Resolor 1 mg tabletki powlekane

Prucalopride

tylko na receptę
Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Skład

1 tabl. powl. zawiera 1 mg lub 2 mg prukaloprydu (w postaci bursztynianu). Preparat zawiera laktozę (w postaci jednowodnej).

Działanie

Wybiórczy agonista receptorów serotoninowych (5-HT4) o wysokim powinowactwie. Prukalopryd jest karboksamidem diwodorobenzofuranu o właściwościach prokinetycznych względem przewodu pokarmowego. Jest szybko wchłaniany; po przyjęciu pojedynczej dawki doustnej 2 mg u zdrowych osób badanych osiąga Cmax w czasie 2-3 h. Bezwzględna biodostępność po podaniu doustnym wynosi >90%. Jednoczesne przyjmowanie pokarmu nie wpływa na biodostępność prukaloprydu po podaniu doustnym. Około 30% prukaloprydu wiąże się z białkami osocza. Duża część substancji czynnej wydziela się w postaci niezmienionej (60-65% podanej dawki w moczu i około 5% w kale). Wydzielanie nerkowe niezmienionego prukaloprydu przebiega w procesie biernego przesączania i aktywnego wydzielania. Klirens prukaloprydu w osoczu wynosi średnio 317 ml/min. T0,5 wynosi około 1 dzień.

Wskazania

Objawowe leczenie przewlekłych zaparć u dorosłych, u których stosowanie środków przeczyszczających nie przynosi odpowiednich skutków.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Zaburzenia czynności nerek z koniecznością dializy. Perforacja jelita lub zaparcie wynikające z zaburzeń budowy lub funkcji ściany jelita, niedrożność obturacyjna, ciężkie choroby zapalne przewodu pokarmowego, takie jak choroba Leśniowskiego-Crohna, oraz wrzodziejące zapalenie jelita grubego i toksyczne rozdęcie okrężnicy/odbytnicy.

Ciąża i karmienie piersią

Nie zaleca się stosowania leku w okresie ciąży i u nie stosujących antykoncepcji kobiet w wieku rozrodczym. Dostępna jest ograniczona ilość danych dotyczących stosowania prukaloprydu u kobiet w ciąży. W trakcie badań klinicznych obserwowano przypadki samoistnych poronień, chociaż z uwagi na obecność innych czynników ryzyka, ich związek ze stosowaniem prukaloprydu jest nieznany. Ze względu na brak danych dotyczących ludzi w odniesieniu do kobiet aktywnie karmiących piersią, podczas przyjmowania leku należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać stosowanie leku, uwzględniając korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z terapii dla kobiety. Badania na zwierzętach nie wykazały wpływu na płodność samców lub samic.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli: 2 mg raz na dobę wraz z posiłkiem lub oddzielnie, o dowolnej porze dnia. Z uwagi na specyficzny sposób działania prukaloprydu (pobudzanie motoryki propulsywnej) przekroczenie dawki dobowej wynoszącej 2 mg nie zwiększa skuteczności leku. Jeśli stosowanie prukaloprydu raz na dobę przez 4 tygodnie leczenia nie jest skuteczne, należy przeprowadzić ponowne badanie pacjenta i ponownie rozpatrzyć korzyści wynikające z kontynuacji leczenia. Skuteczność prukaloprydu została ustalona w badaniach z podwójnie ślepą próbą i grupą kontrolną placebo, trwających do 3 miesięcy. W badaniach kontrolowanych placebo nie wykazano skuteczności leczenia powyżej trzech miesięcy. W przypadku przedłużonego stosowania należy systematycznie przeprowadzać ocenę korzyści wynikających z leczenia. Szczególne grupy pacjentów. U osób w podeszłym wieku (>65 lat) leczenie należy rozpocząć od dawki 1 mg raz na dobę; w razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 2 mg raz na dobę. Dawka dla pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (GFR <30 ml/min/1,73 m2) wynosi 1 mg raz na dobę. Nie ma potrzeby dostosowania dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek o nasileniu łagodnym do umiarkowanego. Pacjenci z ciężką niewydolnością wątroby (klasa C w skali Child-Pugh) rozpoczynają leczenie dawką 1 mg raz na dobę, którą można zwiększyć do 2 mg, jeżeli jest to konieczne w celu poprawy skuteczności i jeżeli dawka 1 mg jest dobrze tolerowana. Nie ma potrzeby dostosowania dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby o nasileniu łagodnym do umiarkowanego. Lek nie jest wskazany do stosowania u dzieci i młodzieży w wieku do 18 lat do czasu uzyskania dalszych danych.

Środki ostrożności

Główną drogą eliminacji prukaloprydu jest wydalanie przez nerki - u osób z ciężką niewydolnością nerek zaleca się stosowanie dawki 1 mg. Należy zachować ostrożność podczas przepisywania leku pacjentom z ciężką niewydolnością wątroby (klasa C w skali Child-Pugh) w związku z ograniczoną ilością istniejących danych dotyczących stosowania u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Dostępne są ograniczone informacje na temat bezpieczeństwa stosowania i skuteczności leku u pacjentów z ciężkimi i niestabilnymi klinicznie schorzeniami współistniejącymi (np. chorobami układu krążenia lub płuc, schorzeniami neurologicznymi lub zaburzeniami psychicznymi, nowotworami, AIDS i innymi zaburzeniami endokrynologicznymi). Należy zachować ostrożność podczas przepisywania leku pacjentom z takimi schorzeniami, szczególnie w przypadku stosowania u pacjentów z zaburzeniami rytmu serca lub chorobą niedokrwienną serca w wywiadzie. W przypadku nasilonej biegunki skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych może być zmniejszona. Aby zapobiec przypadkom, w których doustne środki antykoncepcyjne mogą okazać się nieskuteczne, zaleca się zastosowanie dodatkowej metody zapobiegania ciąży. Tabletka powlekana 1 mg zawiera 142,5 mg laktozy (w postaci jednowodnej)/tabletka powlekana 2 mg zawiera 156,75 mg laktozy (w postaci jednowodnej). Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Działania niepożądane

Bardzo często: ból głowy, nudności, biegunka, bóle brzucha. Często: obniżony apetyt, zawroty głowy, wymioty, niestrawność, wzdęcia, nieprawidłowe odgłosy żołądkowo-jelitowe, zmęczenie. Niezbyt często: drżenia, migrena, palpitacje, zawroty głowy, krwawienia z odbytu, częstomocz, gorączka, złe samopoczucie.

Interakcje

Prukalopryd ma niski potencjał interakcji farmakokinetycznych. Jest on w znacznym stopniu wydalany w postaci niezmienionej z moczem (około 60% dawki), a metabolizm in vitro zachodzi bardzo powoli. W badaniach in vitro z zastosowaniem preparatów mikrosomalnych z wątroby ludzkiej, prukalopryd w stężeniach mających znaczenie lecznicze nie hamował swoistej aktywności CYP450. Chociaż prukalopryd może być słabym substratem dla glikoproteiny P (P-gp), w stężeniach mających znaczenie kliniczne nie jest inhibitorem P-gp. Podczas równoczesnego podawania prukaloprydu obserwowano wzrost stężenia erytromycyny w osoczu o 30% - mechanizm tej interakcji nie jest w pełni poznany. Prukalopryd nie ma klinicznie znaczącego wpływu na farmakokinetykę warfaryny, digoksyny, alkoholu, paroksetyny ani doustnych środków antykoncepcyjnych. Ketokonazol (stosowany 2 razy na dobę w dawce 200 mg 2 razy na dobę), silny inhibitor CYP3A4 i P-gp doprowadza do zwiększenia ekspozycji ustrojowej na prukalopryd o około 40%. Wpływ ten jest zbyt mały, aby miał znaczenie kliniczne. Można spodziewać się wystąpienia interakcji o podobnym nasileniu z innymi silnymi inhibitorami P-gp, takimi jak werapamil, cyklosporyna A i chinidyna. Nie obserwowano wpływu probenecydu, cymetydyny, erytromycyny i paroksetyny w dawkach leczniczych na parametry farmakokinetyczne prukaloprydu.

Podmiot odpowiedzialny

Takeda Pharma Sp. z o.o.
ul. Prosta 68
00-838 Warszawa
22-608-13-00
[email protected]
www.takeda.com/pl-pl

Dodaj do koszyka

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?
Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze to rząd pajęczaków, które są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Do tej pory udało się rozpoznać aż 900 gatunków tych krwiopijnych pasożytów. Pajęczaki upodobały sobie miejsca ciepłe, wilgotne, porośnięte paprociami i wysoką trawą. Kleszcze występują przede wszystkim w lasach i na ich obrzeżach, na łąkach, polach uprawnych, pastwiskach, nad brzegami rzek i jezior, a także w parkach i ogrodach. W naszym kraju najczęściej możemy spotkać kleszcza pospolitego (Ixodes ricinus) oraz kleszcza łąkowego (Dermacentor reticulatus).

Czytaj dalej