1. Co to jest lek Metafen rozkurczowy i w jakim celu się go stosuje
Substancja czynna leku - drotaweryna jest syntetyczną pochodną papaweryny. Lek wykazuje działanie rozkurczowe (spazmolityczne) na mięśnie gładkie. Jego działanie spazmolityczne wiąże się z bezpośrednim wpływem na mięśniówkę gładką i jest niezależne od rodzaju unerwienia. Działanie leku szczególnie wyraźnie zaznacza się w stanach skurczowych w obrębie jamy brzusznej, dróg żółciowych, układu moczowego, przewodu pokarmowego oraz układu krążenia.
Wskazania do stosowania • Stany skurczowe mięśni gładkich związane z chorobami dróg żółciowych: kamica pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, zapalenie pęcherzyka żółciowego. • Stany skurczowe mięśni gładkich dróg moczowych: kamica nerkowa, zapalenie miedniczek nerkowych, zapalenie pęcherza moczowego, bolesne parcie na mocz.
Wspomagająco: • w stanach skurczowych mięśni gładkich przewodu pokarmowego: w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, w stanach skurczowych wpustu i odźwiernika żołądka, w zespole drażliwego jelita grubego, w zaparciach spastycznych i wzdęciach jelit. • w bolesnym miesiączkowaniu.
Skład
1 tabl. zawiera 40 mg chlorowodorku drotaweryny.
Składnik Aktywny
Drotaverine hydrochloride
Działanie
Drotaweryna jest pochodną izochinoliny o działaniu spazmolitycznym na mięśnie gładkie, w następstwie hamowania fosfodiesterazy IV (PDE IV). W następstwie hamowania PDE IV następuje zwiększenie stężenia cAMP, inaktywacja kinazy łańcucha lekkiego miozyny i rozkurcz mięśni gładkich. Drotaweryna jest skuteczna w leczeniu skurczów mięśni gładkich, zarówno pochodzenia neurogennego, jak i mięśniowego. Niezależnie od rodzaju unerwienia autonomicznego drotaweryna działa na mięśnie gładkie, znajdujące się w przewodzie pokarmowym, drogach żółciowych, układzie moczowo-płciowym i układzie krążenia. Ze względu na działanie rozszerzające naczynia zwiększa przepływ krwi w tkankach. Lek jest szybko i całkowicie wchłaniany po podaniu doustnym. Wiąże się w dużym stopniu z białkami osocza u ludzi (95-98%), szczególnie z albuminami, γ- i β-globulinami. Cmax w osoczu krwi występuje w ciągu 45-60 min po przyjęciu doustnym. Po metabolizmie pierwszego przejścia ok. 65% podanej dawki przechodzi do krążenia w postaci niezmienionej. Drotaweryna jest metabolizowana w wątrobie. T0,5 wynosi 8-10 h. Ponad 50% jest wydalane z moczem, a ok. 30% z kałem. Lek wydalany jest głównie w postaci metabolitów. W moczu nie wykrywa się drotaweryny w postaci niezmienionej.
Wskazania
Stany skurczowe mięśni gładkich związane z chorobami dróg żółciowych: kamica pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, zapalenie pęcherzyka żółciowego. Stany skurczowe mięśni gładkich dróg moczowych: kamica nerkowa, zapalenie miedniczek nerkowych, zapalenie pęcherza moczowego, bolesne parcie na mocz. Wspomagająco: w stanach skurczowych mięśni gładkich przewodu pokarmowego - w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, w stanach skurczowych wpustu i odźwiernika żołądka, w zespole drażliwego jelita grubego, w zaparciach spastycznych i wzdęciach jelit; w bolesnym miesiączkowaniu.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na chlorowodorek drotaweryny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka niewydolność serca, wątroby lub nerek, blok przedsionkowo-komorowy IIst.-IIIst.. Dzieci w wieku poniżej 6 lat.
Ciąża i karmienie piersią
Drotaweryna przenika przez łożysko. Lek można stosować u kobiet w ciąży jedynie w przypadku bezwzględnej konieczności. W badaniu klinicznym stwierdzono zwiększone ryzyko krwotoku poporodowego u pacjentek otrzymujących drotawerynę w trakcie porodu, dlatego nie należy stosować drotaweryny w okresie porodu. Nie wiadomo czy drotaweryna przenika do mleka kobiecego, dlatego nie zaleca się stosowania leku w okresie karmienia piersią.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli: 120-240 mg na dobę w 2-3 dawkach podzielonych. Maksymalna dawka dobowa wynosi 240 mg. Nie były prowadzone badania kliniczne z udziałem dzieci. W przypadku konieczności zastosowania preparatu: dzieci w wieku 6-12 lat: 80 mg na dobę w 2 dawkach podzielonych; dzieci w wieku powyżej 12 lat: 160 mg na dobę w 2-4 dawkach podzielonych. Bez konsultacji z lekarzem pacjent nie powinien stosować leku dłużej niż 10 dni.
Środki ostrożności
Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania preparatu: u pacjentów z porfirią; u pacjentów z niedociśnieniem; u dzieci (brak badań), u kobiet w ciąży. Nie należy stosować drotaweryny w okresie porodu.
Działania niepożądane
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane występujące rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 1 000 pacjentów, ale częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów): • bóle i zawroty głowy, bezsenność, • nudności, utrata łaknienia, zaparcia, • po dużych dawkach - senność, osłabienie, • obniżenie ciśnienia krwi, kołatanie serca, • reakcje alergiczne (obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, wysypka, świąd).
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): • krwawienie poporodowe.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181 C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Interakcje
Jednoczesne stosowanie z preparatami zawierającymi lewodopę zmniejsza skuteczność ich działania przeciwparkinsonowego oraz nasilenie drżeń i sztywności.
Podmiot odpowiedzialny
Zakłady Farmaceutyczne "Polpharma" S.A. ul. Pelplińska 19 83-200 Starogard Gdański 58-563-16-00 [email protected] www.polpharma.pl
Z tego artykułu dowiesz się:
Jakie są wskazania i przeciwwskazania do szczepień przeciw grypie?
Na czym polega kwalifikacja do szczepienia przeciw grypie i kto może ją wykonać?
Jakie są możliwe niepożądane odczyny poszczepienne i jak sobie z nimi radzić?