1. Co to jest lek Talzenna i w jakim celu się go stosuje
Co to jest lek Talzenna i jaki jest mechanizm jego działania Lek Talzenna zawiera substancję czynną o nazwie talazoparyb. Talzenna jest rodzajem leku przeciwnowotworowego zwanym inhibitorem PARP [polimerazy poli(ADP-rybozy)].
Lek Talzenna blokuje PARP, enzym naprawiający uszkodzone DNA w niektórych komórkach nowotworowych, co powoduje, że komórki nowotworowe nie mogą się dłużej naprawiać i obumierają.
W jakim celu stosuje się lek Talzenna Talzenna jest lekiem, który stosuje się - osobno w leczeniu dorosłych pacjentów, u których występuje rak piersi zwany HER2-ujemnym rakiem piersi z nieprawidłowym odziedziczonym genem BRCA. Lekarz wykona test w celu sprawdzenia, czy lek Talzenna jest odpowiedni dla pacjenta. - w połączeniu z lekiem o nazwie enzalutamid, w leczeniu dorosłych pacjentów z rakiem gruczołu krokowego, którzy nie reagują już na terapię hormonalną ani leczenie chirurgiczne zmniejszające poziom testosteronu.
Lek Talzenna jest stosowany, gdy nowotwór rozprzestrzenił się poza pierwotne ognisko lub do innych części ciała.
Ze wszelkimi pytaniami dotyczącymi mechanizmu działania leku Talzenna oraz powodu, z którego lek ten został przepisany pacjentowi, należy zwrócić się do lekarza.
Wskazania
Monoterapia w leczeniu dorosłych pacjentów z mutacjami germinalnymi w genach BRCA1/2, u których występuje HER2-ujemny (bez obecności receptora ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu typu 2) miejscowo zaawansowany lub z przerzutami rak piersi. Pacjenci powinni być uprzednio poddani chemioterapii neoadjuwantowej/ adjuwantowej, lub z powodu miejscowo zaawansowanego/przerzutowego raka piersi, opartej na antracyklinach i (lub) taksanach, chyba że nie kwalifikowali się do takiego leczenia. Pacjenci z (HR)-dodatnim (z obecnością receptora hormonalnego) rakiem piersi powinni być uprzednio poddani hormonoterapii, chyba że nie kwalifikowali się do niej.
Działania niepożądane
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z następujących objawów mogących być objawem ciężkiego zaburzenia krwi:
Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 osób) - duszność, uczucie zmęczenia, bladość skóry lub przyspieszone bicie serca - mogą to być objawy zmniejszonej liczby krwinek czerwonych (niedokrwistości). - zakażenie, wystąpienie dreszczy albo uczucia zimna lub gorączka albo wystąpienie uczucia gorąca - mogą to być objawy zmniejszonej liczby krwinek białych (neutropenii). - większa niż zwykle skłonność do powstawania siniaków lub dłuższe niż zwykle krwawienie po zranieniu - mogą to być objawy zmniejszonej liczby płytek krwi (małopłytkowość).
Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek inne działania niepożądane. Do działań tych zalicza się:
Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 osób) - mała liczba krwinek białych, krwinek czerwonych i płytek krwi - zmniejszone łaknienie - zawroty głowy - ból głowy - nudności - wymioty - biegunka - ból brzucha - wypadanie włosów.
Często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 10 osób) - zaburzenia odczuwania smaku - bolesny obrzęk nogi, ból w klatce piersiowej, duszność, przyspieszony oddech lub szybkie bicie serca, co może być objawem zakrzepów krwi w żyle - niestrawność - zapalenie jamy ustnej.
Niezbyt często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 100 osób) - nieprawidłowa liczba krwinek wynikająca z poważnych problemów ze szpikiem kostnym (zespół mielodysplastyczny lub ostra białaczka szpikowa). Patrz punkt 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności”.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Podmiot odpowiedzialny
Pfizer Polska Sp. z o.o. ul. Żwirki i Wigury 16B 02-092 Warszawa 22-335-61-00 [email protected] www.pfizerpro.pl
Kleszcze to rząd pajęczaków, które są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Do tej pory udało się rozpoznać aż 900 gatunków tych krwiopijnych pasożytów. Pajęczaki upodobały sobie miejsca ciepłe, wilgotne, porośnięte paprociami i wysoką trawą. Kleszcze występują przede wszystkim w lasach i na ich obrzeżach, na łąkach, polach uprawnych, pastwiskach, nad brzegami rzek i jezior, a także w parkach i ogrodach. W naszym kraju najczęściej możemy spotkać kleszcza pospolitego (Ixodes ricinus) oraz kleszcza łąkowego (Dermacentor reticulatus).