Prostin VR 500 µg/ml roztwór do wstrzykiwań

1 ml roztworu zawiera 500 µg alprostadylu. Preparat zawiera bezwodny etanol.

Alprostadyl (prostaglandyna E₁) należy do grupy naturalnie występujących kwasów tłuszczowych charakteryzujących się różnorodnymi właściwościami farmakologicznymi. Najważniejsze biologiczne działanie prostaglandyn polega na: rozszerzeniu naczyń krwionośnych, hamowaniu agregacji płytek krwi oraz działaniu pobudzającym mięśnie gładkie przewodu pokarmowego i macicy. Znalazła zastosowanie u noworodków, z wrodzonymi wadami układu sercowo-naczyniowego powodującymi ograniczenie przepływu krwi w krążeniu obwodowym lub płucnym, u których utrzymanie drożności przewodu tętniczego jest konieczne dla zapewnienia wystarczającego utlenowania krwi i przepływu obwodowego w dolnej części ciała. U noworodków z ograniczonym przepływem krwi w krążeniu obwodowym podanie alprostadilu często powoduje wzrost wartości pH u dzieci, u których występuje kwasica, wzrost obwodowego ciśnienia tętniczego oraz zmniejszenie stosunku liczbowego wartości ciśnienia krwi w tętnicy płucnej do wartości ciśnienia krwi w aorcie. Lek jest szybko metabolizowany, do 80% krążącego we krwi alprostadilu może ulec rozkładowi podczas pojedynczego przejścia przez płuca. Metabolity w większości wydalane są przez nerki, a w ciągu 24 h od podania lek ulega prawie całkowitej eliminacji. Nie stwierdza się alprostadylu w postaci niezmienionej w moczu, nie zaobserwowano również odkładania się alprostadylu lub jego metabolitów w tkankach.

Leczenie podtrzymujące w celu tymczasowego utrzymania drożności przewodu tętniczego noworodków z wrodzonymi wadami serca, których przeżycie do czasu zabiegu kardiochirurgicznego (korekcyjnego lub łagodzącego skutki wady) zależy od utrzymania drożności przewodu tętniczego. Do takich wrodzonych wad serca należą: atrezja zastawki pnia płucnego, zwężenie zastawki pnia płucnego, atrezja zastawki trójdzielnej, tetralogia Fallota, przerwanie ciągłości łuku aorty, koarktacja aorty, atrezja zastawki dwudzielnej, przełożenie dużych naczyń tętniczych z towarzyszącymi innymi wadami lub bez.

Nadwrażliwość na substancję czynną (alprostadyl) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Nie dotyczy.

Dożylnie i dotętniczo. Lek należy rozcieńczyć przed podaniem. Wlew donaczyniowy rozpoczyna się zwykle od dawki 0,05 do 0,1 µg/kg/min. Dobry efekt leczniczy uzyskiwano również przy zastosowaniu mniejszych dawek początkowych, jednak doświadczenie kliniczne w zakresie takich dawek jest ograniczone. Najczęściej stosowaną dawką jest 0,1 µg/kg/min. Po uzyskaniu efektu leczniczego (u dzieci z nieprawidłowym przepływem płucnym jest to wzrost pO₂, a u dzieci z zaburzeniami krążenia obwodowego - wzrost układowego ciśnienia tętniczego lub pH krwi) należy zmniejszyć szybkość podawania wlewu do możliwie najmniejszej skutecznej dawki pozwalającej na utrzymanie pożądanego efektu terapeutycznego. Jeśli dawka 0,1 µg/kg/min. jest niewystarczająca, można ją zwiększyć do 0,4 µg/kg/min., jednak zwiększenie szybkości podawania wlewu nie zawsze skutkuje poprawą efektu leczniczego. Preferowaną drogą podawania preparatu jest wlew ciągły dożylny do dużego naczynia żylnego. Lek można także podawać w pobliżu ujścia przewodu tętniczego poprzez cewnik umieszczony w tętnicy pępkowej. W porównaniu do podawania drogą dożylną, podanie preparatu drogą dotętniczą wiąże się ze zwiększoną częstością występowania objawów takich, jak zaczerwienienie skóry twarzy, bezdech i bradykardia.

Preparat może być podawany wyłącznie przez wykwalifikowany personel medyczny w specjalistycznych oddziałach szpitalnych wyposażonych w sprzęt pozwalający na natychmiastowe podjęcie intensywnej opieki medycznej nad noworodkiem. Bezdech może pojawić się u ok. 10-12% noworodków z wrodzonymi wadami serca, leczonych alprostadylem (PGE1). Bezdech jest jednym z najczęściej występujących działań niepożądanych u noworodków - zwłaszcza u tych z masą urodzeniową mniejszą niż 2,0 kg - i pojawia się najczęściej w ciągu pierwszej godziny podawania infuzji. Podczas stosowania preparatu zawsze należy zapewnić natychmiastowy dostęp do sprzętu przeznaczonego do prowadzenia oddechu wspomaganego. Podczas leczenia preparatem należy dążyć do możliwie jak najkrótszego czasu stosowania oraz podawać najmniejsze skuteczne dawki umożliwiające utrzymanie działania terapeutycznego. U dzieci w stanie krytycznym należy starannie rozważyć ryzyko związane z długotrwałym podawaniem infuzji preparatu w stosunku do spodziewanych korzyści płynących z wdrożenia tej terapii. W badaniach histopatologicznych przewodu tętniczego i tętnic płucnych u noworodków leczonych prostaglandyną E₁ zaobserwowano zmiany histologiczne polegające na osłabieniu struktury tkankowej tych naczyń. Swoistość i znaczenie kliniczne tych obserwacji nie są znane. U noworodków po długotrwałej infuzji alprostadylu (PGE1) obserwowano przerost warstwy korowej kości długich, objaw ten ustępuje po zaprzestaniu leczenia. U noworodków (i niemowląt), u których zaobserwowano skłonność do krwotoków, preparat należy podawać z zachowaniem ostrożności, gdyż prostaglandyna E₁ jest silnym inhibitorem agregacji płytek krwi. Nie należy stosować alprostadylu u noworodków (ani niemowląt) z zespołem zaburzeń oddychania (zespołem błon szklistych). Należy zawsze różnicować zespół zaburzeń oddychania od siniczych wad serca (ograniczony przepływ płucny). Jeśli nie ma możliwości wykonania wszystkich badań diagnostycznych, podstawę rozpoznania powinny stanowić występowanie sinicy (pO₂ poniżej 40 torów) oraz radiologiczne potwierdzenie zmniejszenia przepływu płucnego. Należy regularnie mierzyć ciśnienie tętnicze za pomocą cewnika umieszczonego w tętnicy pępkowej, pomiaru osłuchowego lub z użyciem sondy dopplerowskiej. W razie znacznego zmniejszenia ciśnienia tętniczego, należy niezwłocznie zmniejszyć szybkość podawania preparatu. Osłabienie ścian przewodu tętniczego oraz tętnic płucnych zgłaszano głównie w wyniku długotrwałego stosowania preparatu. Podanie alprostadylu noworodkom (lub niemowlętom) może spowodować przerost części odźwiernikowej żołądka, co wtórnie powoduje zahamowanie pasażu żołądkowego. Działanie to wydaje się być związane z długością leczenia oraz całkowitą dawką alprostadylu. Noworodki (lub niemowlęta), u których zalecana dawka jest podawana w czasie dłuższym niż 120 h, należy bardzo wnikliwie obserwować w celu wykrycia przerostu odźwiernika i utrudnionego pasażu żołądkowego. Wśród noworodków (lub niemowląt) z ograniczonym przepływem płucnym zwiększenie nasycenia krwi tlenem jest odwrotnie proporcjonalne do poprzednich wartości pO₂, tj. większą odpowiedź obserwuje się u pacjentów z niskimi wartościami pO₂ (poniżej 40 mmHg), podczas gdy u pacjentów z wysokimi wartościami pO2 (powyżej 40 mmHg) reakcja jest zazwyczaj słaba. Wśród noworodków (lub niemowląt) z ograniczonym przepływem płucnym skuteczność alprostadylu wyznacza się poprzez pomiar wzrostu nasycenia krwi tlenem. Wśród noworodków (lub niemowląt) z ograniczonym przepływem krwi w krążeniu obwodowym skuteczność jest określana poprzez monitorowanie zwiększenia ciśnienia tętniczego krwi w tętnicach obwodowych i pH krwi. Substancje pomocnicze. Każda 1 ml fiolka preparatu zawiera 790 mg bezwodnego etanolu, co odpowiada mniej niż 20 ml piwa lub 8 ml wina. Przykład ekspozycji na etanol w oparciu o szybkość infuzji 0,1 µg/kg mc./min podawanej przez 24 h jest jak następuje: podanie dawki 0,576 ml 1-miesięcznemu niemowlęciu o masie ciała 2 kg spowoduje narażenie na etanol wynoszące 227,52 mg/kg mc., co może spowodować zwiększenie stężenia alkoholu we krwi o około 37,9 mg/100 ml. Dla porównania, u osoby dorosłej po wypiciu kieliszka wina lub 500 ml piwa stężenie alkoholu we krwi wyniesie prawdopodobnie około 50 mg/100 ml. Etanol w preparacie może mieć wpływ na dzieci. Objawami mogą być senność i zmiany zachowania. Ponieważ preparat podaje się zwykle powoli przez ponad 24 h, działanie etanolu może być zmniejszone. Jednoczesne podawanie z lekami zawierającymi, np. glikol propylenowy lub etanol może prowadzić do kumulacji etanolu i wywoływać działania niepożądane, szczególnie u małych dzieci o małej zdolności metabolicznej lub z niedojrzałością metaboliczną. Ze względu na zawartość etanolu w preparacie jego stosowanie należy dokładnie rozważyć u następujących grup pacjentów, którzy mogą być bardziej narażeni na działania niepożądane związane ze stosowaniem etanolu: pacjenci z chorobami wątroby; pacjenci z padaczką. Ilość etanolu w preparacie może zmieniać działanie innych leków.

4. MOŻLIWE DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE

Działania niepożądane zostały uporządkowane według częstości występowania.

Bardzo często występujące działania niepożądane, które mogą wystąpić u 1 lub więcej na 10
pacjentów:
- bezdech
- przejściowa gorączka

Często występujące działania niepożądane, które mogą wystąpić u 1 lub więcej na 100 pacjentów, ale
mniej niż u 1 na 10 pacjentów:
- małe stężenie potasu we krwi (niedobór potasu)
- drgawki
- bradykardia (zwolnienie rytmu serca)
- niedociśnienie
- tachykardia (przyspieszenie rytmu serca)
- biegunka
- rozszerzenie naczyń podskórnych (zaczerwienie)

Niezbyt często występujące działania niepożądane, które mogą wystąpić u 1 lub więcej na 1 000
pacjentów, ale u mniej niż 1 na 100 pacjentów:
- niedrożność żołądka
- przerost błony śluzowej żołądka
- wyrośla kostne
- kruchość naczyniowa

Rzadko występujące działania niepożądane, które mogą wystąpić u 1 lub więcej na 10 000 pacjentów,
ale u mniej niż 1 na 1 000 pacjentów:
- hipoglikemia (zmniejszenie stężenia glukozy w osoczu)

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce. Działania
niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań
Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych
i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
tel.: 22 49-21-301
fax: 22 49-21-309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Nie zgłaszano interakcji pomiędzy alporstadylem a innymi lekami stosowanymi standardowo w leczeniu noworodków z wrodzonymi wadami serca, takimi jak: penicyliną, gentamycyną, dopaminą, izoprenaliną, glikozydami nasercowymi oraz furosemidem.

Pfizer Polska Sp. z o.o.
ul. Żwirki i Wigury 16B
02-092 Warszawa
22-335-61-00
[email protected]
www.pfizerpro.pl