Pylera 140 mg + 125 mg + 125 mg kapsułki twarde

Metronidazole, Tetracycline hydrochloride, Bismuth subcitrate potassium

tylko na receptę
404,91 zł

Średnia cena w aptekach stacjonarnych

Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. CO TO JEST PYLERA I W JAKIM CELU SIĘ GO STOSUJE

Lek Pylera zawiera 3 różne substancje czynne: cytrynian potasowo-bizmutowy, metronidazol
i chlorowodorek tetracykliny. Tetracyklina i metronidazol należą do grupy leków nazywanych
antybiotykami. Cytrynian potasowo-bizmutowy wspomaga antybiotyki w leczeniu zakażenia.

Lek Pylera zawiera grupę substancji stosowanych w leczeniu dorosłych pacjentów zakażonych
Helicobacter pylori (H. pylori), u których występują lub występowały wrzody żołądka. H. pylori to
bakteria obecna w błonie śluzowej żołądka.

Lek Pylera należy zażywać razem z lekiem zwanym omeprazolem. Omeprazol to lek działający
poprzez zmniejszenie ilości kwasu wytwarzanego przez żołądek. Lek Pylera przyjmowany
jednocześnie z inhibitorem pompy protonowej (np. omeprazolem) wywiera wspólne działanie mające
na celu wyleczenie zakażenia i złagodzenie procesu zapalnego błony śluzowej żołądka.

Skład

1 kaps. zawiera 140 mg zasadowego cytrynianu potasowo-bizmutowego (co odpowiada 40 mg tlenku bizmutu), 125 mg metronidazolu oraz 125 mg chlorowodorku tetracykliny; lek zawiera laktozę.

Działanie

Preparat złożony zawierający połączenie 3 substancji czynnych: cytrynianu potasowo- bizmutowego, metronidazolu oraz chlorowodorku tetracykliny, stosowany do eradykacji H. pylori, w skojarzeniu z omeprazolem (terapia czterolekowa). Działanie bizmutu w leczeniu zakażeń H. pylori jest prawdopodobnie związane z bezpośrednią toksycznością na czynność błony komórkowej, hamowaniem syntezy białka i ściany komórkowej, hamowaniem aktywności enzymu ureazy, zapobieganiem przylegania do komórki (cytoadherencja), syntezą ATP oraz niespecyficznym, kompetytywnym oddziaływaniem na transport żelaza. Przeciwdrobnoustrojowy mechanizm działania metronidazolu zależy od redukcji jego grupy nitro przez nitroreduktazę oraz inne reduktazy do rodników anionu azotu. Rodniki te niszczą DNA bakterii, powodując w ostateczności śmierć komórki. Tetracyklina wiąże się specyficznie z podjednostką 30S rybosomu i zapobiega dostępowi tRNA do mRNA układu rybosomalnego, zaburzając syntezę białka. Bizmut ma relatywnie długi okres półtrwania w fazie eliminacji, dlatego obserwuje się akumulację po powtórnym podaniu 4 dawek preparatu złożonego z omeprazolem 20 mg, 2 razy na dobę przez 10 dni. Stan równowagi stężeń bizmutu we krwi jest zasadniczo osiągany w 4. dniu. Po podaniu doustnym metronidazol osiąga Cmax w czasie 1-2 h. W <20% wiąże się z białkami osocza. Jest metabolizowany w wątrobie i wydalany głownie z moczem (60-80%), częściowo z kałem (6-15%), zarówno w postaci niezmienionej, jak i w postaci metabolitów. Tetracyklina wchłania się w 60-90% z przewodu pokarmowego; obecność pokarmu, mleka lub kationów może znacząco zmniejszyć stopień wchłaniania. Gromadzona jest przez wątrobę w żółci i wydalana z moczem i kałem w dużych stężeniach w czynnej biologicznie postaci.

Wskazania

Eradykacja Helicobacter pylori w skojarzeniu z omeprazolem oraz zapobieganie nawrotom wrzodów żołądka u pacjentów z wrzodami żołądka związanymi z czynnym lub przebytym zakażeniem H. pylori.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwością na cytrynian potasowo-bizmutowy, metronidazol lub inne pochodne nitroimidazolowe, tetracykliny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Niewydolność nerek lub wątroby. Pacjenci z zespołem Cockayne`a. Dzieci i młodzież do 12 lat. Ciąża i okres karmienia piersią.

Ciąża i karmienie piersią

Lek jest przeciwwskazany w ciąży. Chlorowodorek tetracykliny stosowany w czasie ciąży wpływa na rozwój zębów i kośćca. Lek jest przeciwwskazany okresie karmienia piersią. Metronidazol i chlorowodorek tetracykliny przenikają do mleka matki. Badania na zwierzętach z zastosowaniem metronidazolu i chlorowodorku tetracykliny potwierdziły zaburzenia płodności u samców.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli: 12 kaps. na dobę - 3 kaps. po śniadaniu, 3 kaps. po obiedzie, 3 kaps. po kolacji oraz 3 kaps. przed snem (najlepiej z przekąską), przez 10 dni. Jednocześnie z preparatem należy przyjmować omeprazol w dawce 20 mg 2 razy na dobę, po porannym i wieczornym posiłku, przez 10 dni. Pominięte dawki preparatu można uzupełnić poprzez wydłużenie czasu leczenia ponad planowane 10 dni, aż do zużycia całego leku. Nie należy przyjmować dwóch dawek jednocześnie. Szczególne grupy pacjentów. Lek jest przeciwwskazany u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby oraz u dzieci w wieku <12 lat; nie zaleca się również jego stosowania u dzieci w wieku od 12 do 18 lat. Sposób podania. Preparat złożony i omeprazol, szczególnie przed snem, należy przyjmować po posiłku, w pozycji siedzącej, popijając pełną szklanką wody (250 ml), w celu zmniejszenia ryzyka owrzodzenia przełyku przez chlorowodorek tetracykliny. Pacjenci nie powinni się kłaść bezpośrednio po przyjęciu preparatu złożonego i omeprazolu. Nie należy otwierać kapsułek, lecz połykać je w całości.

Środki ostrożności

Zachować ostrożność u pacjentów: z chorobami OUN (ryzyko neuropatii obwodowej; w razie wystąpienia nietypowych objawów neurologicznych wymagane jest natychmiastowe odstawienie leku); z zaburzeniami składu krwi, również w wywiadzie (ryzyko leukopenii); z miastenią (ryzyko nasilenia choroby); leczonych preparatami przeciwzakrzepowymi (kontrolować czas protrombinowy; może zaistnieć potrzeba zmniejszenia dawki warfaryny); w podeszłym wieku (ograniczone doświadczenie kliniczne). W związku z długotrwałym stosowaniem zbyt dużych dawek preparatów zawierających bizmut zgłaszano rzadkie przypadki encefalopatii; zgłaszano także bardzo rzadkie przypadki encefalopatii w związku ze stosowaniem metronidazolu oraz tego preparatu złożonego. Nie stosować z metoksyfluranem (ryzyko niewydolności nerek prowadzącej do śmierci). Należy przerwać stosowanie leku w przypadku wystąpienia: nietypowych objawów neurologicznych, nadkażenia drobnoustrojami opornymi na tetracyklinę (np. Clostridium difficile, Pseudomonas spp. i Proteus spp.), pierwszego objawu rumienia skóry. Należy poinformować pacjenta, że narażenie na bezpośrednie światło słoneczne lub promieniowanie UV może wywołać reakcję nadwrażliwości, objawiającą się nadmiernym poparzeniem słonecznym. Zgłaszano wydłużenie odstępu QT w przypadku jednoczesnego podawania metronidazolu z innymi preparatami, które mogą wydłużyć odstęp QT jak i zwiększyć stężenie tego związku w osoczu w wyniku interakcji lekowych z metronidazolem. W przypadku wystąpienia bólu głowy i niewyraźnego widzenia należy uwzględnić ryzyko zespołu guza rzekomego mózgu (łagodne nadciśnienie wewnątrzczaszkowe). Zawartość potasu (96 mg w jednej dawce) należy wziąć pod uwagę u pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek i u pacjentów kontrolujących zawartość potasu w diecie. Ze względu na zawartość laktozy, nie stosować leku u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Działania niepożądane

4. MOŻLIWE DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

W przypadku wystąpienia, któregokolwiek z poniższych stanów należy przerwać stosowanie
leku Pylera i skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub udać się na izbę przyjęć
najbliższego szpitala:
- obrzęk twarzy, ust, języka lub gardła, który może powodować trudności w połykaniu lub
  oddychaniu;
- swędząca, grudkowa wysypka lub pokrzywka.

Mogą to być objawy reakcji alergicznej.
- Ciężkie reakcje skórne (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna rozpływna martwica naskórka
  (zespół Lyella), reakcja na leki z eozynofilią i objawami układowymi (zespół DRESS)) (Patrz
  niżej podpunkt „Nieznane” działania niepożądane).

Ciężkim, lecz występującym bardzo rzadko działaniem niepożądanym jest choroba mózgu
(encefalopatia). Objawy są różne, ale pacjent może mieć gorączkę, sztywność karku, ból głowy,
widzieć lub słyszeć rzeczy, które nie istnieją. Pacjent może również mieć trudności z poruszaniem
ramionami i nogami, z mową lub może mieć uczucie splątania. Jeśli wystąpią takie objawy, należy
natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi.

Inne możliwe działania niepożądane

Bardzo częste (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób):
- zmiany w konsystencji i kolorze stolca, włącznie z zabarwieniem stolca na czarno;
- biegunka;
- nudności;
- nietypowy lub metaliczny smak w jamie ustnej.

Częste (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 osób):
- ból brzucha;
- zaparcia;
- suchość w jamie ustnej;
- wymioty;
- wiatry/wzdęcia;
- ból głowy;
- uczucie osłabienia;
- uczucie braku energii i zmęczenia;
- ogólne złe samopoczucie;
- zakażenia pochwy – objawy obejmujące swędzenie i podrażnienie w okolicy genitaliów,
  pieczenie lub żółtawa/biała wydzielina z pochwy;
- testy krwi mogą wskazywać podwyższoną aktywność enzymów wątrobowych
  (aminotransferaz);
- ciemne zabarwienie moczu;
- utrata lub zmniejszenie łaknienia;
- zawroty głowy;
- uczucie senności;
- problemy dotyczące skóry, takie jak zaczerwienienie (wysypka).

Niezbyt częste (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 osób):
- reakcja alergiczna na lek (objawy obejmują obrzęk twarzy, ust, język lub przełyku, który może
  utrudniać połykanie lub oddychanie; swędząca wypukła wysypka lub pokrzywka;
- uczucie wzdęcia brzucha;
- czkawka lub odbijanie;
- otwarte rany wewnątrz jamy ustnej / owrzodzenia jamy ustnej;
- zmiany zabarwienia języka (ciemny język);
- obrzęk języka;
- ból w klatce piersiowej, uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej;
- zakażenie drożdżakami (kandydoza), które może obejmować jamę ustną (objawy to białe
  plamki wewnątrz jamy ustnej) lub genitalia (objawy to intensywne swędzenie, pieczenie,
  podrażnienie);
- drętwienie;
- mrowienie;
- drżenie;
- uczucie niepokoju, depresji lub trudności w zasypianiu;
- zaburzenia pamięci;
- zaburzenia skóry, takie jak swędzenie lub pieczenie (pokrzywka);
- zamazane widzenie;
- zawroty głowy.

Nieznane (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
- poważna choroba z występowaniem pęcherzy na skórze, w jamie ustnej, w okolicach oczu
  i narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona);
- poważna choroba z występowaniem pęcherzy na skórze (zespół Lyella, toksyczna martwica
  naskórka);
- objawy grypopodobne, wysypka na twarzy rozprzestrzeniająca się na całe ciało z wysoką
  temperaturą, podwyższone stężenia enzymów wątrobowych w badaniach krwi, zwiększona
  liczba pewnego rodzaju białych krwinek (eozynofilia) i powiększenie węzłów chłonnych
  (DRESS);
- pęcherze (bąble na skórze) i łuszczenie skóry;
- aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych: zespół objawów obejmujących gorączkę,
  nudności, wymioty, ból głowy, sztywność karku oraz skrajną wrażliwość na światło. Może to
  być spowodowane stanem zapalnym błon pokrywających mózg oraz rdzeń kręgowy (zapalenie
  opon mózgowych);
- uszkodzenie nerwów, które może powodować uczucie drętwienia, mrowienia, ból lub uczucie
  osłabienia rąk lub nóg (neuropatia obwodowa);
- zapalenie jelita grubego (rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego).

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181 C, 02-222 Warszawa, tel.: +48 22 49 21 301, faks: +48 22 49
21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Interakcje

Bizmut. Ranitydyna oraz omeprazol zwiększają wchłanianie bizmutu - zaleca się przyjmowanie preparatu i omeprazolu z pokarmem, w celu zmniejszenia wchłaniania bizmutu. Metronidazol. Metronidazol może nasilać toksyczność litu (należy kontrolować stężenie litu we krwi, zwłaszcza u pacjentów stosujących duże dawki litu). Wchodzi w podobną do disulfiramu reakcję z alkoholem (skurcze brzucha, nudności, wymioty, ból głowy, uderzenia gorąca, a nawet reakcje psychotyczne). Nasila działanie przeciwzakrzepowe warfaryny i innych doustnych leków przeciwzakrzepowych pochodnych kumaryny, powodując wydłużenie czasu protrombinowego (należy kontrolować czas protrombinowy i odpowiednio dostosować dawki leku przeciwzakrzepowego). Leki indukujące enzymy wątrobowe (fenytoina, fenobarbital) mogą przyspieszać wydalanie metronidazolu, zmniejszając jego stężenie we krwi, zgłaszano również przypadki zaburzonego klirensu fenytoiny w takich sytuacjach. Zmniejsza klirens 5-fluorouracylu, nasilając jego toksyczność. Zwiększa stężenie cyklosporyny we krwi (należy kontrolować stężenia cyklosporyny i kreatyniny we krwi). Zwiększa stężenia busulfanu we krwi, prowadząc do ciężkiej toksyczności busulfanu. Należy unikać stosowania metronidazolu w skojarzeniu ze związkami metabolizowanymi przez CYP3A4 lub CYP2C9 i wydłużającymi odstęp QT (np. ondansetron, amiodaron, metadon, domperydon). Tetracyklina. Tetracyklina stosowana z metoksyfluranem może prowadzić do niewydolności nerek zakończonej zgonem (nie stosować łącznie). Zmniejsza aktywność protrombiny we krwi (rozpoczynając leczenie preparatem należy często kontrolować przebieg leczenia przeciwzakrzepowego, dostosowując odpowiednio dawkę leku przeciwzakrzepowego). Zmniejsza stężenie atowakwonu we krwi. Osłabia działanie bakteriobójcze penicylin (nie stosować jednocześnie). Stosowana z retinoidami może powodować łagodne nadciśnienie wewnątrzczaszkowe (unikać takiego połączenia leków, należy rozważyć przerwanie leczenia retinoidami na krótki okres leczenia preparatem). Wchłanianie tetracykliny jest spowolniane przez leki zobojętniające zawierające glin, wapń lub magnez, preparaty zawierające żelazo, cynk lub wodorowęglan sodu, a także produkty mleczne (nie stosować jednocześnie z preparatem).

Podmiot odpowiedzialny

AbbVie Polska Sp. z o.o.
ul. Postępu 21 B
02-676 Warszawa
22-372-78-00
www.abbvie.pl

Dodaj do koszyka

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu
Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Trawienie i wątroba

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Zaburzenia lipidowe są głównym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Mimo szeroko dostępnej edukacji zdrowotnej oraz różnorodności terapii obniżających poziom lipidów, skuteczność wykrywania i leczenia dyslipidemii w Polsce pozostaje niewystarczająca. Czy istnieją naturalne sposoby na walkę z dyslipidemią? W naszym artykule przyjrzymy się trzem roślinnym ekstraktom i ich oddziaływaniu na gospodarkę lipidową. Pierwszym z nich jest ekstrakt z bergamoty, drugim – monakolina K, pozyskiwana z czerwonego fermentowanego ryżu, a trzecim – wyciąg polikosanolowy, będący mieszaniną alkoholi alifatycznych pozyskiwanych z trzciny cukrowej. Zachęcamy do zapoznania się z naszym artykułem, aby dowiedzieć się, czy warto sięgać po te naturalne rozwiązania.

Czytaj dalej
Christina_368x307_LineRepair.jpg