Nova T 380 wkładka domaciczna

Wkładka wewnątrzmaciczna zawierająca miedź.

Wkładka wpływa na rozrodczość we wczesnym stadium, zapobiegając zapłodnieniu. Oddziaływuje na ruchliwość plemników i przemieszczanie się komórki jajowej oraz zmniejsza zdolność plemników do zapłodnienia komórek jajowych. Współczynnik określający skuteczność antykoncepcyjną wynosi 0,6 przypadków zajścia w ciążę na 100 kobiet w ciągu roku.

Zapobieganie ciąży.

Ciąża lub podejrzenie ciąży. Aktualnie występujące lub nawracające zapalenie narządów miednicy mniejszej; infekcja dolnych dróg rodnych. Infekcja macicy po porodzie lub poronieniu w ciągu ostatnich 3 mies. Nieleczone zapalenie szyjki macicy. Rak szyjki macicy lub macicy. Nieleczona dysplazja szyjki macicy. Niezdiagnozowane nieprawidłowe krwawienie z macicy. Nieprawidłowości w szyjce macicy lub macicy, w tym włókniakomięśniaki, jeśli zniekształcają jamę macicy. Uczulenie na miedź. Choroba Wilsona. Zaburzenia krzepnięcia krwi. Stany związane ze zwiększoną skłonnością do infekcji. Wkładka nie powinna być stosowana jako metoda antykoncepcyjna z wyboru u młodych kobiet, które dotychczas nie rodziły.

Wkładka nie wpływa na karmienie piersią. Zajście w ciążę w czasie stosowania wkładki jest mało prawdopodobne. Jeśli dojdzie do ciąży, wkładkę należy usunąć, ponieważ wkładka pozostawiona w jamie macicy może zwiększać ryzyko poronienia lub przedwczesnego porodu. Jeśli wkładki nie można delikatnie usunąć z jamy macicy, należy rozważyć możliwość przerwania ciąży. Pacjentkę, która zdecyduje się na utrzymanie ciąży, mimo iż nie ma możliwości usunięcia wkładki, należy poinformować o ryzyku i konsekwencjach porodu przedwczesnego dla dziecka. Ciążę należy prowadzić pod szczególną kontrolą lekarza.W przypadku odczuwania bólu brzucha o charakterze skurczowym z jednoczesnym podwyższeniem temperatury ciała, pacjentka powinna natychmiast skontaktować się z lekarzem. Nie ma dowodów wskazujących na uszkodzenie płodu w czasie ciąży z nieusuniętą wkładką. Po usunięciu wkładki płodność kobiet powraca do normy.

Wkładkę można założyć w dowolnym dniu cyklu miesiączkowego. Aby zminimalizować ryzyko występowania niezdiagnozowanej ciąży, zaleca się założenie wkładki w 7. dniu od wystąpienia krwawienia miesiączkowego. Jeśli nie wystąpiła infekcja dróg rodnych, wkładkę można założyć natychmiast po poronieniu. Wkładki nie należy zakładać przed upływem 6 tyg. od porodu. Od dnia założenia wkładka zapobiega ciąży przez 5 lat, po upływie których należy ją usunąć. Wkładkę można usunąć w dowolnym czasie i wówczas możliwe jest zajście w ciążę. Natomiast jeśli kobieta nie planuje ciąży, wkładka nie powinna być usuwana po 7. dniu krwawienia menstruacyjnego chyba, że stosuje się inne metody antykoncepcji (np. prezerwatywy) przez przynajmniej 7 dni przed usunięciem wkładki. Jeśli nie występują regularne cykle miesiączkowe, należy rozpocząć stosowanie metod barierowej antykoncepcji na 7 dni przed usunięciem wkładki i kontynuować do czasu powrotu miesiączki. Nowa wkładka może zostać założona natychmiast po usunięciu poprzedniej i w takim przypadku nie jest wymagana dodatkowa antykoncepcja.

Przed założeniem wkładki zaleca się wykonanie wymazu z szyjki macicy i w razie konieczności innych testów, np. w kierunku infekcji, włącznie z chorobami przenoszonymi drogą płciową. Należy przeprowadzić badanie ginekologiczne określające położenie i wielkość macicy. Wkładki wewnątrzmaciczne z miedzią mogą powodować zwiększoną utratę krwi w czasie miesiączki i bolesne miesiączkowanie. Wkładka nie powinna być metodą antykoncepcyjną z wyboru u kobiet z obfitym krwawieniem miesiączkowym, niedokrwistością, bolesnym miesiączkowaniem oraz kobiet, które przyjmują leki przeciwzakrzepowe. Jeśli podczas stosowania wkładki wystąpią powyższe stany, należy rozważyć usunięcie wkładki. Szczególnie ostrożnie należy stosować wkładkę u kobiet z wrodzonymi wadami serca lub wadami zastawek serca w związku z ryzykiem infekcyjnego zapalenia zapaleniem mięśnia sercowego. Wkładka zapobiega ciąży natychmiast po założeniu. Obecność wkładki należy skontrolować 4-12 tyg. po jej założeniu, następnie regularnie przynajmniej raz w roku.
Pacjenta powinna skontaktować się z lekarzem w następujących przypadkach: jeśli doszło do zaburzeń miesiączkowania i odczuwa dyskomfort, jeśli krwawienie się opóźnia (podejrzenie ciąży), jeśli wystąpi nieprzerwany ból brzucha (ewentualnie z gorączką) lub pojawi się nietypowa wydzielina z pochwy, jeśli którykolwiek z partnerów odczuwa ból lub dyskomfort w czasie stosunku płciowego, jeśli nie wyczuwa nitek, jeśli nastąpiło przemieszczenie wkładki i wyczuwa dolny odcinek pionowego ramienia wkładki. W czasie zakładania wkładka zabezpieczona jest aplikatorem, który zmniejsza ryzyko infekcji. Pomimo tego tuż po założeniu wkładki występuje zwiększone ryzyko infekcji miednicy mniejszej. Niezwykle rzadko, krótko po założeniu wkładki, może dojść do ciężkich infekcji lub zakażeń, które mogą powodować zgon. Wkładkę wewnątrzmaciczną należy usunąć w przypadku nawracających stanów zapalnych miednicy mniejszej lub jeżeli ostre zapalenie nie poddaje się kilkudniowemu leczeniu. U kobiet stosujących wkładki wewnątrzmaciczne, infekcje miednicy mniejszej często związane są z chorobami przenoszonymi drogą płciową. Ryzyko infekcji jest większe, kiedy kobieta lub jej partner mają dużą ilość partnerów seksualnych. Infekcje miednicy mniejszej mogą zmniejszać płodność i zwiększać ryzyko ciąży pozamacicznej. Należy poinformować pacjentkę, że powinna niezwłocznie skonsultować się z lekarzem jeśli wystąpią następujące objawy: nieustępujący ból brzucha, gorączka, ból podczas stosunku płciowego lub nienaturalne krwawienie. Może dojść do przebicia lub naruszenia ściany macicy, najczęściej w trakcie zakładania wkładki, może zostać to wykryte z opóźnieniem. Wkładka znajdująca się poza jamą macicy nie jest skuteczna w zapobieganiu ciąży. Aby usunąć wkładkę może być wymagana interwencja chirurgiczna. Ryzyko perforacji jest zwiększone u kobiet karmiących piersią oraz u kobiet, które 36 tyg. przed założeniem wkładki urodziły dziecko; ryzyko może być zwiększone u kobiet z utrwalonym tyłozgięciem macicy. Skurcze mięśni macicy w czasie miesiączkowania mogą przesunąć lub wydalić wkładkę z jamy macicy, możliwe objawy to ból i nieprawidłowe krwawienie. Po przesunięciu wkładki zmniejszają się jej właściwości antykoncepcyjne. Chociaż podczas stosowania wkładek może dojść do wystąpienia ciąży pozamacicznych, aktualne dane wskazują, że kobiety stosujące wkładkę nie są narażone w większym stopniu na wystąpienie ciąży pozamacicznej niż kobiety, które nie stosują żadnej antykoncepcji. Kobiety, które zaszły w ciążę w czasie stosowania wkładki, powinny być dokładnie zbadane. U kobiet z przebytą ciążą pozamaciczną, po zabiegach chirurgicznych w obrębie macicy lub z infekcją w obrębie miednicy mniejszej zwiększa się ryzyko wystąpienia ciąży pozamacicznej. Należy brać pod uwagę możliwość ciąży pozamacicznej, jeśli krwawienie miesiączkowe opóźnia się, jest skąpe lub w dole brzucha wystąpił ból. Wkładki wewnątrzmaciczne z miedzią mogą nasilać krwawienie miesiączkowe i tym samym zwiększać ryzyko wystąpienia niedokrwistości.

W pierwszych miesiącach po założeniu wkładki mogą wystąpić zaburzenia krwawienia miesiączkowego. Liczba dni, w których występuje krwawienie lub plamienie może się zwiększyć. Dodatkowo krwawienie może być bardziej obfite. W krótkim okresie po założeniu wkładki może być odczuwalny ból brzucha. Przedłużający się ból oraz obfite krwawienie może oznaczać częściowe wydalenie wkładki, którą należy wówczas usunąć i założyć nową we właściwym miejscu. W przypadku, gdy ta metoda zawiedzie, może dojść do ciąży pozamacicznej. Podczas stosowania wkładki wewnątrzmacicznej może dojść do zapalenia narządów miednicy mniejszej. Po założeniu wkładki odnotowano przypadki zakażeń (bardzo ciężkie zakażenie układowe, które mogą powodować zgon). Ryzyko perforacji jest zwiększone u kobiet karmiących piersią oraz u kobiet, u których wkładkę założono w okresie do 36 tyg. po porodzie. Po założeniu wkładki mogą wystąpić ból i zawroty głowy. Jeśli objawy te nie ustąpią w pozycji leżącej w ciągu 30 min po założeniu wkładki, może to oznaczać, że wkładka znajduje się w niewłaściwym położeniu. Należy wówczas przeprowadzić dokładne badanie i ewentualnie usunąć wkładkę. W związku ze stosowaniem wkładki mogą wystąpić reakcje uczuleniowe skóry.

Bayer Sp. z o.o.
al. Jerozolimskie 158
02-326 Warszawa
22-572-35-00
[email protected]
www.bayer.com/pl/pl/poland-home