Tilaprox (50 µg + 5 mg)/ml krople do oczu, roztwór

1 ml kropli zawiera 50 µg latanoprostu i 5 mg tymololu (w postaci maleinianu). Preparat zawiera chlorek benzalkoniowy, fosforany.

Preparat zawiera dwie substancje czynne, które zmniejszają ciśnienie wewnątrzgałkowe w wyniku różnych mechanizmów działania. Połączone efekty obu leków powodują większe zmniejszenie ciśnienia wewnątrzgałkowego w porównaniu z leczeniem każdym z nich stosowanym osobno. Latanoprost jest analogiem prostaglandyny F_2α, selektywnym prostanoidowym agonistą receptorów FP. Obniża ciśnienie wewnątrzgałkowe poprzez zwiększenie odpływu cieczy wodnistej - zwiększa przepływ naczyniówkowo-twardówkowy oraz zmniejsza opór odpływu przez siateczkę beleczkowania. Nie ma istotnego wpływu na wytwarzanie cieczy wodnistej oraz na barierę krew-ciecz wodnista, jak również na wewnątrzgałkowe krążenie krwi. Po podaniu do worka spojówkowego wchłania się przez rogówkę i jest hydrolizowany do aktywnego biologicznie kwasu latanoprostowego. Maksymalne stężenie leku w cieczy wodnistej występuje ok. 2 h po podaniu. T_0,5 w osoczu wynosi ok. 17 min. Po miejscowym podaniu leku, ogólnoustrojowa biodostępność kwasu latanoprostowego wynosi 45%. Kwas latanoprostowy wiąże się z białkami osocza w 87%. Metabolizm zachodzi głównie w wątrobie. Nieaktywne metabolity wydalane są głównie z moczem. Tymolol jest nieselektywnym β-adrenolitykiem, pozbawionym wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej, bezpośredniego działania hamującego czynność mięśnia sercowego i nieswoistego działania stabilizującego błonę. Tymolol zmniejsza ciśnienie wewnątrzgałkowe poprzez zmniejszenie wytwarzania cieczy wodnistej w nabłonku rzęskowym. Nie stwierdzono istotnego wpływu na przepuszczalność bariery krew-ciecz wodnista dla białek osocza. Maksymalne stężenie w cieczy wodnistej występuje po ok. 1 h po miejscowym zakropleniu leku. Część dawki przenika do krwiobiegu - maksymalne stężenie w osoczu osiągane jest po 10-20 min. T_0,5 w osoczu wynosi 6 h. Metabolizm zachodzi w wątrobie. Metabolity tymololu są wydalane w moczu wraz z częścią leku w postaci nie zmienionej. Istnieje tendencja do utrzymywania się 2-krotnie większych stężeń latanoprostu w cieczy wodnistej po upływie 1-4 h od podania kropli do oczu zawierających latanoprost i tymolol, w porównaniu z monoterapią.

Wskazany do stosowania u dorosłych (w tym osób starszych) w celu obniżenia ciśnienia wewnątrzgałkowego u pacjentów z jaskrą z otwartym kątem przesączania oraz podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym, u których reakcja na miejscowo stosowane leki β-adrenolityczne lub analogi prostaglandyn jest niewystarczająca.

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Choroby przebiegające z nadreaktywnością oskrzeli, w tym astma oskrzelowa obecnie lub w wywiadzie, ciężka przewlekła obturacyjna choroba płuc. Bradykardia zatokowa, choroba węzła zatokowego, blok węzłowo-przedsionkowy, blok przedsionkowo-komorowy IIst. lub IIIst., który nie jest kontrolowany stymulatorem. Jawna niewydolność serca, wstrząs kardiogenny.

Preparatu nie należy stosować w okresie ciąży i karmienia piersią. W badaniach na zwierzętach nie stwierdzono, aby latanoprost czy tymolol wywierały jakikolwiek wpływ na płodność samców lub samic.

Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku): 1 kropla do oka lub obydwu oczu objętych procesem chorobowym raz na dobę. W przypadku pominięcia jednej dawki, należy kontynuować leczenie podając kolejną zaplanowaną dawkę. Ucisk w okolicy przewodu nosowo-łzowego lub zamknięcie powiek na 2 min po podaniu zmniejszają wchłanianie ogólne. Jeżeli stosowane są inne miejscowe leki okulistyczne, należy je podać po co najmniej 5-min przerwie.

Ze względu na zawartość ß-adrenolityku w trakcie stosowania preparatu mogą wystąpić działania niepożądane występujące podczas ogólnego stosowania ß-adrenolityków (rzadziej niż po podaniu ogólnym). U pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego (np. choroba wieńcowa, dławica Prinzmetala i niewydolność serca) oraz niedociśnieniem tętniczym terapię lekami ß-adrenolitycznymi należy dokładnie ocenić i rozważyć zastosowanie innych leków. Pacjenci z chorobami układu sercowo-naczyniowego powinni być obserwowani pod kątem pogorszenia się występujących chorób i działań niepożądanych. U pacjentów z blokiem serca Ist. ß-adrenolityki należy stosować z zachowaniem ostrożności, ze względu na ich niekorzystny wpływ na czas przewodzenia. Należy zachować ostrożność u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami krążenia obwodowego (np. ciężka postać choroby Raynauda lub zespół Raynauda). U pacjentów z łagodną lub umiarkowaną przewlekłą obturacyjną chorobą płuc preparat należy stosować ostrożnie i jedynie wówczas, gdy potencjalne korzyści przewyższają ryzyko. ß-adrenolityki należy stosować ostrożnie u pacjentów ze skłonnością do samoistnej hipoglikemii lub pacjentów z niestabilną cukrzycą (ß-adrenolityki mogą maskować objawy ostrej hipoglikemii). Leki ß-adrenolityczne mogą także maskować objawy nadczynności tarczycy. Preparaty okulistyczne zawierające ß-adrenolityki mogą powodować suchość oka - należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobami rogówki. Jednoczesne podawanie tymololu z innym lekiem ß-adrenolitycznym o działaniu ogólnym może prowadzić do nasilenia działania zmniejszającego ciśnienie wewnątrzgałkowe lub znanych działań związanych z ogólnoustrojową blokadą receptorów ß-adrenergicznych - reakcja pacjentów powinna być uważnie monitorowana. W trakcie leczenia ß-adrenolitykami pacjenci z chorobą atopową w wywiadzie lub ciężkimi reakcjami anafilaktycznymi wywołanymi przez różne alergeny w wywiadzie mogą być bardziej wrażliwi na ponowny kontakt z tymi alergenami i wykazywać brak odpowiedzi na dawki adrenaliny zwykle stosowane w leczeniu reakcji anafilaktycznych. Podczas stosowania środków hamujących wytwarzanie cieczy wodnistej (np. tymolol, acetazolamid) po zabiegach filtracyjnych opisywano przypadki odwarstwienia naczyniówki. Preparaty okulistyczne zawierające ß-adrenolityki mogą znosić ogólnoustrojowe działanie ß-agonistów, np. adrenaliny - należy poinformować anestezjologa, jeśli pacjent stosuje tymolol. Jednoczesne stosowanie dwóch lub więcej prostaglandyn, analogów prostaglandyn lub pochodnych prostaglandyn nie jest zalecane. Latanoprost może stopniowo zmieniać kolor oka poprzez zwiększenie ilości brązowego pigmentu w tęczówce. Nie dowiedziono, aby zmianie koloru tęczówki towarzyszyły inne objawy lub zmiany patologiczne. Zmiany koloru mogą być trwałe. Pacjenci powinni być regularnie badani i jeżeli dojdzie do zwiększenia pigmentacji tęczówki i stan kliniczny tego wymaga należy przerwać leczenie. Przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować pacjentów o możliwości trwałej zmiany zabarwienia oka. Leczenie jednego oka może prowadzić do trwałej heterochromii. W związku ze stosowaniem latanoprostu zgłaszano przypadki ciemnienia skóry powiek, które może być odwracalne. Latanoprost może stopniowo zmieniać wygląd rzęs i włosów mieszkowych powieki leczonego oka; zmiany te obejmują wydłużenie, pogrubienie, zmianę zabarwienia i ilości rzęs lub włosów oraz nieprawidłowy kierunek wzrostu rzęs, zmiany te ustępują po zakończeniu terapii. Brak udokumentowanych doświadczeń dotyczących stosowania latanoprostu w jaskrze zapalnej, neowaskularnej, przewlekłej zamkniętego kąta przesączania, jaskrze z otwartym kątem przesączania u pacjentów z pseudofakią oraz jaskrze barwnikowej. Latanoprost nie wykazuje wpływu na źrenicę, bądź jest on nieznaczny, jednak nie ma doświadczeń dotyczących stosowania w ostrych atakach jaskry z zamkniętym kątem. Należy zatem zachować ostrożność podczas podawania preparatu w tych stanach chorobowych do czasu uzyskania większej ilości danych klinicznych. Latanoprost należy stosować ostrożnie u pacjentów z opryszczkowym zapaleniem rogówki w wywiadzie. Nie zaleca się jego stosowania w przypadku czynnego zapalenia rogówki wywołanego przez wirus opryszczki oraz u pacjentów z przebytym nawracającym opryszczkowym zapaleniem rogówki, związanym ze stosowaniem analogów prostaglandyn. Ze względu na ryzyko wystąpienia obrzęku plamki żółtej, włącznie z torbielowatym obrzękiem plamki u pacjentów z bezsoczewkowością, pacjentów z pseudofakią z przerwaną tylną torebką soczewki oraz u pacjentów z rozpoznanymi czynnikami ryzyka obrzęku plamki preparat należy stosować ostrożnie. Preparat zawiera chlorek benzalkoniowy, który jest powszechnie używanym środkiem konserwującym w preparatach okulistycznych. Zgłaszano, że chlorek benzalkoniowy powodował podrażnienie oka, objawy suchego oka oraz wpływał na film łzowy i powierzchnię rogówki. Należy zachować ostrożności u pacjentów z zespołem suchego oka i u pacjentów, u których rogówka może być uszkodzona. W przypadku długotrwałego stosowania pacjenci powinni być monitorowani. Soczewki kontaktowe mogą absorbować chlorek benzalkoniowy, o którym wiadomo, że może zmieniać zabarwienie miękkich soczewek kontaktowych. Przed zastosowaniem preparatu soczewki należy zdjąć i zakładać ponownie nie wcześniej niż po 15 minutach. Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania preparatu u dzieci i młodzieży nie zostały ustalone.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Zwykle można stosować krople do oczu do czasu, aż działania niepożądane nie są poważne. W
przypadku wątpliwości, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Nie należy przerywać
leczenia lekiem Tilaprox bez konsultacji z lekarzem. Wymienione poniżej objawy są znanymi
działaniami niepożądanymi występującymi po zastosowaniu kropli do oczu, zawierających substancje
czynne latanoprost i tymolol. Najważniejszym, możliwym działaniem niepożądanym jest stopniowa,
trwała zmiana koloru oczu. Krople zawierające substancje czynne, latanoprost i tymolol, mogą
również powodować poważne zmiany czynności serca. Jeżeli pacjent zauważy zmiany rytmu serca lub
czynności serca, powinien skontaktować się z lekarzem i poinformować go o stosowaniu leku
Tilaprox.

Możliwe działania niepożądane wymieniono poniżej zgodnie z częstością ich występowania.
Bardzo często: mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób
Często: mogą dotyczyć do 1 na 10 osób
Niezbyt często: mogą dotyczyć do 1 na 100 osób.

Bardzo często:
• Stopniowa zmiana koloru oczu, wynikająca ze zwiększenia ilości brązowego barwnika w
  kolorowej części oka, zwanej tęczówką. Zmianę tę można zaobserwować częściej u osób o
  oczach mieszanego koloru (np. niebiesko-brązowych, szaro-brązowych, żółto-brązowych lub
  zielono-brązowych), niż u osób o oczach jednego koloru (niebieskich, szarych, zielonych lub
  brązowych). Zmiany koloru oczu mogą rozwijać się w ciągu wielu lat. Zmiana koloru może być
  trwała i bardziej zauważalna, jeśli pacjent stosuje lek Tilaprox tylko do jednego oka. Wydaje
  się, że zmiana koloru oczu nie jest związana z występowaniem żadnych problemów. Zmiana
  koloru oczu nie postępuje po przerwaniu leczenia lekiem Tilaprox.

Często:
• Podrażnienie oka (uczucie pieczenia, uczucie „piasku pod powieką”, świąd, kłucie lub uczucie
  ciała obcego w oku), ból oka.

Niezbyt często:
• Ból głowy.
• Zaczerwienienie oka, zakażenie oka (zapalenie spojówek), niewyraźne widzenie, łzawienie,
  zapalenie powiek, podrażnienie lub uszkodzenie powierzchni oka.
• Wysypka skórna lub świąd.

Inne działania niepożądane
Podobnie jak inne leki stosowane do oczu, Tilapox (latanoprost z tymololem) wchłania się do
krwiobiegu. Częstość działań niepożądanych po zastosowaniu kropli do oczu jest mniejsza niż w
przypadku leków podawanych doustnie lub dożylnie.

Poniżej wymieniono działania niepożądane, które choć nie wystąpiły po stosowaniu leku Tilaprox, to
wystąpiły po zastosowaniu poszczególnych składników tego leku (latanoprostu i tymololu), i dlatego
mogą również wystąpić po zastosowaniu leku Tilaprox. Wśród wymienionych działań niepożądanych
są również działania obserwowane podczas stosowania leków beta-adrenolitycznych (np. tymololu) w
leczeniu chorób oczu:
• Wystąpienie wirusowego zakażenia oka wywołanego przez wirus opryszczki (HSV)
• Ogólne reakcje alergiczne w tym opuchlizna pod powierzchnią skóry, mogąca wystąpić na
  twarzy, kończynach oraz mogąca utrudniać przepływ powietrza przez drogi oddechowe,
  powodująca trudności w połykaniu i oddychaniu, pokrzywka lub swędząca wysypka, miejscowa
  i uogólniona wysypka, świąd, ciężkie przypadki nagłych reakcji alergicznych zagrażających
  życiu.
• Małe stężenie cukru we krwi
• Zawroty głowy
• Trudności w zasypianiu (bezsenność), depresja, koszmary senne, utrata pamięci, omamy.
• uczucie zbliżającego się omdlenia, udar, zmniejszony dopływ krwi do mózgu, nasilenie się
  objawów miastenii (osłabienie mięśni i ból u pacjentów), uczucie mrowienia lub drętwienia i
  ból głowy.
• Obrzęk tylnej części oka (obrzęk plamki), tworzenie się w tęczówce miejsc wypełnionych
  płynem (torbiele tęczówki), nadwrażliwość na światło (światłowstręt), zmiany w obrębie
  oczodołów i powiek skutkujące pogłębieniem bruzdy powieki.
• Objawy podrażnienia oczu (pieczenie, kłucie, swędzenie, łzawienie, zaczerwienienie), zapalenie
  powiek, zapalenie rogówki, niewyraźne widzenie i odwarstwienie naczyniówki będące
  następstwem chirurgicznego zabiegu filtracyjnego co może spowodować zaburzenia widzenia,
  zmniejszenie czucia rogówki, suchość oczu, nadżerki rogówki (ubytki zewnętrznej powierzchni
  gałki ocznej), opadanie powiek (powodujące, że oczy są do połowy przymknięte), podwójne
  widzenie.
• Ciemnienie skóry wokół oczu, nieprawidłowo skierowane rzęsy i drobne włosy wokół oczu
  (zwiększona ilość, długość, grubość, ciemnienie), zmiana kierunku wzrostu rzęs, obrzęk okolic
  oczu, obrzęk kolorowej części oka - tęczówki (zapalenie tęczówki i (lub) zapalenie błony
  naczyniowej oka), bliznowaciejące zapalenie spojówek.
• Dzwonienie w uszach (szumy uszne).
• Dusznica bolesna, nasilenie dusznicy bolesnej u pacjentów z chorobą serca.
• Spowolnienie akcji serca, ból w klatce piersiowej, kołatanie serca (świadomość rytmu serca),
  obrzęki (nagromadzenie płynów), zaburzenia rytmu i częstości bicia serca, zastoinowa
  niewydolność serca (choroba objawiająca się skróconym oddechem oraz obrzękiem stóp i nóg
  spowodowanym nagromadzeniem płynów), zaburzenia rytmu serca, zawał, niewydolność serca.
• Zmniejszenie ciśnienia tętniczego, słabe krążenie krwi objawiające się drętwieniem (objaw
  Raynauda) i bladością palców u rąk i nóg, objaw chłodnych rąk i stóp.
• Astma, nasilenie astmy, skrócenie oddechu, zwężenie dróg oddechowych w płucach
  (przeważnie u pacjentów z istniejącą wcześniej chorobą), trudności w oddychaniu, kaszel.
• Nudności (niezbyt często), wymioty (niezbyt często), zaburzenia smaku, biegunka,
  niestrawność, uczucie suchości w jamie ustnej, ból brzucha.
• Wypadanie włosów, wysypka skórna o biało-srebrzystym zabarwieniu (podobna do
  łuszczycowej) lub nasilenie objawów łuszczycy, wysypka skórna.
• Ból stawów, ból mięśni niewywołany wysiłkiem fizycznym, osłabienie mięśni, zmęczenie.
• Zaburzenia seksualne, zmniejszenie libido.

W bardzo rzadkich przypadkach, u niektórych pacjentów z ciężkim uszkodzeniem przezroczystej
warstwy w przedniej części oka (rogówki) występowały mętne plamy na rogówce z powodu
odkładania się na niej wapnia w trakcie leczenia.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al.
Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona
internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi
podmiotu odpowiedzialnego w Polsce.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Istnieją doniesienia o występowaniu paradoksalnych reakcji podwyższenia ciśnienia wewnątrzgałkowego po jednoczesnym podaniu do oka dwóch analogów prostaglandyn - nie zaleca się stosowania dwóch lub więcej prostaglandyn, analogów lub pochodnych prostaglandyn. Podczas jednoczesnego stosowania kropli do oczu zawierających β-adrenolityki z doustnymi lekami blokującymi kanał wapniowy, β-adrenolitykami, lekami przeciwarytmicznymi (w tym amiodaron), glikozydami naparstnicy, parasympatykomimetykami lub guanetydyną może dochodzić do addytywnego działania co powoduje wystąpienie niedociśnienia i (lub) znacznej bradykardii. Podczas jednoczesnego leczenia inhibitorami CYP2D6 (np. chinidyną, fluoksetyną, paroksetyną) i tymololem, zgłaszano występowanie nasilonej ogólnoustrojowej blokady receptorów β-adrenergicznych (np. zwolnienie częstości akcji serca, depresja). Przy jednoczesnym stosowaniu preparatu z innym doustnym β-adrenolitykiem, może wystąpić nasilenie działania zmniejszającego ciśnienie wewnątrzgałkowe lub znane działania związane z ogólnoustrojową blokadą receptorów β-adrenergicznych - nie zaleca się stosowania dwóch lub więcej miejscowo działających β-adrenolityków. Notowano sporadycznie przypadki rozszerzenia źrenicy podczas jednoczesnego stosowania β-adrenolityków i adrenaliny (epinefryny). Podwyższenie ciśnienia krwi w wyniku nagłego odstawienia klonidyny może być nasilone podczas stosowania β-adrenolityków. β-adrenolityki mogą nasilać działanie hipoglikemizujące leków przeciwcukrzycowych oraz mogą maskować objawy przedmiotowe i podmiotowe hipoglikemii.

Aurovitas Pharma Polska Sp. z o.o.
ul. Sokratesa 13 D/27
01-909 Warszawa
www.aurovitas.pl