się w ponad 80%. Cmax w surowicy występuje po 1 - 2 h od podania na czczo. Z białkami osocza krwi (głównie albuminami) wiąże się w ponad 90%. Powoli przenika do jam stawowych. Ibuprofen jest głównie metabolizowany w wątrobie. 50% - 60% podanej doustnej dawki wydalane jest w moczu, w postaci głównych metabolitów oraz produktów ich sprzęgania z kwasem glukuronowym. T0,5 wynosi 1,5 - 2 h. Nie kumuluje się w ustroju.

Wskazania

Bóle różnego pochodzenia o nasileniu słabym do umiarkowanego (bóle głowy, m.in. ból napięciowy i migrena, bóle zębów, nerwobóle, bóle mięśniowe, stawowe i kostne, bóle towarzyszące grypie i przeziębieniu). Gorączka różnego pochodzenia (m.in. w przebiegu grypy, przeziębienia lub innych chorób zakaźnych). Bolesne miesiączkowanie.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nadwrażliwość na leki z grupy NLPZ, w tym kwas acetylosalicylowy; występowanie w przeszłości astmy aspirynowej, obrzęku naczynioruchowego, skurczu oskrzeli, nieżytu błony śluzowej nosa lub pokrzywki, związanych z przyjmowaniem kwasu acetylosalicylowego lub innych leków z grupy NLPZ. Ciężka niewydolność nerek i (lub) wątroby. Choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy (czynna lub w wywiadzie); perforacja lub krwawienia, również te występujące po zastosowaniu NLPZ. Ciężka niewydolność serca (klasa IV wg NYHA). Ciężkie nadciśnienie tętnicze. Krwawienie mózgowo-naczyniowe lub inne czynne krwawienie. Zaburzenia hematopoezy (zaburzenia układu krwiotwórczego) o niewyjaśnionej przyczynie. Ciężkie odwodnienie (spowodowane wymiotami, biegunką lub niewystarczającym nawodnieniem). Skaza krwotoczna oraz przyjmowanie leków przeciwzakrzepowych. Jednoczesne przyjmowanie innych leków z grupy NLPZ, w tym inhibitorów COX-2. Ostatni trymestr ciąży. Młodzież o masie ciała poniżej 40 kg i dzieci.

Ciąża i karmienie piersią

Leku nie należy stosować w I i II trymestrze ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. Stosowanie ibuprofenu w III trymestrze ciąży jest przeciwwskazane. Hamowanie syntezy prostaglandyn może niekorzystnie wpływać na ciążę i (lub) rozwój zarodkowo-płodowy. Dane z badań epidemiologicznych wskazują na zwiększone ryzyko poronienia, wad wrodzonych serca i wytrzewienia po stosowaniu inhibitorów syntezy prostaglandyn we wczesnej ciąży. Uważa się, że ryzyko to wzrasta wraz ze zwiększaniem dawki i wydłużeniem czasu stosowania leku. U zwierząt wykazano, że podawanie inhibitorów syntezy prostaglandyn zwiększa ryzyko utraty ciąży w fazie przedimplantacyjnej i poimplantacyjnej zarodka oraz ryzyko obumarcia zarodka lub płodu. Ponadto u zwierząt otrzymujących inhibitory syntezy prostaglandyn w okresie organogenezy opisywano zwiększoną częstość występowania różnych wad wrodzonych, w tym wad wrodzonych serca i naczyń. Od 20. tyg. ciąży stosowanie ibuprofen może powodować małowodzie wynikające z zaburzenia nerek płodu. Może to nastąpić wkrótce po rozpoczęciu leczenia i zwykle ustępuje po odstawieniu. Ponadto zgłaszano przypadki zwężenia przewodu tętniczego po leczeniu w II trymestrze ciąży, z których większość ustąpiła po zaprzestaniu leczenia. Jeśli ibuprofen jest stosowany przez kobietę starającą się zajść w ciążę lub w I lub II trymestrze ciąży, dawkę należy utrzymywać na jak najniższym poziomie, a czas leczenia jak najkrótszy. Po ekspozycji na lek przez kilka dni od 20. tyg. ciąży należy rozważyć monitorowanie przedporodowe pod kątem małowodzia i zwężenia przewodu tętniczego. Ibuprofen należy odstawić w przypadku stwierdzenia małowodzia lub zwężenia przewodu tętniczego. W III trymestrze ciąży, w przypadku stosowania dowolnego inhibitora syntezy prostaglandyn może dochodzić do narażenia płodu na: działania toksyczne w obrębie układu krążenia i oddechowego (przedwczesnym zwężeniem/zamknięciem przewodu tętniczego i nadciśnieniem płucnym); zaburzenia czynności nerek, (patrz powyżej); kobiety pod koniec ciąży i noworodka na: możliwe wydłużenie czasu krwawienia - działanie przeciwpłytkowe może wystąpić nawet po bardzo małych dawkach; zahamowanie czynności skurczowej macicy, prowadzące do opóźnienia porodu lub wydłużenia czasu jego trwania. Ibuprofen i jego metabolity mogą przenikać do mleka kobiet karmiących piersią, osiągając niewielkie stężenia. Ponieważ nie było dotychczas doniesień o szkodliwym wpływie leku na niemowlęta, przerwanie karmienia piersią nie jest konieczne w trakcie krótkotrwałego leczenia ibuprofenem w zalecanych dawkach. Preparaty, które hamują cyklooksygenazę (syntezę prostaglandyn) poprzez oddziaływanie na proces owulacji, mogą niekorzystnie wpływać na płodność kobiet. Działanie to jest odwracalne i przemija po zakończeniu terapii.

Dawkowanie

Doustnie. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. Należy poinformować pacjenta, że jeżeli konieczne jest stosowanie leku dłużej niż 3 dni lub gdy stan pacjenta pogarsza się, powinien skontaktować się z lekarzem. Dorośli i młodzież o mc. ≥40 kg (od ok. 12 lat). Zwykle dawka początkowa wynosi 400 mg, w razie konieczności można przyjąć dodatkowe dawki, odstęp pomiędzy dawkami powinien wynosić co najmniej 6 h, maksymalna dawka dobowa wynosi 1200 mg. Migrenowy ból głowy: 400 mg w dawce pojedynczej, a w razie konieczności 400 mg co 4-6 h, maksymalna dawka dobowa wynosi 1200 mg, przyjmowanie należy ograniczyć do maksymalnie 2 lub 3 dni w tyg. Szczególne grupy pacjentów. Tabl. 400 mg nie należy stosować u dzieci o mc. poniżej 40 kg oraz w wieku poniżej 12 lat. Ze względu na większe prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych zaleca się szczególnie uważne monitorowanie pacjentów w podeszłym wieku. Nie ma konieczności zmniejszenia dawki u pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek lub wątroby. Sposób podania. Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą. U pacjentów z dolegliwościami przewodu pokarmowego zaleca się przyjmowanie preparatu podczas posiłków.

Środki ostrożności

Należy zachować ostrożność podczas stosowania preparatu u pacjentów, u których występują: zaburzenie czynności wątroby i (lub) nerek oraz układu krążenia; u pacjentów, u których występują zaburzenia czynności nerek należy stosować dawki skuteczne, możliwie jak najmniejsze, z jednoczesnym monitorowaniem ich czynności; czynna lub w wywiadzie astma oskrzelowa lub alergia - zażycie może spowodować skurcz oskrzeli; alergie na inne substancje, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia reakcji nadwrażliwości; katar sienny, polipy nosa i przewlekła obturacyjna choroba układu oddechowego, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia u nich reakcji alergicznych; toczeń rumieniowaty układowy oraz mieszana choroba tkanki łącznej – występuje zwiększone ryzyko rozwoju jałowego zapalenia opon mózgowych; wrodzone zaburzenia metabolizmu porfiryn (np. ostra porfiria przerywana); choroby przewodu pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego i Crohna) - może dojść do nasilenia objawów; zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie tętnicze, zawał mięśnia sercowego lub niewydolność serca w wywiadzie – może dojść do zatrzymania płynów w organizmie; zaburzenia krzepnięcia krwi - ibuprofen może przedłużyć czas krwawienia; cukrzyca; bezpośrednio po dużym zabiegu chirurgicznym. Należy stosować najmniejszą możliwą dawkę przez najkrótszy możliwy okres aby zmniejszyć ryzyko i (lub) nasilenie działań niepożądanych, gdyż u pacjentów w wieku >65 lat istnieje większe ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, niż u pacjentów młodszych. Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres, konieczny do łagodzenia objawów, zmniejsza ryzyko działań niepożądanych. Wpływ na przewód pokarmowy. Istnieje ryzyko wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które może mieć skutek śmiertelny i które niekoniecznie musi być poprzedzone objawami ostrzegawczymi lub może wystąpić u pacjentów, u których takie objawy ostrzegawcze występowały - w razie wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego czy owrzodzenia, lek należy natychmiast odstawić. Pacjenci z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie, szczególnie osoby w wieku >65 lat powinni być poinformowani, że należy powiadomić lekarza o wszelkich nietypowych objawach ze strony układu pokarmowego (szczególnie o krwawieniu) zwłaszcza w początkowym okresie leczenia. Należy zachować ostrożność stosując preparat u pacjentów stosujących jednocześnie inne leki, które mogą zwiększać ryzyko zaburzeń ze strony przewodu pokarmowego lub mogą zwiększać ryzyko krwawień, takie jak kortykosteroidy lub leki przeciwzakrzepowe jak warfaryna (acenokumarol), lub leki przeciwpłytkowe jak kwas acetylosalicylowy. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i (lub) łagodną do umiarkowanej zastoinową niewydolnością serca, tak jak z zatrzymaniem płynów i z obrzękami należy odpowiednio kontrolować i wydawać właściwe zalecenia. Ibuprofen, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg/dobę), może powodować niewielki wzrost ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (na przykład zawału mięśnia sercowego lub udaru); małe dawki nie zwiększają ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych. W przypadku pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca (NYHA II-III), rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgowych leczenie ibuprofenem należy stosować po jego starannym rozważeniu, przy czym należy unikać stosowania w dużych dawkach (2400 mg/dobę). Należy także starannie rozważyć włączenie długotrwałego leczenia pacjentów, u których występują czynniki ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych (nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu), zwłaszcza jeśli wymagane są duże dawki ibuprofenu (2400 mg/dobę). U pacjentów leczonych preparatem, zgłaszano przypadki zespołu Kounisa, który definiuje się jako objawy ze strony układu sercowo-naczyniowego występujące wtórnie do reakcji alergicznej lub nadwrażliwości, związane ze zwężeniem tętnic wieńcowych i mogące prowadzić do zawału mięśnia sercowego. Wpływ na nerki. Jednoczesne, długotrwałe stosowanie różnych leków przeciwbólowych może prowadzić do uszkodzenia nerek z ryzykiem niewydolności nerek (nefropatia postanalgetyczna). W przypadku długotrwałego leczenia, konieczna jest okresowa kontrola czynności wątroby i nerek jak również liczby krwinek, zwłaszcza u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka. U odwodnionych dzieci i młodzieży istnieje ryzyko zaburzenia czynności nerek. SCAR. Ciężkie skórne działania niepożądane (SCAR), w tym złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona (SJS), toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (TEN) i polekowa reakcja z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (zespół DRESS) oraz ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP), mogące zagrażać życiu lub prowadzić do śmierci, były zgłaszane w związku ze stosowaniem ibuprofenu. Większość tych reakcji wystąpiła w ciągu pierwszego miesiąca. Jeśli objawy przedmiotowe i podmiotowe świadczą o wystąpieniu tych reakcji, należy natychmiast odstawić ibuprofen i rozważyć zastosowanie alternatywnego leczenia (stosownie do przypadku). Ospa wietrzna może być przyczyną powikłań prowadzących do ciężkich infekcji skóry i tkanek miękkich a leki z grupy NLPZ mogą wpływać na pogorszenie stanu tych infekcji, w związku z tym zaleca się unikanie stosowania preparatu w przypadku ospy wietrznej. Lek może wywoływać reakcje nadwrażliwości, po wystąpieniu pierwszych objawów, należy przerwać stosowanie leku - właściwe leczenie, odpowiednie do objawów, powinno zostać zastosowane przez personel medyczny. Długotrwałe stosowanie leków przeciwbólowych z powodu bólu głowy może nasilać ten ból - w przypadku podejrzenia lub pewności, że taka sytuacja ma miejsce, należy zasięgnąć porady lekarskiej i przerwać leczenie. Polekowych bólów głowy należy się spodziewać u pacjentów, u których często lub codziennie występują bóle głowy, pomimo (lub z powodu) regularnego stosowania leków przeciwbólowych. Lek może maskować objawy podmiotowe zakażenia, co może prowadzić do opóźnionego rozpoczęcia stosowania właściwego leczenia, a przez to pogarszać skutki zakażenia. Zjawisko to zaobserwowano w przypadku pozaszpitalnego bakteryjnego zapalenia płuc i powikłań bakteryjnych ospy wietrznej. Jeśli lek stosowany jest z powodu gorączki lub bólu związanych z zakażeniem, zaleca się kontrolowanie przebiegu zakażenia. W warunkach pozaszpitalnych pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają. W przypadku jednoczesnego spożywania alkoholu i NLPZ, nasileniu mogą ulec działania niepożądane związane z działaniem substancji czynnej, szczególnie te dotyczące układu pokarmowego i OUN. Preparat jest dostępny bez recepty i jest zalecany do stosowania krótkotrwałego, choć nie wyklucza się stosowania z zalecenia lekarza. Substancje pomocnicze. Lek zawiera laktozę – nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy - galaktozy. Ze względu na zawartość czerwieni koszenilowej (E 124) i azorubiny (E 122) lek może powodować reakcje alergiczne. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabl. powl., to znaczy, że uznaje się go za „wolny od sodu”.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one
wystąpią.

Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z poniższych objawów, należy natychmiast zaprzestać
stosowania ibuprofenu i zwrócić się o pomoc medyczną:

- Zaczerwienione, niewypukłe, podobne do tarczy lub okrągłe plamy na tułowiu, często z
  pęcherzami na środku, łuszczenie się skóry, owrzodzenia w ustach, gardle, nosie, narządach
  płciowych i oczach. Te ciężkie wysypki skórne może poprzedzać gorączka i objawy grypopodobne
  (złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne
  martwicze oddzielanie się naskórka).
- Rozległa wysypka, wysoka temperatura ciała i powiększone węzły chłonne (zespół DRESS).
- Czerwona, łuszcząca się wysypka z guzkami pod skórą i pęcherzami, z jednoczesną gorączką.
  Objawy zwykle pojawiają się na początku leczenia (ostra uogólniona osutka krostkowa).

W związku z leczeniem lekami z grupy NLPZ zgłaszano występowanie obrzęków, nadciśnienia
tętniczego i niewydolności serca.
Przyjmowanie leków, zawierających w swoim składzie ibuprofen, może być związane z niewielkim
zwiększeniem ryzyka ataku serca (zawał serca) lub udaru. Wzrost ryzyka następuje w przypadku
stosowania dużych dawek leku i w przypadku stosowania leku przez długi okres czasu.

Działania niepożądane występujące niezbyt często (u mniej niż 1 na 100 osób):
- wysypki,
- niestrawność, ból brzucha, nudności,
- bóle głowy,
- zaburzenia widzenia,
- pokrzywka i świąd.

Działania niepożądane występujące rzadko (u mniej niż 1 na 1 000 osób):
- biegunka, wzdęcia, zaparcia, wymioty, zapalenie błony śluzowej żołądka,
- depresja, dezorientacja, omamy, bezsenność,
- zawroty głowy, pobudzenie, drażliwość i uczucie zmęczenia,
- niedowidzenie toksyczne,
- szumy uszne,
- zmniejszenie wartości hemoglobiny i hematokrytu, hamowanie agregacji płytek, przedłużony
  czas krwawienia, zmniejszenie stężenia wapnia w surowicy, zwiększenie stężenia kwasu
  moczowego w surowicy.

Działania niepożądane występujące bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 10 000 osób):
- zaburzenia wskaźników morfologii krwi (anemia, leukopenia – zmniejszenie liczby białych
  krwinek, leukocytów, trombocytopenia – zmniejszenie liczby płytek krwi, pancytopenia –
  niedobór wszystkich prawidłowych krwinek: czerwonych, białych i płytek krwi, agranulocytoza –
  brak pewnego rodzaju krwinek białych - granulocytów),
- zaburzenia czynności wątroby, szczególnie podczas długotrwałego stosowania,
- rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona (ciężki, zagrażający życiu typ reakcji
  alergicznej), toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka,
- smołowate stolce, krwawe wymioty, wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej,
  zaostrzenie zapalenia okrężnicy i choroby Crohna. Choroba wrzodowa żołądka i (lub)
  dwunastnicy, krwawienie z przewodu pokarmowego i perforacja, szczególnie u osób w wieku
  powyżej 65 lat,
- aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych,
- obrzęki, dysuria (dyskomfort towarzyszący oddawaniu moczu), zmniejszenie ilości wydalanego
  moczu, niewydolność nerek, martwica brodawek nerkowych, zwiększenie stężenia mocznika w
  surowicy, zwiększenie stężenia sodu w osoczu krwi (retencja sodu),
- ciężkie reakcje nadwrażliwości jak obrzęk twarzy, języka i krtani, duszność, tachykardia
  (przyspieszone bicie serca), hipotensja (nagłe zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi), wstrząs,
  zaostrzenie astmy i skurcz oskrzeli.
- u pacjentów z istniejącymi chorobami autoimmunologicznymi (toczeń rumieniowaty układowy,
  mieszana choroba tkanki łącznej) podczas leczenia ibuprofenem odnotowano pojedyncze
  przypadki objawów występujących w aseptycznym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych jak
  sztywność karku, ból głowy, nudności, wymioty, gorączka, dezorientacja,
- obrzęk, nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca związana ze stosowaniem leków z grupy NLPZ
  w dużych dawkach,
- nadciśnienie tętnicze.

Częstość występowania „częstość nieznana”
Czerwona łuszcząca się wysypka z guzkami pod skórą i pęcherzami, umiejscowiona przeważnie w
fałdach skórnych, na tułowiu i kończynach górnych, z gorączką występującą na początku leczenia
(ostra uogólniona osutka krostkowa). Jeśli takie objawy wystąpią, należy przerwać przyjmowanie leku
Iburapid i niezwłocznie zwrócić się o pomoc medyczną. Patrz także punkt 2.
Skóra staje się wrażliwa na światło.

Mogą wystąpić ciężkie reakcje skórne znane jako zespół DRESS. Do objawów zespołu DRESS
należą: rozległa wysypka skórna, gorączka, obrzęk węzłów chłonnych oraz zwiększenie liczby
eozynofilów (rodzaj białych krwinek).

Ból w klatce piersiowej, mogący być objawem potencjalnie ciężkiej reakcji alergicznej nazywanej
zespołem Kounisa.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,
Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
Działania niepożądane można również zgłaszać podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Interakcje

Należy zachować ostrożność podczas stosowania preparatu z poniższymi lekami. Jednoczesne stosowanie kwasu acetylosalicylowego z ibuprofenem może powodować nasilenie działań niepożądanych; lek może kompetycyjnie hamować działanie małych dawek kwasu acetylosalicylowego polegające na hamowaniu agregacji płytek krwi, gdy leki te są podawane jednocześnie. Pomimo braku pewności, czy dane te można ekstrapolować do sytuacji klinicznych, nie można wykluczyć, że regularne, długotrwałe stosowanie ibuprofenu może ograniczać działanie kardioprotekcyjne małych dawek kwasu acetylosalicylowego; uważa się, że sporadyczne przyjmowanie ibuprofenu nie ma istotnego znaczenia klinicznego. Stosowanie innych leków z grupy NLPZ (w tym selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy-2) oraz ibuprofenu zwiększa ryzyko działań niepożądanych. NLPZ mogą zmniejszać skuteczność działania leków zmniejszających ciśnienie tętnicze krwi. Istnieją nieliczne dowody na zmniejszenie skuteczności działania leków moczopędnych. Jednoczesne stosowanie z ibuprofenem leków moczopędnych oszczędzających potas, może powodować hiperkaliemię - zaleca się kontrolę stężenia potasu w surowicy. Z nielicznych danych klinicznych wynika, że NLPZ mogą zwiększać działanie leków zmniejszających krzepliwość krwi, takich jak np. warfaryna (acenokumarol). NLPZ mogą powodować zwiększenie stężenia w osoczu fenytoiny, litu i metotreksatu, w związku z tym zaleca się kontrolę ich stężeń w surowicy. NLPZ mogą pogarszać niewydolność serca, zmniejszać GFR i zwiększać stężenie glikozydów nasercowych - zaleca się monitorowanie stężenia digoksyny w surowicy. Przy jednoczesnym stosowaniu z inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) wzrasta ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego. NLPZ mogą powodować spowolnienie wydalania aminoglikozydów i przez to zwiększać ich działanie toksyczne. Ryzyko wystąpienia uszkodzenia nerek przez cyklosporynę zwiększa się w przypadku jednoczesnego stosowania niektórych NLPZ - działanie to nie jest wykluczone także w przypadku jednoczesnego stosowania cyklosporyny i ibuprofenu. Jednoczesne stosowanie cholestyraminy i ibuprofenu powoduje przedłużenie i zmniejszenie (25%) wchłaniania ibuprofenu - preparaty powinny być podawane w odstępie przynajmniej 2 h. Wzrasta ryzyko działania nefrotoksycznego przy jednoczesnym stosowaniu ibuprofenu z takrolimusem. Probenecyd lub sulfinpirazon może spowodować opóźnienie eliminacji ibuprofenu; wpływ tych leków na wydalanie kwasu moczowego jest zmniejszony. Pacjenci przyjmujący NLPZ i chinolony mogą być narażeni na zwiększone ryzyko drgawek. NLPZ mogą zwiększać działanie hipoglikemiczne sulfonyloureazy. Istnieją dowody na wydłużenie czasu krwawienia u pacjentów leczonych jednocześnie ibuprofenem i zydowudyną. Jednoczesne stosowanie z kortykosteroidami – zwiększa się ryzyko działań niepożądanych w obrębie przewodu pokarmowego. Nie należy stosować NLPZ w okresie 8 -12 dni po podaniu mifeprystonu, ponieważ mogą one osłabiać działanie mifeprystonu.

Podmiot odpowiedzialny

Farmak International Sp. z o.o.
al. Jana Pawła II 22
00-133 Warszawa