Silamil 10 mg tabletki powlekane

Solifenacin succinate

Refundowanytylko na receptę
od: 10,63 zł do: 35,43 zł

Cena leku zależna od poziomu refundacji na recepcie.

Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest lek Silamil i w jakim celu się go stosuje

Solifenacyna, substancja czynna leku Silamil, należy do grupy leków antycholinergicznych. Leki te
stosuje się w celu zmniejszenia aktywności nadreaktywnego pęcherza moczowego. Umożliwia to
rzadsze korzystanie z toalety i zwiększa ilość moczu utrzymywanego w pęcherzu.

Lek Silamil stosuje się w leczeniu objawów związanych z tzw. pęcherzem nadreaktywnym.
Do objawów tych należą: silna, nagła potrzeba oddania moczu bez uprzedniego parcia na pęcherz;
częste oddawanie moczu, nietrzymanie moczu na skutek tego, że pacjent nie zdążył skorzystać
z toalety.

Skład

1 tabl. powl. zawiera 5 mg lub 10 mg bursztynianu solifenacyny. Tabletki zawierają laktozę.

Działanie

Kompetycyjny, wybiórczy antagonista receptora muskarynowego, podtypu M3. Solifenacyna przyjęta w postaci tabletek uzyskuje Cmax w osoczu po 3-8 h. Wartości Cmax i AUC zwiększają się proporcjonalnie do dawki w zakresie od 5 mg do 40 mg. Całkowita biodostępność wynosi około 90%. Spożycie posiłku nie wpływa na wartości Cmax ani AUC solifenacyny. Solifenacyna w znacznym stopniu (ok. 98%) wiąże się z białkami osocza - głównie z kwaśną α1-glikoproteiną. Podlega znacznemu metabolizmowi w wątrobie, głównie z udziałem układu cytochromu P450 3A4 (CYP3A4); istnieją również alternatywne szlaki metaboliczne. W ok. 70% jest wydalana z moczem (11% w postaci niezmienionej), w 23% z kałem. T0,5 w fazie końcowej wynosi 45-68 h.

Wskazania

Leczenie objawowe naglącego nietrzymania moczu i (lub) częstomoczu oraz parcia naglącego, które mogą występować u pacjentów z zespołem pęcherza nadreaktywnego.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Stosowanie solifenacyny jest przeciwwskazane u pacjentów z zatrzymaniem moczu, ciężkimi zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi (w tym z toksycznym rozdęciem okrężnicy), miastenią lub jaskrą z wąskim kątem przesączania oraz u pacjentów z dużym ryzykiem wystąpienia tych chorób. Pacjenci poddawani hemodializie. Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby, leczeni jednocześnie silnym inhibitorem CYP3A4, np. ketokonazolem.

Ciąża i karmienie piersią

Nie zaleca się stosowania leku w okresie ciąży ani u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują antykoncepcji (nie ma dostępnych danych klinicznych). Nie ma danych dotyczących przenikania solifenacyny do mleka kobiecego. U myszy solifenacyna i (lub) jej metabolity przenikały do mleka matki, powodując u noworodków zależne od dawki zaburzenia prawidłowego rozwoju. Leku nie należy stosować w okresie karmienia piersią.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli, w tym osoby w podeszłym wieku: zalecana dawka wynosi 5 mg raz na dobę; w razie konieczności dawkę można zwiększyć do 10 mg raz na dobę. Szczególne grupy pacjentów. Ponieważ nie ustalono dotychczas bezpieczeństwa ani skuteczności stosowania u dzieci i młodzieży w wieku <18 lat, leku nie należy stosować u dzieci. U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny >30 ml/min) dostosowanie dawkowania nie jest konieczne. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≤30 ml/min) należy zachować ostrożność i nie stosować dawki większej niż 5 mg raz na dobę. U pacjentów z lekkimi zaburzeniami czynności wątroby modyfikacja dawkowania nie jest konieczna. U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (7 do 9 w skali Childa-Pugha) należy zachować ostrożność podczas leczenia i nie stosować dawki większej niż 5 mg raz na dobę. Podczas jednoczesnego stosowania ketokonazolu lub leczniczych dawek innych silnych inhibitorów CYP3A4, np. rytonawiru, nelfinawiru, itrakonazolu maksymalna dawka leku nie powinna być większa niż 5 mg. Sposób podania. Tabletki należy przyjmować bez żucia lub rozkruszania, popijając płynem. Można je przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku.

Środki ostrożności

Przed rozpoczęciem leczenia należy rozważyć inne przyczyny częstomoczu (niewydolność serca lub choroba nerek). W razie zakażenia układu moczowego należy rozpocząć odpowiednie leczenie przeciwbakteryjne. Ostrożnie stosować u pacjentów: z istotnym klinicznie zwężeniem drogi odpływu moczu z pęcherza z ryzykiem zatrzymania moczu; z zaburzeniami drożności przewodu pokarmowego; z ryzykiem zwolnionej perystaltyki przewodu pokarmowego; z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≤30 ml/min) - u tych pacjentów nie należy stosować dawki większej niż 5 mg; z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (7 do 9 wg skali Childa-Pugha) - u tych pacjentów nie należy stosować dawki większej niż 5 mg; jednocześnie leczonych silnym inhibitorem CYP3A4, np. ketokonazolem; z przepukliną rozworu przełykowego, refluksem żołądkowo-przełykowym i (lub) jednocześnie otrzymujących preparaty, które mogą spowodować lub zaostrzyć zapalenie przełyku (takie jak bisfosfoniany); z neuropatią autonomicznego układu nerwowego. U pacjentów z czynnikami ryzyka, takimi jak wcześniej stwierdzony zespół wydłużonego odstępu QT i hipokaliemia, obserwowano wydłużenie odstępu QT oraz zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności leku u pacjentów z nadreaktywnością wypieracza pochodzenia neurogennego. U niektórych pacjentów otrzymujących solifenacynę notowano obrzęk naczynioruchowy z niedrożnością dróg oddechowych - w takim wypadku lek należy odstawić i wdrożyć odpowiednie leczenie i (lub) środki zaradcze. U niektórych pacjentów leczonych bursztynianem solifenacyny zgłaszano występowanie reakcji anafilaktycznej. Jeśli u pacjenta rozwinie się reakcja anafilaktyczna, leczenie solifenacyną należy przerwać i wdrożyć odpowiednie leczenie i (lub) środki zaradcze. Maksymalne działanie leku występuje najwcześniej po 4 tyg. leczenia. Substancje pomocnicze. Lek zawiera laktozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Ciężkie działania niepożądane
Należy przerwać stosowanie leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi
którykolwiek z następujących objawów:
- ostra reakcja alergiczna (wysypka skórna, obrzęk w obrębie oczu, warg, rąk i stóp; obrzęk
  jamy ustnej, gardła lub języka, który może powodować trudności w oddychaniu i połykaniu),
  lub ciężka reakcja skórna (na przykład blistry i złuszczanie skóry)
- obrzęk naczynioruchowy (alergia skórna, która powoduje obrzęk tkanki podskórnej) ze
  zwężeniem dróg oddechowych (trudności w oddychaniu).

Inne działania niepożądane:

Bardzo często (mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób)
- suchość w jamie ustnej

Często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób)
- niewyraźne widzenie
- zaparcie, nudności, niestrawność z takimi objawami, jak odczucie pełności, ból brzucha, odbijanie
  się, nudności i zgaga, odczucie dyskomfortu w żołądku

Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób)
- zakażenie dróg moczowych, zakażenie pęcherza moczowego
- senność, zaburzenia smaku
- suchość (podrażnienie) oczu
- suchość w nosie
- choroba refluksowa (refluks żołądkowo-przełykowy), suchość w gardle
- suchość skóry
- trudności w oddawaniu moczu
- gromadzenie się płynu w nogach (obrzęk)

Rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób)
- zaleganie dużej ilości twardego kału w jelicie grubym (niedrożność okrężnicy)
- zaleganie moczu w pęcherzu na skutek niemożności opróżnienia pęcherza (zatrzymanie moczu)
- zawroty głowy, ból głowy
- wymioty
- świąd, wysypka

Bardzo rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób)
- omamy, splątanie
- wysypka alergiczna

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
- zmniejszenie apetytu, duże stężenie potasu we krwi, które może spowodować zaburzenia rytmu
  serca
- zwiększenie ciśnienia płynu w gałkach ocznych
- zmiany czynności elektrycznej serca (EKG), nieregularna czynność serca, odczucie bicia serca,
  przyspieszenie czynności serca
- zaburzenia głosu
- zaburzenia czynności wątroby
- osłabienie mięśni
- zaburzenia czynności nerek

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: 22 49-21-301, fax: 22 49-21-309,
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Interakcje

Jednoczesne stosowanie z innymi preparatami o własnościach cholinolitycznych może spowodować nasilenie działania leczniczego i wystąpienie działań niepożądanych. Należy zachować około tygodniową przerwę między odstawieniem preparatu, a podjęciem leczenia innym lekiem o działaniu cholinolitycznym. Jednoczesne stosowanie agonistów receptorów cholinergicznych może osłabić działanie lecznicze solifenacyny. Solifenacyna może osłabiać działanie preparatów pobudzających perystaltykę przewodu pokarmowego, takich jak metoklopramid i cyzapryd. W badaniach in vitro wykazano, że solifenacyna w stężeniach terapeutycznych nie hamuje aktywności izoenzymów CYP1A1/2, 2C9, 2C19, 2D6 lub 3A4, pochodzących z mikrosomów ludzkiej wątroby. Dlatego jest mało prawdopodobne, aby solifenacyna zmieniała klirens leków metabolizowanych przez te enzymy. Solifenacyna jest metabolizowana przez CYP3A4. Jednoczesne podawanie ketokonazolu (200 mg/dobę), silnego inhibitora CYP3A4, powodowało dwukrotne zwiększenie AUC solifenacyny, zaś po podaniu ketokonazolu w dawce 400 mg/dobę zwiększenie to było trzykrotne. Dlatego największa dawka leku stosowanego jednocześnie z ketokonazolem lub innymi silnymi inhibitorami CYP3A4 (tj. rytonawir, nelfinawir, itrakonazol) w dawkach leczniczych, nie powinna być większa niż 5 mg. Jednoczesne stosowanie solifenacyny i silnych inhibitorów CYP3A4 jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Nie badano wpływu indukcji enzymów na farmakokinetykę solifenacyny i jej metabolitów ani wpływu substratów o większym powinowactwie do CYP3A4 na ekspozycję na solifenacynę. Ponieważ solifenacyna jest metabolizowana przez CYP3A4, możliwe są jej interakcje farmakokinetyczne z innymi substratami CYP3A4 o większym powinowactwie (tj. werapamil, diltiazem) oraz z induktorami CYP3A4 (tj. ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina). Nie wykazano interakcji farmakokinetycznej solifenacyny ze złożonymi doustnymi środkami antykoncepcyjnymi (etynyloestradiol/lewonorgestrel). Stosowanie leku nie zmieniało farmakokinetyki R-warfaryny i S-warfaryny ani ich wpływu na czas protrombinowy. Stosowanie preparatu nie wpływało na farmakokinetykę digoksyny.

Podmiot odpowiedzialny

Ranbaxy (Poland) Sp. z o.o. A SUN PHARMA company
ul. Idzikowskiego 16
00-710 Warszawa
22-642-07-75
[email protected]
www.sunpharma.com/poland

Zamienniki

13 zamienników

Dodaj do koszyka

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?
Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze to rząd pajęczaków, które są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Do tej pory udało się rozpoznać aż 900 gatunków tych krwiopijnych pasożytów. Pajęczaki upodobały sobie miejsca ciepłe, wilgotne, porośnięte paprociami i wysoką trawą. Kleszcze występują przede wszystkim w lasach i na ich obrzeżach, na łąkach, polach uprawnych, pastwiskach, nad brzegami rzek i jezior, a także w parkach i ogrodach. W naszym kraju najczęściej możemy spotkać kleszcza pospolitego (Ixodes ricinus) oraz kleszcza łąkowego (Dermacentor reticulatus).

Czytaj dalej
Tadacontrol F 2024-368x307 (poz.).jpg