Nalpain 10 mg/ml roztwór do wstrzykiwań

Nalbuphine hydrochloride

tylko na receptęzawiera środki odurzające lub substancje psychotropowe
Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest NALPAIN i w jakim celu się go stosuje

NALPAIN jest produktem leczniczym, należącym do grupy leków przeciwbólowych
(znieczulających) o właściwościach opioidowych.

Stosowany jest do krótkotrwałego leczenia bólu, o nasileniu od umiarkowanego do silnego. Może być
on również stosowany przed i po operacji.

Skład

1 ml roztworu zawiera 10 mg chlorowodorku nalbufiny.

Działanie

Opioid o właściwościach kappa-agonistycznych i mu-antagonistycznych. Poza podstawowym działaniem agonistycznym (znieczulającym) nalbufina ma działanie antagonistyczne o sile równej jednej czwartej nalorfiny i dziesięć razy silniejsze niż pentazocyny. Nalbufina ma minimalny potencjał uzależniający i nie ma wpływu na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego i moczowego. W minimalnym stopniu opóźnia opróżnianie żołądka oraz pasaż jelitowy. Nie powoduje trudności w oddawaniu moczu. U dorosłych działanie występuje po 2-3 min po podaniu dożylnym i po mniej niż 15 min po podaniu domięśniowym lub podskórnym. Czas działania wynosi od 3-6 h. T0,5  wynosi 2,93 ± 0,795 h. U dzieci osiemnastomiesięcznych i starszych działanie występuje po 2-3 min po podaniu dożylnym i po 20-30 min po podaniu domięśniowym lub podskórnym. Czas działania wynosi od 3-4 h. Nalbufina wiąże się z białkami w umiarkowanym stopniu (około 50%). Chlorowodorek nalbufiny jest metabolizowany w wątrobie. Wydalany jest w moczu w postaci metabolitów glikozydu kwasu glukuronowego. Nie przeprowadzono badań u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby.

Wskazania

Krótkotrwałe leczenie bólu o umiarkowanym lub dużym nasileniu. Może być również stosowany do znieczulenia przed- i pooperacyjnego.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek z substancji pomocniczych. Ciężkie zaburzenia czynności nerek. Zaburzenia czynności wątroby. Jednoczesne leczenie opioidami μ-agonistycznymi np.: morfiną i fentanylem.

Ciąża i karmienie piersią

Kobiety ciężarne mogą być leczone nalbufiną, jeżeli oczekiwane korzyści dla matki przewyższają możliwe ryzyko dla płodu. Podobnie jak w przypadku innych opioidów długotrwałe stosowanie przez matkę, szczególnie pod koniec ciąży może spowodować zespół odstawienny u noworodka, niezależny od dawki. Jak w przypadku wszystkich opioidów nie zbadano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania chlorowodorku nalbufiny w czasie porodu przedwczesnego. Jeśli nalbufina jest podawana matce bezpośrednio przed, lub w czasie porodu należy kontrolować czy u noworodków nie występuje depresja oddechowa, bezdech, bradykardia lub zaburzenia rytmu serca. Nalbufina przenika do mleka kobiecego. Karmienie piersią powinno zostać przerwane na 24 h po leczeniu nalbufiną.

Dawkowanie

Dożylnie, domięśniowo lub podskórnie. Dorośli: najczęściej 10-20 mg dla pacjentów o mc. 70 kg, co odpowiada dawce 0,1-0,3 mg/kg mc. Dawka ta może być podawana dożylnie, domięśniowo lub podskórnie i w razie konieczności może być powtórzona po 3-6 h. Maksymalna dawka jednorazowa nie może być większa niż 20 mg. Dawkowanie musi być dostosowane do nasilenia bólu oraz ogólnego stanu pacjenta. Dzieci i młodzież: najczęściej 0,1-0,2 mg/kg mc. Dawka ta może być podawana dożylnie, domięśniowo lub podskórnie, przy czym podania domięśniowe i podskórne mogą być bolesne i należy unikać u dzieci tych dróg podania. Dawka w razie konieczności może być powtórzona po 3-6 h. Maksymalna dawka jednorazowa wynosi 0,2 mg/kg mc. Nie ma wystarczających danych dotyczących leczenia dzieci poniżej 18 mż. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku zaleca się rozpoczynanie stosowania od najmniejszej dawki nalbufiny. Pacjenci z umiarkowanym i lekkimi zaburzeniami czynności nerek mogą wykazywać nieprawidłową reakcję po podaniu dawek standardowych, u tych pacjentów należy zachować ostrożność. Preparat nie nadaje się do leczenia długotrwałego.

Środki ostrożności

Lek nie może być stosowany jako zamiennik heroiny, metadonu lub innych opioidów u osób uzależnionych. W tych przypadkach objawy odstawienia mogą być znacząco nasilone. Objawy odstawienia, włączając nasilony ból, mogą wystąpić u pacjentów z bólem przewlekłym leczonych innymi opioidami μ-agonistycznymi, np.: morfiną i fentanylem. Nadużywanie produktu może prowadzić do uzależnienia psychicznego i fizycznego. Szczególna ostrożność jest wymagana przed leczeniem pacjentów niestabilnych emocjonalnie lub pacjentów nadużywających opioidów w wywiadzie. Możliwe, iż silne środki znieczulające mogą powodować wzrost ciśnienia śródczaszkowego i w związku z tym powodować depresję oddechową. W przypadku urazu głowy, wewnętrznego urazu głowy lub istniejącego już podwyższonego ciśnienia śródczaszkowego działanie to może się nasilać. Poza tym, silne środki znieczulające mogą działać w sposób maskujący przebieg choroby u pacjentów z urazem głowy. Ostrożnie stosować u pacjentów z umiarkowanymi i lekkimi zaburzeniami czynności nerek. 10 mg produktu powoduje depresję oddechową porównywalną do wywoływanej przez 10 mg morfiny. Pułap depresji oddechowej istnieje przy dawce około 30 mg, a pułap analgetyczny przy około 50 mg leku podawanego w krótkim czasie. Pacjentom z dolegliwościami bólowymi wymagającym dużych dawek opiodów należy zaproponować opioid bez pułapu analgetycznego. Depresja oddechowa może być w razie konieczności leczona chlorowodorkiem naloksonu. Preparat musi być podawany ze szczególną ostrożnością i w bardzo małych dawkach u pacjentów z zaburzeniami oddychania (np.: spowodowanymi innym leczeniem, mocznicą, astmą oskrzelową, poważnymi zakażeniami, sinicą lub przeszkodą w drogach oddechowych). Ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością serca, porażenną niedrożnością jelit, kolką żółciową, padaczką i niedoczynnością tarczycy.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, NALPAIN może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one
wystąpią.

Mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

Bardzo często (u więcej niż 1 na 10 osób): uspokojenie

Często (u więcej niż 1 na 100 osób i u mniej niż 1 na 10 osób): pocenie, senność, zawroty głowy,
suchość błony śluzowej jamy ustnej, ból głowy, wymioty, nudności, zmniejszone poczucie szczęścia

Rzadko (u więcej niż 1 na 10000 osób i u mniej niż 1 na 1000 osób): uczucie lekkiego odrętwienia,
nerwowość, drżenie, objawy odstawienne, zaburzone czucie w obrębie skóry, trudności w oddychaniu

Bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 10000 osób): urojenia, dezorientacja, zaburzenia osobowości,
zwolnienie rytmu serca, przyspieszenie rytmu serca, zatrzymywanie płynu w płucach, zwiększone
poczucie szczęścia, niskie ciśnienie krwi, wysokie ciśnienie krwi, łzawienie, zamazane widzenie,
reakcje alergiczne, ból w miejscu podania, zaczerwienienie skóry, pokrzywka, depresja oddechowa u
noworodków, opóźnienie rozwoju układu krążenia u noworodków

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departament Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al.
Jerozolimskie 181C, PL-02 222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, e-mail:
[email protected].
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Interakcje

Skojarzenie z czystymi μ-agonistami, jak morfina, petydyna, dekstromoramid, dihydrokodeina, dekstropropoksyfen, metadon, lewacetylmetadol jest przeciwwskazane (zmniejszają działanie znieczulające w wyniku kompetytywnego blokowania receptorów). Inne środki działające hamująco na ośrodkowy układ nerwowy, takie jak pochodne morfiny (leki przeciwbólowe i przeciwkaszlowe), leki przeciwdepresyjne o działaniu uspokajającym, antagoniści receptorów histaminowych H1 o działaniu uspokajającym, barbiturany, benzodiazepiny, anksjolityki inne niż benzodiazepiny, neuroleptyki, klonidyna i substancje pokrewne mogą powodować zwiększone ryzyko wystąpienia depresji oddechowej, potencjalnie zagrażającej życiu w przypadku przedawkowania. Zaleca się ostrożność w kojarzeniu nalbufiny z silnymi inhibitorami enzymów lub produktami leczniczymi o wąskim indeksie terapeutycznym. Alkohol nasila działanie uspokajające środków znieczulających opartych na morfinie – należy unikać napojów alkoholowych i produktów leczniczych zawierających alkohol.

Podmiot odpowiedzialny

Aop Orphan Pharmaceuticals Poland Sp. z o.o.
ul. Olkuska 7
02-604 Warszawa
22-542-81-80

Dodaj do koszyka

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?
Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze to rząd pajęczaków, które są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Do tej pory udało się rozpoznać aż 900 gatunków tych krwiopijnych pasożytów. Pajęczaki upodobały sobie miejsca ciepłe, wilgotne, porośnięte paprociami i wysoką trawą. Kleszcze występują przede wszystkim w lasach i na ich obrzeżach, na łąkach, polach uprawnych, pastwiskach, nad brzegami rzek i jezior, a także w parkach i ogrodach. W naszym kraju najczęściej możemy spotkać kleszcza pospolitego (Ixodes ricinus) oraz kleszcza łąkowego (Dermacentor reticulatus).

Czytaj dalej
Christina_368x307_Comodex.jpg