Rasagiline Accord 1 mg tabletki

Rasagiline

tylko na receptę
Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest lek Rasagiline Accord i w jakim celu się go stosuje

Lek Rasagiline Accord zawiera substancję czynną rasagilinę i stosowany jest u dorosłych w leczeniu
choroby Parkinsona. Można go podawać łącznie z lewodopą (innym lekiem stosowanym w leczeniu
choroby Parkinsona) lub bez lewodopy.

W chorobie Parkinsona dochodzi do utraty komórek, które wytwarzają dopaminę w mózgu. Dopamina
pełni w mózgu rolę neuroprzekaźnika mającego wpływ na kontrolę ruchu. Lek Rasagiline Accord
powoduje zwiększenie i utrzymywanie stężenia dopaminy w tych obszarach mózgu.

Skład

1 tabl. zawiera 1 mg rasagiliny (w postaci winianu).

Działanie

Silny, nieodwracalny, selektywny inhibitor MAO-B, powodujący zwiększenie zewnątrzkomórkowego stężenia dopaminy w prążkowiu. Zwiększone stężenie dopaminy, a następnie zwiększona aktywność dopaminergiczna prawdopodobnie mają udział w korzystnym działaniu rasagiliny, obserwowanym w modelach dysfunkcji motorycznych neuronów dopaminergicznych. 1-aminoindan - aktywny, główny metabolit - nie jest inhibitorem MAO-B. Po podaniu doustnym rasagilina jest szybko wchłaniana, osiągając Cmax we krwi po około 0,5 h. Bezwzględna biodostępność pojedynczej dawki rasagiliny wynosi około 36%. Pokarm nie wpływa na wartość Tmax rasagiliny, choć wartości Cmax i AUC ulegają zmniejszeniu o odpowiednio 60% i 20%, gdy preparat jest przyjmowany z posiłkiem o dużej zawartości tłuszczu. Rasagilina wiąże się z białkami osocza w 60-70%. Ulega prawie całkowitej biotransformacji w wątrobie. Metabolizm przebiega 2 głównymi szlakami: N-dealkilacji i (lub) hydroksylacji, w wyniku czego powstają: 1-aminoindan, 3-hydroksy-N-propargylo-1-aminoindan i 3-hydroksy-1-aminoindan. Oba szlaki metaboliczne zależą od układu cytochromu P-450, a CYP1A2 jest głównym izoenzymem biorącym udział w metabolizmie rasagiliny. Lek jest wydalany głównie z moczem (62,6%) i w mniejszym stopniu z kałem (21,8%); mniej niż 1% rasagiliny wydalane jest z moczem w postaci niezmienionej. T0,5 wynosi 0,6-2 h.

Wskazania

Leczenie idiopatycznej choroby Parkinsona w monoterapii (bez lewodopy) lub w leczeniu wspomagającym (z lewodopą) u pacjentów z wahaniami skuteczności lewodopy w wyniku efektu wyczerpania dawki.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Jednoczesne leczenie innymi inhibitorami monoaminooksydazy (MAO), w tym produktami leczniczymi i roślinnymi wydawanymi bez recepty (np. ziele dziurawca), lub petydyną. Musi upłynąć co najmniej 14 dni między odstawieniem rasagiliny a rozpoczęciem leczenia inhibitorami MAO lub petydyną. Ciężkie zaburzenia czynności wątroby.

Ciąża i karmienie piersią

Brak danych klinicznych dotyczących stosowania rasagiliny u kobiet w ciąży. Należy zachować ostrożność, przepisując lek kobietom w ciąży. Rasagilina hamuje wydzielanie prolaktyny i w związku z tym może hamować laktację. Nie wiadomo, czy rasagilina przenika do mleka kobiecego. Należy zachować ostrożność, podając rasagilinę kobietom karmiącym piersią.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli: 1 mg raz na dobę z lewodopą lub bez lewodopy. Nie ma potrzeby zmiany dawkowania u osób w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Zachować ostrożność rozpoczynając stosowanie leku u pacjentów z łagodnym upośledzeniem czynności wątroby. W razie rozwinięcia się łagodnych zaburzeń czynności wątroby w postać o umiarkowanym nasileniu należy przerwać podawanie rasagiliny. Lek można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

Środki ostrożności

U pacjentów leczonych agonistami dopaminy i (lub) innymi lekami dopaminergicznymi mogą wystąpić zaburzenia kontroli impulsów. Należy regularnie monitorować pacjentów pod kątem rozwoju zaburzeń kontroli impulsów. Należy poinformować pacjentów i ich opiekunów o behawioralnych objawach zaburzeń kontroli impulsów, jakie obserwowano u osób leczonych rasagiliną, w tym o przypadkach kompulsji, natrętnych myśli, patologicznym uzależnieniu od hazardu, zwiększonym libido, hiperseksualności, impulsywnych zachowaniach, kompulsywnym wydawaniu pieniędzy lub niepohamowanych zakupach. Ponieważ rasagilina wzmacnia działanie lewodopy, może dojść do nasilenia działań niepożądanych lewodopy i zaostrzenia występującej wcześniej dyskinezy. Zmniejszenie dawki lewodopy może złagodzić te działania niepożądane. Zgłaszano przypadki działania hipotensyjnego podczas jednoczesnego stosowania rasagiliny i lewodopy. Pacjenci z chorobą Parkinsona są szczególnie podatni na działania niepożądane związane z obniżeniem ciśnienia z powodu występujących zaburzeń chodu. Wystąpienie przypadków czerniaka w okresie badań klinicznych leku nasuwało przypuszczenie o możliwym związku ze stosowaniem rasagiliny. Zebrane informacje wskazują, że to choroba Parkinsona, a nie stosowanie jakiegoś szczególnego leku, wiąże się ze zwiększonym zagrożeniem wystąpienia raka skóry (nie wyłącznie czerniaka). Każda budząca podejrzenie zmiana skórna powinna być zbadana przez specjalistę. Należy zachować ostrożność rozpoczynając stosowanie rasagiliny u pacjentów z łagodnym upośledzeniem czynności wątroby. Należy unikać stosowania rasagiliny u pacjentów z umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby. W razie rozwinięcia się łagodnych zaburzeń czynności wątroby w postać o umiarkowanym nasileniu należy przerwać podawanie rasagiliny. Preparat nie jest zalecany dla dzieci i młodzieży ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W przypadku wystąpienia któregoś z poniższych objawów należy natychmiast skontaktować się
z lekarzem. Pacjent może wymagać pilnej porady medycznej lub leczenia:
- jeśli wystąpią u niego nietypowe zachowania, takie jak natręctwa, obsesyjne myśli, uzależnienie od
  hazardu, niepohamowane robienie zakupów lub wydawanie pieniędzy, impulsywne zachowania,
  nadmierny popęd seksualny lub nasilone myśli o seksie (zaburzenia kontroli impulsów, patrz
  punkt 2).
- jeśli widzi lub słyszy rzeczy, których nie ma (omamy).
- jeśli jednocześnie wystąpią któreś z następujących objawów: omamy, gorączka, niepokój ruchowy,
  drżenie i pocenie się (zespół serotoninowy).

Należy skontaktować się z lekarzem, jeśli pacjent zauważy podejrzane zmiany skórne, ponieważ
podczas stosowania tego leku może wystąpiće zwiększone ryzyko raka skóry ( czerniaka) (patrz
punkt 2).

Inne działania niepożądane
Bardzo często (wystepujace częściej niż u 1 na 10 pacjentów):
- mimowolne ruchy ciała (dyskinezy)
- bóle głowy

Często (występujące rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów):
- bóle brzucha
- upadek
- alergia
- gorączka
- objawy grypopodobne
- złe samopoczucie (osłabienie),
- ból szyi
- ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa)
- obniżenie ciśnienia krwi podczas wstawania, z objawami przypominającymi zawroty głowy
  (niedociśnienie ortostatyczne)
- zmniejszone łaknienie (zmniejszony apetyt)
- zaparcia
- suchość w jamie ustnej
- nudności i wymioty
- wzdęcia z oddawaniem gazów
- nieprawidłowe wyniki badania krwi (leukopenia)
- bóle stawów
- bóle mięśniowo-szkieletowe (bóle mięśniowo-kostne)
- zapalenie stawów
- drętwienie i osłabienie mięśni ręki (zespół cieśni nadgarstka)
- zmniejszenie masy ciała
- koszmary senne
- utrudniona koordynacja grup mięśni (zaburzenia równowagi)
- depresja
- zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
- przedłużające się napięcie mięśni (dystonia)
- wyciek z nosa (katar, nieżyt nosa)
- podrażnienie skóry (zapalenie skóry)
- wysypka
- przekrwienie oczu (zapalenie spojówek)
- nagłe parcie na mocz

Niezbyt często (występujące rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):
- udar mózgu
- zawał mięśnia sercowego
- wysypka w postaci pęcherzyków (wysypka pęcherzykowo-pęcherzowa)

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
- podwyższone ciśnienie krwi,
- nadmierna senność,
- nagłe zasypianie.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301
faks: + 48 22 49 21 309
strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Interakcje

Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie rasagiliny z innymi inhibitorami MAO (w tym z preparatami roślinnymi zawierającymi ziele dziurawca - Hypericum perforatum) lub petydyną, ze względu na ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych - należy zachować co najmniej 14 dni przerwy między odstawieniem rasagiliny a rozpoczęciem leczenia inhibitorami MAO lub petydyną. Nie zaleca się stosowania z sympatykomimetykami (w tym z takimi, jak wchodzące w skład preparatów zmniejszających przekrwienie błony śluzowej podawanych do nosa i doustnie lub preparatów przeciw przeziębieniu zawierających efedrynę lub pseudoefedrynę). Nie zaleca się podawania z dekstrometorfanem. Ciężkie reakcje niepożądane zgłaszano podczas jednoczesnego podawania inhibitorów MAO oraz leków z grupy SSRI, SNRI, trójpierścieniowych i czteropierścieniowych leków przeciwdepresyjnych - pacjentom leczonym rasagiliną należy podawać leki przeciwdepresyjne z zachowaniem ostrożności. Unikać jednoczesnego stosowania z fluoksetyną lub fluwoksaminą (SSRI) - należy zachować co najmniej 5 tyg. przerwy między odstawieniem fluoksetyny a rozpoczęciem leczenia rasagiliną; należy zachować co najmniej 14 dni przerwy między odstawieniem rasagiliny a rozpoczęciem leczenia fluoksetyną lub fluwoksaminą. CYP1A2 jest głównym enzymem odpowiedzialnym za metabolizm rasagiliny. Jednoczesne podawanie rasagiliny i cyprofloksacyny (inhibitora CYP1A2) zwiększyło wartość AUC rasagiliny o 83%. Podawanie w skojarzeniu rasagiliny i teofiliny (substratu CYP1A2) nie wpłynęło na właściwości farmakokinetyczne żadnego z tych produktów leczniczych. Silne inhibitory CYP1A2 mogą zmieniać stężenie rasagiliny we krwi i należy zachować ostrożność podczas ich podawania. Istnieje ryzyko zmniejszenia stężenia rasagiliny we krwi u pacjentów palących papierosy, w wyniku indukcji metabolizującego enzymu CYP1A2. Badania in vitro wykazały, że rasagilina w stężeniu 1 µg/ml nie hamowała aktywności izoenzymów cytochromu P-450: CYP1A2, CYP2A6, CYP2C9, CYP2C19, CYP2D6, CYP2E1, CYP3A4 i CYP4A - wyniki te wskazują, że nie jest prawdopodobne, aby rasagilina w stężeniach leczniczych wywierała istotne klinicznie działanie na substraty tych enzymów. Jednoczesne podawanie rasagiliny i entakaponu zwiększyło o 28% klirens podawanej doustnie rasagiliny. U pacjentów z chorobą Parkinsona, otrzymujących przez dłuższy czas lewodopę w leczeniu wspomagającym, nie stwierdzono istotnego klinicznie działania lewodopy na klirens rasagiliny. Rasagilinę można bezpiecznie stosować bez ograniczania zawartości tyraminy w diecie. W badaniach klinicznych nie zezwala się na łączne podawanie rasagiliny z fluoksetyną czy fluwoksaminą, ale dopuszcza się podawanie rasagiliny z wymienionymi poniżej lekami przeciwdepresyjnymi w następujących dawkach: amitryptylina ≤50 mg/dobę, trazodon ≤100 mg/dobę, citalopram ≤20 mg/dobę, sertralina ≤100 mg/dobę i paroksetyna ≤30 mg/dobę.

Podmiot odpowiedzialny

Accord Healthcare Polska Sp. z o.o.
ul. Taśmowa 7
02-677 Warszawa
22-577-28-00
[email protected]

Zamienniki

5 zamienników

Dodaj do koszyka

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu
Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Trawienie i wątroba

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Zaburzenia lipidowe są głównym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Mimo szeroko dostępnej edukacji zdrowotnej oraz różnorodności terapii obniżających poziom lipidów, skuteczność wykrywania i leczenia dyslipidemii w Polsce pozostaje niewystarczająca. Czy istnieją naturalne sposoby na walkę z dyslipidemią? W naszym artykule przyjrzymy się trzem roślinnym ekstraktom i ich oddziaływaniu na gospodarkę lipidową. Pierwszym z nich jest ekstrakt z bergamoty, drugim – monakolina K, pozyskiwana z czerwonego fermentowanego ryżu, a trzecim – wyciąg polikosanolowy, będący mieszaniną alkoholi alifatycznych pozyskiwanych z trzciny cukrowej. Zachęcamy do zapoznania się z naszym artykułem, aby dowiedzieć się, czy warto sięgać po te naturalne rozwiązania.

Czytaj dalej
Christina_368x307_Comodex.jpg