Paricalcitol Fresenius 2 µg/ml roztwór do wstrzykiwań

1 ml roztworu zawiera 2 µg lub 5 µg parykalcytolu. Preparat zawiera etanol i glikol propylenowy.

Syntetyczny analog kalcytriolu, wykazujący biologiczną aktywność witaminy D. Parykalcytol wybiórczo aktywuje receptory witaminy D (VDR) w przytarczycach, ale nie aktywuje ich w jelicie i w mniejszym stopniu działa na resorpcję kości. Lek aktywuje również receptory wrażliwe na wapń (CaSR) w przytarczycach. W wyniku tego parykalcytol zmniejsza stężenie parathormonu (PTH) hamując proliferację w przytarczycach oraz zmniejszając syntezę i wydzielanie PTH z minimalnym wpływem na stężenia wapnia i fosforu. Parykalcytol może działać bezpośrednio na komórki kostne powodując utrzymanie objętości kości i zwiększając powierzchnię podlegającą mineralizacji. Korekta nieprawidłowego stężenia PTH wraz z normalizacją homeostazy wapnia i fosforu może zapobiegać metabolicznej chorobie kości związanej z przewlekłą chorobą nerek lub ją leczyć. Po podaniu dożylnym pacjentom z przewlekłą niewydolnością nerek (wymagających hemodializy) stężenie leku zmniejszało się szybko w ciągu 2 h, a następnie w sposób logarytmiczno-liniowy. Po wielokrotnym podaniu nie obserwowano kumulacji leku. Lek wiąże się z białkami osocza >99,9%. T_0,5 wynosi ok. 15 h. Wydala się głównie z żółcią. W kale oznaczono 74% podanej dawki radioaktywnej, a w moczu jedynie 16%.

Zapobieganie i leczenie wtórnej nadczynności przytarczyc u dorosłych pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek w stadium 5, poddawanych hemodializie.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Objawy zatrucia witaminą D. Hiperkalcemia.

Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania parykalcytolu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję. Potencjalne zagrożenie dla człowieka nie jest znane. Leku nie należy stosować w okresie ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym niestosujących skutecznej metody antykoncepcji. W badaniach na zwierzętach wykazano, że parykalcytol lub jego metabolity przenikają w niewielkich ilościach do mleka matki. Nie wiadomo, czy lek lub jego metabolity przenikają do mleka ludzkiego. Nie można wykluczyć ryzyka dla noworodków/dzieci. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać leczenie parykalcytolem, biorąc pod uwagę korzyści dla dziecka wynikające z karmienia piersią oraz korzyści dla matki wynikające z leczenia parykalcytolem. Płodność. Badania na zwierzętach wykazały brak wpływu leku na płodność.

Dożylnie. Lek podawany jest przez dostęp naczyniowy do hemodializy. Dawkę początkową parykalcytolu oblicza się na podstawie następującego wzoru: dawka początkowa (µg) = początkowe stężenie natywnego PTH (intact PTH) w pmol/l: 8 lub początkowe stężenie natywnego PTH (intact PTH) w pg/ml: 80. Lek podaje się we wstrzyknięciu dożylnym (bolusie) nie częściej niż co drugi dzień w dowolnym momencie podczas dializy. Maksymalna bezpieczna dawka podawana w badaniach klinicznych wynosiła 40 µg. Dostosowywanie dawki. Obecnie uważa się, że docelowy zakres stężeń PTH u dializowanych pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek nie powinien przekraczać 1,5 do 3 razy górnej granicy normy u osób bez mocznicy, 15,9 do 31,8 pmol/l (150-300 pg/ml), dla natywnego PTH. Osiągnięcie odpowiednich fizjologicznych wartości docelowych wymaga dokładnego monitorowania i indywidualnego dostosowania dawki. W przypadku wystąpienia hiperkalcemii lub utrzymującego się zwiększonego iloczynu skorygowanego Ca x P powyżej 5,2 mmol²/l² (65 mg²/dl²), dawkę leku należy zmniejszyć lub przerwać podawanie do czasu normalizacji tych parametrów. Następnie należy wznowić podawanie parykalcytolu w mniejszej dawce. Może być konieczne zmniejszenie dawek, gdy stężenie PTH zmniejsza się w odpowiedzi na leczenie. Proponowane schematy dawkowania (dawka dostosowywana co 2-4 tyg.) - stężenie iPTH w stosunku do wartości początkowych: bez zmian lub zwiększone, zmniejszone o < 30% - zwiększyć dawkę parykalcytolu o 2-4 µg; zmniejszone o ≥ 30%, ≤ 60% - nie zmieniać dawki; zmniejszone o > 60%, iPTH <150 pg/ml (15,9 pmol/l) - zmniejszyć dawkę leku o 2-4 µg. Po ustaleniu dawki, stężenie wapnia i fosforanu w surowicy należy oznaczać co najmniej raz w miesiącu. Zaleca się oznaczanie stężenia iPTH w surowicy co 3 miesiące. W trakcie dostosowywania dawki parykalcytolu może być wymagane częstsze wykonywanie badań laboratoryjnych. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku oraz z łagodnym i umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby. Brak doświadczenia w stosowaniu leku u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby. Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania u dzieci. Brak danych dotyczących stosowania parykalcytolu u dzieci w wieku poniżej 5 lat.

Nadmierne zmniejszenie stężenia parathormonu może spowodować zwiększenie stężenia wapnia w surowicy i prowadzić do choroby metabolicznej kości. Należy monitorować pacjenta i indywidualnie dostosowywać dawkowanie. W razie wystąpienia istotnej klinicznie hiperkalcemii, gdy pacjent otrzymuje preparat zawierający wapń wiążący fosforany, należy zmniejszyć jego dawkę lub przerwać podawanie. Przewlekła hiperkalcemia może wiązać się z uogólnionym wapnieniem naczyń i innych tkanek miękkich. Nie należy przyjmować jednocześnie fosforanów i preparatów leczniczych zawierających witaminę D i jej pochodnych z parykalcytolem, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia hiperkalcemii i zwiększenia iloczynu Ca x P. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu glikozydów naparstnicy z parykalcytolem ze względu toksyczne działanie glikozydów przy hiperkalcemii (niezależnie od jej przyczyny). Należy też zachować ostrożność przy równoczesnym podawaniu parykalcytolu z ketokonazolem. Preparat zawiera etanol. Jest szkodliwy dla osób z chorobą alkoholową. Należy to wziąć pod uwagę podczas stosowania u kobiet ciężarnych lub karmiących piersią i u osób z grup wysokiego ryzyka, takich jak pacjenci z chorobą wątroby lub z padaczką. Preparat 2 µg/ml: dawka 40 µg tego leku podana dorosłemu o masie ciała 70 kg spowoduje narażenie na etanol wynoszące 25 mg/kg, co może spowodować zwiększenie stężenia alkoholu we krwi o ok. 4,2 mg/100 ml. Preparat 5 µg/ml: dawka 40 µg tego leku podana dorosłemu o masie ciała 70 kg spowoduje narażenie na etanol wynoszące 10 mg/kg, co może spowodować zwiększenie stężenia alkoholu we krwi o około 1,7 mg/100 ml. Dla porównania, u osoby dorosłej pijącej kieliszek wina lub 500 ml piwa, wzrost stężenia alkoholu we krwi  wyniesie prawdopodobnie około 50 mg/100 ml. Jednoczesne podawanie z lekami zawierającymi np. glikol propylenowy lub etanol może prowadzić do kumulacji etanolu i wywoływać działania niepożądane, w szczególności u małych dzieci o małej zdolności metabolicznej lub z niedojrzałością metaboliczną. Preparat 2 µg/ml zawiera 8,1 g glikolu propylenowego w maksymalnej dawce 40 µg, co odpowiada 404 mg/ml. Preparat 5 µg/ml zawiera 3,2 g glikolu propylenowego w maksymalnej dawce 40 µg, co odpowiada 404 mg/ml. Należy to wziąć pod uwagę podczas stosowania u kobiet ciężarnych lub karmiących piersią oraz u osób z grup wysokiego ryzyka, takich jak pacjenci z chorobą wątroby lub chorobą nerek.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

W wyniku stosowania parykalcytolu obserwowano różne reakcje alergiczne.

Uwaga: W przypadku zaobserwowania któregokolwiek z wymienionych poniżej objawów
niepożądanych, należy niezwłocznie powiadomić lekarza prowadzącego lub pielęgniarkę:

- duszność,
- trudności w oddychaniu lub połykaniu,
- świszczący oddech,
- wysypka, świąd skóry lub pokrzywka,
- obrzęk twarzy, warg, jamy ustnej, języka lub gardła.

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych
należy powiadomić lekarza prowadzącego lub pielęgniarkę:

Częste (mogą wystąpić z częstością do 1 na 10 pacjentów):

- małe stężenia hormonu przytarczyc we krwi,
- duże stężenia wapnia we krwi (nudności lub wymioty, zaparcia lub splątanie), duże stężenia
  fosforu we krwi (prawdopodobnie bez objawów, ale może zwiększyć się prawdopodobieństwo
  złamań kości),
- ból głowy,
- nietypowy smak w ustach,
- świąd skóry.

Niezbyt częste (mogą wystąpić z częstością do 1 na 100 pacjentów):

- zakażenie krwi, zapalenie płuc (zakażenie płuc), ból gardła, zakażenia pochwy, grypa,
- rak piersi,
- zmniejszenie liczby czerwonych krwinek (niedokrwistość – osłabienie, duszność, bladość
  skóry),
- zmniejszenie liczby białych krwinek (większe prawdopodobieństwo zakażeń), powiększone
  węzły chłonne na szyi, pod pachami i (lub) w pachwinach,
- duże stężenia hormonu przytarczyc we krwi,
- duże stężenia potasu we krwi, małe stężenia wapnia we krwi, utrata apetytu,
- dezorientacja, która jest czasem znaczna (majaczenie), zaburzenia osobowości (pacjent nie
  czuje się sobą), pobudzenie (uczucie roztrzęsienia, niepokoju), kłopoty ze snem, nerwowość,
- śpiączka (stan głębokiej utraty świadomości, w którym osoba nie reaguje na otoczenie),
  udar, omdlenie, skurcze mięśni w kończynach górnych i dolnych, nawet podczas snu,
  zmniejszone czucie dotyku, mrowienia lub drętwienia, zawroty głowy,
- zwiększone ciśnienie w gałkach ocznych, zapalenie spojówek (swędzenie/zaschnięta
  wydzielina na powiekach),
- ból ucha
- zawał serca, nieregularne/przyspieszone bicie serca,
- niskie ciśnienie tętnicze, wysokie ciśnienie tętnicze,
- płyn w płucach, astma (świszczący oddech), trudności w oddychaniu, krwawienie z nosa,
  kaszel,
- krwawienie z odbytnicy, zapalenie jelita grubego, biegunka, ból żołądka, trudności w
  połykaniu, zaparcia, nudności, wymioty, suchość w jamie ustnej,
- wysypka ze swędzącymi pęcherzami na skórze, utrata włosów, nadmierny wzrost włosów,
  nadmierne i nieprzewidywalne pocenie,
- ból stawów, sztywność stawów, ból pleców, drżenia mięśni, ból mięśni,
- ból piersi, trudności w osiągnięciu lub utrzymaniu erekcji
- nieprawidłowy chód, uogólniony obrzęk lub miejscowy obrzęk kostek, stóp i nóg, ból w
  miejscu wstrzyknięcia, gorączka, ból w klatce piersiowej, nieadekwatne uczucie zmęczenia
  lub osłabienia, ogólne uczucie dyskomfortu, pragnienie,
- wydłużony czas krwawienia (krew wolniej krzepnie), zwiększenie aktywności enzymu
  wątrobowego, nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych, utrata masy ciała.

Działania niepożądane o nieznanej częstości występowania (częstość nie może być określona na
podstawie dostępnych danych):

- obrzęk twarzy, warg, jamy ustnej, języka lub gardła, który może powodować trudności w
  połykaniu lub oddychaniu; świąd skóry (pokrzywka). Krwawienie z żołądka.

Niektórych z wymienionych wyżej objawów pacjent nie będzie w stanie stwierdzić sam, jeśli nie
uzyska o nich informacji od lekarza.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181 C, PL-02-222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309,
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Nie należy przyjmować jednocześnie fosforanów i preparatów leczniczych zawierających witaminę D lub jej pochodnych z parykalcytolem, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia hiperkalcemii i zwiększenia iloczynu Ca x P. Duże dawki preparatów zawierających wapń lub tiazydowe leki moczopędne mogą zwiększyć ryzyko hiperkalcemii. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu glikozydów naparstnicy z parykalcytolem ze względu toksyczne działanie glikozydów przy hiperkalcemii (niezależnie od jej przyczyny). Nie należy jednocześnie przyjmować preparatów zawierających magnez (np. leki zobojętniające kwas solny w żołądku) z preparatami witaminy D ze względu na ryzyko wystąpienia hipermagnezemii. Nie należy również przez dłuższy czas podawać preparatów zawierających glin (np. leki zobojętniające kwas solny w żołądku, związki wiążące fosforany) z preparatami zawierającymi witaminę D ze względu na możliwość zwiększonego stężenie glinu we krwi i toksycznego jego działania na kości. Należy zachować ostrożność podając ketokonazol z parykalcytolem ze względu na około dwukrotne zwiększenie AUC parykalcytolu. Glikol propylenowy wchodzi w interakcje z heparyną i neutralizuje jej działanie i dlatego parakalcytol należy podawać przez inny dostęp niż heparynę. Nie należy mieszać leku z innymi preparatami leczniczymi, ponieważ nie wykonywano badań dotyczących zgodności.

Fresenius Kabi Polska Sp. z o.o.
al. Jerozolimskie 134
02-305 Warszawa
22-345-67-89
[email protected]
www.fresenius-kabi.com/pl/