Mozobil 20 mg/ml roztwór do wstrzykiwań

1 ml roztworu zawiera 20 mg pleryksaforu.

Pochodna bicyklamowa, odwracalny antagonista receptora chemokinowego CXCR4. Blokuje wiązanie ligandu macierzystego, zrębowego czynnika-1α(SDF-1α, inna nazwa CXCL12). Przyjęto następujący mechanizm zwiększenia leukocytozy i liczby krążących macierzystych komórek progenitorowych: po podaniu pleryksaforu następuje zerwanie wiązania natywnego ligandu z receptorem chemokinowym CXCR4, co prowadzi do uwolnienia do krwi krążącej komórek dojrzałych i multipotencjalnych. Po podaniu pleryksaforu dochodzi do mobilizacji prawidłowych funkcjonalnie komórek CD34+ zdolnych do przejęcia funkcji krwiotwórczej i repopulacji hematopoetycznej. Maksymalne stężenie po wstrzyknięciu podskórnym występuje po ok. 30-60 min. Pleryksafor wiąże się z białkami osocza do 58%. Jest wydalany głównie z moczem, w ok. 70% w postaci niezmienionej. T_0,5 wynosi 3-5 h.

Dorośli. W skojarzeniu z czynnikiem wzrostu kolonii granulocytów (G-CSF) do zwiększenia mobilizacji macierzystych komórek krwiotwórczych we krwi obwodowej w celu ich pobrania, a następnie autologicznego przeszczepienia pacjentom z chłoniakiem lub szpiczakiem mnogim, u których mobilizacja tych komórek jest niewystarczająca. Dzieci i młodzież (1 rok - <18 lat). W skojarzeniu z czynnikiem wzrostu kolonii granulocytów (G-CSF) do zwiększenia mobilizacji macierzystych komórek krwiotwórczych we krwi obwodowej w celu ich pobrania, a następnie autologicznego przeszczepienia dzieciom z chłoniakiem lub złośliwymi guzami litymi, jak również: zapobiegawczo, gdy przewiduje się, że liczba krążących komórek macierzystych w przewidywanym dniu pobrania, po odpowiedniej mobilizacji za pomocą G-CSF (z chemioterapią lub bez chemioterapii) będzie niewystarczająca w odniesieniu do oczekiwanej liczby macierzystych komórek krwiotwórczych; u pacjentów, u których uprzednio nie udało się pobrać wystarczającej liczby macierzystych komórek krwiotwórczych.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub naktóąkolwiek substancję pomocniczą.

Pleryksafor może powodować występowanie wad wrodzonych u dzieci kobiet, które przyjmowały pleryksafor w ciąży. W badaniach na zwierzętach wykazano działanie teratogenne. Nie należy stosować preparatu w ciąży, jeśli stan kliniczny kobiety nie wymaga leczenia pleryksaforem. Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną antykoncepcję w trakcie leczenia. Podczas stosowania preparatu należy przerwać karmienie piersią.

Podskórnie. Leczenie preparatem powinien rozpoczynać i nadzorować lekarz z doświadczeniem w dziedzinie onkologii i (lub) hematologii. Procedury mobilizacji komórek i aferezy należy wykonywać we współpracy z ośrodkiem onkologicznym lub hematologicznym dysponującym odpowiednim doświadczeniem i możliwością prawidłowego monitorowania krwiotwórczych komórek progenitorowych. Wiek >60 lat i (lub) wcześniej stosowana chemioterapia mielosupresyjna i (lub) wcześniej stosowana intensywna chemioterapia i (lub) maksymalna liczba krążących komórek macierzystych <20/µl zostały zidentyfikowane jako czynniki predykcyjne wystąpienia słabej mobilizacji. Dorośli. Dobowa dawka wynosi: 20 mg – dawka stała lub 0,24 mg/kg mc. u pacjentów o mc. ≤83 kg oraz 0,24 mg/kg mc. u pacjentów o mc. >83 kg. Dzieci i młodzież (w wieku od 1 roku do <18 lat). Zalecana dobowa dawka pleryksaforu wynosi: 0,24 mg/kg mc. Pleryksafor należy sporządzić odpowiednio dobierając wielkość strzykawki do wagi pacjenta. U pacjentów o mc. do 45 kg, można używać strzykawki o pojemności 1 ml, do stosowania u niemowląt. Ten typ strzykawki posiada dużą podziałkę na 0,1 ml i mniejszą podziałkę na 0,01 ml, dlatego jest ona odpowiedniado podawania pleryksaforu w dawce 240 μg/kg mc. u dzieci i młodzieży o mc. co najmniej 9 kg. U pacjentów o mc. >45 kg, można używać strzykawki o pojemności 1 lub 2 ml z podziałką pozwalającą na pomiar objętości do 0,1 ml. Preparat podaje się we wstrzyknięciu podskórnym na 6 do 11 h przed rozpoczęciem każdej aferezy, po 4-dniowym leczeniu wprowadzającym G-CSF. Dawkę należy obliczać na podstawie masy ciała pacjenta zmierzonej w ciągu 1 tyg. przed podaniem pierwszej dawki pleryksaforu. Należną masę ciała można obliczyć z poniższych równań: mężczyźni (kg): 50 + 2,3x((wzrost (cm)x0,394) –60); kobiety (kg): 45,5 + 2,3x((wzrost (cm)x0,394) –60). Ponieważ większej masie ciała towarzyszy większa ekspozycja ogólnoustrojowa, nie należy stosować pleryksaforu w dawkach przekraczających 40 mg/dobę. W przełomowych badaniach klinicznych potwierdzających wskazania do stosowania preparatu wszyscy uczestnicy otrzymywali G-CSF raz na dobę rano w dawce 10 μg/kg mc. przez 4 kolejne dni przed podaniem pierwszej dawki pleryksaforu i codziennie rano przed aferezą. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z klirensem kreatyniny (CCr) 20-50 ml/min, dawkę pleryksaforu należy zmniejszyć o 1/3 do 0,16 mg/kg mc./dobę. Istnieją niepełne dane kliniczne dotyczące tej modyfikacji dawkowania. Brak zaleceń dotyczących dawkowania u pacjentów z CCr <20 ml/min i u pacjentów hemodializowanych. U pacjentów z CCr <50 ml/min., nie należy przekraczać 27 mg pleryksaforu na dobę. Nie ma potrzeby modyfikacji dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek.

Możliwość mobilizacji komórek nowotworowych u pacjentów z rozpoznaniem chłoniaka i szpiczaka mnogiego. Nie prowadzono wystarczających badań dotyczących reinfuzji komórek nowotworowych. Po zastosowaniu preparatu w skojarzeniu z G-CSF w celu mobilizacji macierzystych komórek krwiotwórczych u pacjentów z rozpoznaniem chłoniaka lub szpiczaka mnogiego podczas leukaferezy może dojść do pobrania komórek nowotworowych uwolnionych ze szpiku kostnego. Nie przeprowadzono wyczerpujących badań oceniających znacznie kliniczne teoretycznego ryzyka rekrutacji komórek nowotworowych. W badaniach klinicznych nie obserwowano mobilizacji komórek nowotworowych po podaniu pleryksaforu pacjentom z rozpoznaniem chłoniaka nieziarniczego lub szpiczaka mnogiego. Mobilizacja komórek nowotworowych u pacjentów z rozpoznaniem białaczki. Pleryksafor i G-CSF podawano pacjentom z rozpoznaniem ostrej białaczki szpikowej i białaczki plazmatycznej w ramach programu rozszerzonego dostępu. W niektórych przypadkach stwierdzono zwiększenie liczby komórek białaczkowych we krwi. Podczas mobilizacji komórek krwiotwórczych pleryksafor może powodować mobilizację i przedostawanie się komórek białaczkowych do produktu aferezy - nie zaleca się stosowania pleryksaforu w celu mobilizacji macierzystych komórek krwiotwórczych ani pobierania szpiku kostnego u pacjentów z rozpoznaniem białaczki. Stosowanie preparatu w skojarzeniu z G-CSF powoduje zwiększenie puli krążących leukocytów oraz macierzystych komórek krwiotwórczych. W przypadku stosowania preparatu u pacjentów z neutrofilią krwi obwodowej przekraczającą 50 000/µl należy uwzględnić wszystkie przesłanki kliniczne. Podczas leczenia należy kontrolować liczbę leukocytów i płytek krwi. Nie można wykluczyć możliwości powiększenia śledziony pod wpływem stosowania pleryksaforu w skojarzeniu z G-CSF. Po podaniu G-CSF rzadko może dojść do pęknięcia śledziony. Należy wykonać badanie śledziony, jeśli podczas stosowania pleryksaforu w skojarzeniu z G-CSF wystąpi ból w lewym nadbrzuszu i (lub) okolicy łopatki lub barku. Ostrożnie stosować u pacjentów w podeszłym wieku. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u dzieci i młodzieży. 1 dawka zawiera <1 mmol sodu, co oznacza, że preparat może być uznany jako "bez zawartości sodu".

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy jak najszybciej powiedzieć lekarzowi, jeśli:
- krótko po podaniu leku Mozobil wystąpi wysypka, obrzęk wokół oczu, duszność lub brak tchu,
  zawroty głowy podczas siadania lub wstawania, stan bliski omdleniu lub omdlenie
- wystąpi ból w lewej górnej części brzucha lub w okolicy lewego barku

Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić więcej niż u 1 na 10 osób)
- biegunka, nudności (mdłości), zaczerwienienie lub podrażnienie w miejscu wstrzyknięcia
  mała liczba czerwonych krwinek w badaniu laboratoryjnym (niedokrwistość u dzieci)

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób)
- ból głowy
- zawroty głowy, uczucie zmęczenia lub pogorszenie samopoczucia
- trudności z zasypianiem
- wzdęcia, zaparcia, niestrawność, wymioty
- objawy brzuszne, np. Ból, uczucie pełności lub dyskomfortu
- suchość w jamie ustnej, drętwienie wokół ust
- pocenie się, uogólnione zaczerwienienie skóry, bóle stawów, bóle mięśni i kości

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób)
- reakcje alergiczne, np. Wysypka skórna, obrzęk wokół oczu, duszność
- reakcje anafilaktyczne, w tym wstrząs anafilaktyczny
- nietypowe sny, koszmary senne

Rzadko mogą wystąpić ciężkie działania niepożądane ze strony układu pokarmowego
(biegunka, wymioty, ból brzucha i nudności).

Zawały serca
W badaniach klinicznych po podaniu leku Mozobil i G-CSF występowały niezbyt częste przypadki
zawałów serca u pacjentów z czynnikami ryzyka zawału. Należy jak najszybciej powiedzieć
lekarzowi, jeśli wystąpi uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej.

Mrowienie i kłucie oraz drętwienie
Mrowienie i kłucie oraz drętwienie często występują u pacjentów otrzymujących leczenie
przeciwnowotworowe. Te objawy stwierdzano u około co piątego pacjenta, jednak nie wydaje się, by
występowały częściej podczas stosowania leku Mozobil.

W badaniach krwi u pacjenta może wystąpić również wzrost liczby białych krwinek (leukocytoza).

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki zgłaszaniu
działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa
stosowania leku.

W badaniach klinicznych po dodaniu rytuksymabu do schematu leczenia mobilizującego (pleryksafor i G-CSF) pacjentów z chłoniakiem nieziarniczym nie stwierdzono wpływu na bezpieczeństwo pacjentów ani uzysk komórek CD34+. W badaniach in vitro pleryksafor nie działał jako substrat ani inhibitor glikoproteiny P, ponadto nie stwierdzono udziału enzymów CYP układu P-450 w metabolizmie pleryksaforu, ani indukcji lub inhibicji enzymów CYP P-450 pod wpływem pleryksaforu.

Sanofi Sp. z o.o.
ul. Marcina Kasprzaka 6
01-211 Warszawa
22-280-00-00
www.sanofi.pl