Priligy 30 mg tabletki powlekane

1 tabl. powl. zawiera 30 mg lub 60 mg dapoksetyny, w postaci chlorowodorku. Preparat zawiera laktozę.

Silny wybiórczy inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Mechanizm działania dapoksetyny prawdopodobnie związany jest z hamowaniem neuronalnego wychwytu zwrotnego serotoniny i wynikającego z tego nasilenia działania neuroprzekaźnika na receptory pre- i postsynaptyczne. U szczurów dapoksetyna hamuje odruch ejakulacji działając na poziomie ponadrdzeniowym w jądrze przy olbrzymiokomórkowym bocznym (LPGi). Współczulne włókna pozazwojowe unerwiające pęcherzyki nasienne, nasieniowody, prostatę, mięsień opuszkowo-cewkowy oraz szyję pęcherza moczowego powodują ich skurcz w odpowiedniej kolejności doprowadzając do ejakulacji. Dapoksetyna wpływa na odruch ejakulacji u szczurów. Dapoksetyna wchłania się szybko po podaniu doustnym, osiągając C_max po ok. 1-2 h. Całkowita biodostępność wynosi 42%. Przy zastosowaniu kolejnych wielokrotnych dawek, wartość AUC zarówno dla dapoksetyny, jak i jej aktywnego metabolitu demetylodapoksetyny (DED) zwiększają się o ok. 50% w porównaniu z wartościami AUC, przy zastosowaniu pojedynczej dawki. Spożycie z wysokotłuszczowym posiłkiem w umiarkowanym stopniu zmniejsza C_max (o 10%) oraz umiarkowanie zwiększa AUC (o 12%) dapoksetyny oraz w niewielkim stopniu opóźnia czas, po którym dapoksetyna osiąga maksymalne stężenie w osoczu. Dapoksetyna i DED wiążą się z białkami osocza odpowiednio w 99% oraz 98,5%. Dapoksetyna jest metabolizowana przez złożony system enzymatyczny w wątrobie i nerkach, głównie CYP2D6, CYP3A4 oraz monooksygenazę flawinową, do kilku metabolitów: N-tleneku dapoksetyny, demetylodapoksetyny (DED) oraz didemetylodapoksetyny. Działanie DED jest porównywalne z działaniem dapoksetyny oraz siła działania demetylodapoksetyny odpowiada 50% aktywności dapoksetyny. Metabolity dapoksetyny wydalane są głównie z moczem w postaci sprzężonej. Dapoksetyny w postaci niezmienionej nie wykryto w moczu. Po podaniu doustnym początkowy T_0,5 dapoksetyny wynosi około 1,5 h, końcowy T_0,5 ok. 19 h. Ostateczny T_0,5 DED wynosi około 19 h.

Leczenie przedwczesnej ejakulacji (PE) u dorosłych mężczyzn w wieku od 18 do 64 lat, spełniających wszystkie poniższe kryteria: czas wewnątrzpochwowego opóźnienia ejakulacji (IELT) krótszy niż 2 min; chroniczna lub nawracająca ejakulacja przy minimalnej stymulacji seksualnej lub krótko po penetracji oraz niezależnie od kontroli mężczyzny; znaczny niepokój osobisty lub interpersonalny jako konsekwencja przedwczesnej ejakulacji; słaba kontrola nad ejakulacją; przedwczesne ejakulacje podczas większości stosunków seksualnych w czasie ostatnich 6 miesięcy w wywiadzie. Lek powinien być stosowany wyłącznie jako terapia na żądanie przed rozpoczęciem stosunku seksualnego. Nie powinno się przepisywać leku w celu opóźnienia ejakulacji u pacjentów, u których nie zdiagnozowano przedwczesnej ejakulacji.

Nadwrażliwość na dapoksetynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Istotne zaburzenia patologiczne serca, takie jak: niewydolność serca (klasy II-IV wg skali NYHA); zaburzenia przewodzenia takie jak blok przedsionkowo-komorowy lub zespół chorego węzła zatokowego; istotna choroba niedokrwienna serca; istotna wada zastawkowa; omdlenia w wywiadzie. Mania lub ciężka depresja w wywiadzie. Umiarkowane i ciężkie zaburzenia czynności wątroby. Podczas leczenia inhibitorami monoaminooksydazy (MAO-I) lub w ciągu 14 dni od odstawienia MAO-I (MAO-I nie należy stosować w ciągu 7 dni od odstawienia dapoksetyny). Podczas leczenia tiorydazyną, lub w ciągu 14 dni od odstawienia tiorydazyny (tiorydazyny nie należy stosować w ciągu 7 dni od odstawienia dapoksetyny). Podczas leczenia inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny - SSRI, inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny - SNRI, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne - TLPD) oraz innymi lekami i (lub) preparatami ziołowymi o działaniu serotoninergicznym (L-tryptofan, tryptany, tramadol, linezolid, lit, ziele dziurawca zwyczajnego - Hypericum perforatum) lub w ciągu 14 dni od odstawienia ww. leków (lub) preparatów ziołowych (nie należy stosować ww. leków i (lub) preparatów ziołowych w ciągu 7 dni od odstawienia dapoksetyny). Podczas jednoczesnego leczenia potencjalnymi inhibitorami CYP3A4, w tym ketokonazolem, itrakonazolem, rytonawirem, sakwinawirem, telitromycyną, nefazadonem, nelfinawirem, atazanawirem.

Lek nie jest wskazany do stosowania u kobiet.

Doustnie. Dorośli mężczyźni (w wieku od 18 do 64 lat): zalecana dawka początkowa u wszystkich pacjentów wynosi 30 mg, powinna być przyjmowana w razie potrzeby 1-3 h przed podjęciem aktywności seksualnej. Nie należy rozpoczynać leczenia od dawki 60 mg. Lek nie jest przeznaczony do stałego, codziennego stosowania, nie może być przyjmowany częściej niż jeden raz na 24 h. Lek powinien być przyjmowany wyłącznie przed planowanym stosunkiem seksualnym. Jeśli indywidualna odpowiedź pacjenta na dawkę 30 mg jest niewystarczająca, a pacjent nie doświadczył umiarkowanych, ani ciężkich zdarzeń niepożądanych, ani objawów poprzedzających omdlenie, dawka może zostać zwiększona do maksymalnej dawki zalecanej 60 mg, przyjmowanej zgodnie z potrzebą ok. 1-3 h przed stosunkiem seksualnym. Częstość występowania oraz stopień ciężkości zdarzeń niepożądanych są większe przy zastosowaniu dawki 60 mg. Jeśli pacjent miał reakcje ortostatyczne po podaniu dawki początkowej, nie należy zwiększać dawki do 60 mg. Po pierwszych 4 tyg. leczenia lub co najmniej po podaniu pierwszych 6 dawek leku, lekarz powinien przeprowadzić u pacjenta dokładną, indywidualną ocenę korzyści do ryzyka, wynikającą ze stosowania leku, w celu stwierdzenia, czy kontynuacja leczenia jest właściwa. Dane dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku przez okres ponad 24 tyg. są ograniczone. Potrzeba kliniczna kontynuacji leczenia z zastosowaniem leku oraz bilans korzyści i ryzyka powinny być ponownie oceniane przynajmniej co 6 miesięcy. Szczególne grupy pacjentów. Nie stosować leku u pacjentów z umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (klasa B i C wg skali Childa-Pugha); z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Zaleca się zachowanie ostrożności: u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek; podczas zwiększania dawki do 60 mg u pacjentów, u których stwierdzono genotyp wolnych metabolizerów CYP2D6; u pacjentów leczonych silnymi inhibitorami CYP2D6; u pacjentów leczonych równocześnie umiarkowanymi inhibitorami CYP3A4 (ograniczyć dawkę do 30 mg). Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania leku u pacjentów w wieku 65 lat i powyżej, nie zostały określone. Leku nie należy stosować u osób w wieku poniżej 18 lat. Sposób podania. Tabl. połykać w całości w celu uniknięcia gorzkiego smaku, popijając przynajmniej jedną, pełną szklanką wody. Lek może być przyjmowany niezależnie od posiłku.

Ogólne zalecenia. Nie zbadano bezpieczeństwa stosowania leku ani działania opóźniającego ejakulację u mężczyzn bez przedwczesnej ejakulacji - lek stosować u pacjentów ze zdiagnozowaną przedwczesną ejakulacją. Inne rodzaje zaburzeń seksualnych. Pacjenci z innymi rodzajami zaburzeń seksualnych, w tym zaburzeniami erekcji, przed rozpoczęciem terapii powinni zostać dokładnie zbadani. Nie powinno się stosować leku u pacjentów z zaburzeniami erekcji stosujących inhibitory PDE5. Hipotonia ortostatyczna. W badaniach klinicznych odnotowano występowanie hipotonii ortostatycznej - przed rozpoczęciem leczenia należy zebrać wywiad dotyczący epizodów hipotonii ortostatycznej oraz wykonać test pionizacyjny (pomiar ciśnienia tętniczego krwi i tętna w pozycji na wznak oraz po pionizacji). W przypadku podejrzeń lub udokumentowanych informacji na temat reakcji ortostatycznych w wywiadzie należy unikać leczenia dapoksetyną. Należy poinformować pacjenta, że podczas leczenia może dojść do omdlenia z lub bez objawów zwiastujących oraz podkreślić wagę właściwego nawodnienia organizmu. W razie wystąpienia objawów zwiastujących omdlenie (takich jak: nudności, zawroty głowy i (lub) uczucie oszołomienia oraz obfite pocenie się) należy natychmiast położyć się w tak, aby głowa znajdowała się poniżej tułowia lub przyjąć pozycję siedzącą, umieszczając głowę między kolanami i poczekać aż objawy ustąpią, ponadto nie należy gwałtownie wstawać, jeśli pacjent długo leżał lub siedział. Omdlenie. Większość omdleń występowała w ciągu pierwszych 3 h po zastosowaniu leku, po podaniu pierwszej dawki leku lub były to omdlenia związane z procedurami badania klinicznego (np. pobranie krwi, ortostatyczne zmiany pozycji ciała, pomiary ciśnienia tętniczego). Pacjenci z czynnikami ryzyka chorób sercowo naczyniowych. Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony układu krążenia w wyniku omdlenia jest większe u pacjentów z anomaliami budowy serca (np. zdiagnozowane zwężenia drogi odpływu lewej komory, wada zastawkowa serca, zwężenie tętnicy szyjnej oraz choroba wieńcowa). Brak jest wystarczających danych, by określić, czy zwiększone ryzyko omdleń u pacjentów z chorobami układu krążenia dotyczy także omdleń wazowagalnych. Stosowanie jednocześnie z substancjami psychoaktywnymi. Należy poinformować pacjentów, aby nie stosowali leku jednocześnie z substancjami psychoaktywnymi. Stosowanie substancji psychoaktywnych z aktywnością serotoninergiczną, w tym ketaminy, metylenodioksymetamfetaminy (MDMA) i dietyloamidu kwasu lizerginowego (LSD) w skojarzeniu z preparatem może prowadzić do wystąpienia potencjalnie ciężkich reakcji. Reakcje te obejmują, ale nie są ograniczone, do arytmii, hipertermii oraz zespołu serotoninowego. Jednoczesne stosowanie leku z substancjami psychoaktywnymi o właściwościach uspokajających, jak narkotyki i benzodiazepiny może prowadzić do nasilenia senności i zawrotów głowy. Etanol. Należy poinformować pacjentów, aby nie stosowali leku w połączeniu z alkoholem. Łączenie alkoholu z dapoksetyną może nasilić neuropoznawcze działanie alkoholu oraz zwiększyć ryzyko neurokardiogennych działań niepożądanych, w tym omdleń, zwiększając w ten sposób ryzyko przypadkowych urazów, w związku z czym należy informować pacjentów, aby unikali alkoholu podczas stosowania leku. Preparaty o właściwościach wazodylatacyjnych. Lek powinien być przepisywany ostrożnie u pacjentów przyjmujących preparaty o właściwościach wazodylatacyjnych (jak antagoniści receptora α- adrenergicznego, azotany) ze względu na możliwość zmniejszenia tolerancji ortostatycznej. Umiarkowane inhibitory CYP3A4. Należy zachować ostrożność u pacjentów stosujących umiarkowane inhibitory CYP3A4, dawkę leku należy ograniczyć do 30 mg. Silne inhibitory CYP2D6. Należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki leku do 60 mg u pacjentów stosujących silne inhibitory CYP2D6 oraz podczas zwiększania dawki do 60 mg u pacjentów, u których stwierdzono genotyp wolnych metabolizerów CYP2D6, gdyż może to prowadzić do nasilenia działania preparatu, a w konsekwencji doprowadzić do zwiększenia częstości i nasilenia zależnych od dawki zdarzeń niepożądanych. Mania. Leku nie stosować u pacjentów z manią i (lub) hipomanią lub zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi w wywiadzie; leczenia nie należy kontynuować w przypadku wystąpienia objawów tych zaburzeń. Drgawki. Należy unikać stosowania leku u pacjentów z niestabilną epilepsją, a w przypadku kontrolowanej epilepsji pacjentów ściśle monitorować. Należy przerwać leczenie dapoksetyną, jeśli u pacjenta wystąpią drgawki. Depresja i (lub) zaburzenia psychiczne. Pacjenci z objawami depresji powinni zostać poddani ocenie przed rozpoczęciem leczenia, w celu wykluczenia niezdiagnozowanych zaburzeń depresyjnych. Nie zaleca się przerwania leczenia przeciwdepresyjnego lub przeciwlękowego, w celu rozpoczęcia leczenia dapoksetyną. Lek nie jest wskazany do leczenia zaburzeń psychicznych i nie należy go stosować u pacjentów z tymi zaburzeniami, włączając schizofrenię lub u mężczyzn ze współistniejącą depresją, gdyż nie można wykluczyć możliwości pogorszenia się objawów depresji. Pogorszenie objawów może być wynikiem obecności bezobjawowych zaburzeń psychicznych lub stosowanego leczenia. Lekarze powinni zachęcać pacjentów do zgłaszania jakichkolwiek niepokojących myśli oraz odczuć w każdym momencie leczenia. W przypadku rozwoju objawów depresji podczas stosowania leku, należy zaprzestać leczenia dapoksetyną. Krwotoki. Dapoksetynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z krwawieniami lub zaburzeniami krzepnięcia w wywiadzie, jak również u pacjentów leczonych jednocześnie preparatami wpływającymi na czynność płytek krwi (np.: atypowe leki przeciwpsychotyczne, fenotiazyny, kwas acetylosalicylowy, NLPZ, leki przeciwpłytkowe) lub lekami przeciwzakrzepowymi (np.: warfaryna). Zaburzenia czynności nerek. Nie zaleca się stosowania leku u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, a u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek należy zachować ostrożność. Zaburzenia oka. Podczas leczenia odnotowano zaburzenia oka - należy zachować ostrożność u pacjentów ze zwiększonym ciśnieniem śródgałkowym lub ryzykiem jaskry z zamkniętym kątem przesączania. Objawy odstawienne. Nagłe odstawienie przyjmowanych przewlekle SSRI w celu leczenia chronicznych zaburzeń depresyjnych powodowało występowanie następujących objawów: zaburzenia nastroju, rozdrażnienie, pobudzenie, zawroty głowy, zaburzenia czucia (np.: parestezje, w tym uczucie porażenia prądem elektrycznym), niepokój, splątanie, bóle głowy, letarg, niestabilność emocjonalna, bezsenność oraz hipomania. Wyniki badania klinicznego przeprowadzonego z podwójnie ślepą próbą u pacjentów z przedwczesną ejakulacją, którego celem była ocena objawów odstawiennych po 62 dniach stosowania leku w dawce 60 mg, raz na dobę lub w razie potrzeby wykazały łagodne objawy z nieznacznie częściej występującą bezsennością i zawrotami głowy u pacjentów przestawionych na placebo, po codziennym przyjmowaniu leku. Substancje pomocnicze. Ze względu na zawartość laktozy, lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy przerwać stosowanie leku Priligy i natychmiast zgłosić się do lekarza, jeśli:
• u pacjenta wystąpiły napady drgawkowe (drgawki);
• u pacjenta wystąpiło omdlenie lub zawroty głowy po zmianie pozycji na stojącą;
• pacjent zaobserwował zmiany nastroju;
• u pacjenta występują myśli samobójcze lub myśli o wyrządzeniu sobie krzywdy.

W przypadku zaobserwowania któregokolwiek z wymienionych powyżej objawów, należy przerwać
stosowanie leku Priligy oraz natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Omdlenia oraz niskie ciśnienie krwi
Przyjmowanie tego leku może prowadzić do utraty przytomności oraz do zmniejszenia ciśnienia
podczas zmiany pozycji na stojącą. W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia tego działania, należy:
• tabletkę popić co najmniej jedną, pełną szklanką wody;
• nie stosować tego leku jeśli pacjent jest odwodniony (niedobór wody w organizmie).
Może się tak dziać, jeśli:
• pacjent nie pił niczego w przeciągu ostatnich 4 - 6 godzin;
• pacjent od dłuższego czasu poci się;
• u pacjenta występuje choroba z wysoką gorączką, biegunką lub wymiotami.
• jeśli pacjent czuje się jakby miał stracić przytomność (występują nudności, zawroty głowy,
  uczucie oszołomienia, splątanie, pocenie się, zaburzenia rytmu serca) lub jeśli występuje
  uczucie oszołomienia podczas przyjmowania pozycji stojącej, pacjent powinien natychmiast
  położyć się tak aby jego głowa znajdowała się poniżej tułowia lub usiąść z głową pomiędzy
  kolanami i poczekać, aż objawy ustąpią. Takie postępowanie pozwoli uniknąć upadku
  i zranienia, gdyby doszło do utraty przytomności;
• nie należy wstawać gwałtownie, jeśli pacjent przed dłuższy czas siedział lub leżał;
• nie należy prowadzić pojazdów, używać jakichkolwiek narzędzi lub obsługiwać maszyn, jeśli
  pacjent odczuwa osłabienie podczas stosowania leku;
• należy skontaktować się z lekarzem, jeśli po zastosowaniu leku Priligy doszło do omdlenia.

Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 mężczyzn):
• zawroty głowy;
• bóle głowy;
• nudności.

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 mężczyzn):
• rozdrażnienie, lęk, pobudzenie lub niepokój;
• drętwienie lub mrowienie;
• trudności w osiąganiu lub utrzymywaniu erekcji;
• nadmierne pocenie się lub nagłe zaczerwienienie twarzy;
• biegunka, zaparcia lub oddawanie gazów;
• ból brzucha, wzdęcia lub wymioty;
• problemy ze snem lub dziwne sny;
• uczucie zmęczenia, senność, ziewanie;
• niedrożność nosa (obrzęk błony śluzowej nosa);
• zwiększenie ciśnienia krwi;
• trudności w koncentracji;
• drżenie lub roztrzęsienie;
• osłabienie popędu seksualnego;
• szum w uszach;
• niewyraźne widzenie;
• niestrawność;
• suchość w ustach.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 mężczyzn):
• omdlenia lub zawroty głowy podczas zmiany pozycji na stojącą (patrz porady powyżej);
• zmiany nastroju, wzmożona czujność i podniecenie, lub paranoja;
• splątanie, dezorientacja oraz brak zdolności do logicznego myślenia;
• zwolnienie lub nieregularna częstość rytmu serca lub przyspieszenie rytmu serca;
• utrata popędu płciowego, trudności w osiągnięciu orgazmu;
• osłabienie, uspokojenie, apatia lub przemęczenie;
• depresja/nastrój depresyjny, zdenerwowanie lub zobojętnienie;
• uczucie gorąca, uczucie roztrzęsienia, uczucie nienormalności lub upojenia alkoholowego;
• zaburzenia widzenia, ból oka lub rozszerzone źrenice;
• niskie lub wysokie ciśnienie krwi;
• świąd lub zimne poty;
• uczucie wirowania;
• zaburzenia smaku;
• zgrzytanie zębów.

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1000 mężczyzn):
• zawroty głowy występujące po wysiłku;
• nagłe zapadanie w sen;
• nagła potrzeba wypróżnienia.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.
Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Przeciwwskazane jest stosowanie dapoksetyny z: tiorydazyną - hamowanie metabolizmu tiorydazyny (hamowanie CYP2D6 przez dapoksetynę) i nasilenie kardiotoksyczności tiorydazyny (dalsze wydłużenie odstępu QT), ryzyko wystąpienia ciężkich komorowych zaburzeń rytmu serca (dapoksetyny nie stosować jednocześnie z tiorydazyną oraz w ciągu 14 dni od odstawienia tiorydazyny; tiorydazyny nie należy stosować w przeciągu 7 dni od przerwania leczenia dapoksetyną); inhibitorami monoaminooksydazy - MAO-I - ryzyko wystąpienia ciężkich, niekiedy śmiertelnych działań niepożądanych, w tym zespołu serotoninowego lub złośliwego zespołu neuroleptycznego (dapoksetyny nie stosować jednocześnie z MAO-I oraz w ciągu 14 dni od odstawienia MAO-I; MAO-I nie należy stosować w ciągu 7 dni od momentu przerwania leczenia dapoksetyną); inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny, takimi jak: SSRI, SNRI, TLPD oraz innymi lekami i (lub) preparatami ziołowymi o działaniu serotoninergicznym, takimi jak: L-tryptofan, tryptany, tramadol, linezolid, lit, ziele dziurawca zwyczajnego (dapoksetyny nie stosować jednocześnie z ww. lekami lub w ciągu 14 dni od odstawienia ww. leków; nie należy stosować ww. leków w ciągu 7 dni od odstawienia dapoksetyny). Stosowanie substancji psychoaktywnych z aktywnością serotoninergiczną, w tym ketaminy, metylenodioksymetamfetaminy (MDMA) i dietyloamidu kwasu lizerginowego (LSD) w skojarzeniu z dapoksetyną może prowadzić do wystąpienia potencjalnie ciężkich reakcji, w tym: arytmii, hipertermii oraz zespołu serotoninowego - nie stosować jednocześnie. Stosowanie dapoksetyny z substancjami psychoaktywnymi o właściwościach uspokajających, jak narkotyki i benzodiazepiny może prowadzić do nasilenia senności i zawrotów głowy. Nie określono skuteczności i bezpieczeństwa jednoczesnego stosowania dapoksetyny i inhibitorów PDE5 u pacjentów jednocześnie z przedwczesną ejakulacją i zaburzeniami erekcji - istnieje ryzyko obniżenia tolerancji ortostatycznej - dapoksetyny nie należy stosować u pacjentów przyjmujących inhibitory PDE5. Dapoksetyna powinna być przepisywana ostrożnie u pacjentów przyjmujących leki o właściwościach wazodylatacyjnych, jak antagoniści receptora α-adrenergicznego, azotany, ze względu na możliwość zmniejszenia tolerancji ortostatycznej. Jednoczesne podanie dawki jednorazowej lub dawek wielokrotnych 30 mg lub 60 mg dapoksetyny pacjentom, którzy stosują codziennie tamsulosynę nie wpływa na farmakokinetykę tamsulosyny; włączenie dapoksetyny do terapii tamsulosyną nie powoduje zmiany profilu ortostatycznego; nie zaobserwowano różnic w reakcjach ortostatycznych podczas terapii skojarzonej tamsulosyny z dapoksetyną w dawkach 30 lub 60 mg, a tamsulosyną w monoterapii - jednakże, należy zachować ostrożność przepisując dapoksetynę pacjentom, którzy stosują antagonistów receptora α-adrenergicznego z uwagi na możliwość zmniejszenia tolerancji ortostatycznej. Dapoksetyna jest metabolizowana przez CYP2D6, CYP3A4 oraz monooksygenazę flawinową 1 (FMO1). Inhibitory CYP3A4 zwiększają stężenia oraz AUC dapoksetyny, nasilając jej toksyczność; zwiększenie C_max i AUC czynnej frakcji może być znaczne u części populacji, u której brak działającego enzymu CYP2D6, np. słabi metabolizerzy CYP2D6 (większy udział CYP3A4 w metabolizmie dapoksetyny). Stosowanie dapoksetyny z silnymi inhibitorami CYP3A4, takimi jak: ketokonazol, itrakonazol, rytonawir, sakwinawir, telitromycyna, nefazodon, nelfinawir i atazanawir jest przeciwwskazane u wszystkich pacjentów, jeśli nie stwierdzono u nich fenotypu lub genotypu intensywnych metabolizerów CYP2D6. U pacjentów będących intensywnymi metabolizerami CYP2D6, zaleca się stosowanie maksymalnej dawki dapoksetyny 30 mg w przypadku skojarzonego stosowania z silnymi inhibitorami CYP3A4. Sok grejpfrutowy jest również silnym inhibitorem CYP3A4 i należy go unikać przez 24 h przed przyjęciem leku. W przypadku jednoczesnego stosowania dapoksetyny i umiarkowanych inhibitorów CYP3A4, takich  jak: erytromycyna, klarytromycyna, flukonazol, amprenawir, fosamprenawir, aprepitant, werapamil, diltiazem, dawka dapoksetyny powinna wynosić 30 mg u wszystkich pacjentów, jeśli nie stwierdzono u nich fenotypu lub genotypu intensywnych metabolizerów CYP2D6 oraz należy zachować ostrożność stosując dawkę 60 mg u pacjentów będących intensywnymi metabolizerami CYP2D6. Podczas stosowania silnych inhibitorów CYP2D6 (np. fluoksetyny) C_max czynnej frakcji zwiększa się o około 50%, natomiast AUC czynnej frakcji może ulec podwojeniu; zwiększenie wartości C_max oraz AUC czynnej frakcji jest zbliżone do wartości przewidywanych u wolnych metabolizerów, co może prowadzić do zwiększenia częstości i nasilenia zdarzeń niepożądanych zależnych od dawki. Należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki leku do 60 mg u pacjentów stosujących silne inhibitory CYP2D6. Należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki do 60 mg u pacjentów, u których stwierdzono genotyp wolnych metabolizerów CYP2D6. Dapoksetyna może powodować zwiększenie stężenia we krwi leków metabolizowanych przez CYP2D6, w tym dezypraminy (znaczenie kliniczne tego działania jest niewielkie) oraz leków metabolizowanych przez CYP3A4 (może mieć znaczenie kliniczne u pacjentów leczonych lekami metabolizowanymi głównie przez CYP3A4 z wąskim indeksem terapeutycznym). Nie wpływa na farmakokinetykę substratów CYP2C19, np. omeprazolu i CYP2C9, np. glibenklamidu. W badaniu farmakokinetycznym, dapoksetyna (60 mg na dobę, przez 6 dni) nie wpływała na farmakokinetykę lub farmakodynamikę (PT lub INR) warfaryny podawanej w dawce jednorazowej 25 mg, jednak brak danych oceniających wielokrotne podawanie warfaryny z dapoksetyną; ponadto podczas stosowania leków z grupy SSRI zaobserwowano wystąpienie zaburzeń krwawienia (należy zachować ostrożność podczas stosowania dapoksetyny u pacjentów przyjmujących warfarynę długotrwale). Skojarzone stosowanie dapoksetyny z alkoholem powodowało zwiększenie ryzyka wystąpienia oraz nasilenie działań niepożądanych, takich jak zawroty głowy, senność, opóźnione reakcje lub zmiana oceny. Łączenie alkoholu z dapoksetyną może nasilić działanie alkoholu oraz zwiększyć ryzyko neurokardiogennych działań niepożądanych, w tym omdleń, zwiększając w ten sposób ryzyko przypadkowych urazów, w związku z czym należy informować pacjentów, aby unikali alkoholu podczas stosowania leku.

Berlin-Chemie/Menarini Polska Sp. z o.o.
ul. Słomińskiego 4
00-204 Warszawa
22-566-21-00
[email protected]
www.berlin-chemie.pl