Tisseel Lyo proszek i rozp. do przyg. kleju do tkanek

Składnik 1 - Roztwór białek klejących (koncentrat białek klejących, liofilizowany, do rozpuszczenia w roztworze aprotyniny): fibrynogen ludzki (jako białko wykrzepiające) - 91 mg/ml; aprotynina (syntetyczna) - 3000 KIU /ml; polisorbat 80 (subst. pomocnicza) - 0,6-1,9 mg/ml. Składnik 2 - Roztwór trombiny (trombina liofilizowana, do rozpuszczenia w roztworze chlorku wapnia): trombina ludzka - 500 j.m./ml; chlorek wapnia - 40 µmol/ml. Lek zawiera czynnik XIII ludzki, współoczyszczany z fibrynogenem ludzkim, w ilościach 0,6-5 j.m./ml.

Działanie układu fibrynowego zapoczątkowuje ostatnią fazę fizjologicznego procesu krzepnięcia krwi. Przemiana fibrynogenu w fibrynę następuje w wyniku rozkładu fibrynogenu do monomerów fibryny i fibrynopeptydów. Monomery fibryny ulegają agregacji, tworząc skrzep fibrynowy. Czynnik XIIIa, który powstaje z czynnika XIII przy współudziale trombiny i jonów wapnia, stabilizuje skrzep poprzez tworzenie wiązań krzyżowych pomiędzy włóknami fibryny. W czasie procesu gojenia się rany plazmina indukuje zwiększoną aktywność fibrynolityczną i rozpoczyna się rozkład fibryny do produktów degradacji fibryny. Proteolityczny rozkład fibryny hamowany jest przez substancje antyfibrynolityczne. W kleju zawarta jest aprotynina, która jako substancja antyfibrynolityczna ma zapobiegać przedwczesnej degradacji skrzepu. Preparat wykazuje skuteczność w zakresie hemostazy pierwotnej i wtórnej oraz w gojeniu ran.

Leczenie wspomagające, gdy standardowe techniki chirurgiczne nie są wystarczająco skuteczne: dla poprawienia hemostazy; jako klej tkankowy ułatwiający gojenie ran lub jako materiał uszczelniający szew w chirurgii naczyniowej, w zespoleniach przewodu pokarmowego, jako klej tkankowy ułatwiający umocowanie oddzielonych tkanek (np. płatów tkanki, przeszczepów, przeszczepów skóry niepełnej grubości, przeszczepów siatkowych). Skuteczność preparatu potwierdzono również u chorych otrzymujących heparynę.

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek z substancji pomocniczych. Lek nie może być stosowany jako jedyny środek do leczenia masywnych i intensywnych krwawień tętniczych i żylnych. Lek nie jest wskazany do zastępowania szwów na skórze służących zamknięciu rany operacyjnej. Nie stosować donaczyniowo (ryzyko wystąpienia zagrażających życiu powikłań zakrzepowo-zatorowych).

W ciąży i okresie karmienia piersią stosować tylko wtedy, gdy jest to wyraźnie konieczne (nie ustalono bezpieczeństwa stosowania).

Na zmianę chorobową. Przed nałożeniem należy jak najdokładniej osuszyć powierzchnię (nie wolno stosować sprężonego powietrza lub gazu). Lek może być stosowany wyłącznie w lecznictwie zamkniętym przez lekarzy lub lekarzy chirurgów z odpowiednim doświadczeniem. Dawkę oraz częstotliwość nakładania kleju należy zawsze dostosować do potrzeb wynikających ze stanu klinicznego pacjenta. Dawka, której należy użyć zależy od różnych czynników, w tym od rodzaju zabiegu chirurgicznego, wielkości klejonej powierzchni oraz wybranego sposobu nakładania kleju i ilości aplikacji. Nakładanie leku musi być ustalone indywidualnie przez lekarza wykonującego zabieg. W badaniach klinicznych, indywidualnie dobrane dawki wynosiły zwykle 4-20 ml. W niektórych zabiegach (np. w urazowym uszkodzeniu wątroby lub podczas zaopatrywania rozległych ran oparzeniowych), konieczne może być zastosowanie większych objętości. Wstępna ilość leku nakładanego na wybraną strukturę anatomiczną lub klejoną powierzchnię powinna wystarczyć do całkowitego pokrycia docelowego obszaru. W razie konieczności, nakładanie leku można powtórzyć. Należy jednak unikać powtórnej aplikacji na istniejącą już warstwę spolimeryzowanego kleju, ponieważ nie będzie on się łączył ze spolimeryzowaną warstwą. Jako wytyczną przy klejeniu powierzchni można przyjąć, że 1 klej 2 ml (tj. 1 ml roztworu + 1 ml roztworu trombiny) wystarcza do pokrycia obszaru co najmniej 10 cm². Gdy lek jest stosowany poprzez rozpylenie, ta sama ilość będzie wystarczająca do pokrycia odpowiednio większych powierzchni, zależnie od specyficznych wskazań i indywidualnego przypadku tkanek, należy nakładać możliwie jak najcieńsze warstwy kleju. W przypadku zabiegów chirurgicznych wymagających niewielkich objętości kleju do tkanek, zaleca się wypuścić i usunąć pierwsze kilka kropli kleju. Komunikat bezpieczeństwa z dnia 11.07.2024 r i 16.10.2024 r. Lek (wielkości opakowania 4 ml i 10 ml), przechowywany w temp. 25st.C, może wykazywać wydłużony czas rozpuszczania koncentratu białek klejących. Jeśli koncentrat białek klejących jest niedostatecznie rozpuszczony, może nastąpić opóźnienie śródoperacyjne w związku z potrzebą przygotowania nowego zestawu lub zastosowaniem alternatywnego leczenia. Pracownicy ochrony zdrowia mogą bezpiecznie stosować lek, jeśli fibrynowy klej do tkanek jest przygotowany z wyprzedzeniem, żeby zapewnić, że jest on w pełni rozpuszczony i gotowy do użycia, gdy wystąpi potrzeba. Badania dotyczące przyczyny wystąpienia niezgodności zakończone w sierpniu 2024 wykazały, że wydłużony czas rozpuszczania nie jest związany z jakością leku TISSEEL Lyo. Baxter zaleca pracownikom ochrony zdrowia stosowanie alternatywnej metody przygotowania opisanej w Ulotce dla pacjenta w punkcie „Odtworzenie za pomocą łaźni wodnej”, ponieważ przy zastosowaniu urządzenia Fibrinotherm do rozpuszczenia koncentratu białek klejących, można nie uzyskać całkowitego rozpuszczenia koncentratu w ciągu 20 minut. W przypadku gdy, koncentrat białek klejących nie rozpuścił się całkowicie w ciągu 20 minut, należy wyrzucić fiolkę i przygotować nowy preparat.

Preparat należy nakładać w postaci cienkiej warstwy. Zbyt gruba warstwa może niekorzystnie wpłynąć na skuteczność stosowania oraz na proces gojenia rany. Podczas stosowania urządzeń rozpylających wyposażonych w regulator ciśnienia w celu nanoszenia fibrynowych klejów do tkanek odnotowano występowanie zagrażających życiu lub powodujących zgon zatorów powietrznych i gazowych. Wydaje się, że to zdarzenie jest związane ze stosowaniem urządzenia rozpylającego przy ustawieniach ciśnienia większych niż zalecane i (lub) bardzo blisko powierzchni tkanki. Ryzyko wydaje się być większe, gdy fibrynowe kleje do tkanek są rozpylane z powietrzem, niż gdy są rozpylane z CO₂. Należy stosować ciśnienie z zakresu zalecanego przez producenta urządzenia oraz nie rozpylać produktu z odległości mniejszej niż zalecana. Podczas rozpylania preparatu należy monitorować zmiany ciśnienia tętniczego, tętna, nasycenia krwi tętniczej tlenem i końcowo-wydechowego stężenia CO₂. Nie wolno stosować z systemem Easy Spray/Spray Set w zamkniętych przestrzeniach ciała. Należy zwrócić uwagę, czy okolice ciała leżące poza docelowym miejscem nałożenia produktu są dostatecznie zabezpieczone/osłonięte, aby uniknąć złączenia tkanek w niepożądanych miejscach. Jeżeli kleje fibrynowe są nakładane w zamkniętych obszarach, np. mózgu lub rdzeniu kręgowym, należy uwzględnić ryzyko komplikacji związanych z kompresją. Preparat zawiera białko syntetyczne (aprotyninę). Nawet w przypadku ściśle miejscowego stosowania preparatu istnieje ryzyko wystąpienia reakcji anafilaktycznej, związane z zawartością aprotyniny. Ryzyko to wydaje się większe w przypadku, gdy u pacjenta stosowano wcześniej preparat z aprotyniną, nawet jeśli uprzednio było to dobrze tolerowane. Z tego względu należy odnotować w historii choroby pacjenta informacje dotyczące stosowania aprotyniny lub produktów zawierających aprotyninę. Ponieważ syntetyczna aprotynina jest strukturalnie identyczna z aprotyniną bydlęcą, należy dokładnie rozważyć zastosowanie preparatu u pacjentów z alergią na białka bydlęce. W dwóch retrospektywnych nierandomizowanych badaniach w zabiegach pomostowania aortalno-wieńcowego pacjenci, u których zastosowano klej tkankowy wykazywali znamienny statystycznie wzrost ryzyka śmiertelności. Dlatego też należy zachować szczególną ostrożność, aby unikać nieumyślnego podania produktu donaczyniowo. Należy bezwzględnie unikać wstrzyknięcia do śluzówki nosa z uwagi na ryzyko powikłań zakrzepowo-zatorowych w obszarze tętnicy ocznej. Pomimo podejmowania wielu środków bezpieczeństwa. nie można całkowicie wykluczyć możliwości przeniesienia czynników zakaźnych podczas podawania produktów leczniczych otrzymanych z ludzkiej krwi lub osocza. Dotyczy to szczególnie niektórych bezotoczkowych wirusów, takich jak parwowirus B19. Zakażenie parwowirusem B19 może być groźne u kobiet w ciąży (zakażenie płodu) oraz dla osób z niedoborem odporności lub zwiększoną erytropoezą (np. z niedokrwistością hemolityczną). U pacjentów, u których powtarza się stosowanie klejów fibrynowych wytwarzanych z ludzkiego osocza, należy rozważyć przeprowadzenie odpowiednich szczepień (przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B). Preparatu nie należy stosować jednocześnie z preparatami zawierające oksydowaną celulozę. Substancja pomocnicza, polisorbat 80, może wywoływać ograniczone miejscowo reakcje skórne, takie jak kontaktowe zapalenie skóry.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy powiadomić lekarza lub farmaceutę.

U pacjentów leczonych z użyciem kleju tkankowego mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości lub
reakcje alergiczne. Pomimo, że są one bardzo rzadkie, mogą być bardzo poważne.

Do pierwszych oznak reakcji alergicznej należeć mogą:
- przejściowe zaczerwienienie skóry
- swędzenie
- wysypka
- nudności, wymioty
- ból głowy
- senność
- niepokój
- pieczenie i kłucie w miejscu podania
- dzwonienie w uszach
- dreszcze
- ucisk w klatce piersiowej
- obrzęk warg, języka i gardła (co może spowodować trudności w oddychaniu i/lub połykaniu)
- trudności w oddychaniu
- niskie ciśnienie tętnicze krwi
- wzrost lub spadek częstości tętna
- utrata świadomości spowodowana spadkiem ciśnienia krwi

W pojedynczych przypadkach reakcje te mogą przejść w ciężkie reakcje alergiczne (anafilaksję).
Takie reakcje mogą wystąpić zwłaszcza, gdy preparat stosowany jest wielokrotnie lub jest podawany
pacjentom, u których wcześniej wystąpiła nadwrażliwość na aprotyninę lub na którykolwiek inny
składnik produktu.

Nawet jeśli uprzednio wielokrotne stosowanie TISSEEL Lyo było dobrze tolerowane, kolejne
podanie TISSEEL Lyo lub wstrzyknięcie aprotyniny może prowadzić do ciężkich reakcji
alergicznych (anafilaktycznych).

Zespół przeprowadzający zabieg chirurgiczny jest świadomy ryzyka tego typu reakcji i jeśli wystąpią
pierwsze oznaki nadwrażliwości, podawanie TISSEEL Lyo zostanie natychmiast wstrzymane.
Ciężkie objawy mogą wymagać podjęcia środków ratunkowych.

Wstrzyknięcie TISSEEL Lyo do tkanek miękkich może spowodować miejscowe uszkodzenie tkanki.

Wstrzyknięcie TISSEEL Lyo do naczyń krwionośnych (żył lub tętnic) może spowodować powstanie
skrzepów (zakrzepicę).

Ponieważ, TISSEEL Lyo jest wytwarzany z osocza pochodzącego z krwi od dawców, nie można
całkowicie wykluczyć ryzyka zakażenia. Tym niemniej, wytwórca podejmuje liczne środki, aby
zmniejszyć to ryzyko (patrz punkt 2).

W rzadkich przypadkach mogą pojawić się przeciwciała przeciwko składnikom kleju tkankowego.

Poniższe działania niepożądane były obserwowane przy leczeniu z użyciem TISSEEL Lyo:

Działania niepożądane oceniano według następujących kategorii częstości:
Bardzo często: może dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób
Często: może dotyczyć maksymalnie do 1 na 10 osób
Niezbyt często: może dotyczyć maksymalnie do 1 na 100 osób
Rzadko: może dotyczyć maksymalnie do 1 na 1000 osób
Bardzo rzadko: może dotyczyć maksymalnie do 1 na 10000 osób
Nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych

Miejsce wystąpienia                   Działanie niepożądane                               Częstość
Zakażenia i zarażenia                 Pooperacyjne zakażenie rany                      Często
pasożytnicze
Zaburzenia krwi i układu              Wzrost produktów degradacji fibryny          Niezbyt często 
chłonnego
Zaburzenia układu                      Reakcje nadwrażliwości                            Niezbyt często
immunologicznego                      Reakcje alergiczne (anafilaktyczne)            Niezbyt często
                                              Szok anafilaktyczny                                 Niezbyt często
                                              Uczucie dzwonienia w uszach, kłucia lub    
                                              drętwienia skóry                                      Niezbyt często 
                                              Ucisk w klatce piersiowej                           Niezbyt często
                                              Trudności w oddychaniu                            Niezbyt często
                                              Swędzenie                                               Niezbyt często
                                              Zaczerwienienie skóry                               Niezbyt często
Zaburzenia układu                      Zaburzenia czucia                                    Często
nerwowego
Zaburzenia serca                       Wzrost lub spadek częstości tętna              Niezbyt często
Zaburzenia naczyniowe               Zakrzepica żyły pachowej                           Często
                                              Niskie ciśnienie tętnicze krwi                       Rzadko
                                              Siniaki                                                      Niezbyt często
                                              Pęcherzyki gazu w układzie naczyniowym*    Nieznana
                                              Zakrzepy krwi w żyłach                              Niezbyt często
                                              Zablokowanie tętnicy mózgowej                  Niezbyt często
Zaburzenia układu                      Duszność                                                 Niezbyt często
oddechowego i klatki
piersiowej
Zaburzenia żołądka i jelit             Nudności                                                  Niezbyt często
                                              Niedrożność jelit                                        Niezbyt często
Zaburzenia skóry i tkanki             Wysypka skórna                                         Często
podskórnej                                Pokrzywka                                                Niezbyt często
                                              Zaburzenie gojenia                                     Niezbyt często
Zaburzenia mięśniowo-
szkieletowe i tkanki                     Ból w kończynach                                      Często
łącznej
Zaburzenia ogólne i stany            Ból                                                          Często
w miejscu podania                      Podwyższona temperatura ciała                    Często
                                              Zaczerwienienie                                         Niezbyt często
                                              Opuchlizna spowodowana nagromadzeniem
                                              się płynu w tkance ciała (obrzęk)                  Niezbyt często
Urazy, zatrucia i                        Ból związany z zabiegiem                             Niezbyt często
powikłania po zabiegach              Nagromadzenie limfy lub innych
                                              przejrzystych płynów ciała w okolicy rany       Bardzo często
                                              operacyjnej (miejscowe nagromadzenie
                                              płynu surowiczego)
                                              Szybka opuchlizna skóry właściwej,               Niezbyt często 
                                              tkanki podskórnej, śluzówki oraz warstwy
                                              podśluzówkowej (obrzęk naczynioruchowy)

* występowanie pęcherzyków powietrza lub gazu w układzie naczyniowym miało miejsce gdy kleje
fibrynowe są nakładane przy stosowaniu urządzeń ze sprężonym powietrzem lub gazem; wydaje się to
być powiązane z nieprawidłowym zastosowaniem urządzenia rozpylającego (np. o wyższym niż
zalecane ciśnieniu oraz w bliższej niż zalecana odległości od powierzchni tkanki).

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce.
Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do
Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji
Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
PL 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
e-mail: [email protected]
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji. Podobnie jak inne porównywalne preparaty lub roztwory trombiny, produkt może ulec denaturacji pod wpływem roztworów zawierających alkohol, jodynę lub metale ciężkie (np. roztwory odkażające). Przed nałożeniem produktu należy jak najdokładniej oczyścić powierzchnię z tego rodzaju substancji.

Baxter Polska Sp. z o.o.
ul. Kruczkowskiego 8
00-380 Warszawa
22-488-37-77
www.baxter.com.pl