Prothromplex Total NF 600 j.m. proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań

Factors II, VII, IX, X

tylko na receptę
Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest Prothromplex Total NF i w jakim celu się go stosuje

Prothromplex Total NF jest lekiem wytwarzanym z ludzkiego osocza (płynnej części krwi). Zawiera II,
VII, IX i X czynnik krzepnięcia krwi (czynniki krzepnięcia zespołu protrombiny), jak również białko C.

Te czynniki krzepnięcia są zależne od witaminy K i podobnie jak witamina K, odgrywają istotną rolę
w krzepnięciu krwi. W przypadku niedoboru jednego z tych czynników, krew nie krzepnie tak szybko
jak zwykle, co prowadzi do zwiększonej skłonności do krwawień.

Prothromplex Total NF stosuje się w:
- w leczeniu krwawień,
- w zapobieganiu krwawieniom bezpośrednio przed i po operacji
- w stanach nabytego niedoboru i wrodzonego niedoboru czynników krzepnięcia

Nabyty niedobór:
U pacjenta może rozwinąć się niedobór czynników zależnych od witaminy K (nabyty niedobór), na
przykład w następstwie terapii lekami, które zmniejszają działanie witaminy K (tzw. antagoniści
witaminy K) lub przedawkowania takich leków.

Wrodzony niedobór:
Jeśli pacjent urodził się z niedoborem (wrodzony niedobór), lek ten może być mu podawany
bezpośrednio przed lub po operacji, jeśli nie jest dostępny koncentrat odpowiedniego pojedynczego
czynnika.

Skład

1 fiolka zawiera 480-900 j.m. ludzkiego czynnika krzepnięcia II, 500 j.m. ludzkiego czynnika krzepnięcia VII, 600 j.m. ludzkiego czynnika krzepnięcia IX oraz 600 j.m. ludzkiego czynnika krzepnięcia X. Po rekonstytucji w 20 ml jałowej wody do wstrzykiwań 1 fiolka zawiera 24-45 j.m./ml ludzkiego czynnika krzepnięcia II; 25 j.m./ml ludzkiego czynnika krzepnięcia VII; 30 j.m./ml ludzkiego czynnika krzepnięcia IX; 30 j.m./ml ludzkiego czynnika krzepnięcia X. Preparat zawiera sód i heparynę sodową.

Działanie

Czynniki krzepnięcia II, VII, IX i X, które są syntetyzowane w wątrobie przy udziale witaminy K, powszechnie nazywane są czynnikami zespołu protrombiny. Czynnik VII jest zymogenem aktywnej proteazy serynowej czynnika VIIa, dzięki której uruchamiany jest zewnątrzpochodny szlak krzepnięcia krwi. Kompleks czynnik tkankowy/czynnik VIIa aktywuje czynniki krzepnięcia X i IX, przez co powstają czynniki IXa i Xa. W wyniku dalszej aktywacji kaskady krzepnięcia, dochodzi do aktywacji protrombiny (czynnik II) i jej przekształcenia w trombinę. Na skutek działania trombiny, fibrynogen zostaje przekształcony w fibrynę, co prowadzi do powstania zakrzepu. Prawidłowe powstawanie trombiny jest także niezbędne do funkcjonowania płytek krwi, jako elementu hemostazy pierwotnej. Wybiórczy ciężki niedobór czynnika VII prowadzi do zmniejszenia powstawania trombiny i skłonności do krwawień na skutek zaburzonego powstawania fibryny i zaburzonej hemostazy pierwotnej. Wybiórczy niedobór czynnika IX jest jedną z klasycznych hemofilii (hemofilia B). Izolowany niedobór czynnika II lub czynnika X jest bardzo rzadki, ale ciężkie postacie tych niedoborów powodują skłonność do krwawień, podobną jak obserwowana w klasycznych hemofiliach. Podanie koncentratu ludzkich czynników zespołu protrombiny prowadzi do wzrostu poziomów czynników krzepnięcia zależnych od witaminy K w osoczu i czasowo koryguje zaburzenia krzepnięcia u pacjentów z niedoborem jednego lub kilku z tych czynników. T0,5 wonosi 40-60 h dla czynnika II, 3-5 h dla czynnika VII, 16-30 h dla czynnika IX oraz 30-60 h dla czynnika X.

Wskazania

Leczenie krwawień lub profilaktyka krwawień okołooperacyjnych w nabytym niedoborze czynników zespołu protrombiny, tj. spowodowanym przez leczenie antagonistami witaminy K lub ich przedawkowaniem, w przypadku gdy konieczne jest szybkie wyrównanie tego niedoboru. Leczenie krwotoków lub profilaktyka krwawień okołooperacyjnych we wrodzonym niedoborze czynników krzepnięcia zależnych od witaminy K, gdy produkty pojedynczych oczyszczonych czynników nie są dostępne. Lek jest wskazany do stosowania u dorosłych. Dane pediatryczne są niewystarczające, aby zalecać podawanie leku u dzieci.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Stwierdzona alergia na heparynę lub małopłytkowość indukowana heparyną w wywiadzie.

Ciąża i karmienie piersią

Lek powinien być stosowany u kobiet w ciąży i w okresie laktacji wyłącznie w przypadku wyraźnych wskazań. Brak odpowiednich danych dotyczących stosowania leku u kobiet w ciąży lub karmiących piersią.

Dawkowanie

Dożylnie. Dorośli. Dawkowanie oraz czas leczenia substytucyjnego zależą od stopnia zaburzenia krzepnięcia, umiejscowienia i rozległości krwawienia oraz od stanu klinicznego pacjenta. Dawkę i częstość podawania należy obliczać indywidualnie dla każdego pacjenta. Odstępy pomiędzy dawkami muszą być ustalane z uwzględnieniem różnych okresów półtrwania poszczególnych czynników zespołu protrombiny. Wyznaczenie indywidualnego dawkowania, zgodnie z zapotrzebowaniem pacjenta, możliwe jest jedynie podczas regularnego monitorowania poziomów właściwych czynników krzepnięcia w osoczu pacjenta lub regularnego oznaczania poziomów danych czynników krzepnięcia lub też dzięki testom oceniającym ogółem poziom wszystkich czynników zespołu protrombiny. W przypadku dużych zabiegów chirurgicznych niezbędne jest precyzyjne monitorowanie leczenia substytucyjnego za pomocą testów krzepnięcia (oznaczanie czynników krzepnięcia i (lub) testów oceniających ogółem poziom wszystkich czynników zespołu protrombiny). Krwawienia lub profilaktyka krwawień okołooperacyjnych podczas leczenia antagonistami witaminy K. W ciężkich krwotokach lub przed zabiegami chirurgicznymi z wysokim ryzykiem krwawienia należy dążyć do normalizacji wskaźników krzepnięcia (wskaźnik Quicka 100%, INR 1,0). Ma tu zastosowanie praktyczna zasada, że 1 j.m. czynnika IX/kg masy ciała podnosi wartość wskaźnika Quicka o około 1%. Gdy INR wynosi 2,0–3,9 należy podać dawkę 25 j.m./kg (j.m. odnosi się do czynnika IX); gdy INR wynosi 4,0–6,0 należy podać dawkę 35 j.m./kg (j.m. odnosi się do czynnika IX); gdy INR wynosi >6,0 należy podać dawkę 50 j.m./kg (j.m. odnosi się do czynnika IX). Normalizacja zaburzenia hemostazy indukowanej antagonistami witaminy K utrzymuje się przez około 6-8 godzin. Jednakże, działanie witaminy K podanej równocześnie osiągane jest zwykle w czasie 4-6 godzin. Tak więc, powtórne podanie zespołu protrombiny ludzkiej nie jest zwykle konieczne, w przypadku podania witaminy K. Ponieważ zalecenia te mają charakter empiryczny, a odzysk i czas utrzymywania się efektu działania mogą się różnić, monitorowanie INR podczas leczenia jest obowiązkowe. Krwawienia lub profilaktyka krwawień okołooperacyjnych we wrodzonym niedoborze któregokolwiek z czynników krzepnięcia zależnych od witaminy K, gdy koncentrat specyficznego czynnika nie jest dostępny. Wymagana do leczenia dawka obliczana jest na podstawie danych empirycznych, wskazujących, że około 1 j.m. czynnika IX na kg mc. podnosi aktywność czynnika IX w osoczu o około 0,015 j.m./ml; i 1 j.m. czynnika VII na kg mc. podnosi aktywność czynnika VII w osoczu o około 0,024 j.m./ml. Jedna j.m. czynnika II lub X na kg mc. podnosi aktywność czynnika II lub X w osoczu o około 0,021 j.m./ml. Dawka danego czynnika wyrażana jest w jednostkach międzynarodowych (j.m.), które odnoszą się do aktualnego wzorca WHO dla każdego czynnika krzepnięcia. Aktywność danego czynnika krzepnięcia w osoczu wyrażana jest albo jako procent (względem osocza prawidłowego) albo w jednostkach międzynarodowych (względem międzynarodowego wzorca dla danego czynnika krzepnięcia). Jedna jednostka międzynarodowa (j.m.) aktywności czynnika krzepnięcia jest równoważna zawartości w 1 mililitrze prawidłowego ludzkiego osocza. Dla przykładu, obliczenie wymaganej do leczenia dawki czynnika X opiera się na empirycznym stwierdzeniu, że 1 j.m. czynnika X na kg mc. zwiększa aktywność czynnika X w osoczu o około 0,017 j.m./ml. Wymagana dawka jest ustalana za pomocą następującego wzoru: wymagana liczba jednostek = masa ciała (kg) x pożądany wzrost aktywności czynnika X (j.m./ml) x 60; gdzie 60 (ml/kg) jest odwrotnością szacowanej wartości odzysku. Jeśli znana jest indywidualna wartość odzysku, to należy użyć jej do obliczeń. Maksymalna pojedyncza dawka. W celu korekty INR nie ma konieczności przekraczania dawki 50 j.m./kg. Jeśli nasilenie krwawienia wymaga wyższych dawek, lekarz prowadzący powinien ocenić stosunek ryzyka do korzyści. Dzieci i młodzież. Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania leku u dzieci i młodzieży nie zostały ustalone w badaniach klinicznych. Sposób podania. Preparat należy podawać powoli dożylnie. Zaleca się, aby szybkość podawania nie przekraczała 2 ml/min (60 j.m./min).

Środki ostrożności

Należy zasięgnąć porady specjalisty posiadającego doświadczenie w leczeniu zaburzeń krzepnięcia. U pacjentów z nabytym niedoborem czynników krzepnięcia zależnych od witaminy K (np. wywołanym leczeniem antagonistami witaminy K) lek należy stosować jedynie, gdy konieczne jest nagłe skorygowanie poziomu czynników zespołu protrombiny, w przypadkach takich jak silne krwawienie lub nagły zabieg chirurgiczny (w innych przypadkach, zmniejszenie dawki antagonisty witaminy K i (lub) podanie witaminy K jest zazwyczaj wystarczające). Pacjenci przyjmujący antagonistę witaminy K mogą w rzeczywistości cierpieć na stan zwiększonej krzepliwości krwi i podanie ludzkich czynników zespołu protrombiny może ten stan nasilić. We wrodzonym niedoborze któregokolwiek z czynników krzepnięcia zależnych od witaminy K należy stosować preparat swoistego czynnika krzepnięcia, jeżeli jest dostępny. W przypadku wystąpienia reakcji alergicznej lub reakcji typu anafilaktycznego należy natychmiast przerwać wstrzyknięcie/infuzję. W przypadku wstrząsu należy zastosować standardowe zasady leczenia wstrząsu. Pacjentów przyjmujących koncentraty czynników zespołu protrombiny należy uważnie obserwować w kierunku oznak i objawów wykrzepiania wewnątrznaczyniowego lub zakrzepicy. Z uwagi na ryzyko powikłań zakrzepowo-zatorowych, należy prowadzić ścisłe monitorowanie zwłaszcza podczas podawania koncentratów ludzkich czynników zespołu protrombiny: pacjentom z chorobą wieńcową w wywiadzie, pacjentom z chorobami wątroby, pacjentom w okresie przed- i pooperacyjnym, noworodkom lub innym pacjentom z ryzykiem zdarzeń zakrzepowo-zatorowych lub rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego. U pacjentów przyjmujących regularnie lub wielokrotnie produkty wytwarzane z ludzkiego osocza lub krwi należy rozważyć przeprowadzenie odpowiednich szczepień (przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B), ponieważ nie można całkowicie wykluczyć możliwości przeniesienia czynników zakaźnych podczas podawania preparatów otrzymanych z ludzkiej krwi lub osocza. Podejmowane środki uznawane są za skuteczne wobec wirusów otoczkowych, takich jak HIV, HBV, HCV, a także bezotoczkowego wirusa HAV. Podejmowane środki mogą mieć ograniczoną skuteczność wobec wirusów bezotoczkowych, takich jak parwowirus B19. Zakażenie parwowirusem B19 może mieć poważne skutki u kobiet w ciąży (zakażenie płodu) oraz u pacjentów z niedoborami odporności lub nasiloną erytropoezą (np. z niedokrwistością hemolityczną). Dla dobra pacjenta, zdecydowanie zaleca się, aby za każdym razem, gdy podawany jest pacjentowi lek, odnotować w dokumentacji medycznej nazwę oraz numer serii preparatu poprzez dołączenie samoprzylepnej etykiety, w celu powiązania pacjenta z serią produktu. Nie ma wystarczających danych, aby zalecać podawanie leku u dzieci. Lek zawiera 80 mg sodu na fiolkę (0,13 mg sodu na 1 j.m. preparatu (np. dawka 50 j.m/kg mc zawiera 6,5 mg sodu/kg mc; dawka 35 j.m./kg zawiera 4,6 mg sodu/kg masy ciała, a dawka 25 j.m./kg zawiera 3,3 mg sodu/kg masy ciała); należy wziąć to pod uwagę u pacjentów na diecie z kontrolowaną zawartością sodu. Heparyna może wywoływać reakcje alergiczne i obniżać liczbę komórek krwi, co może wpłynąć na układ krzepnięcia krwi; pacjenci, u których wcześniej wystąpiły reakcje alergiczne wywołane heparyną, powinni unikać stosowania leków zawierających heparynę.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego pacjenta one
wystąpią.

Tak jak w przypadku wszystkich terapii lekami otrzymywanymi z osocza, istnieje możliwość
wystąpienia nagłej reakcji alergicznej (reakcji anafilaktycznej). W indywidualnych przypadkach może
to prowadzić do ciężkiej reakcji nadwrażliwości, w tym wstrząsu.
Dlatego należy zwracać uwagę na potencjalne wczesne oznaki reakcji alergicznej, takie jak:
- rumień (zaczerwienienie skóry)
- wysypka skórna
- pojawienie się na skórze pokrzywki
- swędzenie w dowolnym miejscu ciała
- obrzęk warg i języka
- trudności w oddychaniu/duszność
- ucisk w klatce piersiowej
- ogólna niedyspozycja
- zawroty głowy
- spadek ciśnienia krwi

W przypadku zauważenia jednego lub kilku z wymienionych objawów, należy natychmiast przerwać
podawanie leku. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Ciężkie objawy wymagają
natychmiastowego leczenia ratunkowego.

W przypadku stosowania koncentratów czynników zespołu protrombiny (w tym Prothromplex
Total NF), u pacjentów może wytworzyć się oporność (inhibitory) na jeden lub więcej czynników
krzepnięcia wiążąca się z inaktywacją czynników krzepnięcia krwi. Pojawienie się takich inhibitorów
może przejawiać się niedostateczną odpowiedzią na leczenie.

W trakcie leczenia koncentratami czynników zespołu protrombiny mogą powstawać zakrzepy krwi
wymywane do krwiobiegu (zatorowość). Może to prowadzić do powikłań takich jak zawał serca,
zwiększone zużycie płytek krwi i czynników krzepnięcia z nasilonym tworzeniem zakrzepów w
naczyniach krwionośnych (koagulopatia ze zużycia), zablokowanie żył przez zakrzepy krwi
(zakrzepica żylna) i zablokowanie naczynia płucnego przez zakrzep krwi (zawał płuca).

Następujące działania niepożądane mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 10 stosujących lek
Prothromplex Total NF:
- tworzenie zakrzepów krwi w całym organizmie (rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe),
  oporność (inhibitory) na jeden lub więcej czynników zespołu protrombiny (czynnika II, VII, IX,
  X)
- nagła ciężka reakcja alergiczna (wstrząs anafilaktyczny), reakcja anafilaktyczna, nadwrażliwość
- udar mózgu, ból głowy
- atak serca (ostry zawał mięśnia sercowego), palpitacje serca (częstoskurcz)
- zakrzepica tętnicza, zakrzepica żylna, spadek ciśnienia krwi (niedociśnienie), zaczerwienienie
  skóry (nagłe uderzenia gorąca)
- zamknięcie naczynia płucnego przez zakrzep krwi (zator tętnicy płucnej), trudności w
  oddychaniu, brak tchu (duszność), świszczący oddech
- wymioty, nudności (uczucie mdłości)
- pokrzywka na całym ciele, wysypka skórna (wysypka rumieniowata), swędzenie (świąd)
- pewne zaburzenie czynności nerek z objawami takimi jak obrzęk powiek, twarzy i dolnej części
  nóg, z przyrostem masy ciała oraz utratą białka z moczem (zespół nerczycowy)
- gorączka

Następujące działania niepożądane były obserwowane podczas stosowania innych koncentratów
czynników zespołu protrombiny:
- obrzęk twarzy, języka i warg (obrzęk naczynioruchowy), wrażenia skórne takie jak pieczenie,
  kłucie, swędzenie, mrowienie (zaburzenia czucia)
- reakcja w miejscu wlewu
- ospałość
- niepokój

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do
Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji
Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Interakcje

Preparaty zespołu protrombiny ludzkiej neutralizują skutki leczenia antagonistami witaminy K. Nie przeprowadzano badań interakcji. Wpływ na wyniki badań biologicznych: wykonując testy krzepnięcia, które są wrażliwe na heparynę, u pacjentów otrzymujących duże dawki zespołu protrombiny ludzkiej, należy brać pod uwagę zawartość heparyny w podawanym produkcie.

Podmiot odpowiedzialny

Takeda Pharma Sp. z o.o.
ul. Prosta 68
00-838 Warszawa
22-608-13-00
[email protected]
www.takeda.com/pl-pl

Dodaj do koszyka

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu
Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Trawienie i wątroba

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Zaburzenia lipidowe są głównym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Mimo szeroko dostępnej edukacji zdrowotnej oraz różnorodności terapii obniżających poziom lipidów, skuteczność wykrywania i leczenia dyslipidemii w Polsce pozostaje niewystarczająca. Czy istnieją naturalne sposoby na walkę z dyslipidemią? W naszym artykule przyjrzymy się trzem roślinnym ekstraktom i ich oddziaływaniu na gospodarkę lipidową. Pierwszym z nich jest ekstrakt z bergamoty, drugim – monakolina K, pozyskiwana z czerwonego fermentowanego ryżu, a trzecim – wyciąg polikosanolowy, będący mieszaniną alkoholi alifatycznych pozyskiwanych z trzciny cukrowej. Zachęcamy do zapoznania się z naszym artykułem, aby dowiedzieć się, czy warto sięgać po te naturalne rozwiązania.

Czytaj dalej
Tadacontrol F 2024-368x307 (poz.).jpg