Leku nie wolno podawać dooponowo. Po podaniu kwasu folinowego dooponowo po przedawkowaniu metotreksatu podanego dooponowo zgłoszono zgon pacjenta. Leczenie kwasem folinowym może maskować objawy niedokrwistości złośliwej lub inne niedokrwistości z niedoboru witaminy B12. Nie należy leczyć kwasem folinowym makrocytemii spowodowanej stosowaniem leków cytotoksycznych - pośrednich lub bezpośrednich inhibitorów syntezy DNA (hydroksykarbamid, cytarabina, merkaptopuryna, tioguanina). W terapii skojarzonej z fluorouracylem, toksyczność 5-FU może być zwiększona lub zmieniona przez folinian sodu. Do najczęściej występujących objawów należy leukopenia, zapalenie błon śluzowych, zapalenie jamy ustnej i (lub) biegunka, która może ograniczać dawkę. Podczas stosowania folinianu sodu w terapii skojarzonej z fluorouracylem, dawkę 5-FU częściej zmniejsza się, ze względu na wystąpienie objawów toksyczności, niż w przypadku stosowania 5-FU w monoterapii. W ciężkich przypadkach leczenie polega na odstawieniu 5-FU i folinianu sodu oraz leczeniu wspomagającym lekami podawanymi dożylnie. Terapii skojarzonej 5-FU/kwasu folinowego nie wolno rozpoczynać ani kontynuować u pacjentów z objawami działania toksycznego na przewód pokarmowy, niezależnie od ich nasilenia, aż do całkowitego ustąpienia wszystkich takich objawów. Jeśli pojawi się biegunka i (lub) zapalenie jamy ustnej wskazane jest zmniejszenie dawki 5-FU, aż do całkowitego ustąpienia objawów. Pacjentów należy pouczyć, aby skontaktowali się niezwłocznie z lekarzem prowadzącym, jeśli wystąpi zapalenie jamy ustnej i (lub) biegunka 2 razy dziennie. Szczególną ostrożność należy zachować podczas leczenia pacjentów w podeszłym wieku, wycieńczonych lub pacjentów, którzy byli poddani radioterapii. U takich pacjentów zaleca się rozpoczęcie leczenia zmniejszoną dawką 5-FU. Z wyjątkiem przypadków przedawkowania antagonistów kwasu foliowego, folinianu sodu nie wolno podawać jednocześnie z przeciwnowotworowymi antagonistami kwasu foliowego (np. metotreksat) w celu zmiany lub przerwania klinicznych działań toksycznych, ponieważ działanie terapeutyczne antagonistów może być zniesione. Monitorowanie stężenia metotreksatu w surowicy jest istotne dla określenia optymalnej dawki i czasu trwania leczenia folinianem sodu. Opóźnione wydalanie metotreksatu może być powodowane przez kumulację w trzeciej przestrzeni (tj. puchlina brzuszna, wysięk do opłucnej), niewydolność nerek, niedostateczne nawodnienie pacjenta lub podawanie NLPZ lub salicylanów. U pacjentów, u których występuje opóźnione początkowe wydalanie metotreksatu, może wystąpić odwracalna niewydolność nerek. Folinian sodu nie wpływa na niehematologiczne działania toksyczne metotreksatu, takie jak nefrotoksyczność wynikająca z wytrącania się leku i (lub) metabolitu w nerkach. Należy unikać nadmiernych dawek kwasu folinowego, ponieważ może to osłabiać działanie przeciwnowotworowe metotreksatu, szczególnie w przypadku guzów w o.u.n., gdzie kwas folinowy gromadzi się po wielokrotnym podaniu. Oporność na metotreksat w wyniku zmniejszenia transportu przezbłonowego oznacza również oporność na leczenie ochronne kwasem folinowym, ponieważ obydwa leki wykorzystują taki sam mechanizm transportu. W przypadku wystąpienia nieprawidłowych badań laboratoryjnych lub klinicznych działań toksycznych zawsze należy brać pod uwagę możliwość stosowania przez pacjenta innych produktów leczniczych, które wchodzą w interakcje z metotreksatem (np. leki, które mogą zakłócać eliminację metotreksatu lub wiązanie z albuminami osocza). Preparat zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na fiolkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.