Propofol-Lipuro 2% 20 mg/ml emulsja do wstrzykiwań i (lub) infuzji

1 ml emulsji do wstrzykiwań lub infuzji zawiera 5 mg, 10 mg lub 20 mg propofolu; lek zawiera olej sojowy.

Krótko działający anestetyk dożylny. W zależności od szybkości wstrzyknięcia, czas indukcji znieczulenia wynosi 30-40 s. Czas działania po pojedynczym wstrzyknięciu wynosi 4-6 min. Propofol wiąże się z białkami osocza w 98%. Charakteryzuje się trzyetapową farmakokinetyką (szybka dystrybucja T_0,5 - 2-4 min, szybka eliminacja T_0,5β - 30-60 min i faza wolnego uwalniania ze słabo ukrwionych tkanek). Jest metabolizowany w wątrobie i wydalany z moczem w postaci nieaktywnych metabolitów (88%), <0,3% dawki wydalane jest z moczem w postaci niezmienionej.

5 mg/ml: wprowadzenie do znieczulenia ogólnego u dorosłych i dzieci >1 mż.; wprowadzenie do znieczulenia w zabiegach diagnostycznych i chirurgicznych u dorosłych oraz dzieci >1 mż.; krótkotrwała sedacja podczas zabiegów diagnostycznych lub chirurgicznych (pojedynczo lub w skojarzeniu ze znieczuleniem miejscowym lub regionalnym) u dorosłych. 10 mg/ml: wprowadzenie i podtrzymanie znieczulenia ogólnego u dorosłych i dzieci >1 mż.; sedacja u pacjentów >16 rż. na oddziałach intensywnej terapii podczas oddychania kontrolowanego; sedacja podczas zabiegów diagnostycznych lub chirurgicznych (pojedynczo lub w skojarzeniu ze znieczuleniem miejscowym lub regionalnym) u dorosłych i dzieci >1 mż. 20 mg/ml: wprowadzenie i podtrzymanie znieczulenia ogólnego u dorosłych i dzieci >3 lat; sedacja u pacjentów >16 lat na oddziałach intensywnej terapii podczas oddychania kontrolowanego; sedacja podczas zabiegów diagnostycznych lub chirurgicznych (pojedynczo lub w skojarzeniu ze znieczuleniem miejscowym lub regionalnym) u dorosłych i dzieci >3 lat.

Nadwrażliwość na substancję czynną, soję, orzeszki ziemne lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Leku o stężeniu 5 mg/ml nie stosować do podtrzymania znieczulenia ogólnego, do podtrzymania sedacji podczas zabiegów diagnostycznych i chirurgicznych u dzieci, do sedacji w intensywnej terapii. Leku o stężeniu 10 mg/ml oraz 20 mg/ml nie stosować u dzieci ≤16 lat do sedacji podczas intensywnej terapii.

Nie należy stosować propofolu w ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Propofol przenika przez barierę łożyska i może wykazywać depresyjne działanie na podstawowe czynności życiowe noworodków. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję. Propofol można stosować podczas zabiegów przerywania ciąży. Propofol przenika w małych ilościach do mleka matki, dlatego w ciągu 24 h po podaniu propofolu, matki nie powinny karmić piersią. Pokarm wydzielany w tym czasie powinien być wyrzucony.

Dożylnie. Preparat może być stosowany jedynie przez lekarza wyszkolonego w zakresie anestezjologii lub intensywnej opiece medycznej, wyłącznie na oddziałach, w których dostępny jest system ciągłego monitorowania pacjenta, sprzęt do zapewniania drożności dróg oddechowych, oddychania kontrolowanego, podawania tlenu oraz resuscytacji. Podawania propofolu w celu sedacji podczas zabiegów chirurgicznych lub diagnostycznych nie powinna wykonywać ta sama osoba, która wykonuje zabieg chirurgiczny lub diagnostyczny. Zazwyczaj podczas stosowania leku należy podawać dodatkowe leki przeciwbólowe. Wprowadzenie do znieczulenia ogólnego. Dorośli (można zastosować lek o stężeniu 5 mg/ml, 10 mg/ml lub 20 mg/ml): 20-40 mg co 10 s. U większości pacjentów w wieku <55 lat wystarczającą dawką propofolu jest 1,5 -2,5 mg/kg mc. U starszych pacjentów oraz u pacjentów z III lub IV grupy ryzyka wg ASA, a szczególnie u osób z niewydolnością serca, może zaistnieć konieczność zmniejszenia dawki do 1 mg/kg mc. lub mniej; u tych pacjentów lek należy podawać wolniej (ok. 20 mg propofolu co 10 s). Dzieci >1 mż. (można zastosować lek o stężeniu 5 mg/ml lub 10 mg/ml, a u dzieci >3 rż. także lek o stężeniu 20 mg/ml): 2,5-4 mg/kg mc., u dzieci >8 lat zazwyczaj wystarczająca jest dawka 2,5 mg/kg mc. U dzieci z III i IV grupy ASA dawki należy zmniejszyć. Podtrzymanie znieczulenia ogólnego. Dorośli (można zastosować lek o stężeniu 10 mg/ml we wlewie ciągłym lub w postaci kolejnych wstrzyknięć lub lek o stężeniu 20 mg/ml we wlewie ciągłym): w postaci kolejnych bolusów dawkę można zwiększać od 25 mg do 50 mg; we wlewie 4-12 mg/kg mc./h. U starszych pacjentów w złym stanie ogólnym, u pacjentów z III lub IV grupy ryzyka wg ASA oraz u pacjentów z hipowolemią może zaistnieć konieczność dalszego zmniejszenia dawki. Nie należy stosować szybkiego podawania w bolusie (pojedynczym lub wielokrotnym) u osób w podeszłym wieku, ponieważ może to prowadzić do zahamowania czynności układu krążenia i oddechowego. Dzieci >1 mż. (można zastosować lek o stężeniu 10 mg/ml, a u dzieci >3 rż. także lek o stężeniu 20 mg/ml): 9-15 mg/kg mc./h we wlewie ciągłym; dzieci młodsze, zwłaszcza do 3 rż. mogą wymagać większej dawki. U dzieci z III i IV grupy ASA dawki należy zmniejszyć. Lek o stężeniu 5 mg/ml jest przeciwwskazany do podtrzymywania znieczulenia. Sedacja na OIOM podczas wentylacji respiratorem. Dorośli i dzieci >16 rż. (można zastosować lek o stężeniu 10 mg/ml lub 20 mg/ml): 0,3-4 mg/kg mc./h we wlewie. Nie zaleca się podawania propofolu systemem TCI (infuzja sterowana docelowym stężeniem leku we krwi) dla uzyskania sedacji u pacjentów na OIOM. Lek o stężeniu 5 mg/ml jest przeciwwskazany do sedacji na OIOM. Sedacja i indukcja sedacji podczas zabiegów diagnostycznych i chirurgicznych. Dorośli (można zastosować lek o stężeniu 5 mg/ml, 10 mg/ml lub 20 mg/ml): 0,5-1 mg/kg mc. na początku sedacji, w czasie 1-5 min; podtrzymanie pożądanego poziomu sedacji: 1,5-4,5 mg/kg mc./h. Dodatkowe bolusy 10-20 mg propofolu można podać wtedy, gdy konieczne jest szybkie pogłębienie sedacji. U pacjentów w wieku >55 lat oraz u pacjentów z III lub IV grupy ryzyka wg ASA może być konieczne zmniejszenie dawki oraz szybkości podawania leku. Nie należy stosować szybkiego podawania w bolusie (pojedynczym lub wielokrotnym) u osób w podeszłym wieku, ponieważ może to prowadzić do zahamowania czynności układu krążenia i oddechowego. Dzieci (można zastosować lek o stężeniu 5 mg/ml, 10 mg/ml, a u dzieci >3 rż. także lek o stężeniu 20 mg/ml): 1-2 mg/kg mc. na początku sedacji; podtrzymanie sedacji: 1,5-9 mg/kg mc./h. Jeśli wymagane jest szybkie pogłębienie poziomu znieczulenia, wówczas infuzja może być uzupełniona o podanie bolusa w wielkości do 1 mg/kg mc. U dzieci z III lub IV grupy ryzyka wg ASA wymagane mogą być mniejsze dawki. Lek o stężeniu 5 mg/ml jest przeciwwskazany do potrzymania sedacji u dzieci. Czas stosowania. Lek może być stosowany maksymalnie przez 7 dni. Sposób podania. Leku nie należy podawać przez filtry mikrobiologiczne. Lek o stężeniu 5 mg/ml podaje się dożylnie w postaci nierozcieńczonej jako wstrzyknięcie lub poprzez infuzję ciągłą po uprzednim rozcieńczeniu roztworem glukozy 50 mg/ml (5% wagowo-objętościowych), roztworem chlorku sodu 9 mg/ml (0,9% wagowo-objętościowych); lek może być podawany maksymalnie przez 1 h. Lek nie zawiera środków konserwujących i może stanowić podłoże dla wzrostu drobnoustrojów. Dlatego należy pobrać lek z zachowaniem aseptyki do sterylnej strzykawki natychmiast po otwarciu ampułki. Natychmiast też należy przystąpić do podawania leku. Należy koniecznie przestrzegać zasad aseptyki podczas podawania, co dotyczy zarówno leku jak również zestawu do infuzji. Zawartość każdej ampułki i strzykawki zawierającej lek jest przeznaczona do jednorazowego użytku u jednego pacjenta. Wszelkie preparaty lub płyny podawane jednocześnie z tym lekiem należy podawać w okolicy wkłucia kaniuli. W razie stosowania zestawów do infuzji zawierających filtry należy upewnić się, że są one przepuszczalne dla tłuszczów. Lek o stężeniu 10 mg/ml podaje się w postaci nierozcieńczonej lub po uprzednim rozcieńczeniu (5% roztworem glukozy, 0,9% roztworem chlorku sodu lub 0,18% roztworem chlorku sodu i 4% roztworem glukozy). Lek o stężeniu 20 mg/ml podaje się w postaci nierozcieńczonej. Podawanie leku w postaci nierozcieńczonej. W przypadku podawania leku w infuzji ciągłej należy zawsze używać biurety, licznika kropli, pompy strzykawkowej lub pompy infuzyjnej objętościowej w celu kontroli szybkości infuzji. Jak potwierdzają doniesienia kliniczne w przypadku podawania wszelkiego rodzaju produktów tłuszczowych, czas trwania podawania propofolu we wlewie ciągłym z jednego systemu do infuzji nie może przekroczyć 12 h. Linia infuzyjna oraz pojemnik z lekiem należy wymienić najpóźniej po upływie 12 h. Wszelkie pozostałości leku po zakończeniu infuzji należy usunąć. Podawanie leku w postaci rozcieńczonej. Podczas podawania leku w postaci rozcieńczonej należy zawsze używać biuret, licznika kropli, pomp strzykawkowych lub pomp infuzyjnych objętościowych w celu kontroli szybkości infuzji oraz uniknięcia przypadkowej, niekontrolowanej infuzji dużej dawki propofolu w postaci rozcieńczonej. Nie wolno przekroczyć największego rozcieńczenia wyrażonego proporcją: 1 część propofolu do 4 części roztworu glukozy 50 mg/ml (5% wagowo-objętościowych) lub roztworu chlorku sodu 9 mg/ml (0,9% wagowo-objętościowych) lub roztworu chlorku sodu 1,8 mg/ml (0,18% wagowo-objętościowych) i roztworu glukozy 40 mg/ml (4% wagowo-objętościowych) (wówczas najmniejsze stężenie propofolu wyniesie 2 mg/ml). Mieszanina powinna zostać przygotowana w warunkach aseptycznych bezpośrednio przed podaniem i zużyta w ciągu 6 h od przygotowania. W celu zmniejszenia bólu na początku podawania propofolu można zmieszać go z produktem 1% lidokainy wolnym od środków konserwujących (w stosunku 20:1, tj. 20 części propofolu z jedną częścią wolnego od konserwantów produktu lidokainy 1%). Przed podaniem środków zwiotczających, takich jak atrakurium lub miwakurium, należy przepłukać system infuzyjny, jeżeli są one podawane poprzez ten sam system infuzyjny, przez który poprzednio podawano propofol. Lek można również stosować z urządzeniami wyposażonymi w funkcję TCI. Ze względu na różne algorytmy dostępnych na rynku urządzeń należy stosować się do zaleceń producenta stosowanego urządzenia.

Propofolu nie powinna podawać osoba prowadząca zabieg diagnostyczny lub chirurgiczny. Zgłaszano przypadki nadużywania i uzależnienia od propofolu, na ogół przez pracowników służby zdrowia. Podobnie jak w przypadku innych leków do znieczulenia ogólnego, podanie propofolu bez zwracania właściwej uwagi na drogi oddechowe może doprowadzić do powikłań ze strony układu oddechowego prowadzących do zgonu. Jeśli propofol jest stosowany w celu sedacji z zachowaniem świadomości w zabiegach diagnostycznych i chirurgicznych, należy zapewnić ciągłe monitorowanie pacjenta w celu wykrycia wczesnych objawów hipotensji, niedrożności dróg oddechowych lub desaturacji. W przypadku stosowania (dawka 5 mg) wielokrotnych bolusów do wprowadzenia znieczulenia ogólnego maksymalna ilość tłuszczów nie może przekraczać 150 mg tłuszczu/kg mc./h, co odpowiada 1,5 ml/kg mc./h propofolu. Po zastosowaniu propofolu do krótkotrwałej sedacji pacjentów poddawanych zabiegom operacyjnym, mogą wystąpić u pacjentów mimowolne ruchy. W trakcie zabiegów wymagających całkowitego unieruchomienia pacjentów ruchy te mogą stanowić zagrożenie dla pola operacyjnego. Przed przeniesieniem na oddział po zastosowaniu propofolu, koniecznie należy odczekać przez pewien czas i upewnić się, że pacjent jest w pełni wybudzony. Bardzo rzadko po zastosowaniu propofolu obserwowano wydłużenie czasu wybudzania z towarzyszącym niekiedy zwiększonym napięciem mięśniowym. Objaw ten może być poprzedzony okresem czuwania lub nie. Chociaż wybudzenie następuje samoistnie, pacjent przed wybudzeniem musi być monitorowany ze szczególną uwagą. Upośledzenie świadomości wywołane przez propofol na ogół nie jest wykrywalne dłużej niż przez 12 h. Należy doradzić pacjentom w zakresie: wskazań do obecności osoby towarzyszącej pacjentowi przy opuszczaniu przez niego miejsca podania propofolu, czasu powrotu do wykonywania wymagających umiejętności lub ryzykownych zadań (np. prowadzenie pojazdów), stosowania innych środków, które mogą mieć działanie uspokajające (np. benzodiazepin, opiatów, alkoholu). Należy zachować ostrożność u pacjentów z niewydolnością serca, układu oddechowego, nerek lub wątroby, z hipowolemią, lub wyniszczonych. Klirens propofolu uzależniony jest od tempa przepływu krwi, dlatego też jednoczesne podawanie leków obniżających pojemność minutową serca obniża klirens propofolu. Propofol nie ma działania wagolitycznego; zgłaszano przypadki bradykardii (czasami ciężkiej), a nawet asystolii. Należy rozważyć podanie dożylne leku przeciwcholinergicznego przed wprowadzeniem znieczulenia, szczególnie w sytuacjach, gdy prawdopodobnie przeważa napięcie nerwu błędnego lub gdy propofol jest stosowany razem z lekami, które mogą wywołać bradykardię. Podczas podawania propofolu pacjentom z padaczką możliwe jest wystąpienie drgawek. Należy zachować szczególną ostrożność podczas podawania propofolu pacjentom z zaburzeniami metabolizmu tłuszczów oraz pacjentom z innymi chorobami, wymagającymi szczególnej uwagi podczas stosowania emulsji tłuszczowych. U pacjentów z hipoproteinemią może występować większe ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze względu na zwiększenie frakcji niezwiązanej propofolu. U takich pacjentów zaleca się zmniejszenie dawki. Dzieci i młodzież. Nie zaleca się podawania propofolu nowonarodzonym niemowlętom w celu wprowadzenia do znieczulenia (brak badań). Dane farmakokinetyczne wskazują, że u noworodków klirens jest znacząco obniżony i charakteryzuje się dużą zmiennością osobniczą. W trakcie podawania dawek zalecanych dla starszych dzieci może dojść do względnego przedawkowania, co w konsekwencji może powodować ciężką depresję sercowo-naczyniową. Propofolu nie wolno stosować u pacjentów w wieku <16 lat w celu wywołania sedacji na oddziałach intensywnej terapii, ponieważ nie wykazano bezpieczeństwa i skuteczności propofolu stosowanego do sedacji w tej grupie wiekowej. Stosowanie propofolu w celu wywołania sedacji na oddziałach intensywnej terapii wiązano z występowaniem takich komplikacji jak zaburzenia metaboliczne i niewydolność narządowa, które mogą prowadzić do zgonu. Istnieją doniesienia o łącznym występowaniu u dorosłych następujących działań niepożądanych: kwasica metaboliczna, rabdomioliza, hiperkaliemia, hepatomegalia, niewydolność nerek, hiperlipidemia, zaburzenia rytmu serca, zmiany w EKG charakterystyczne dla zespołu Brugadów (uniesienie odcinka ST i ujemny załamek T) i szybko nasilająca się niewydolność serca, zazwyczaj nieodpowiadająca na inotropowe leczenie podtrzymujące. Połączenie tych zdarzeń nazwano zespołem popropofolowym. Zdarzenia tego rodzaju najczęściej obserwowano u pacjentów z ciężkimi obrażeniami głowy oraz u dzieci z infekcjami dróg oddechowych, którym podawano dawki przekraczające dawki zalecane dla dorosłych w celu wywołania sedacji na oddziałach intensywnej terapii. Wydaje się, że głównymi czynnikami ryzyka wystąpienia tych zdarzeń są: zmniejszenie ilości tlenu dostarczanego do tkanek; ciężki uraz neurologiczny i (lub) posocznica; stosowanie dużych dawek jednego lub więcej leków: zwężających naczynia krwionośne, steroidów, leków o działaniu inotropowym i (lub) propofolu (zazwyczaj po podaniu dawek >4 mg/kg mc./h przed okres dłuższy niż 48 h); po wystąpieniu powyższych objawów nalży natychmiast przerwać podawanie propofolu. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z zaburzeniami metabolizmu tłuszczów oraz u pacjentów z innymi stanami, w których stosowanie emulsji tłuszczowych winno wiązać się z zachowaniem szczególnej ostrożności. Jeżeli pacjent aktualnie otrzymuje tłuszcze dożylnie, ich ilość należy zmniejszyć, biorąc pod uwagę ilość tłuszczów podawanych we wlewie jako składnik preparatu propofolu; 1,0 ml propofolu 5 mg/ml zawiera 0,1 g tłuszczu. Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania tego leku u pacjentów z chorobą mitochondrialną. U tych pacjentów może dojść do nasilenia choroby w trakcie wprowadzania do znieczulenia, w trakcie zabiegu chirurgicznego i w trakcie opieki na oddziale intensywnej terapii. Zaleca się utrzymanie normotermii, podawanie węglowodanów oraz właściwe nawodnienie. Wczesne objawy choroby mitochondrialnej i „zespołu popropofolowego” mogą być podobne. Lek nie zawiera środków konserwujących i tworzy warunki sprzyjające wzrostowi bakterii. Emulsję należy pobrać do strzykawki lub zestawu do infuzji zaraz po otwarciu ampułki. Natychmiast należy przystąpić do podawania leku. Wszystkie czynności związane z pobieraniem i podawaniem leku należy wykonywać z zachowaniem zasad aseptyki. Propofol i wszystkie strzykawki zawierające ten środek są przeznaczone do jednorazowego użytku, indywidualnie dla każdego pacjenta. Zgodnie z ustalonymi wytycznymi dla innych emulsji tłuszczowych, wlew propofolu z użyciem tego samego sprzętu nie może trwać dłużej niż 12 h. Po zakończeniu procedury lub upływie 12 h, cokolwiek nastąpi szybciej, należy wymienić zarówno pojemnik z lekiem, jak i zestaw do wlewów. Preparat zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na 20 ml, to znaczy produkt leczniczy uznaje się za „wolny od sodu”.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Jeśli wystąpi któreś z poniższych działań, należy natychmiast wezwać lekarza

Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):
- Niskie ciśnienie krwi, które w rzadkich przypadkach może wymagać wlewu płynów
  i zmniejszenia szybkości podawania propofolu.
- Zbyt wolne bicie serca, które w rzadkich przypadkach może być poważne.

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1 000 pacjentów):
- Drgawki przypominające padaczkę.

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów):
− Reakcje alergiczne po wstrząs anafilaktyczny, w tym obrzęk twarzy, języka lub gardła,
  świszczący oddech, zaczerwienienie skóry i niskie ciśnienie krwi.
- Opisano przypadki utraty przytomności po operacjach. Z tego względu pacjent będzie
  dokładnie kontrolowany w okresie wybudzania.
- Woda w płucach (obrzęk płuc) po podaniu propofolu.
- Zapalenie trzustki.

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- Istnieją doniesienia o pojedynczych przypadkach ciężkich działań niepożądanych będących
  połączeniem następujących objawów: rozpad mięśni, kumulacja substancji kwaśnych we krwi,
  nieprawidłowo duże stężenie potasu, duże stężenie tłuszczów we krwi, nieprawidłowości
  w elektrokardiogramie (EKG typu Brugadów), powiększenie wątroby, nieregularne bicie serca,
  niewydolność nerek i niewydolność serca. Nazwano to „zespołem popropofolowym”.
  U niektórych pacjentów zespół ten ostatecznie doprowadził do śmierci. Działania te wystąpiły
  jedynie u pacjentów na oddziałach intensywnej terapii, głównie u pacjentów z ciężkimi urazami
  głowy i u dzieci z zakażeniami dróg oddechowych, którzy otrzymali dawki propofolu większe
  niż 4 mg na kg masy ciała na godzinę. Patrz również punkt 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności”.
- Zapalenie wątroby, ostra niewydolność wątroby [objawy mogą obejmować zażółcenie skóry i
  oczu, świąd, ciemne zabarwienie moczu, ból brzucha i wrażliwość wątroby na dotyk
  (wskazywane jako ból pod przednią częścią klatki piersiowej, po prawej stronie ciała), czasami
  z utratą apetytu].

Dodatkowe działania niepożądane

Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów):
– Ból w miejscu wstrzyknięcia występujący w trakcie pierwszego wstrzyknięcia. Ból można
  zmniejszyć wstrzykując jednocześnie propofol do większych żył przedramienia. Jednoczesne
  wstrzykniecie lidokainy (środka znieczulającego miejscowo) i propofolu również zmniejsza
  ból w miejscu wstrzyknięcia.

Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):
– Krótkotrwały bezdech.
– Ból głowy w okresie ustępowania działania leku.
– Nudności lub wymioty w okresie ustępowania działania leku.

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):
– Zakrzepy krwi w żyłach lub zapalenie żył w miejscu wstrzyknięcia

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów):
– Utrata kontroli popędu seksualnego w okresie ustępowania działania leku.
– Nieprawidłowy kolor moczu po dłuższym podawaniu propofolu.
– Przypadki gorączki po operacji.
– Uszkodzenie tkanki w przypadku, kiedy lek zostanie omyłkowo wstrzyknięty poza żyłę.

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- Ruchy mimowolne.
- Nieprawidłowo dobry nastrój.
- Nadużywanie i uzależnienie od leku.
- Niewydolność serca.
- Zatrzymanie akcji serca.
- Spłycenie oddechu.
- Długotrwały i bolesny wzwód.
- Ból i (lub) obrzęk w miejscu wstrzyknięcia w sytuacji, kiedy lek zostanie omyłkowo
  wstrzyknięty poza żyłę
- Rozpad tkanki mięśniowej, który zgłaszano bardzo rzadko w przypadkach, gdy propofol był
  podawany w dawkach większych niż zalecane jako lek uspokajający na oddziałach
  intensywnej terapii.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Propofol może być stosowany w połączeniu ze znieczuleniem rdzeniowym i nadtwardówkowym oraz razem z powszechnie stosowanymi lekami do premedykacji, lekami blokującymi przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, lekami wziewnymi, lekami przeciwbólowymi. Może zaistnieć konieczność zmniejszenia dawki propofolu, jeśli znieczulenie ogólne lub sedację stosuje się jako uzupełnienie znieczulenia regionalnego. Jednoczesne podawanie innych leków o działaniu depresyjnym na OUN, np. leki stosowane w premedykacji, leki wziewne, leki znieczulające, może nasilać działanie sedacyjne, znieczulające i depresyjne propofolu na układ krążenia i oddechowy. W przypadku pacjentów leczonych ryfampicyną, którym podawano propofolu w celu wprowadzenia do znieczulenia, obserwowano przypadki niedociśnienia. W przypadku pacjentów leczonych walproinianem stwierdzano konieczność obniżenia dawki; w przypadku jednoczesnego stosowania należy rozważyć obniżenie dawki propofolu.

Aesculap Chifa Sp. z o.o.
ul. Tysiąclecia 14
64-300 Nowy Tomyśl
61-442-01-00
[email protected]
www.bbraun.pl