Thymoglobuline 5 mg/ml 25 mg proszek do sporządzenia koncentratu roztworu do infuzji

1 fiolka zawiera 25 mg króliczej immunoglobuliny przeciw ludzkim tymocytom. Lek zawiera sód.

Królicza immunoglobulina przeciw ludzkim limfocytom T jest selektywnym czynnikiem immunosupresyjnym. Prawdopodobnie podstawowy mechanizm działania immunosupresyjnego polega na deplecji limfocytów. Rozpoznaje większość z komórek z antygenami CD2, CD3, CD4, CD8, CD11a, CD18, CD25, HLA-DR i HLA klasy I biorących udział w kaskadzie aktywacji komórek T podczas odrzucania przeszczepu. Komórki T są eliminowane z krwiobiegu poprzez lizę zależną od dopełniacza i opsonizację zależną od fragmentu Fc przy udziale układu monocytów i fagocytów. Oprócz deplecji komórek T, immunoglobulina aktywuje pozostałe funkcje limfocytów związane z działaniem immunosupresyjnym. Po pierwszej infuzji leku w dawce 1,25 mg/kg mc. (u biorców nerki), stężenie króliczej IgG we krwi wynosi 10-40 µg/ml. T_0,5 wynosi 2-3 dni. Po 2 miesiącach leczenia królicza IgG jest wykrywalna u 80% pacjentów. U 40% pacjentów obserwuje się immunizację przeciw króliczej IgG. U większości immunizacja rozwija w ciągu pierwszych 15 dni od rozpoczęcia leczenia.

Immunosupresja w transplantologii: zapobieganie i leczenie odrzucania przeszczepu. Zapobieganie wystąpieniu ostrej i przewlekłej choroby przeszczep przeciw gospodarzowi po przeszczepieniu macierzystych komórek krwiotwórczych u dorosłych. Leczenie ostrej, sterydoopornej choroby przeszczep przeciw gospodarzowi (GvHD). Leczenie anemii aplastycznej.

Nadwrażliwość na białko królicze lub pozostałe składniki leku. Ostre i przewlekłe zakażenia.

Nie stosować w ciąży i okresie karmienia piersią, o ile nie jest to bezwzględnie konieczne.

Dożylnie. Stosować pod ścisłym nadzorem medycznym w warunkach szpitalnych, pacjent powinien być monitorowany podczas infuzji. Dawkowanie zależy od wskazania, schematu podawania i jednoczesnego stosowania innych leków immunosupresyjnych. Dawkowanie tego leku różni się od dawkowania innych leków zawierających immunoglobulinę przeciw tymocytom, ponieważ różnią się one rodzajem i stężeniem białka. Należy się upewnić się, że przepisana dawka leku jest odpowiednia. Leczenie można przerwać bez konieczności stopniowego zmniejszania dawki. Immunosupresja w transplantologii. Zapobieganie odrzucaniu przeszczepu: 1-1,5 mg/kg mc./dobę przez 2-9 dni po przeszczepieniu nerki, trzustki lub wątroby, oraz przez 2-5 dni po przeszczepieniu serca. Leczenie ostrego odrzucania przeszczepu: 1,5 mg/kg mc./dobę przez 3-14 dni. Zapobieganie wystąpieniu ostrej i przewlekłej choroby przeszczep przeciw gospodarzowi: przeszczepiając komórki (szpiku kostnego lub macierzyste komórki krwiotwórcze z krwi obwodowej) od dawcy niezgodnego spokrewnionego lub zgodnego niespokrewnionego u pacjentów dorosłych zaleca się dawkę profilaktyczną 2,5 mg/kg mc./dobę od dnia -4 do dnia -2 lub dnia -1. Anemia aplastyczna: 2,5-3,5 mg/kg mc./dobę przez 5 dni (stosowanie leku w leczeniu anemii aplastycznej nie zostało ustalone na podstawie kontrolowanych badań klinicznych). Leczenie ostrej sterydoopornej choroby przeszczep przeciw gospodarzowi: indywidualnie, zazwyczaj 2-5 mg/kg mc./dobę przez 5 dni.
Przed podaniem leku należy zastosować premedykację (dobowe dawki leków przeciwgorączkowych, dożylnych kortykosteroidów i (lub) leków przeciwhistaminowych). Lek podaje się po rozpuszczeniu w wodzie do wstrzykiwań i rozcieńczeniu w izotonicznym (0,9%) roztworze soli fizjologicznej lub 5% roztworze glukozy. Podaje się w powolnej infuzji do dużej żyły, całkowity czas infuzji nie powinien być krótszy niż 4 h. Możliwe jest również podanie do żyły obwodowej; w tym przypadku równoczesne podanie heparyny i hydrokortyzonu w roztworze infuzyjnym 0,9% chlorku sodu zmniejsza ryzyko zakrzepowego zapalenia żył powierzchownych oraz głębokiej zakrzepicy żylnej. Łączenie leku oraz heparyny i hydrokortyzonu w roztworze glukozy prowadziło do wytrącania się osadu - nie należy mieszać tych leków w jednym roztworze. Podczas podawania leku należy stosować wbudowany filtr o średnicy porów 0,2 µm i niskiej zdolności wiązania białek.

Tymoglobulinę należy podawać z zachowaniem szczególnej ostrożności u pacjentów z chorobami wątroby, gdyż może dojść do zaostrzenia wcześniej występujących zaburzeń krzepnięcia. Zalecana jest uważna kontrola trombocytów i parametrów krzepnięcia. Po podaniu leku sporadycznie zgłaszano występowanie reakcji związanych z infuzją, takich jak ciężki zespół uwalniania cytokin lub reakcja anafilaktyczna. W przypadku wystąpienia reakcji anafilaktycznej, należy natychmiast przerwać infuzję i wdrożyć odpowiednie leczenie. Decyzja o ponownym podaniu immunoglobuliny przeciw ludzkim tymocytom pacjentom, u których w przeszłości po podaniu leku wystąpiła reakcja anafilaktyczna, powinna być dokładnie rozważona. Przestrzeganie zalecanego dawkowania i czasu trwania infuzji może zmniejszyć częstość i nasilenie reakcji związanych z infuzją i zminimalizować wiele ostrych reakcji poinfuzyjnych; zalecana jest także premedykacja. W trakcie leczenia należy obserwować pacjenta w kierunku objawów wskazujących na wystąpienia zakażenia; zaleca się stosowanie odpowiedniej profilaktyki zakażeń. Mimo stosowania metod inaktywacji czynników zakaźnych, nie można całkowicie wykluczyć przeniesienia z lekiem znanych i nieznanych patogenów. Dotyczy to również nieznanych lub nowo odkrytych wirusów i innych patogenów. Podczas leczenia należy uwzględnić ryzyko wystąpienia procesów nowotworowych, w tym chłoniaków lub potransplantacyjnej choroby limfoproliferacyjnej. Podczas leczenia oraz po jego zakończeniu należy kontrolować liczbę białych krwinek i płytek krwi. Jeżeli trombocytopenia i (lub) leukopenia nie są objawem choroby podstawowej lub nie są związane z chorobą, z powodu, której podawany jest lek, sugeruje się zmniejszenie dawki lub przerwanie leczenia: w przypadku gdy liczba płytek wynosi 50-75 x 10⁹/l lub liczba krwinek białych wynosi 2-3 x 10⁹/l - zaleca się zmniejszenie dawki; w przypadku ciężkiej trombocytopenii (<50 x 10⁹/l) lub leukopenii (<2 x 10⁹/l) - należy przerwać podawanie leku. Lek zawiera 4 mg sodu na fiolkę, co odpowiada 0,2% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.

4. Możliwe działanie niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Niektóre działania niepożądane, takie jak: gorączka, wysypka i ból głowy, oraz inne działania
niepożądane mające wpływ na tętno, ciśnienie tętnicze krwi i oddychanie, jak również niektóre reakcje
alergiczne, mogą częściej wystąpić po podaniu pierwszej lub drugiej dawki leku
Thymoglobuline 5 mg/ml niż po zastosowaniu kolejnych dawek.

Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli u pacjenta wystąpi:
- Swędząca wysypka
- Trudności z oddychaniem
- Ból żołądka
- Obrzęk twarzy, języka lub gardła

W trakcie podawania i po podaniu tego leku zgłaszano następujące działania niepożądane:
- bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów): mała liczba
  czerwonych krwinek (niedokrwistość);

- reakcje związane z infuzją już po pierwszym lub drugim podaniu leku, podczas pojedynczego
  cyklu leczenia. Objawiają się one gorączką, dreszczami, dusznością, nudnościami lub wymiotami,
  biegunką, niedociśnieniem lub nadciśnieniem, ogólnym rozbiciem, wysypką, pokrzywką i (lub)
  bólem głowy. Reakcje te są zwykle łagodne i przemijające i można im zapobiec przez zmniejszenie
  szybkości podawania i (lub) stosowanie odpowiednich leków;

- podczas leczenia lub po zakończeniu leczenia lekiem Thymoglobuline 5 mg/ml często (u ponad 1
  na 100 osób) u pacjentów występował wzrost aktywności enzymów wątrobowych we krwi.
  Generalnie jest to stan bezobjawowy i wyniki testów czynnościowych wątroby powracają do
  normy bez leczenia. Niezbyt często jednak (możliwość wystąpienia u ponad 1 na 1000 osób)
  donoszono o uszkodzeniach wątroby pacjentów (niewydolności wątroby).

- częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
  zwiększone stężenie bilirubiny we krwi (podwyższenie wartości wyniku testu laboratoryjnego);

- reakcje związane z infuzją będące skutkiem zespołu uwalniania cytokin (cząsteczek związanych
  z układem immunologicznym). Rzadko zgłaszano ciężkie i potencjalnie zagrażające życiu
  przypadki takiego zespołu. Zgłaszano przypadki ciężkiego zespołu uwalniania cytokin, które
  dotyczyły zaburzeń sercowo-oddechowych (niedociśnienie, zespół ostrej niewydolności
  oddechowej, obrzęk płuc, zawał mięśnia sercowego, tachykardia i (lub) zgon);

- bardzo rzadko zgłaszano przypadki poważnych reakcji anafilaktycznych i dotyczyły pacjentów,
  u których nie zastosowano epinefryny podczas tego zdarzenia;

- działania niepożądane takie jak gorączka, wysypka, pokrzywka, ból stawów i (lub) mięśni, które
  wskazywały na chorobę posurowiczą. Choroba posurowicza może wystąpić pomiędzy
  5 a 15 dniem po rozpoczęciu leczenia. Objawy te mają charakter przemijający i ustępują
  po podaniu kortykosteroidów;

- działania niepożądane w miejsu podania takie jak ból, obrzęk i rumień w miejscu wkłucia
  dożylnego. Po jednoczesnym podaniu do żyły obwodowej tego leku, heparyny i hydrokortyzonu
  w roztworze 0,9% chlorku sodu można zredukować ryzyko zakrzepowego zapalenia żył
  powierzchniowych (stan zapalny spowodowany przez skrzeplinę zamykającą światło żyły) oraz
  zakrzepicy żył głębokich;

- działania niepożądane, takie jak neutropenia (zmniejszenie liczby granulocytów
  obojętnochłonnych - zmiana w obrazie krwi) i małopłytkowość (zmniejszenie liczby płytek krwi),
  związane z obecnością przeciwciał indukujących reakcje krzyżowe. Reakcje te mogą wystąpić
  w czasie dwóch pierwszych dni leczenia oraz po jego zakończeniu. Ich mechanizm jest związany
  z obecnością przeciwciał powodujących reakcje krzyżowe z neutrofilami i płytkami krwi.
  Kontrolowanie liczby białych krwinek i płytek krwi pozwala na zmniejszenie nasilenia i częstości
  wystąpienia tych reakcji;

- po podaniu leku Thymoglobuline 5 mg/ml w skojarzeniu z różnymi lekami immunosupresyjnymi
  zgłaszano przypadki zakażeń (bakteryjnych, grzybiczych, wirusowych i pierwotniakowych),
  wznowy zakażeń, szczególnie wirusem cytomegalii, neutropenii z gorączką oraz posocznicy.
  W rzadkich przypadkach obserwowano proces nowotworowy, w tym zaburzenia
  limfoproliferacyjne oraz inne chłoniaki, a także guzy lite. Te działania niepożądane mogą czasem
  prowadzić do zgonu. Powyższe reakcje niepożądane były zawsze związane ze skojarzonym
  użyciem różnych leków immunosupresyjnych.

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.

Dodatkowe działania niepożądane u dzieci i młodzieży
Dostępne informacje wskazują, że działania niepożądane leku Thymoglobuline 5 mg/ml obserwowane
u dzieci i młodzieży nie różną się zasadniczo od obserwowanych u pacjentów dorosłych.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi
podmiotu odpowiedzialnego w Polsce.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Jednoczesne stosowanie z cyklosporyną, takrolimusem, mykofenolanem mofetilu może powodować nadmierną immunosupresję i ryzyko wystąpienia choroby limfoproliferacyjnej. W trakcie leczenia nie zaleca się stosowania szczepionek zawierających żywe, atenuowane mikroorganizmy, ze względu na ryzyko uogólnionego zakażenia, zagrażającego życiu; ryzyko jest większe u pacjentów z obniżoną odpornością z powodu choroby podstawowej (anemią aplastyczną).

Sanofi Sp. z o.o.
ul. Marcina Kasprzaka 6
01-211 Warszawa
22-280-00-00
www.sanofi.pl