Increlex 10 mg/ml roztwór do wstrzykiwań

1 fiolka zawiera 40 mg mekaserminy. Lek zawiera alkohol benzylowy (9 mg/ml).

Mekasermina jest ludzkim insulinopodobnym czynnikiem wzrostu-1 (rhIGF-1) uzyskanym za pomocą technologii rekombinacji DNA. Sekwencja aminokwasów leku jest identyczna z sekwencją ludzkiego endogennego IGF-1. Endogenny ludzki IGF-1 stymuluje wzrost i metabolizm chrząstek nasadowych, działa mitogennie, powoduje wzrost narządów (podczas leczenia szczurów z niedoborem IGF-1 za pomocą rhIGF-1 uzyskano wzrost ciała i narządów). Ponadto IGF-1 hamuje wytwarzanie glukozy w wątrobie i pobudza obwodowe zużycie glukozy. Hamuje wydzielanie insuliny. Wpływa na przybieranie i utrzymanie masy kostnej oraz zwiększa gęstość kości. Biodostępność po podaniu osiąga ok. 100%. IGF-1 jest metabolizowany zarówno przez wątrobę jak i nerki. T_0,5 IGF-1 po pojedynczym podskórnym podaniu 0,12 mg/kg u wynosi 5,8 h.

Długotrwałe leczenie zaburzeń wzrostu u dzieci i młodzieży w wieku 2-18 lat z ciężkim pierwotnym niedoborem insulinopodobnego czynnika wzrostu -1 (pierwotny IGFD). Ciężki pierwotny IGFD definiowany jest jako: wskaźnik odchylenia standardowego wzrostu ≤-3,0 oraz podstawowe stężenie IGF-1 <2,5 percentyla dla płci i wieku oraz GH w granicach prawidłowych, niewystępowanie wtórnych postaci niedoboru IGF-1, takich jak niedożywienie, niedoczynność tarczycy lub przewlekłe leczenie farmakologicznymi dawkami steroidów przeciwzapalnych. Do grupy z ciężkim pierwotnym IGFD zalicza się pacjentów z mutacjami genu receptora GH, poreceptorowej drogi sygnałowej i uszkodzeniem genu IGF-1; nie występuje u nich niedobór GH i dlatego nie można oczekiwać u nich adekwatnej odpowiedzi na leczenie egzogennym GH. W razie potrzeby lekarz może podjąć decyzję o uzupełnieniu diagnostyki o test wytwarzania IGF-1.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Stosowanie mekaserminy jest przeciwwskazane u dzieci i młodzieży z aktywnym procesem nowotworowym lub jego podejrzeniem bądź jakimkolwiek schorzeniem, obecnym lub w wywiadzie, które zwiększa ryzyko wystąpienia nowotworu łagodnego lub złośliwego. Leku nie wolno podawać wcześniakom i noworodkom, ze względu na zawartość alkoholu benzylowego.

Brak odpowiednich danych dotyczących stosowania mekaserminy u kobiet w ciąży. Nie należy rozpoczynać leczenia preparatem do czasu uzyskania negatywnego wyniku testu ciążowego. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne metody antykoncepcji w czasie leczenia. Lek nie powinien być stosowany w ciąży. Podczas leczenia preparatem karmienie piersią nie jest zalecane z powodu niewystarczającej liczby danych na temat przenikania leku do mleka kobiecego. Płodność. Mekasermina nie wykazuje wpływu na płodność u szczurów po zastosowaniu dożylnym.

Podskórnie. Leczenie preparatem powinno być prowadzone przez lekarza doświadczonego w diagnozowaniu i leczeniu pacjentów z zaburzeniami wzrostu. Dzieci w wieku od 2 do 18 lat. Dawka powinna być dobrana indywidualnie. Dawka początkowa wynosi 0,04 mg/kg mc. 2 razy na dobę w iniekcji podskórnej. Jeśli nie występują poważne objawy niepożądane, po co najmniej tygodniu dawka może być stopniowo zwiększana o 0,04 mg/kg mc. do dawki maksymalnej 0,12 mg/kg mc. podawanej 2 razy na dobę. Jeżeli zalecana dawka nie jest tolerowana przez pacjenta, należy rozważyć leczenie mniejszą dawką. Działanie terapeutyczne powinno być oceniane na podstawie szybkości wzrostu. Najmniejsza dawka związana z istotnym przyspieszeniem wzrastania dla jednego pacjenta wynosi 0,04 mg/kg mc. 2 razy na dobę (BID). Jeżeli przez rok nie uzyskano odpowiedzi na leczenie, kontynuację terapii należy ponownie rozważyć. Nie należy przekraczać maksymalnej dawki wynoszącej 0,12 mg/kg 2 razy na dobę. Dostępne dane sugerują, że ryzyko wystąpienia nowotworu może być większe u pacjentów, którym podawano mekaserminę przy braku niedoboru IGF-1 lub u pacjentów, którzy otrzymują lek w dawkach wyższych niż zalecane, ponieważ prowadzi to do wzrostu stężenia IGF-1 powyżej normy. Szczególne grupy pacjentów. Istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania mekaserminy u dzieci z zaburzeniami czynności wątroby i (lub) zaburzeniami czynności nerek, specyficznej grupy z ciężkim pierwotnym IGFD; u każdego pacjenta zaleca się indywidualne dobranie dawki. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania i skuteczności mekaserminy u dzieci w wieku do 2 lat, w związku z tym nie zaleca się jej stosowania. Sposób podania. Lek należy podawać we wstrzyknięciu podskórnym krótko przed lub po posiłku lub przekąsce. W przypadku wystąpienia hipoglikemii należy zmniejszyć dawkę leku. Stosowanie preparatu należy przerwać, jeżeli pacjent z jakiegokolwiek powodu nie może przyjmować pokarmów. Na początku leczenia i do czasu ustalenia dobrze tolerowanej dawki zaleca się monitorowanie stężenia glukozy przed posiłkami. W przypadku częstych objawów hipoglikemii lub ciężkiej hipoglikemii należy kontynuować monitorowanie stężenia glukozy we krwi niezależnie od jej stężeń przed posiłkami oraz w miarę możliwości w przypadku wystąpienia objawów hipoglikemii. Dawka mekaserminy nie może być zwiększana w celu uzupełnienia jednej lub więcej ominiętych dawek. Przy każdej kolejnej iniekcji należy zmieniać miejsce podania, co pomoże zapobiegać lipohipertrofii.

Leku nie stosować dożylnie. Po wprowadzeniu do obrotu mekaserminy, wśród dzieci i młodzieży leczonych mekaserminą zaobserwowano przypadki nowotworów łagodnych i złośliwych. W przypadku wystąpienia nowotworu łagodnego lub złośliwego u pacjenta, terapia mekaserminą powinna zostać przerwana na stale, a pacjent powinien zgłosić się pod opiekę specjalistycznego ośrodka leczniczego. Mekaserminę należy stosować wyłącznie w leczeniu ciężkiego pierwotnego niedoboru IGF-1. Przed rozpoczęciem leczenia należy wyrównać niedobory dotyczące tarczycy lub stanu odżywienia. Lek nie jest substytutem leczenia GH. Lek nie powinien być stosowany do stymulacji wzrostu u pacjentów z zarośniętymi nasadami kości. Ponieważ może wywierać insulinopodobne działanie hipoglikemizujące, powinien być podawany krótko przed lub po posiłku lub przekąsce. Szczególnej uwagi wymagają małe dzieci, dzieci z hipoglikemią w wywiadzie i dzieci nieregularnie przyjmujące posiłki. Na początku leczenia, szczególnie do czasu ustalenia dobrze tolerowanej dawki leku, w ciągu 2-3 h po podaniu dawki pacjenci powinni unikać wszelkich czynności wysokiego ryzyka. Jeśli pacjent z poważną hipoglikemią jest nieprzytomny lub z innego powodu nie może we właściwy sposób przyjmować posiłków, może być konieczne podawanie glukagonu w iniekcji. Pacjenci, u których kiedyś już wystąpiła hipoglikemia, powinni mieć dostęp do glukagonu. Podczas pierwszego zlecenia leku należy pouczyć pacjenta o objawach przedmiotowych i podmiotowych i leczeniu hipoglikemii, z uwzględnieniem iniekcji glukagonu. U chorych z cukrzycą przyjmujących ten lek może być konieczne zmniejszenie dawek insuliny i(lub) innych preparatów hipoglikemizujących. Przed rozpoczęciem leczenia wskazane jest wykonanie badania echokardiograficznego u wszystkich pacjentów. Pacjenci kończący leczenie również powinni mieć wykonany echokardiogram. U pacjentów, u których wystąpiły nieprawidłowości w zapisie echokardiograficznym lub objawy sercowo-naczyniowe powinno się regularnie wykonywać echokardiogram. Podczas stosowania leku opisywano wystąpienie przerostu tkanki limfatycznej (np. migdałków) związanego z powikłaniami, takimi jak chrapanie, bezdech senny oraz przewlekły wysięk do ucha środkowego. Pacjenci powinni być poddawani badaniom regularnie, a także w przypadku pojawienia się objawów klinicznych, ażeby uniknąć możliwych powikłań lub wdrożyć właściwe leczenie. U chorych leczonych mekaserminą, podobnie jak u chorych leczonych GH, opisywano nadciśnienie wewnątrzczaszkowe (IH) z obrzękiem tarcz nerwu wzrokowego, zaburzenia widzenia, ból głowy, nudności i(lub) wymioty. Oznaki i objawy związane z IH ustąpiły po przerwaniu podawania. Zaleca się badanie dna oka na początku i okresowo podczas leczenia mekaserminą, a także w przypadku pojawienia się objawów klinicznych. U pacjentów, u których wzrost jest gwałtowny, może dojść do złuszczenia głowy kości udowej i progresji skoliozy; należy przebadać pacjentów, którzy zaczęli utykać lub skarżą się na ból biodra lub kolana. W przypadku wystąpienia objawów nadwrażliwości lub oznak choroby nowotworowej leczenie należy przerwać. Jeżeli przez rok brak jest odpowiedzi na leczenie, należy ponownie rozważyć jego zasadność. Pacjenci, u których wystąpiły reakcje alergiczne po wstrzyknięciu IGF-1, lub u których doszło do nieoczekiwanego podwyższenia ciśnienia krwi po podaniu IGF-1, albo u których bez znanej przyczyny nie doszło do zwiększenia odpowiedzi na lek, mogą wykazywać reakcję związaną z wytwarzaniem przeciwciał na podawany IGF-1. Reakcja ta może być spowodowana produkcją przeciwciał anty-IGF-1 z grupy IgE, wstrzymujących lub neutralizujących działanie leku. W takim przypadku należy rozważyć postępowanie zgodne z zasadami w razie wykrycia przeciwciał. Lek zawiera alkohol benzylowy, który może powodować reakcje toksyczne i rzekomoanafilaktyczne u niemowląt i dzieci do 3 rż. Lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu/fiolkę, stąd uznaje się że jest zasadniczo "wolny od sodu".

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Jeśli wystąpią jakiekolwiek działania niepożądane, w tym wszelkie możliwe działania niepożądane
niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Najczęściej działaniami niepożądanymi występującymi w wyniku stosowania mekaserminy są: niskie
stężenie cukru we krwi (hipoglikemia), wymioty, reakcje w miejscu wstrzyknięcia, ból głowy,
zapalenie ucha środkowego. W czasie leczenia produktem INCRELEX zgłaszano także ciężkie
reakcje alergiczne. W przypadku wystąpienia któregoś z tych objawów, należy zapoznać się z
uwagami dotyczącymi danego działania niepożądanego wymienionego w poniższych sekcjach.

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
Guzy nowotworowe i nienowotworowe
Odnotowano zwiększenie częstości występowania guzów nowotworowych i nienowotworowych u
pacjentów leczonych produktem leczniczym INCRELEX. Ryzyko wystąpienia takich zmian może być
większe, jeśli produkt leczniczy INCRELEX jest stosowany w leczeniu choroby innej niż wymieniona
w punkcie 1. lub w dawce większej niż zalecana w punkcie 3.

Ciężkie reakcje alergiczne (anafilaksja)
Pokrzywka uogólniona, trudności w oddychaniu, zawroty głowy, obrzęk twarzy i (lub) gardła były
zgłaszane po zastosowaniu mekaserminy. W przypadku wystąpienia ciężkiej reakcji alergicznej należy
natychmiast przerwać stosowanie produktu INCRELEX i szukać pilnej pomocy medycznej.
Obserwowano również miejscowe reakcje alergiczne w miejscu podania leku (świąd, pokrzywka).

Wypadanie włosów (łysienie)
Zgłaszano przypadki wypadania włosów po zastosowaniu mekaserminy.

Bardzo często (występują u więcej niż 1 osoby na 10)
Niski poziom cukru we krwi (hipoglikemia)
Mekasermina może zmniejszać stężenia cukru we krwi. Objawami niskiego stężenia cukru we krwi są:
zawroty głowy, uczucie zmęczenia, niepokój, głód, drażliwość, trudności z koncentracją, poty,
nudności i szybkie lub nieregularne bicie serca.

Ciężka hipoglikemia może spowodować utratę przytomności, drgawki lub zgon. W przypadku
wystąpienia drgawek lub utraty przytomności należy natychmiast przerwać stosowanie produktu
INCRELEX i szukać pilnej pomocy medycznej.

W przypadku stosowania produktu INCRELEX, należy unikać udziału we wszelkich czynnościach
wysokiego ryzyka (forsowny wysiłek) w ciągu 2-3 godzin po podaniu iniekcji produktu INCRELEX,
szczególnie na początku leczenia.

Przed rozpoczęciem leczenia produktem INCRELEX lekarz lub pielęgniarka udzielą informacji jak
leczyć hipoglikemię. Należy zawsze mieć przy sobie źródło cukru, takie jak sok pomarańczowy, żel
glukozowy, cukierek lub mleko, dostępne w przypadku pojawienia się hipoglikemii. W przypadku
ciężkiej hipoglikemii, jeśli pacjent nie reaguje i nie może wypić słodzonego płynu, powinien otrzymać
wstrzyknięcie glukagonu. Zostaniecie Państwo poinstruowani przez lekarza lub pielęgniarkę jak
podawać wstrzyknięcie glukagonu. Po wstrzyknięciu glukagon podnosi poziom cukru we krwi. Ważne
jest, aby pacjent stosował zrównoważoną dietę obejmującą, oprócz pokarmów zawierających cukier,
także białko i tłuszcze na przykład mięso i sery.

Na początku leczenia i do czasu ustalenia dobrze tolerowanej dawki, należy monitorować stężenie
cukru (glukozy) we krwi, wykonując badanie stężenia cukru we krwi z palca przed każdym posiłkiem.
W przypadku częstych objawów hipoglikemii lub ciężkiej hipoglikemii należy kontynuować kontrolę
stężenia cukru we krwi niezależnie od posiłków oraz w miarę możliwości w przypadku wystąpienia
objawów hipoglikemii.

Hipertrofia (przerost tkanki w miejscu wstrzyknięcia) oraz zasinienie w miejscu wstrzyknięcia
Reakcji tej można uniknąć zmieniając za każdym razem miejsce wkłucia (rotacja miejsc wkłucia).

Układ pokarmowy
W trakcie stosowania mekaserminy występowały wymioty i ból w górnej części brzucha.

Zakażenia
U dzieci leczonych mekaserminą obserwowano zakażenia ucha środkowego.

Układ mięśniowo-szkieletowy
W trakcie stosowania mekaserminy występowały bóle stawów i bóle w kończynach.

Układ nerwowy
W trakcie stosowania mekaserminy występował ból głowy.

Często (występują nie częściej niż u 1 osoby na 10)
Drgawki
W trakcie stosowania mekaserminy obserwowano wystąpienie drgawek (napady) .
W trakcie stosowania mekaserminy raportowano zawroty głowy i drżenie.

Zaburzenia sercowe
W trakcie stosowania mekaserminy raportowano przyspieszenie bicia serca oraz nieprawidłowe
dźwięki serca.

Zwiększenie stężenia glukozy we krwi (hiperglikemia)
Zaobserwowano również zwiększenie stężenia glukozy w trakcie leczenia mekaserminą.

Powiększone migdałki/przerost migdałka gardłowego
Stosowanie mekaserminy może prowadzić do powiększenia migdałków/przerostu migdałka
gardłowego. Niektórymi objawami powiększonych migdałków/przerostu migdałka gardłowego są:
chrapanie, trudności w oddychaniu lub połykaniu, bezdech senny (stan, w którym dochodzi do
krótkotrwałego zatrzymania oddechu podczas snu) lub gromadzenie się płynu w uchu środkowym, jak
również infekcje ucha. Bezdech senny może prowadzić do nadmiernej senności w dzień. Jeśli objawy
te są niepokojące należy powiadomić lekarza. Lekarz powinien przeprowadzać regularne badania
migdałków/migdałka gardłowego pacjenta.

Powiększenie grasicy
W trakcie stosowania mekaserminy obserwowano powiększenie grasicy (wyspecjalizowany narząd w
układzie odpornościowym).

Obrzęk tarczy nerwu wzrokowego
W trakcie stosowania mekaserminy może być obserwowany przez lekarza lub optyka obrzęk tylnej
części oka (w związku ze zwiększonym ciśnieniem w mózgu).

Niedosłuch (utrata słuchu)
W trakcie stosowania mekaserminy obserwowano niedosłuch (utrata słuchu), ból ucha oraz płyn w
uchu środkowym. Należy powiedzieć lekarzowi, jeżeli wystąpią problemy ze słuchem.

Nasilenie skoliozy (spowodowane gwałtownym wzrastaniem)
Jeśli pacjent ma skoliozę, należy często przeprowadzać badanie sprawdzające czy nie powiększa się
krzywizna kręgosłupa. W trakcie leczenia mekaserminą, obserwowano również ból mięśni.

Układ rozrodczy
W trakcie stosowania mekaserminy obserwowano powiększenie piersi.

Układ pokarmowy
W czasie leczenia mekaserminą mogą wystąpić bóle brzucha.

Zmiany w obrębie skóry i włosów
W czasie leczenia mekaserminą może wystąpić pogrubienie skóry, pojawić się znamiona lub
nienormalny wygląd włosów.

Reakcje w miejscu wstrzyknięcia
Zgłaszane w trakcie stosowania produktu INCRELEX reakcje obejmują ból, podrażnienie,
krwawienie, zaczerwienienie i twardnienie. Reakcji w miejscu wstrzyknięcia można uniknąć
zmieniając za każdym razem miejsce wkłucia (rotacja miejsc wkłucia).

Niezbyt często (występują nie częściej niż u 1 osoby na 100)
Zwiększone ciśnienie w mózgu (nadciśnienie wewnątrzczaszkowe)
INCRELEX może czasami spowodować przemijający wzrost ciśnienia w obrębie mózgu. Objawy
nadciśnienia śródczaszkowego mogą obejmować zaburzenia widzenia, ból głowy, nudności i (lub)
wymioty. W razie wystąpienia któregoś z tych objawów należy powiadomić lekarza. Lekarz może
sprawdzić, czy występuje nadciśnienie wewnątrzczaszkowe. Jeżeli tak, lekarz może zadecydować o
czasowym zmniejszeniu dawek lub przerwaniu leczenia mekaserminą. Po ustąpieniu epizodu leczenie
mekaserminą może być wznowione.

Zaburzenia pracy serca
W trakcie stosowania mekaserminy u niektórych pacjentów badanie USG serca (echokardiogram)
wykazało powiększenie mięśnia sercowego oraz nieprawidłowości w funkcjach zastawek. Lekarz
może wykonać echokardiogram przed rozpoczęciem, w trakcie oraz po zakończeniu stosowania
mekaserminy.

Reakcje w miejscu wstrzyknięcia
Podczas stosowania leku INCRELEX zgłaszano występowanie reakcji obejmujących wysypkę, obrzęk
oraz tłuszczowe zgrubienia. Reakcji w miejscu wstrzyknięcia można uniknąć zmieniając miejsce
wkłucia przy każdym kolejnym wstrzyknięciu (rotacja miejsca podania).

Zwiększenie masy ciała
W trakcie stosowania mekaserminy obserwowano zwiększenie masy ciała.

Inne niezbyt częste działania niepożądane związane z leczeniem mekaserminą to depresja, nerwowość.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania
niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w
załączniku V. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji
na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji. U pacjentów z cukrzycą może być konieczne zmniejszenie dawek insuliny i (lub) doustnych leków przeciwcukrzycowych.

Ipsen Poland Sp. z o.o.
ul. Chmielna 73 (Budynek Varso 2, Piętro 19)
00-801 Warszawa
22-653-68-00
www.ipsen.com/poland/